เรื่องของบาทหลวง 2

เนื้อเรื่อง

      วันหนึ่ง.... มีชายคนหนึ่งเป็นคนพเนจร.... ไม่มีตังค์กินข้าว...จึงจิกของคนอีกไปเรื่อยๆเพื่อดำรงชีวิตอยู่...

      วันหนึ่ง...เขาเดินทางมาโบสถ์แห่งหนึ่ง...ก็ไม่มีใคร...เห็นแต่กระเป๋าตังค์ใบหนึ่งเขียนว่า ของบาทหลวง.... ด้วยความอยากและหิวจึงเก็บไป... เขารีบเดินออกไป..
เดินไปได้สักพัก....เขาก็รู้สึกว่ามันผิด( ทั้งๆทำมาหลายทีแล้ว...พึงมากลับใจ )
จึงคิดว่ากลับไปคืนให้บาทหลวง...เมื่อกลับเข้าก็เห็นบาทหลวงนั่งอยู่.....เขาอยากจะคืนให้แต่กลัวจะโดนกระทืบ... จึงคิดจะคืนแบบอ้อมๆ...


        เขาเดินไปยังบาทหลวง แล้วมานั่งข้างๆบาทหลวง แล้วจึงกล่าวทักทาย

      " สวัสดีครับ...หลวงพ่อ "

       บาทหลวงหันมาแล้วกล่าวทักทายอย่างยิ้มแย้ม
     
     " สวัสดี....คุณไม่ใช่คนแถวนี้นี่ "
       
      
     " คือ...ว่าผมเป็นคนพเนจรอ่ะคับ " เขาตอบ

    " อืม..เหรอ... แล้วมีอะไรให้พ่อช่วยล่ะ " บาทหลวงถาม

      
      " คือ...ผมมีเรื่องจะปรึกษากับหลวงพ่อหน่อยอ่ะคับ " เขาพูดแบบกัมกึง

      " อะไรเหรอ... "  บาทหลวงถาม..

      "คือ...ผมไปขโมยกระเป๋าตังค์ของคนๆหนึ่งมานะครับ... เลยอยากจะให้หลวงพ่อรับไว้ " 

      " โอ้ย ! นี่ไม่ใช่ของพ่อ..แล้วจะเอามาให้พ่อทำไม...ทำไมไม่ให้เจ้าของเขาละ.. "
บาทหลวงส่ายหน้าพร้อมถาม

     " คือ... พร้อมผมคืนให้แล้ว เขา( หลวงพ่อ)ปฏิเสธอ่ะครับ... " 

     " ถ้างั้นมันก็เป็นของลูกแล้วละ " หลวงพ่อตอบพร้อมยิ้ม  

     " จริงเหรอครับ! " คนพเนจรถาม

     " อืม.. " บาทหลวงตอบ.... 

      " งั้น..ผมลานะครับ " เขาพูดเสร็จปุปก็เดินออกไปปัป พร้อมกับหัวเราะร่าออกไป

     " ทำไมหัวเราะดีใจมากขณะนั้น... "  บาทหลวงพึมพำ จากนั้นก็ล้วงกระเป๋าเพื่อจะหยิบกระเป๋าตังค์....แต่แล้ว..

    " เอ๋ ! มันหายไปไหน.... จะว่าไปกระเป๋าที่ชายคนนั้นเจอก้เหมือนของเรา..ของเรา.... เฮ้อ !!! เป๋าตังค์กู !! "