นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
[Fic Naruto] When I Saw You
ผีเสื้อปีกซีดตัวนั้นมาก็ดีแล้ว ดอกไม้สีฟ้าหม่นดอกนี้เองก็ต้องการเพื่อนรู้ใจเหมือนกัน ด้ายแดงพันผูกดวงใจทั้งสองเข้าไว้ด้วยกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้จะพยายามหลีกไปกี่สิบปีก็ตาม
ผู้เข้าชมรวม
46,596
ผู้เข้าชมเดือนนี้
237
ผู้เข้าชมรวม
46.59K
หมวด : ฟิคนิยาย การ์ตูน เกม
อัปเดตล่าสุด : 23 ก.ย. 64 / 11:34 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
รักแรกพบ...ฉันตกลงในห้วงภวังค์ลึก ห้วงแห่งความรัก เหมือนความฝัน เหมือนเทพนิยาย
รักแรกพบ...มันทำให้ฉันหายใจไม่ออก เหมือนฉันกำลังจะตาย ตายด้วยสิ่งหอมหวานที่ฉันแทบจะถวายชีวิตให้มาโดยตลอด
รักแรกพบ...ฉันรู้ตั้งแต่นั้นมาว่าฉันจะไม่มีวันเป็นเหมือนเดิมอีกต่อไป
นามิคาเสะ อิทามิ หลานสาวประกายแสงสีทองแห่งโคโนฮะและพลังสถิตร่างเก้าหางแห่งโคโนฮะกับรักแรกพบของเธอ ใครจะไปรู้ว่าเพียงประกายไฟเล็ก ๆ ในอกจากเช้าวันนั้นจะทำให้ชีวิตเธอพลิกผันไปตลอดกาล บางทีเรื่องทั้งหมดนี้อาจไม่เกิดขึ้นถ้าวันนั้นเธอไม่สบดวงตาคู่นั้นเข้า
ดวงตาที่ปรือเหมือนง่วงนอนสะกดเธอไว้ภายใต้อำนาจสีกุหลาบน่าหลงใหลชั่วนิรันดร์ อำนาจที่เสกให้เธอเป็นหรือตายได้...แต่มันอาจจะเป็นเพราะเหยื่อคนนั้นเป็นเธอ เหยื่อผู้อ่อนแอและเปราะบาง ถูกชักจูงได้ง่าย เหมือนผีเสื้อตัวจ้อยถูกล่อลวงด้วยสีสันแม้เพียงเล็กน้อย เพื่อทดแทนสีปีกที่ซีดจาง
ฮาตาเกะ คาคาชิ ลูกชายเขี้ยวสีขาวแห่งโคโนฮะ ใครจะไปรู้ว่าความร้อนระอุของใบหน้าใต้หน้ากากจะเปลี่ยนเขาไปตลอดกาล แค่มองลึกลงไปดวงตากลมโตคู่นั้น เขาเองเผลอตกอยู่ใต้อำนาจลึกลับแต่หอมหวนชวนแตะต้อง ชวนตกหลุมพรางที่อัจฉริยะมากพรสวรรค์อย่างเขาก็หนีไม่พ้น
หนีไม่พ้น...เปรียบเหมือนความตายที่ถูกลิขิตไว้กับทุกคนรอบตัว ต่างแค่ว่าความตาย ใจเขาไม่ได้เรียกร้องให้มันปรากฎต่อหน้าต่อตา แต่สำหรับความรักนั้นใจมันเรียกหา ทั้งที่เขาสั่งให้มันหยุดเพราะเขารู้ว่าทุกอย่างมันจบที่ความตาย การสูญเสีย...และเขารับมันไม่ไหวแล้ว
แต่ความรักอีกนั่นเองที่เป็นตัวชะล้างแผลใจ มันหอมหวานและละมุนละไมเหมือนน้ำผึ้งพระจันทร์ มีสรรพคุณรักษาแผลได้เป็นอย่างดี
ผีเสื้อปีกซีดตัวนั้นมาก็ดีแล้ว ดอกไม้สีฟ้าหม่นดอกนี้เองก็ต้องการเพื่อนรู้ใจเหมือนกัน
ด้ายแดงพันผูกดวงใจทั้งสองเข้าไว้ด้วยกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้จะพยายามหลีกไปกี่สิบปีก็ตาม
Genre : Romance, Angst, Horror
09/04/2015 - 22/06/2020
" When I saw you, I fell so deep.
When I saw you, I could not breathe.
When I saw you, I knew I'd never be the same. "
Mariah Carey - When I Saw You
ธีมจาก ▴ THEMY B U T T E R ▾ テーマバター
ผลงานอื่นๆ ของ writerwritten ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ writerwritten
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"ร้านรับวิจารณ์นิยายสไตล์ BM"
(แจ้งลบ)ชื่อเรื่อง : สำหรับชื่อเรื่องเราว่ามันยังขาดๆหายๆนะคะ แค่คำว่า 'So Contagious' แค่นั้นมันยังไม่พออ่ะค่ะ น่าจะเติมภาษาไทยไปด้านหลังนิดหน่อยก็จะดีขึ้นนะคะ [คะแนนรวม (8/10)] หน้าหลัก: โดยรวมถือว่าดีค่ะ เรียบง่ายดี แต่ก็ไม่ได้เรียบจนเกินไปนะคะ เพราะว่าส่วนเนื้อหาเรียบมาก แต่ทางด้านแบกกราวน์ช่วยให้ไม่เรียบมากและกำลังสวยดีค่ะ -ส่วนเนื้อหาของหน้าหลัก : ... อ่านเพิ่มเติม
ชื่อเรื่อง : สำหรับชื่อเรื่องเราว่ามันยังขาดๆหายๆนะคะ แค่คำว่า 'So Contagious' แค่นั้นมันยังไม่พออ่ะค่ะ น่าจะเติมภาษาไทยไปด้านหลังนิดหน่อยก็จะดีขึ้นนะคะ [คะแนนรวม (8/10)] หน้าหลัก: โดยรวมถือว่าดีค่ะ เรียบง่ายดี แต่ก็ไม่ได้เรียบจนเกินไปนะคะ เพราะว่าส่วนเนื้อหาเรียบมาก แต่ทางด้านแบกกราวน์ช่วยให้ไม่เรียบมากและกำลังสวยดีค่ะ -ส่วนเนื้อหาของหน้าหลัก : ส่วนเนื้อหาของหน้าหลักถือว่าเรียบง่ายมากค่ะ แต่ด้านบนทที่เขียนว่า 'เป็นฟิคที่แต่ง...' เนี่ยน่าจะเอามาไว้ล่างรูปนะคะ หรือจะเอารูปไว้ด้านบนแล้วเนื้อหาไว้ด้านล่างของรูป ส่วนตัว 'เป็นฟิคที่แต่ง...' ควรจะอยู่ล่างของ'ถ้าเกิดสิ่ง...สายแล้วค้าบ!' จะดีกว่านะคะ (4.5/5) -การตกแต่งของหน้าหลัก : การตกแต่งของหน้าหลักก็ใช้ได้ค่ะ เลือกธีมที่ไม่เรียบ และมีสีสันเพื่อขับสีสันของหน้านิยายได้ดีมากค่ะ จริงๆการเลือกธีมที่เรียบตามส่วนเนื้อหาก็ไม่เลวอะไรแต่การทำสิ่งที่ตรงข้ามอย่างนี้สิเจ๋งกว่า! (5/5) [คะแนนรวม (9.5/10)] เนื่อหาโดยรวม : ขอแจ้งไว้ก่อนนิดนึงนะคะ เราอ่านแค่ห้าตอนเนื่องจากไม่มีเวลา พอดีลืมนาฬิกาไว้ในกระเป๋ากางเกงแล้วแม่เอาไปซัก นาฬิกาก็เลยตาย เราก็เลยไม่มีเวลา (หา! เล่นอะไรเนี่ย? //หลบเท้าแป๊บ) พอๆ เราไม่เล่นละ --* -ด้านตัวละคร : ด้านตัวละครถือว่าโอเคค่ะ เขียนได้สมจริงดี แต่ว่าในเรื่องนี้เป็นฟิค เราจึงไม่ได้เน้นในลักษณะตัวละครมาก (2/2) -ด้านการใช้ภาษา : การใช้ภาษาอยู่ในเกณฑ์ดี ถึง ดีมากนะคะ ใช้ภาษาอ่านง่าย ไม่ซับซ้อน (2/2) -ด้านพล็อต : วางพล็อตได้ดีมากเลยค่ะ น่าสนใจมาก เขียนได้น่าติดตามดี เท่าที่เราลองอ่านคร่าวๆถือว่าเป็นพล็อตที่โอเคเลยล่ะค่ะ! -ด้านการบรรยาย : อันนี้ต้องยกให้เลยจริงๆ ขั้นปรามาจารย์เลยอ่ะ บรรยายดีมาก บรรยายเห็นภาพดีค่ะ ไม่เวอร์หรือเรียบเกินไป น่าลิ้มลอง (!?) จริงๆ (2/2) -รายละเอียดยิบย่อย : เรียกว่าไม่มีอะไรขาดตกบกพร่องเลยจริงๆ สุดยอดมากๆ คำผิดไม่ค่อยมี เว้นวรรคหรือแท็ปอะไรอย่างนี้หมดทุกย่อหน้า สุดย่อดจริงๆค่ะ (2/2) [คะแนนรวม (10/10)] ระเบียบตอนย่อย : โดยรวมเป็นระเบียบดีค่ะ ไม่มีอะไรต้องแก้สักเท่าไหร่นะคะ -การตกแต่งตอนย่อย : ไม่ใส่ธีมก็ทำให้โล่งตาไปอีกแบบนะคะ ถือว่าเป็นการตกแต่งที่ดี (5/5) -ส่วนเนื้อหาในตอนย่อย : การบรรยาย อธิบาย การจัดหน้า ทุกอย่างเพอร์เฟกต์หมดค่ะ ;) (5/5) [8คะแนนรวม (10/10)] จากนักวิจารณ์ : เป็นเรื่องที่น่าติดตามมากจริงๆค่อ เราแอดแฟบฯ ไปแล้วนะคะ สู้ๆค่ะ (เป๊ะทุกอย่างจนไม่มีอะไรจะวิจารรณ์แล้ว ฮรืววว) [คะแนนรวม (10/10)] คะแนนรวม(เฉลี่ย)ทั้งหมด : (8,9.5,10,10,10) 7.9/10 อ่านน้อยลง
Brownniemacaron | 9 พ.ค. 59
-
1
-
0
"SM Sweet Review รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)นักวิจารณ์ N ก่อนอื่นก็ต้องสวัสดีคุณเตอร์ก่อนเนอะ ขอโทษด้วยนะคะที่ช้าพอดีช่วงนี้เป็นช่วงรอยต่อของชีวิต(ขึ้นปี 1) เลยมีอะไรหลายๆ อย่างให้เตรียมพร้อม แต่ก็ไม่คิดจะทิ้งงานที่ร้านไปกลางคันแน่นอนค่ะ ขอบคุณที่รอนะคะ ถ้ายังไงเรามาเริ่มกันเลยดีกว่าเนอะ ชื่อเรื่อง (8/10) [Fic Naruto] Vision Of Love [Fic Naruto] Vision Of Love ชื่อเรื่องถ้าแปลเป็ ... อ่านเพิ่มเติม
นักวิจารณ์ N ก่อนอื่นก็ต้องสวัสดีคุณเตอร์ก่อนเนอะ ขอโทษด้วยนะคะที่ช้าพอดีช่วงนี้เป็นช่วงรอยต่อของชีวิต(ขึ้นปี 1) เลยมีอะไรหลายๆ อย่างให้เตรียมพร้อม แต่ก็ไม่คิดจะทิ้งงานที่ร้านไปกลางคันแน่นอนค่ะ ขอบคุณที่รอนะคะ ถ้ายังไงเรามาเริ่มกันเลยดีกว่าเนอะ ชื่อเรื่อง (8/10) [Fic Naruto] Vision Of Love [Fic Naruto] Vision Of Love ชื่อเรื่องถ้าแปลเป็นไทยจะได้ ‘การมองเห็นของความรัก’ รึเปล่าอ่ะ แบบเราแปลโคตรตรงตัวเลยเพราะเรามันอ่อนอิงอย่างรุนแรง ถ้าผิดไปก็อย่างขัดเคืองใจนะคะ ได้ข่าวจากหน้าแรกว่าคู่ของครูคาคาชิ เป็นอะไรที่หายากมากๆ เพราะส่วนใหญ่เห็นแต่เรื่องของเกะกับโตะ ฮ่าๆ ซึ่งเราก็อวยคู่นี้เหมือนกัน(อ้าว!) ยังไม่เคยอ่านเรื่องของครูเลย นี่เรื่องแรกเลยนะคะ ฮุๆ แต่ชื่อเรื่องงี้ไม่บอกว่าเป็นเรื่องของครูเราจะไม่รู้เลยอ่ะ เราว่าวงเล็บไว้สักนิดก็ดีนะคะ การตกแต่งบทความ (5/5) การตกแต่งดีค่ะ แบบว่าเนอะธีมเขาก็ดีจริงไรจริง แอบกระซิบว่าเราก็ขอธีมนี้มาใช้ด้วยเหมือนกัน ฮ่าๆ เพราะฉะนั้นสวยแน่นอนค่ะไม่ต้องห่วง! บทบรรยาย (16/20) ในเรื่องของการบรรยายเปิดมาหน้าแรกสิ่งที่เราเห็นก่อนคือขนาดตัวอักษรที่เล็กไปสำหรับคนอ่านเว็บแม้ว่าเดี๋ยวนี้จะพากันอ่านในแอปหมดแล้วก็เถอะ แต่เราก็ยังคงเป็นหัวรุ่นเก่าที่นิยมอ่านในเว็บมากกว่าเพราะมันจะเห็นอะไรๆ มากกว่าอ่านในแอป(อ่านในแอปบางทีแปะกล่องเพจไว้เราก็จะมองไม่เห็น แปะเพลงไว้ก็อย่าหวังว่าเราจะได้ฟัง) ดังนั้นแล้วจะดีมากกว่าหากคุณเตอร์เพิ่มขนาดตัวอักษรเป็นสีกประมาณ 18 – 20 ค่ะ มันจะทำให้เราสบายตามากขึ้นจริงๆ ในอีกจุดหนึ่งที่เด่นขึ้นมเลยคือการ ‘เคาะ’ ของคุณเตอร์ คือทำไมมันคือเป็นช่วงการเว้นวรรคที่ยาวราวกับกด tab แทน Space bar หนึ่งครั้งไปได้ เราแนะนำให้นะคะ ไม่จำเป็นต้องเว้นวรรคยาวขนาดนั้นมันจะเปลื้องเนื้อที่เปล่าๆ กด Space bar แค่ครั้งเดียวก็พอเนอะ ในบทแรกบรรทัดแรกเลยคุณเตอร์ต้องการจะเน้นชื่อ [“โคโนฮะ”] ให้มันเป็นการบอกเล่าในบทบรรยาย แต่การใช้เครื่องหมาย [“…”] แทนที่จะเป็นการเน้นตัวหนาหรือ [‘…’] ที่บ่งบอกว่ามันไม่ใช่บทพูด เพราะเครื่องหมาย [“…”] แบบนี้ส่วนใหญ่แล้วพวกเราจะคุ้นชินให้มันเป็นสัญลักษณ์บทพูดของตัวละครไปแล้ว การที่เอามาใช้ในบทบรรยายอาจทำให้เกิดการสับสนได้ ตรงเสียง [“โป๊ก!!! โอ๊ย!!!”] เราคิดว่าควรทำให้มันเป็นคนละบรรทัดดีกว่านะคะ เพราะเสียง ‘โป๊ก’ ไม่ใช่บทพูดแต่เป็นเสียงประกอบที่เกิดขึ้นจะเอาไปรวมกับเสียงของตัวละครเราคิดว่าคงไม่เหมาะ แต่ไม่ใช่ว่าไม่ได้หรอกนะคะ แต่ปกติแล้วไม่ค่อยมีใครเขียนแบบนี้เท่านั้นเอง ปกติจะแบ่งไปคนละบรรทัดให้ชัดเจนไปเลยมากกว่า การใช้ [ ๆ ] ควรเคาะสักหนึ่งครั้งหลังใช้งานนะคะ ติดๆ กันไปเลยมันจะดูไม่สวยเนอะ อีกอย่างคือจริงๆ แล้วมันก็เป็นวิธีการใช้งานเครื่องหมายนี้ด้วย ได้ข่าวว่าอาจจะตีพิมพ์อย่างน้อยๆ ก็ควรใช้ให้ถูกนะคะ แม้ว่าที่ถูกจริงๆ จะเป็นการเคาะหน้าเคาะหลังก็เถอะ แต่ส่วนใหญ่แล้วเขาก็อนุโลมให้เคาะหลังอย่างเดียวพอ นักอ่านจะได้ไม่จำไปใช้ผิดๆ เนอะ การสื่อสารแฝงความหมายไว้ที่การมองอย่างในตอนที่ 6 [“ไม่ต้องห่วงฉันพูดความจริงแน่”] คือถ้าใช้เครื่องหมาย [“…”] นี่อ่ะ มันจะกลายเป็นบทพูดไปนะคะ ถ้าเป็นความคิดก็น่าจะเปลี่ยนเป็นเครื่องหมาย [‘…’] นี้ก็ยังดีจะได้ไม่สับสน ที่จริงก็เห็นหลายตอนแล้วแหละ แต่เกรงว่ามันจะเยอะไปนิด ยกเอามาเตือนคุณเตอร์หน่อยน่าจะดีกว่า นอกเหนือจากนั้นก็ไม่มีอะไรแล้วล่ะค่ะ แต่ที่อยากจะเตือนอีกนิดคือบทสนทนาแลดูเยอะไปรึเปล่าคะ แบบว่าไม่ค่อยเน้นการบรรยายก็เข้าใจอยู่ แต่ถ้าหากการบรรยายมันน้อยไปมันจะกลายเป็นการดำเนินเรื่องที่เร็วไปหรือกลายเป็นบทละครแทนนิยายหรือฟิคนะคะ โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ(16/20) โครงเรื่องนี้อ่านมาสิบตอนก็คาดว่าคงจะเป็นการดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ โดยเน้นความสัมพันธ์ของตัวละครเป็นหลัก แต่ความน่าสนใจสำหรับคู่หลักแล้วออกจะมีน้อยไปหน่อยนะคะ เพราะดูเหมือนปมที่น่าสนใจจะตกไปอยู่ที่ฮาตะมากกว่า แล้วก็ระหว่างสิบตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไนน่าตื่นเต้นบังเกิดขึ้นเสียเท่าไร เนื่องจากคู่หลักมันชอบพอกันง่ายไป เราคิดว่าน่าจะมีเหตุการณ์ทำให้คนทั้งคู่ค่อยๆ ชอบกันมากขึ้นทีละนิดน่าจะดีกว่านะ สรุปเลยนะคะ เรื่องนี้มีความสนใจค่อยข้างน้อยในสายตาเรา เราจากที่เราอ่านแล้วเราไม่ค่อนอินเลยอ่ะ มันไม่สามารถทำให้เราอินได้อ่ะ แนะนำให้คุณเตอร์หาจุดเด่นของเรื่องนี้แล้วเอามานำเสนอดีกว่าเพราะจากที่อ่านไปเรื่องนี้ยังไม่มีจุดเด่นๆ เลย อะไรก็ได้ที่ทำให้เราคิดว่าอิทามิที่เป็นตัวเองไม่ใช่คนธรรมดาที่เห็นอยู่ทั่วไปตามท้องถนนเพราะไม่อย่างนั้นก็เสียชื่อตัวเอกหมดเลยสิค่ะ ตัวเอกปกติแล้วไม่ว่าจะธรรมดายังไงมันก็ต้องมีจุดนึงแหละที่พิเศษกว่าชาวบ้านอ่ะ และทำให้ตัวเอกตัวนี้ได้ขึ้นชื่อว่าตัวเอกจริงๆ ตัวละคร (17/20) บุคลิกของอิทามิดูแก่นซ่าแต่ไปๆ มาๆ ก็ดูเหมือนจะชอบซ่อนความอ่อนแอ(?)ของตัวเองเหมือนกัน แต่เท่าที่เราคิดนะคะ เราว่าอิทามิดูแสดงออกมากเกินไปอ่ะ อารมณ์เหมือนพวกโกหกไม่เป็นเก็บอารมณ์ไม่อยู่ทำนองนั้น ซึ่งเราคิดว่าจากปมที่เธอเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่ยังเด็กแถมยังต้องรบกวนมินาโตะกับคุชินะไปอยู่อาศัยด้วย เธอก็น่าจะเก็บอามรมณ์ของตัวเองได้บ้างเพราะการแสดงออกมากไปบางครั้งเราก็รู้สึกไม่เป็นธรรมชาติน่ะค่ะ อีกเรื่องคือตัวละครที่เป็นเพื่อนร่วมชั้นน่ะค่ะ ทั้งที่เกิดในหมูบ้านนินจาแท้ๆ การตายระหว่างทำภารกิจย่อมเป็นเรื่องธรรมดา ยิ่งกว่านั้นคือไม่ควรใช้เรื่องนี้เป็นปมล้อเพื่อน ทั้งที่คนในหมู่บ้านน่าจะเห็นเรื่องนี้เป็นสำคัญแล้วยกย่องคนที่ตายไปแล้วแท้ๆ มันน่าจะมีการปลูกฝังเรื่องนี้ให้เด็กในหมู่บ้านด้วยสิ การหยิบยกเรื่องนี้มากล้อเพื่อนมันก็เหมือนกันเหยียบชื่อคนที่ตายแล้วซ้ำเลยนะคะ สรุปในเรื่องตัวละครทั้งหมดเลยเราคิดว่าตัวละครยังีมิติไม่มากพอค่ะ ตัวละครแต่ละตัวดูเหมือนจะยังไม่ชัดเจนในตัวเองเท่าไร เราคิดว่าคุณเตอร์น่าจะนำเสนอทั้งแง่คิดและก็ใช้ชีวิตของตัวละครออกมาให้นักอ่านได้รู้จักตัวละครยิ่งๆ ขึ้นไป ก่อนจะขับเน้นในเรื่องความสัมพัมธ์ควบคู่ไปด้วย ทั้งนี้เราคิดมันจะทำให้ฟิคเรื่องนี้เข้มข้มกว่าเดิมแน่นอนค่ะ การดำเนินเรื่อง (17/20) แบบว่านะ...ทำไมนางเอกถึงได้หันไปชอบคาคาชิเร็วขนาดนั้น!? เปิดมาตอนที่สองก็ชอบแล้วเรอะ!? เราว่ามันเร็วไปนะคะ ส่วนคาคาชิก็เหมือนกันทำไมถึงหันไปใจเต้นให้นางเอกเราไวจริง แล้วก็ในตอนที่ 6 เราค่อนข้างสงสัยการกระทำของครูซึ่งเป็นกรรมการตัดสินความผิด ทำไมถึงเรียกถามอิทามิกับคู่กรณีก่อนทั้งที่ก็น่าจะเดาได้ว่าเรื่องเล่าจะสองคนนี้คงใช้ประกอบคดีไม่ได้เนื่องจากใช้อารมณ์ในการเล่าเรื่องมากกว่าเหตุผลอาจมีการแต่งเติมด้วยซ้ำ ทางที่ดีที่สุดควรเลือกถามผู้เห็นเหตุการณ์แต่ไม่มีส่วนร่วมอย่างคาคาชิก่อนไม่ใช่เหรอ และถึงแม้ว่าการดำเนินเรื่องความสัมพันธ์จะไเร็วแต่ด้านเหตุการณ์ภายในเรื่องแล้วดูจะไปช้า อารมณ์เหมือนอ่านการ์ตูนมากกว่าอ่านฟิคนะคะ ความประทับใจจากนักวิจารณ์ (5/5) ประทับใจนะคะคุณเตอร์แต่งฟิคเรื่องนี้มาได้ไกลมากๆ เลย หายากนะคะที่จะแต่งกันมาได้ไกลขนาดนี้ ชื่นชมและประทับใจในความพยายามค่ะ ^^ คะแนนรวม (84/100) คำแนะนำทุกอย่างเป็นเพียงความเห็นของเราเท่านั้นนะคะ ซึ่งเราเองก็ไม่ได้เก่งอะไร ดังนั้นหากมีขอผิดพลาดประการใดก็ต้องขออภัยด้วยค่ะ เราเพียงแค่ออกความเห็นในฐานะนักอ่านคนหนึ่งอย่างเต็มที่เท่านั้น หวังว่าคุณเตอร์จะได้ประโยชน์ไปไม่มากก็น้อยนะคะ ขออภัยในความล่าช้าของงานและขอบคุณที่มาใช้บริการค่ะ ^^ อ่านน้อยลง
-S&M- | 31 ก.ค. 59
-
1
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
"สนุกมากค่ะ"
(แจ้งลบ)คิดว่าเรื่องนี้เนี่ยสนุกมากเลยนะคะ คืออ่านไปร้องไห้ไปแต่ก็แอบขัดแย้งนิดนึงนะคะ แต่ก็ถือว่าเรื่องนี้สนุกและมำให้กลัวในฉากบางตอน อินไปกับเนื้อเรื่องคือแต่ละตอนเนี่ยทำให้เราร้องไห้จริงๆค่ะดูมีหลายอารมณ์และดูแปลกดีล่ะมั้งคะ สนุกมากค่ะ เรื่องนี้คืออยากบอกว่าดีมากไค่ะติดสุดๆ คืออ่านที่เดียวจบอ่ะ รักเรื่องนี้มากค่ะ อ่านเพิ่มเติม
คิดว่าเรื่องนี้เนี่ยสนุกมากเลยนะคะ คืออ่านไปร้องไห้ไปแต่ก็แอบขัดแย้งนิดนึงนะคะ แต่ก็ถือว่าเรื่องนี้สนุกและมำให้กลัวในฉากบางตอน อินไปกับเนื้อเรื่องคือแต่ละตอนเนี่ยทำให้เราร้องไห้จริงๆค่ะดูมีหลายอารมณ์และดูแปลกดีล่ะมั้งคะ สนุกมากค่ะ เรื่องนี้คืออยากบอกว่าดีมากไค่ะติดสุดๆ คืออ่านที่เดียวจบอ่ะ รักเรื่องนี้มากค่ะ
หน้ากากรอยยิ้มแห่งความเจ็บปวด | 13 เม.ย. 61
-
1
-
0
"SM Sweet Review รับวิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)นักวิจารณ์ N ก่อนอื่นก็ต้องสวัสดีคุณเตอร์ก่อนเนอะ ขอโทษด้วยนะคะที่ช้าพอดีช่วงนี้เป็นช่วงรอยต่อของชีวิต(ขึ้นปี 1) เลยมีอะไรหลายๆ อย่างให้เตรียมพร้อม แต่ก็ไม่คิดจะทิ้งงานที่ร้านไปกลางคันแน่นอนค่ะ ขอบคุณที่รอนะคะ ถ้ายังไงเรามาเริ่มกันเลยดีกว่าเนอะ ชื่อเรื่อง (8/10) [Fic Naruto] Vision Of Love [Fic Naruto] Vision Of Love ชื่อเรื่องถ้าแปลเป็ ... อ่านเพิ่มเติม
นักวิจารณ์ N ก่อนอื่นก็ต้องสวัสดีคุณเตอร์ก่อนเนอะ ขอโทษด้วยนะคะที่ช้าพอดีช่วงนี้เป็นช่วงรอยต่อของชีวิต(ขึ้นปี 1) เลยมีอะไรหลายๆ อย่างให้เตรียมพร้อม แต่ก็ไม่คิดจะทิ้งงานที่ร้านไปกลางคันแน่นอนค่ะ ขอบคุณที่รอนะคะ ถ้ายังไงเรามาเริ่มกันเลยดีกว่าเนอะ ชื่อเรื่อง (8/10) [Fic Naruto] Vision Of Love [Fic Naruto] Vision Of Love ชื่อเรื่องถ้าแปลเป็นไทยจะได้ ‘การมองเห็นของความรัก’ รึเปล่าอ่ะ แบบเราแปลโคตรตรงตัวเลยเพราะเรามันอ่อนอิงอย่างรุนแรง ถ้าผิดไปก็อย่างขัดเคืองใจนะคะ ได้ข่าวจากหน้าแรกว่าคู่ของครูคาคาชิ เป็นอะไรที่หายากมากๆ เพราะส่วนใหญ่เห็นแต่เรื่องของเกะกับโตะ ฮ่าๆ ซึ่งเราก็อวยคู่นี้เหมือนกัน(อ้าว!) ยังไม่เคยอ่านเรื่องของครูเลย นี่เรื่องแรกเลยนะคะ ฮุๆ แต่ชื่อเรื่องงี้ไม่บอกว่าเป็นเรื่องของครูเราจะไม่รู้เลยอ่ะ เราว่าวงเล็บไว้สักนิดก็ดีนะคะ การตกแต่งบทความ (5/5) การตกแต่งดีค่ะ แบบว่าเนอะธีมเขาก็ดีจริงไรจริง แอบกระซิบว่าเราก็ขอธีมนี้มาใช้ด้วยเหมือนกัน ฮ่าๆ เพราะฉะนั้นสวยแน่นอนค่ะไม่ต้องห่วง! บทบรรยาย (16/20) ในเรื่องของการบรรยายเปิดมาหน้าแรกสิ่งที่เราเห็นก่อนคือขนาดตัวอักษรที่เล็กไปสำหรับคนอ่านเว็บแม้ว่าเดี๋ยวนี้จะพากันอ่านในแอปหมดแล้วก็เถอะ แต่เราก็ยังคงเป็นหัวรุ่นเก่าที่นิยมอ่านในเว็บมากกว่าเพราะมันจะเห็นอะไรๆ มากกว่าอ่านในแอป(อ่านในแอปบางทีแปะกล่องเพจไว้เราก็จะมองไม่เห็น แปะเพลงไว้ก็อย่าหวังว่าเราจะได้ฟัง) ดังนั้นแล้วจะดีมากกว่าหากคุณเตอร์เพิ่มขนาดตัวอักษรเป็นสีกประมาณ 18 – 20 ค่ะ มันจะทำให้เราสบายตามากขึ้นจริงๆ ในอีกจุดหนึ่งที่เด่นขึ้นมเลยคือการ ‘เคาะ’ ของคุณเตอร์ คือทำไมมันคือเป็นช่วงการเว้นวรรคที่ยาวราวกับกด tab แทน Space bar หนึ่งครั้งไปได้ เราแนะนำให้นะคะ ไม่จำเป็นต้องเว้นวรรคยาวขนาดนั้นมันจะเปลื้องเนื้อที่เปล่าๆ กด Space bar แค่ครั้งเดียวก็พอเนอะ ในบทแรกบรรทัดแรกเลยคุณเตอร์ต้องการจะเน้นชื่อ [“โคโนฮะ”] ให้มันเป็นการบอกเล่าในบทบรรยาย แต่การใช้เครื่องหมาย [“…”] แทนที่จะเป็นการเน้นตัวหนาหรือ [‘…’] ที่บ่งบอกว่ามันไม่ใช่บทพูด เพราะเครื่องหมาย [“…”] แบบนี้ส่วนใหญ่แล้วพวกเราจะคุ้นชินให้มันเป็นสัญลักษณ์บทพูดของตัวละครไปแล้ว การที่เอามาใช้ในบทบรรยายอาจทำให้เกิดการสับสนได้ ตรงเสียง [“โป๊ก!!! โอ๊ย!!!”] เราคิดว่าควรทำให้มันเป็นคนละบรรทัดดีกว่านะคะ เพราะเสียง ‘โป๊ก’ ไม่ใช่บทพูดแต่เป็นเสียงประกอบที่เกิดขึ้นจะเอาไปรวมกับเสียงของตัวละครเราคิดว่าคงไม่เหมาะ แต่ไม่ใช่ว่าไม่ได้หรอกนะคะ แต่ปกติแล้วไม่ค่อยมีใครเขียนแบบนี้เท่านั้นเอง ปกติจะแบ่งไปคนละบรรทัดให้ชัดเจนไปเลยมากกว่า การใช้ [ ๆ ] ควรเคาะสักหนึ่งครั้งหลังใช้งานนะคะ ติดๆ กันไปเลยมันจะดูไม่สวยเนอะ อีกอย่างคือจริงๆ แล้วมันก็เป็นวิธีการใช้งานเครื่องหมายนี้ด้วย ได้ข่าวว่าอาจจะตีพิมพ์อย่างน้อยๆ ก็ควรใช้ให้ถูกนะคะ แม้ว่าที่ถูกจริงๆ จะเป็นการเคาะหน้าเคาะหลังก็เถอะ แต่ส่วนใหญ่แล้วเขาก็อนุโลมให้เคาะหลังอย่างเดียวพอ นักอ่านจะได้ไม่จำไปใช้ผิดๆ เนอะ การสื่อสารแฝงความหมายไว้ที่การมองอย่างในตอนที่ 6 [“ไม่ต้องห่วงฉันพูดความจริงแน่”] คือถ้าใช้เครื่องหมาย [“…”] นี่อ่ะ มันจะกลายเป็นบทพูดไปนะคะ ถ้าเป็นความคิดก็น่าจะเปลี่ยนเป็นเครื่องหมาย [‘…’] นี้ก็ยังดีจะได้ไม่สับสน ที่จริงก็เห็นหลายตอนแล้วแหละ แต่เกรงว่ามันจะเยอะไปนิด ยกเอามาเตือนคุณเตอร์หน่อยน่าจะดีกว่า นอกเหนือจากนั้นก็ไม่มีอะไรแล้วล่ะค่ะ แต่ที่อยากจะเตือนอีกนิดคือบทสนทนาแลดูเยอะไปรึเปล่าคะ แบบว่าไม่ค่อยเน้นการบรรยายก็เข้าใจอยู่ แต่ถ้าหากการบรรยายมันน้อยไปมันจะกลายเป็นการดำเนินเรื่องที่เร็วไปหรือกลายเป็นบทละครแทนนิยายหรือฟิคนะคะ โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ(16/20) โครงเรื่องนี้อ่านมาสิบตอนก็คาดว่าคงจะเป็นการดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ โดยเน้นความสัมพันธ์ของตัวละครเป็นหลัก แต่ความน่าสนใจสำหรับคู่หลักแล้วออกจะมีน้อยไปหน่อยนะคะ เพราะดูเหมือนปมที่น่าสนใจจะตกไปอยู่ที่ฮาตะมากกว่า แล้วก็ระหว่างสิบตอนนี้ก็ยังไม่มีอะไนน่าตื่นเต้นบังเกิดขึ้นเสียเท่าไร เนื่องจากคู่หลักมันชอบพอกันง่ายไป เราคิดว่าน่าจะมีเหตุการณ์ทำให้คนทั้งคู่ค่อยๆ ชอบกันมากขึ้นทีละนิดน่าจะดีกว่านะ สรุปเลยนะคะ เรื่องนี้มีความสนใจค่อยข้างน้อยในสายตาเรา เราจากที่เราอ่านแล้วเราไม่ค่อนอินเลยอ่ะ มันไม่สามารถทำให้เราอินได้อ่ะ แนะนำให้คุณเตอร์หาจุดเด่นของเรื่องนี้แล้วเอามานำเสนอดีกว่าเพราะจากที่อ่านไปเรื่องนี้ยังไม่มีจุดเด่นๆ เลย อะไรก็ได้ที่ทำให้เราคิดว่าอิทามิที่เป็นตัวเองไม่ใช่คนธรรมดาที่เห็นอยู่ทั่วไปตามท้องถนนเพราะไม่อย่างนั้นก็เสียชื่อตัวเอกหมดเลยสิค่ะ ตัวเอกปกติแล้วไม่ว่าจะธรรมดายังไงมันก็ต้องมีจุดนึงแหละที่พิเศษกว่าชาวบ้านอ่ะ และทำให้ตัวเอกตัวนี้ได้ขึ้นชื่อว่าตัวเอกจริงๆ ตัวละคร (17/20) บุคลิกของอิทามิดูแก่นซ่าแต่ไปๆ มาๆ ก็ดูเหมือนจะชอบซ่อนความอ่อนแอ(?)ของตัวเองเหมือนกัน แต่เท่าที่เราคิดนะคะ เราว่าอิทามิดูแสดงออกมากเกินไปอ่ะ อารมณ์เหมือนพวกโกหกไม่เป็นเก็บอารมณ์ไม่อยู่ทำนองนั้น ซึ่งเราคิดว่าจากปมที่เธอเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่ยังเด็กแถมยังต้องรบกวนมินาโตะกับคุชินะไปอยู่อาศัยด้วย เธอก็น่าจะเก็บอามรมณ์ของตัวเองได้บ้างเพราะการแสดงออกมากไปบางครั้งเราก็รู้สึกไม่เป็นธรรมชาติน่ะค่ะ อีกเรื่องคือตัวละครที่เป็นเพื่อนร่วมชั้นน่ะค่ะ ทั้งที่เกิดในหมูบ้านนินจาแท้ๆ การตายระหว่างทำภารกิจย่อมเป็นเรื่องธรรมดา ยิ่งกว่านั้นคือไม่ควรใช้เรื่องนี้เป็นปมล้อเพื่อน ทั้งที่คนในหมู่บ้านน่าจะเห็นเรื่องนี้เป็นสำคัญแล้วยกย่องคนที่ตายไปแล้วแท้ๆ มันน่าจะมีการปลูกฝังเรื่องนี้ให้เด็กในหมู่บ้านด้วยสิ การหยิบยกเรื่องนี้มากล้อเพื่อนมันก็เหมือนกันเหยียบชื่อคนที่ตายแล้วซ้ำเลยนะคะ สรุปในเรื่องตัวละครทั้งหมดเลยเราคิดว่าตัวละครยังีมิติไม่มากพอค่ะ ตัวละครแต่ละตัวดูเหมือนจะยังไม่ชัดเจนในตัวเองเท่าไร เราคิดว่าคุณเตอร์น่าจะนำเสนอทั้งแง่คิดและก็ใช้ชีวิตของตัวละครออกมาให้นักอ่านได้รู้จักตัวละครยิ่งๆ ขึ้นไป ก่อนจะขับเน้นในเรื่องความสัมพัมธ์ควบคู่ไปด้วย ทั้งนี้เราคิดมันจะทำให้ฟิคเรื่องนี้เข้มข้มกว่าเดิมแน่นอนค่ะ การดำเนินเรื่อง (17/20) แบบว่านะ...ทำไมนางเอกถึงได้หันไปชอบคาคาชิเร็วขนาดนั้น!? เปิดมาตอนที่สองก็ชอบแล้วเรอะ!? เราว่ามันเร็วไปนะคะ ส่วนคาคาชิก็เหมือนกันทำไมถึงหันไปใจเต้นให้นางเอกเราไวจริง แล้วก็ในตอนที่ 6 เราค่อนข้างสงสัยการกระทำของครูซึ่งเป็นกรรมการตัดสินความผิด ทำไมถึงเรียกถามอิทามิกับคู่กรณีก่อนทั้งที่ก็น่าจะเดาได้ว่าเรื่องเล่าจะสองคนนี้คงใช้ประกอบคดีไม่ได้เนื่องจากใช้อารมณ์ในการเล่าเรื่องมากกว่าเหตุผลอาจมีการแต่งเติมด้วยซ้ำ ทางที่ดีที่สุดควรเลือกถามผู้เห็นเหตุการณ์แต่ไม่มีส่วนร่วมอย่างคาคาชิก่อนไม่ใช่เหรอ และถึงแม้ว่าการดำเนินเรื่องความสัมพันธ์จะไเร็วแต่ด้านเหตุการณ์ภายในเรื่องแล้วดูจะไปช้า อารมณ์เหมือนอ่านการ์ตูนมากกว่าอ่านฟิคนะคะ ความประทับใจจากนักวิจารณ์ (5/5) ประทับใจนะคะคุณเตอร์แต่งฟิคเรื่องนี้มาได้ไกลมากๆ เลย หายากนะคะที่จะแต่งกันมาได้ไกลขนาดนี้ ชื่นชมและประทับใจในความพยายามค่ะ ^^ คะแนนรวม (84/100) คำแนะนำทุกอย่างเป็นเพียงความเห็นของเราเท่านั้นนะคะ ซึ่งเราเองก็ไม่ได้เก่งอะไร ดังนั้นหากมีขอผิดพลาดประการใดก็ต้องขออภัยด้วยค่ะ เราเพียงแค่ออกความเห็นในฐานะนักอ่านคนหนึ่งอย่างเต็มที่เท่านั้น หวังว่าคุณเตอร์จะได้ประโยชน์ไปไม่มากก็น้อยนะคะ ขออภัยในความล่าช้าของงานและขอบคุณที่มาใช้บริการค่ะ ^^ อ่านน้อยลง
-S&M- | 31 ก.ค. 59
-
1
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น