Hankie Boy หนุ่มน้อยผ้าเช็ดหน้า

ตัวละคร

๑. เจียวดาว, ชื่อจริง กันต์ธร บุญรัตน์

อายุ ๑๑ ปี (ม.๑) ,น.น. ๓๔, ส.ส. ๑๔๘

อาศัยอยู่ บ้านสองชั้นกับพ่อแม่ที่พาน เชียงราย

ลักษณะ อ่อนไหว ขี้อาย บ่อน้ำตาตื้น สัมพันธมิตรดี ใส่ใจคนอื่นเป็นกิจวัตร แต่ไม่ได้สุงสิงใครมาก ไร้เพื่อน ตัวเล็กร่างบาง ไม่เก่งอะไรเลย แต่มีความสามารถพิเศษคือพูดได้สี่ภาษาที่เพื่อนไม่รู้ (ไทย, อังกฤษ จีน เกาหลี ญี่ปุ่น) ครูภาควิชาภาษาต่างประเทศมักสั่งให้ช่วยแปลงานเอกสารเพิ่มเติม (เคยโดนส่งไปแข่งพูด แต่ขี้อายเกินไป จนครูรับไม่ได้)

คำพูดติดปาก “อ่า... เอ่อ... คือ... ขะ ขอโทษนะ!?”

 ๒. อากิระ, ชื่อจริง เธียรวิชญ์ สุทัศนวสันต์ [明 Akira秋本 Akimoto = แสงสว่าง ฤดูใบไม้ผลิงาม]

อายุ ๑๖ ปี, เรียนชั้นม.๕, นน. ๔๗, สส. ๑๗๘

อาศัยอยู่ บ้านแถวสี่ชั้นทำธุรกิจเช่ากับพ่อแม่พี่สาวที่เมือง เชียงใหม่

ลักษณะ อาร์ต ไม่ชอบปฏิสัมพันธ์กับใคร ติดพี่สาวฝาแฝด เรียนเก่งแต่ไม่ได้ท็อปเพราะไม่ค่อยเข้าเรียน มักเบื่อง่ายเลยโดดเรียนไปฟังเพลงหรือนอนหลับ ไม่ก็ไปอ่านหนังสือวิจัยที่ห้องสมุดบ่อย แต่พ่อแม่ไม่เคยว่า เพราะตั้งใจให้มาต่อยอดธุรกิจการค้าและความต้องการของลูกเป็นที่ตั้ง ใช้พรสวรรค์เอาคะแนนทางกีฬามาตลอด ชอบบาสที่สุด ถ้าเบื่อๆ จะหยิบบาสไปเล่นในตอนเช้าตรู่ที่อากาศยังเย็นๆ แม้จะเย็นชา แต่ก็เป็นกับสิ่งที่ไม่น่าสนใจเท่านั้น (โลกทั้งใบเลยกระมัง ๕๕+) แต่พอเจอสิ่งที่สนใจก็จะเหมือนเด็กประถมขี้เล่น ขี้แกล้งไปเลย ไม่ค่อยชอบเดินทาง แต่ถ้าให้แบ็คแพ็ค เจ้าตัวจะสนใจมาก

คำพูดติดปาก “เหอะ! รำคาญ!”

 ๓. อามาเนะ, ชื่อจริง มธุสร สุทัศนวสันต์ [天音Amane秋本 Akimoto= เสียงสวรรค์ ฤดูใบไม้ผลิงาม]

อายุ ๑๖ ปี (เกิดก่อนอากิระ๑๑นาที) ,นน. ๕๑, สส. ๑๗๖

เรียนห้องเดียวกับอากิระ, อยู่ที่เดียวกับอากิระ (ส่วนใหญ่พ่อแม่ไปทำงานติดต่อธุรกิจเลยมักได้อยู่กันสองคน)

ลักษณะ เป็นคนช่างรำคาญ แต่ก็ชอบเข้าสังคม ซื่อสัตย์กับใจตัวเอง มีชีวิตอยู่อย่างง่ายๆ สบายๆ คุยกับคนเก่ง รับมือเก่ง ใส่ใจด้านความสวยงามเป็นพิเศษ มักโดนชี้หน้าว่าแย่งแฟนชาวบ้าน แต่ไม่เคยมีเรื่อง (!?) ตอนเด็กๆ ต้องคอยรับมือกับนิสัยน้องชาย เลยเป็นคนชอบช่วยเหลือคนที่น่าสงสาร ชอบหลงเสน่ห์ชายเพอร์เฟ็ก แต่พอรู้จักทีไรก็ได้เพื่อนสาว ไม่ก็เพื่อนเกย์ร่ำไป ชอบเที่ยว และเพราะอากิระติดหนึบเลยวานให้เป็นกระเป๋าจำเป็นทุกที

ความใฝ่ฝัน มีสามีเป็นเหมือนพระเอกเกาหลี (หล่อ รวย และนิสัยน่าหยิก)

คำพูดติดปาก “เอาน่า” “ช่วยทีนะจ๊ะ” “ขอบคุณนะ” “ขอโทษค่ะ...” (หน้าเศร้าชนิดที่เพศพ่อทุกคนต้องลนลาน)

 ๔. พ่อ และแม่นางเอก

การงาน เป็นเลขาบริษัทที่เกษียณก่อน และหารายได้จากงานพิเศษต่างๆ (ไม่พูดถึง), เป็นแม่บ้านที่ทำงานรับแปลเอกสารภาษาต่างประเทศไปด้วย (เกาหลี)

ลักษณะ พ่อ เป็นคนหนักแน่น มีปรัชญาประจำตัวมาก แต่บางเวลาจะขี้เล่นและชอบแหย่ รักความสงบ ปกติจะชอบนิ่ง ยิ้มง่าย แต่พอโกรธจะยิ้มเล็กน้อยและหยีตานิดๆ (เป็นที่น่ากลัวมาก เพราะสามารถแผ่รังสีเย็นยะเยือกชนิดที่หมายังร้องเสียงหลง) หน้าหวานมาจากปู่ รูปร่างสูงโปร่ง สูง๑๖๕ สุขุม ชอบคิดอย่างเป็นเหตุผล เป็นคนวางแผนการได้ดีเยี่ยม, แม่ เป็นผู้หญิงที่มีนิสัยน่ารัก ชอบยิ้มและทำงานบ้าน อ้วนท้วมเล็กน้อย มัดผมเรียบร้อยตลอด สูงมากกว่าพ่อเล็กน้อย เป็นมิตรและปฏิสัมพันธ์ได้ง่าย ชอบให้คำปรึกษาไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม เป็นคุณแม่ตามสมัย ทันโลกเสมอ

ความหวัง พ่ออยากให้ลูกเป็นคนดี อยู่ในศีลธรรมก็พอ, แม่อยากให้ลูกเป็นคนดีมีน้ำใจ และถ้ามีเพื่อนเยอะกว่านี้อีกสักหน่อย (พูดให้กำลังใจ) จะดีมาก

คำพูดติดปาก พ่อ.“ถ้าไม่พยายามก็ไม่เกิดอะไรขึ้นหรอก” “ถ้า...” (คำเริ่มต้นก่อนสอน), แม่.“สู้ๆ เข้านะจ๊ะ” “พยายามเข้านะ!”

 ๕. ย่าพาเธนอซ

 ๖. พี่น้องที่ชอบแกล้งและแหย่นางเอกตอนที่ไปพักอยู่ด้วยที่บ้านญาติที่เชียงใหม่ (อำเภอน้อย)

คำพูดติดปาก “ไงจ๊ะ คนสวย”