วิทยาลัยเวทลาร์กันเทียร์

iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

iStory'si

ในโลกใบนี้ นอกจากมนุษย์แล้วยังมีสิ่งมีชีวิตมากมายอาศัยอยู่ บ้างก็เป็นมิตร บ้างก็รักสันโดษ บ้างก็เป็นศัตรู…

ทว่ามีสิ่งหนึ่ง... สิ่งมีชีวิตที่เป็นอันตรายและเป็นภัยคุกคามอย่างใหญ่หลวงต่อมวลมนุษยชาติ นั่นก็คืออสูรกายประหลาด ท่าทางน่ากลัว รวมไปถึงสิ่งมีชีวิตชั้นสูงอันทรงอำนาจและเปี่ยมปัญญา

[ปีศาจ]

         พวกมันชมชอบความวุ่นวาย กระหายเลือด การต่อสู้ การเข่นฆ่า และโหยหาสงคราม มนุษย์ในสายตาพวกมันไม่ต่างอะไรไปจากของเล่นและเศษขยะ พวกมันมีความสุขที่ได้ทำลายล้างมนุษย์ และกัดกินมนุษย์เป็นอาหาร

เพื่อความอยู่รอดมนุษย์จึงได้ลุกขึ้นต่อสู้ ไม่ว่าจะเป็น....

[นักล่าปีศาจ] หรือ [ศาสนจักร]

และปัจจุบัน ปีเอเดียที่ 1617 วิทยาลัยลาร์กันเทียร์ โรงเรียนสอนศาสตร์แห่งการล่าปีศาจชื่อดังแห่งอาณาจักรเอลลิ่งสไวน์ สถานที่เก็บรักษาศิลาแห่งความรู้ สมบัติจากอดีตกาลก็กำลังจะถูกโจมตีโดยปีศาจ

...ศาสนจักรจึงได้ส่งผู้ช่วยคนสำคัญไป....

....เด็กหนุ่มผู้นั้นคือ....

[รินเซย์ ไนติงสตาร์]

“ฝ่ายที่แพ้ตลอดกาลก็คือคนที่ตายก่อน เพราะเราจะไม่มีโอกาสที่จะพลิกกลับมาชนะได้อีก”

“....”

“ผมจะไม่แพ้... ถ้าคำว่าแพ้นั้นหมายถึงความตาย...”

....

...แม้จะต้องแบกรับบาปไว้มากแค่ไหนก็จะไม่ยอมตาย....

...เขาจะจดจำมันเพื่อชดใช้ และมีตัวตนอยู่เพื่อแก้ไข...

...

“ถึงสันติภาพจะไม่มีวันได้ปรากฎบนโลกใบนี้ก็ตามที....”

iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

iWriter's Talksi

fเรื่องนี้รินแต่งไว้สักพักแล้ว ปัจจุบันมีอยู่ 2 ตอนใหญ่(5-6 ตอนย่อย)+บทนำ ความยาวรวมราวๆ 60 หน้าเวิร์ดเศษๆ แต่รินยังไม่ได้วางกำหนดการเปิดเรื่องนี้จริงจัง เพราะรินรู้สึกว่าเนื้อหามันค่อนข้างช้า มันไปไม่ค่อยถึงไหนทำให้รินรู้สึกคิดมากว่าควรทำยังไงต่อดี รีไรท์ดีไหม เพราะเรื่องนี้น่ะ ทั้งพล็อตและตัวละครแน่นมาก วางเนื้อหาของแต่ละคนไว้ยันจบ คบหมด แต่รินความสามารถไปไม่ถึง ฮ่าๆๆๆ บางทีรินแต่งอยู่ก็รู้สึกว่าดันมันไปให้ถึงบันไดขั้นต่อไปไม่ได้ ลบๆ เขียนๆ แต่ก็เสียดาย สุดท้ายรินเลยแอบพักเรื่องนี้ไว้ แล้วไปนั่งอ่านการ์ตูน สักพักก็หนีไปแต่งอันลัคคี้(สีฟ้า)รอเล่นๆ แต่ไหนๆ ก็เอาสีฟ้าลงเว็ปแล้ว รินก็เลยเอาเรื่องนี้ลงมาด้วย กำลังรวบรวมพลังมาแต่งต่ออยู่f

fอีกปัญหาคือรินรู้สึกว่าคาแรคเตอร์ของรินเซย์แต่งยากมาก เพราะเป็นคนที่หน้าแทบไม่ขยับเลย จะมีแค่หน้าเรียบเฉย หน้าจริงจัง และหน้านิ่งเย็นๆ เท่านั้น เช่นเดียวกับเสียงที่มีแค่เรียบ จริงจัง และเยือกเย็น การอธิบายความรู้สึกต้องใช้ผ่านตัวละครอื่นๆ ที่มีความสามารถในการ 'จับสัมผัส' เท่านั้นf

iWarning!i

fเรื่องนี้ตัวละครเยอะ พระเอก รินเซย์ไม่มีคู่ ไม่มีความรักกุ๊กกิ๊ก แต่ตัวละครอื่นๆ นั้นมีบ้าง เพราะตามคาแรคเตอร์ของรินเซย์คือเทพนักบวชที่จริงจังกับหน้าที่ และเหมือนแบกรับอะไรอยู่ตลอดเวลา เขาอุทิศชีวิตทั้งหมดให้กับหน้าที่นักบวชf

fเรื่องนี้ ถ้าเทียบ รินเซย์คือตัวเอกฝ่ายศาสนจักร สมาชิกสภาก็เป็นกลุ่มตัวเอกของฝ่ายลาร์กันเทียร์ และจะมีตัวเด่นของฝ่ายชั้นปีสองอีกกลุ่ม ทุกคนมีจุดมุ่งหมายอื่นๆ แตกต่างกันไปในโลกที่มนุษย์และปีศาจนั้นต้องฆ่ากันf

fตัวละครหลายๆ ตัวก็ทำให้รินไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่พวกเขาคิดอยู่ได้ในการกระทำบางอย่างของพวกเขา ไชร์เป็นหนึ่งในนั้นf

iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

“ไม่ว่าเหตุผลที่สงครามเริ่มต้นมันคืออะไร แต่ทั้งศาสนจักรและปีศาจ รวมไปถึงมนุษย์ทั้งหมดในปัจจุบันต่างก็ทั้งถูกและผิดทั้งหมดไปพร้อมกันอยู่ดี... ถูกที่ต้องการมีชีวิตอยู่ ผิดที่ช่วงชิงชีวิตผู้อื่น เหตุผลที่มันเกิดขึ้นน่ะ มันก็สำคัญแค่ช่วงแรกเท่านั้นแหล่ะ เพราะสุดท้ายในสงครามมันก็หาเหตุผลไม่ได้อีกต่อไป จะบอกว่าใครผิดนั้น...มันตัดสินกันด้วยอดีตไม่ได้หรอก ปัจจุบันน่ะ ตัดสินได้ด้วยปัจจุบันและอนาคตเท่านั้น”

Rinsay N.

iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii