คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ใจร้าย...20% มาแล้วค๊ากลับมาอ่านก่อนนะ
พี่จะใจร้ายมากไปแล้วนะ...ใจร้ายเกินไปจริงๆ
ร่างเล็กลุกขึ้นจากเตียงด้วยอาการงัวเงีย...สายตาเศร้าช้อนมองไปยังคนที่นอนอยู่ข้างๆ
“แกงส้ม ไปวิ่งมั้ย?” เสียงหนึ่งเอ่ยชวนผมขึ้น ในขณะที่ตัวเองกำลังจัดแจงเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทางอยู่หน้ากระจก...
“อืม...แคนลงไปรอข้างล่างก่อนนะ ของแกงอาบน้ำก่อน” จบประโยค แคนพยักหน้าช้าๆ แล้วเดินออกจากห้องไป...
จะว่าไปแล้ว แคนก็เหมาะกับพี่ฮั่นเหมือนกันนะ นิสัยใจเย็น น่าจะเข้ากันกับนิสัยใจร้อน ที่เวลาโกรธก็ไม่เคยเก็บอาการ...ถึงแม้ว่าปกติจะเย็นชาก็ตามเถอะ...
Hun Say:
ไข่เจียวหมูสับจานร้อนวางลงบนโต๊ะกินขาวอย่างเบามือ...นี่คือ มื้อเช้ามื้อสุดท้าย ที่พวกเราจะได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา...
“ว้าว!น่ากินสุดๆอ่ะ” เฟรมพูดเสียงหวาน ก่อนจะทำจมูกฟุดฟิดไปมาให้กับอาหารหลากหลายอย่างในจาน
“อั๊ยย๊ะ!!! พี่ฮั่นเนียนเชียวนะ...นั่งข้างพี่แคนด้วยเนี้ย” สาวเท่ห์อย่างสต๊อปชงขึ้นกลางวง อยากจะตอบไปเหมือนกันนะว่า ถ้าไอ้คิ้วหนาหน้าชินจังมันบอกว่าชอบแคน ผมคงเลิกเล่นละครที่ตรงข้ามกับความรู้สึกสุดๆแบบนี้
ก่อนหน้านั้น...
“เป็นไงบ้างเคลียร์กับฮัทรึยัง?” หลังจากที่ผม ไปเคลียร์(ทะเลาะ)กับเจ้าแกงแล้วเสร็จสับ ก็เดินมาถามไถ่เรื่องยุ่งๆของไอ้หน้าหงอยนี่ที่สวนทันที
“ก็...เคลียร์แล้ว” แคนเอาแต่ก้มหน้าก้มตา แล้วตอบเสียงเหนื่อยกลับมา...แบบนี้เคลียร์กันไม่ชัดชัวร์เลย...
“แล้วฮัท...มันรู้สึกยังไง...มันบอกรึเปล่า?” ผมใช้สายตาดุๆคาดคั้น...แคนหันหน้าหนีไปทางอื่น ก่อนจะตอบผมด้วยเสียงที่เหนื่อยกว่าเดิม
“ไม่ ฮัทไม่ได้บอกอะไรผม...”
“แล้วนายคิดว่าฮัทรู้สึกยังไง” ผมถามไปอีกครั้ง...เจ้านี่มันเอาแต่เงียบ เงียบ เงียบ แล้วก็เงียบ...ผมล่ะเซ็งกับมันจริงๆ
“ฉันว่าฉันคงต้องใช้ไม้ตายแล้วล่ะ”
.............................................20%..............................................
ขอโทษนะคะที่ไรท์หายไปนานมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พอดีแม่ยึดโน้ตบุ๊ค...เอาไปเล่นอะไรก็ไม่รู้(คนแก่ก็งี้แหละ)-___-
เอาเป็นว่า...ฝากเม้นเป็นกำลังใจด้วยนะเจ้าคะ
แล้วก็อย่าลืมโหวตฮั่นแกงด้วยน๊า!!!!!
ความคิดเห็น