ท้องฟ้าของวันนี้

เนื้อเรื่อง

ปลายฝน เด็กหญิงผู้เติบโตมาในครอบครัวชนบท เธอถูกพ่อและแม่ส่งมาให้ญาติพี่น้องเลี้ยงดู เนื่องจากพ่อและแม่มีฐานะค่อนข้างยากจน และไม่มีเวลาเลี้ยงดู ปลายฝนมีพี่น้อง 3 คน ปลายฝนเป็นคนสุดท้อง พี่สาวคนโตและปลายฝนซึ่งเป็นน้องสาวคนเล็กถูกพ่อและแม่ส่งมาให้ญาติพี่น้องทางพ่อเลี้ยง ส่วนพี่คนกลางเป็นเด็กเลี้ยงยากซึ่งทางญาติพี่น้องเลี้ยงไม่ไหว พ่อและแม่จึงต้องเลี้ยงดูเอง พี่สาวคนโตของปลายฝนชื่อ ขวัญข้าว คนกลางชื่อ ไหมจันทร์ ปลายฝนเติบโตมากับผู้เป็นอา ตั้งแต่อายุได้ประมาณ 2 ขวบ ผู้เป็นอาไม่สามารถมีลูกได้ (ด้วยเหตุผลอะไรไม่ทราบ) ส่วนขวัญข้าวพี่สาวคนโต เติบโตมา กลับผู้เป็นป้า ทั้งสามคนพี่น้อง มีชีวิตที่แตกต่าง ขวัญข้าวจะเป็นคนที่รับหน้าที่ทุกอย่างภายในบ้าน ตั้งแต่ ล้างจาน กวาดถูบ้าน ตลอดจนเลี้ยงน้อง ส่วนไหมจันทร์ ได้อยู่กับพ่อและแม่ จึงค่อนข้างเป็นเด็กเอาแต่ใจ และอารมย์ร้อน ปลายฝนกับขวัญข้าวสนิทกันมาก แต่ด้วยการเลี้ยงดูที่แตกต่าง อาซึ่งเลี้ยงดูปลายฝนเสมือนกับลูกของตน และป้าผู้เลี้ยงดูขวัญข้าวเพียงแค่หลานสาว จึงทำให้ขวัญข้าวค่อนข้างเป็นเด็กเก็บตัว และไม่ค่อยพูด แต่กระนั้น ขวัญข้าวและปลายฝนก็จะรักและเห็นอกเห็นใจกันเสมอ ๆ ปลายฝนขี้แย ส่วนขวัญข้าวก็ขี้แกล้ง สองพี่น้องเติบโตมาด้วยกัน เพียงแต่ต่างกันแค่ฐานะทางความอบอุ่นเท่านั้น ปลายฝนได้รับความอบอุ่นจากผู้เป็นอาทดแทนความรักจากพ่อแม่แท้ๆ ของเธอ แต่ขวัญข้าวกลับไม่ค่อยมีคนใคร่สนใจมากนักเพราะป้าเองก็ต้องออกทำงานทุกวัน จึงไม่ค่อยมีเวลาให้กับขวัญข้าวเท่าใดนัก ตลอดเวลา 7-8 ปีที่เราสองพี่น้องเติบโตมาด้วยกัน พ่อและแม่ตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากิน เพื่อขยับฐานะตัวเองให้อยู่รอด พ่อและแม่เวียนมาเยี่ยมปลายฝนและขวัญข้าวเสมอ ๆ ช่วงปิดเทอมก็จะมารับไปเที่ยว แต่ด้วยความที่ไม่ได้ไกล้ชิดและเลี้ยงดูกันมา จึงทำให้ปลายฝน ขวัญข้าว และผู้เป็นพ่อกับแม่ไม่ค่อยจะสนิทกันเท่าใดนัก หากแต่สายใยบาง ๆ ระหว่างเราก็บ่งบอกได้ว่าเราคือ พ่อแม่และลูกกัน ปลายฝนเป็นเด็กอ่อนไหว จะร้องให้ทุกครั้งที่ต้องจากพ่อกับแม่มาเรียนต่อที่ต่างจังหวัดกับอา ส่วนขวัญข้าว เธอเป็นคนเข้มแข็งอยู่เสมอ ไม่มีสิ่งใดที่จะทำให้เธอเสียน้ำตาได้ง่าย ๆ หากเรื่องนั้น ๆ มิใช่เรื่องที่กระทบกระเทือนจิตใจของเธอจริง ๆ ขวัญข้าวเธอแสดงบทบาทความเป็นพี่ได้อย่างไม่มีที่ติ เธอคอยให้ความรัก ความอบอุ่นกับปลายฝน ได้อย่างไม่ขาด ถึงแม้ว่าตัวเองนั้นจะไม่ค่อยได้ความอบอุ่นจากผู้อื่นนัก เหมือนสวรรค์จะรู้ว่า เวลาของทั้งสองพี่น้องจะมีไม่มากนัก จึงให้ขวัญข้าวสร้างภาพความทรงจำดี ๆ มากมายให้แก่ปลายฝนได้จดจำเธอเอาไว้  ขวัญข้าวมักจะเป็นผู้รับผิดทุก ๆ เรื่องที่ปลายฝนก่อ ด้วยความรัก และเต็มใจที่จะรับความผิดนั้นเอาไว้ทั้ง ๆ ที่ตัวเองนั้นไม่ได้ก่อ ขวัญข้าว มักจะให้และเสียสละในทุก ๆ เรื่อง ไม่เคยซักครั้งที่ขวัญข้าวจะแสดงความเห็นแก่ตัวหรือเอาแต่ใจตัวเองให้ปลายฝนโกรธ ถึงแม้ว่าจะโกรธกันแค่ไหน ขวัญข้าวก็จะเป็นผู้ง้อขอคืนดีก่อนเสมอ ๆ นี่แหละพี่สาวที่แสนดี จริง ๆ จนมาวันหนึ่ง พ่อและแม่เริ่มมีฐานะที่ดีขึ้น จึงมารับเด็กทั้งสองกลับไปอยู่ด้วย ทั้งสองคนดีใจมาก ๆ มันคือสิ่งเดียวที่ทั้งขวัญข้าวและปลายฝนรอคอยมานานแสนนาน การที่จะได้กลับมาอยู่เป็นครอบครัว เป็นความอบอุ่นที่ทั้งสองคนโหยหามาแสนนาน แต่กระนั้นปัญหาก็มักจะเกิดขึ้น เนื่องจาก พี่สาวคนกลางไม่สามารถเข้ากับเด็กทั้งสองคนได้ จากที่เคยถูกเลี้ยงดูมาโดยลำพัง ต้องมามีทั้งพี่และน้อง ในเวลาเดียวกัน จึงทำให้ไหมจันทร์รับไม่ได้ และมักจะพูดเสมอ ๆ ว่า ตนเป็นลูกสาวคนเดียวของทั้งพ่อและแม่ สร้างความน้อยใจและเสียใจแก่ขวัญข้าวและปลายฝนเป็นอย่างมาก แต่ปัญหาก็มักจะคลี่คลายลงได้ เพราะขวัญข้าวมักจะเป็นคนกลางเสมอ ๆ เวลาที่น้องทั้งสองคนทะเลาะกัน… ขวัญข้าวเป็นเด็กเรียนดี มีความตั้งใจ ขยันและหมั่นเพียร ส่วนไหมจันทร์เป็นเด็กค่อนข้างเรียนอ่อน ไม่ค่อยมีความมั่นใจเท่าใดนัก ด้านปลายฝน เธอเป็นเด็กซุกซน แก่น ๆ เรื่องเรียนเรื่องเล่นเป็นเรื่องที่สำคัญ ๆ พอกันสำหรับเธอ …

ถึงแม้พ่อและแม่จะรับ ทั้งสองคนมาอยู่ด้วยกันแล้วก็ตาม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฐานะทางครอบครัวจะดีขึ้นจนไม่ต้องทำงานหนักอีก แม่ยังคงต้องการความช่วยเหลือจากขวัญข้าว ที่ต้องรับผิดชอบช่วยแม่ทำงาน ออกไปขายของกับแม่ตอนเช้า ๆ ส่วนทางด้านพ่อ ต้องขับรถไปรับของที่ต่างจังหวัดมาขายไปแต่ละครั้งก็ 1-2 วัน แล้วแต่ว่าจะมีของหรือไม่ โดยมาก เด็กสามคนจะคลุกคลีกับผู้เป็นแม่มากกว่า เพราะพ่อไม่ค่อยมีเวลาให้ เนื่องจากต้องทำงานหนัก และ ถึงแม่จะทำงานหนักแค่ไหน แต่ถ้าเมื่อไหร่มีเวลา ก็จะให้ความอบอุ่นกับลูก ๆ ได้อย่างดีมาก แม่มักจะพูดเสมอ ๆ ว่า ทั้งสามคนคือที่สุดในดวงใจของแม่ แต่ด้วยความที่แม่มักจะทำงานหนัก อยู่เสมอ ๆ จึงทำให้แม่มีสุขภาพที่ไม่ค่อยจะสู้ดีนัก เจ็บกระออดกระแอด อยู่เสมอ ๆ ปลายฝนคือกำลังใจของแม่ ในเวลาที่แม่ป่วย แม่มักจะบอกเล่าให้ปลายฝนฟังอยู่เสมอ ๆ ด้านขวัญข้าวคือหัวเรี่ยวหัวแรงของแม่ ที่ช่วยแบ่งเบาภาระของแม่ได้มากเลยทีเดียว ไหมจันทร์ ก็ยังคงเป็นเด็กที่ไม่ค่อยมีส่วนร่วมอะไรกับเขาเท่าใดนัก สามคนพี่น้องเวลาเดินไปไหนมาไหน มักจะถูกเรียกว่า "สามใบเถา" เพราะด้วยวัยที่ไกล้เคียงกัน ไม่ได้ห่างกันมากนัก เด็กทั้งสามเป็นที่รักของคนในตลาด ถึงแม้จะดื้อไปบ้างก็ตามแต่….

….วันนี้ เป็นวันเรียนจบชั้นประถมปีที่ 6 ของขวัญข้าว เด็กที่เรียนดีและใฝ่ในการเรียนอย่างมาก แต่ด้วยฐานะที่ยากจน จึงต้องทำตามคำขอร้องของแม่ให้ออกมาช่วยงานที่บ้าน สร้างความเสียใจให้แก่ขวัญข้าวอย่างมาก แต่ด้วยความเข้มแข็ง และไม่เคยแสดงความไม่พอใจในสิ่งที่แม่ขอ และยังน้อมรับคำขอของแม่อย่างเต็มใจ(ไม่มากนัก) จึงไม่ทำให้แม่คิดตะขิดตะขวงใจ ว่าขวัญข้าวนั้นเสียใจกับการที่ต้องออกเรียนมา …..

….วันแห่งการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ เช้าวันหนึ่ง ในวันที่อากาศเหน็บหนาว ตี4 แม่ปลุกทั้งขวัญข้าวและปลายฝน ให้ออกมาช่วยจัดร้านที่ตลาด วันนั้นซึ่งเป็นวันที่อากาศหนาวมาก ๆ เป็นใครก็ไม่อยากจะลุกจากที่นอนแน่ แม่จึงต่อว่า ขวัญข้าว ให้ลุกขึ้นมาเร็ว ๆ สองพี่น้องช่วยกันทำงานอย่างเช่นทุกวัน แปลกที่วันนี้แม่อารมย์ไม่ใคร่จะดีนัก จึงได้ดุด่าขวัญข้าวและตีไปบ้างเล็กน้อย …..และนี่คือประเด็นแห่งความน้อยใจ ที่ต้องออกจากการเรียนมาทำงานแต่กลับต้องมาโดนดุด่าว่ากล่าว ขวัญข้าวคงเกิดความน้อยใจในตัวเอง ที่ไม่ค่อยได้รับความรักที่เพียงพอ เด็กหญิงผู้มี อายุเพียง 13 กลับคิดทำร้ายตัวเอง เพื่อหนีปัญหาที่เกิดขึ้นกับตัวเอง สร้างความเสียใจให้กับทุก ๆ คนเป็นอย่างมาก ขวัญข้าวจากไปแล้ว…..

ปลายฝน น้องสาวซึ่งสนิทสนมกับขวัญข้าวที่สุด ร้องให้แทบขาดใจ น้ำตาหากจะคิดเป็นความเสียใจแล้วมันนับแทบไม่ได้เลยทีเดียว คำถามเดียวว่า "ทำไม" ขวัญข้าวจึงตัดสินใจทำเช่นนั้น "ทำไม" ขวัญข้าวไม่คิดถึงคนข้างหลังบ้าง ปลายฝน ซึ่งเคยมีพี่สาวคอยปกป้อง คอยเล่นเป็นเพื่อน คอยเป็นกำลังใจให้ แต่ตอนนี้ กลับเหมือนไม่เหลือใคร วันเวลาผ่านไปอย่างเจ็บปวด ทรมาน มันเกินจะเยียวยาได้ คิดได้เพียงอย่างเดียวและปลอบใจได้เพียงแต่ว่า นั่นคือความฝัน ……

10 ปีแล้ว จากเด็กหญิงปลายฝน กลับกลายเป็นนางสาว ปลายฝนเติบโตมาด้วยความเข้มแข็ง แต่กระนั้นปลายฝนก็ไม่เคยลืมพี่สาวที่แสนดีอย่างขวัญข้าวได้เลย ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเนิ่นแค่ไหนก็ตาม ภาพความทรงจำยังคงชัดเจน ไม่เคยเปลี่ยน  ถึงแม้กลิ่นไอของความอบอุ่นอาจจะเลือนลางลง …

ครอบครัวของปลายฝนเปลี่ยนแปลงไปมาก ฐานะทางบ้านดีขึ้นมาก ๆ และรูปแบบชีวิตของเธอก็เปลี่ยนไปตามฐานะด้วย แม่ที่เคยทำงานให้หนักแค่ไหน แต่เมื่อถึงเวลาพักผ่อนก็มักให้ความอบอุ่นกับลูก ๆ เสมอ ๆ ก็เปลี่ยนไป ทำแต่งาน หาแต่เงิน และละเลยความอบอุ่นในครอบครัวไปอย่างมาก ๆ พ่อ จากที่ไม่ค่อยจะสนิทกับครอบครัวอยู่แล้ว ก็ต้องมาห่างเหินกันเพิ่มมากขึ้น เพราะพ่อไปติดผู้หญิงคนอื่นและทิ้งแม่กับปลายฝน และ

ไหมจันทร์ไป  ชีวิตปลายฝน ต่างไปจากเดิมมาก ๆ จากที่เคยเป็นน้องคนสุดท้อง ที่คอยได้รับการปกป้องจากพี่สาว กลับต้องมาเป็นเสาหลักให้กับครอบครัว ในยามที่พ่อทิ้งไป แม่กับไหมจันทร์ ทั้งสองรับไม่ได้กับการกระทำของพ่อ เพราะทั้งสอง อยู่ไกล้ชิดกับพ่อมาตลอด แต่ปลายฝนนั้นไม่สนิทกับพ่อเอาเสียเลย จึงทำให้งานนี้ปลายฝนดูจะเป็นเพียงคนเดียวที่ต้านทานเรื่องราวในครั้งนี้ได้ ปลายฝนคอยให้กำลังใจทั้งแม่และไหมจันทร์ และในครานี้เองที่ทำให้ปลายฝนและไหมจันทร์เปิดใจและสนิทกันมาก ๆ ขึ้น หลายปีมาแล้วที่ปลายฝนคิดไม่ออกว่ามีพี่สาวยังเหลืออยู่อีกคน แต่ในตอนนี้ ปลายฝนเข้าใจแล้วว่า ยังมีพี่สาวอีก 1 คน ที่ปลายฝนจะต้องคอยปกป้องและช่วยเหลือ ไหมจันทร์เปิดใจรับปลายฝนมากขึ้น ทั้งสองสนิทสนมกันมากขึ้น ก่อเกิดเป็นความรักจริง ๆ ขึ้นในระหว่างพี่และน้อง แม่ยังคงฟุ้งซ่านเรื่องพ่ออยู่นาน กว่าสภาวะจิตใจของแม่จะกลับสู่ปกติก็ทำเอาทุกอย่างโอนเอนไปตามแรงบีบคั้นของแม่ไปเสียแล้ว แม่ซึ่งเคยเป็นคนมีเหตุผล กลับ  อารมย์ร้าย หงุดหงิดง่าย และมักจะพาลโมโหใส่ลูก ๆ เสมอ ๆ จนเกิดช่องว่างระหว่างแม่ลูกขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัวเลยทีเดียว หลายครั้งที่ไหมจันทร์มักจะโดนแม่กดดันอยู่เสมอ ๆ

ในเรื่องที่แม่เข้าใจว่า ขวัญข้าวตายเพราะไหมจันทร์ ก่อให้ไหมจันทร์เกิดความน้อยใจในตัวแม่ แม่มักจะพูดดุด่าไหมจันทร์ด้วยคำพูดที่รุนแรง ด้วยเหตุที่ไหมจันทร์ไม่เคยไปไหนห่างแม่ และอยู่กับแม่มาโดยตลอด จึงทำให้ไหมจันทร์ ต้องยอมแม่ในทุก ๆ เรื่องที่แม่ว่า ไหมจันทร์เป็นคนร่าเริง แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นคน ขี้กลัว ไหมจันทร์มักจะพูดกับปลายฝนเสมอ ๆ ว่า นึกอิจฉาปลายฝน ที่ได้เผชิญชีวิตได้อย่างไม่กลัวต่อสิ่งใด เหตุเพราะปลายฝนต้องไปเรียนต่อที่กรุงเทพ และใช้ชีวิตอยู่เพียงลำพัง จึงทำให้ปลายฝนเป็นคนเข้มแข็ง และมีความมั่นใจในตัวเองพอสมควร ตอนนี้ ทั้งสองคนก็เหลือกันเพียง สองพี่น้อง ปลายฝนมักจะเป็นห่วง และกังวลใจกับเรื่องของไหมจันทร์เสมอ ๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความรักที่ไหมจันทร์เริ่มจะมี เหตุเพราะปลายฝนกลัวว่าไหมจันทร์จะโดนหลอก แต่กระนั้น ไหมจันทร์ก็ฉลาดพอที่จะแยกแยะเรื่องความรักได้ จึงทำให้ปลายฝนคลายกังวลไปได้มาก หลายปีที่ปลายฝนไปเรียนต่อกรุงเทพจนจบปริญญาตรี มีเพียงไหมจันทร์เท่านั้นที่คอยดูแลแม่ แต่แม่ก็เปลี่ยนไปมาก หลังจากที่พ่อทิ้งไป แม่กลายเป็นคนกระด้างกับลูก ๆ และระแวงทุกคนที่อยู่ด้วย อาจเป็นเพราะแม่ไม่ไว้ใจใครอีกเลย หลังจากที่โดนพ่อหักหลัง ไม่ผิดหรอกที่แม่จะคิดอย่างนี้ แม่คงกลัวการถูกทิ้ง การถูกหักหลังอีก แม่จึงสร้างกำแพงขึ้นกับตัวเองและลูก ๆ แต่แม่ก็ไม่เคยเข้าใจในตัวลูก ๆ ซักเท่าไหร่ จนบางครั้ง ทั้งไหมจันทร์และปลายฝน ก็เอือมระอาในนิสัยของแม่ไปตาม ๆ กัน ความสุขความอบอุ่น ของชีวิตครอบครัวปลายฝน เริ่มเลือนลางลง จนแทบไม่เหลือเลยด้วยซ้ำ ปลายฝนจึงตัดสินใจเลือกที่จะมีความคิดในแบบตัวเอง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะห่วงใยแม่และพี่สาว ปลายฝนกลับมาใช้ชีวิตกับแม่และพี่สาวอีกครั้ง แต่ในครั้งนี้ มันเปลี่ยนไปจากเดิม    ไหมจันทร์มีครอบครัวแล้ว ส่วนปลายฝนก็เริ่มมีคนรัก แม่ซึ่งปกติก็ปิดกั้นตัวเองกับลูก ๆ อยู่แล้ว ก็กลับปิดเพิ่มมากขึ้น อาจด้วยเหตุมาจากที่ลูก ๆ ต่างก็มีภาระครอบครัวของตัวเองกันหมดแล้ว ทั้งไหมจันทร์และปลายฝน ต่างไม่เคยเข้าใจในจิตใจจริง ๆ ของแม่ได้เลย ว่าแม่ต้องการอะไรกันแน่ หากแม่ต้องการความเอาใจใส่จากลูก ๆ แต่ทำไมแม่ต้องปิดตัวเองด้วย หรือว่า….. แม่ไม่ได้รักและห่วงทั้งสองคนอีกเลย ห่วงเพียงข้าวของเงินทองที่ตัวเองหามาได้จะหมดไปเพราะลูก ๆ ซึ่งนั่น ก็ยังหาบทสรุปของความรู้สึกของแม่ไม่ได้….

ณ วันนี้ ปลายฝนและไหมจันทร์ยังคงใช้ชีวิตแบบเดิม ๆ ปลายฝน น้องคนสุดท้อง ที่วันนี้ต้องเข้มแข็งให้มากที่สุด ยังไม่เคยลืมเลือนภาพความทรงจำที่ดี ๆ ของขวัญข้าวได้เลย

เธอยังคงโหยหาความอบอุ่นจากครอบครัวอยู่เสมอ ๆ แต่ก็คงจะไม่มีวันนั้นอีกแล้ว…..

ไหมจันทร์ ยังคงต้องดิ้นรนสร้างฐานะครอบครัวกับสามีให้ดีที่สุด เพื่ออนาคตของตัวเองและลูกที่กำลังจะเติบโตขึ้นทุก ๆวัน และแม่ ที่ยังคงดั้นด้นหาเงิน เงิน และเงิน ซึ่งไม่รู้ว่า แม่จะต้องการมันไปทำอะไรมากมาย ในเมื่อทุกชีวิตที่เกิดขึ้น ก็ต้องตายไปในที่สุดและก็ไม่สามารถเอาสิ่งใดติดตัวไปได้เลย ……

ท้องฟ้าของวันนี้ยังคงเงียบเหงา ปลายฝนยังคงรอว่าซักวัน ความสุข ความอบอุ่นของชีวิตจะดีขึ้น ซึ่งปลายฝนเธอสัญญากับตัวเอง หากวันใด ที่เธอมีครอบครัวของตัวเอง เธอจะสร้างความรักความอบอุ่นแก่ครอบครัวของตัวเองให้มั่นคง ไม่เป็นเหมือนอย่างตัวเธอ..