ฉัน... วิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #1 : Ortreas Dinus ความลับแห่งกุญแจ - เพทาย

ชื่อเรื่อง : Ortreas Dinus ความลับแห่งกุญแจ
ผู้แต่ง : เพทาย

ลิ้งค์ : http://my.dek-d.com/aoicute/writer/view.php?id=919273
คะแนน : 7/10

      อ่านมาได้หลายบทแล้วพอจะจับเนื้อเรื่องได้ บทนำใช้ได้เลยเกริ่นเรื่องความดีความชั่วน่าสนใจดี ไอเดียเรื่องกุญแจน่าสนใจทีเดียวนะ 

     ผมจะคอมเมนต์เรื่องเนื้อเรื่องเป็นหลัก ซึ่งถ้าไรท์เตอร์คิดว่ามีเหตุผลในการแต่งดีอยู่แล้ว ก็อ่านผ่านๆไปได้เลยนะครับ

 

- เรื่องบางเรื่องเฉลยเร็วไป อย่างสร้อยที่นางเอกได้มา ได้บท 2 บท 3 เฉลยแล้วรีบมากเลย น่าจะเก็บไว้หลายๆบทหน่อย เช่น สร้างสถานการณ์คับขัน แล้วสร้อยนี้บังเอิญใส่อยู่ช่วยให้นางเอกเอาตัวรอดมาได้ เป็นต้น

- ตัวละครเนี่ยเอาจริงๆ การจะสร้างตัวละครให้เป็นที่จดจำ ควรเริ่มจาก แนะนำตัวละครก่อน อาจจะเป็นแนะนำชื่อ จุดเด่น นิสัยอาจได้ยินจากปากคนอื่นหรือเจอด้วยตัวเอง จากนั้นก็ได้ทำอะไรร่วมกัน บุคลิกบางอย่างเปิดเผย ก็ถือว่าแนะนำเสร็จนะครับ (ยกตัวอย่างพี่เสือ มีนิสัยรักเพื่อน นิสัยไม่ใช่เรื่องที่ตัวละครพูดออกมาแล้วเราจะเทใจให้ตัวละครเลย มันต้องมีการแสดงออก การกระทำบางอย่างเกิดขึ้นก่อนที่ทำให้รู้ว่า หมอนี่รักเพื่อนจริงๆ แล้วค่อยพูดย้อนหรือพูดชมจากปากคนอื่น จะทำให้คนอ่านเข้าถึงตัวละครมากขึ้นนะครับ)

- ผมรู้สึกเหมือนไรท์เตอร์ ตั้งชื่อบทก่อน และพยายามเขียนโครง เขียนเนื้อเรื่อง เกร็ดโน่นนี่ยัดไปในบทนั้น อยากให้ลองคิดใหม่นะครับ ผมว่าบทๆหนึ่ง ควรที่จะเล่าเรื่องอย่างหนึ่ง หรือสามสี่อย่างก็ได้แต่ไม่ให้หลุดเรื่องที่จะเล่า ไรเตอร์ไม่ต้องรีบมาก โดยเฉพาะเรื่องการเฉลยปมเนี่ย เอาจริงๆลากๆแถๆไปบทนึงเลยก็ได้ เช่น บท 2 เนี่ย ผมว่าแบ่งได้ 3-4 บทเลย เช่น บทกล่องหาย, บทฝึกดาบ(+แนะนำเสือ), บทเปิดหีบ, บทโดนโจมตี ไรเตอร์ตั้งชื่อตอนว่า "การตามล่า" แต่การตามล่าจริงๆมีแค่ส่วนบทโดนโจมตีเท่านั้นเองอ่ะ อย่าไปซีเรียสเรื่องความยาวต้องให้ได้ 10 หน้า 20 หน้า นิยายของผมเอง 1 บทยาวแค่ 4-5 หน้าเท่านั้น

- ลองดูเรื่องคำพรรณาสักนิด การพรรณาของไรท์เตอร์แต่ละคนจะมีเอกลักษณ์ หรือลายเซ็นต์ของตัวเอง การพรรณาที่ดีมันต้องไม่หลุดโลกไปมากและอยู่ในกรอบของนิยาย ลองคิดเล่นๆ ... "ทั้งฉันและเขากลิ้งตกบันไดเหมือนลูกแตงโม" ในฉากนั้นอ่านแล้วเข้าใจนะ ไม่ลองเพิ่มฉากเกี่ยวกับแตงโม เช่น ฉากแตงโมตกจากบันไดบ้าน หรือคฤหาสถ์ปลูกแตงโม หรือนางเอกชอบกินแตงโม การพรรณาในนิยายเราจะน่ารักมากเพราะมีพูดถึงแตงโมจริงๆ (แอบเปลี่ยนลูกแตงโมเป็นแอปเปิ้ลสิ เพราะในบทนั้นมีแอปเปิ้ลระเบิดด้วย)... คิดเล่นๆนะไรเตอร์ ไม่ต้องซีเรียส

- เรื่องการหักมุม การทรยศกันเนี่ย ผมเฉยๆนะ เจอมาเยอะแล้ว แต่ถ้าจะหักมุมให้เจ๋งจริงๆ มันต้องมีเหตุผล มีฉากที่รองรับก่อนหน้านั้น อยู่ดีๆหักไปเลยก็แค่ช็อค แต่ถ้ามีสัญญาณบางอย่าง คนอ่านจะทึ่ง เช่น ในบท 4 ที่...ทรยศ น่าจะมีอะไรสักอย่างให้คนอ่านสังเกตได้สักนิดจากบท 1-3 เช่น "... มองออกไปนอกหน้าต่าง เธอมองเนลแล้วร้องไห้ 'ฉันขอโทษนะ' เนลยังไม่หลับ ถาม 'ขอโทษทำไม' เธอไม่ตอบ เข้าไปกอดเนล 'ไม่มีอะไร'" [นี่สำหรับการทรยศที่ไม่เต็มใจนะ] คนอ่านจะสงสัยว่าฉากนี้เพื่ออะไร แล้วพอมาเฉลยว่า...ทรยศ เมื่อย้อนกลับไปอ่านตอนนี้จะ อ๋อ!! 

 

     แค่นี้ก่อนแล้วกัน รับไหวไหมเอ่ย แหะๆๆ