《凶猛美人》ยอดหญิงงามเช่นข้า ต้องหนีจากบุรุษพวกนี้อย่างไร

《凶猛美人》

ยอดหญิงามเช่นข้า ต้องหนีจากบุรุษพวกนี้อย่างไร

แผ่นดินแห้งแล้ง แคว้นใหญ่รุกราน ราชสำนักไม่เหลียวแลประชาชน ใส่ใจเพียงเรื่องสนมรักของหวงตี้หายไป ข้าสูญเสียความจำ แต่ไม่เคยหวังตามหาตัวตน ปรารถนาเพียงเคียงข้างบุรุษที่รัก แม้อยู่ในฐานะใดล้วนยินดี ทว่านี่คือกลียุค คุณธรรมในใจประชาชนหละหลวม ผู้คนจิตใจซับซ้อน ความคิดอำมหิต ชีวิตข้าจึงไม่เคยสมปรารถนา

ยามเป็นสตรีร้ายกาจนามหยินเหอ บัณฑิตเจ้าเล่ห์หยินฉางหยาเอาแต่ล่อลวงข้าไม่หยุด

ยามเป็นแม่นางอ่อนหวานนามเสิ่นซิ่วเหยี่ยน ถูกองค์ชายเชลยที่เลวร้ายอย่างหลี่ซินข่มเหงรังแก

ยามเป็นแม่ทัพหาญกล้านามซีฟางเจี่ยน ราชองครักษ์ทรยศนามตงฟางหยางกลับคิดจะสังหารข้าทุกคราที่พบกัน

ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะข้าคือยอดหญิงงามแห่งกลียุค ชีวิตจึงอาภัพเช่นนี้

แล้วข้าต้องหนีจากบุรุษพวกนี้อย่างไร!

ยิ่งหนียิ่งพัวพัน สุดท้ายคนที่เคยทำร้ายข้ามากกว่าใคร กลับเคียงข้างข้าไม่ว่าเจอสิ่งใด

แท้จริงแล้วรักอย่างไร ชังอย่างไร ปกป้องอย่างไร

ลงมือไปแล้วแต่ไม่เคยรู้ตัว

นิยายเรื่องนี้บรรยายผ่านมุมมองของนางเอก ซึ่งนางเอกมีร่างเดียวแต่หลายตัวตนหรือหลายบุคลิก แต่ละบุคลิกมีวิธีคิดและสายตาในการมองโลกแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ส่วนจะหลายบุคลิกในแนวไหน เป็นคนหลายวิญญาณไหม หรือมีผีมาสิง หรือว่าความจำเสื่อมแล้วนิสัยเปลี่ยน แรก ๆ จะยังไม่เฉลย อยากให้ลองสังเกตวิธีคิดวิธีมองโลกที่เปลี่ยนไปของนางเอกค่ะ แต่เนื้อเรื่องไม่ปิดบังปมนี้นาน มีเฉลยตั้งแต่เล่มหนึ่งเลย

ไม่ใช่แนวแฟนตาซี ไม่ทะลุมิติ โบราณเพียว ๆ เน้นไลน์รัก สอดแทรกเหตุการณ์บ้านเมืองและสงคราม ตามสถานะของตัวละครหลัก ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน มีความดุดันไม่เกรงใจใคร ถ้าสายหวาน สายสุขนิยมหลงเข้ามา ก็อยากให้ลองอ่านอยู่ดีค่ะ เผื่ออยากลองเปลี่ยนแนว (ล่อขายตรง ๆ เลย)

ไม่ได้ใช้พื้นหลังทางประวัติศาสตร์จีนยุคใดเป็นต้นแบบของฉากในเนื้อเรื่อง หยิบยกเอาวัฒนธรรมจีนโบราณที่น่าสนใจมาปรับแต่งตามจินตนาการ ทุกตัวละครและสถานที่ในเนื้อเรื่องไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงการจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น

คำเตือน

เนื้อหาที่เหมาะสำหรับผู้อ่านอายุ ๒๐ ปีขึ้นไป

นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาเกี่ยวกับการกอด จูบ สัมผัส การทรมาน โดยมีการบรรยายฉากดังกล่าวอย่างชัดเจน อาจมีการกล่าวถึงความรุนแรง ฉากสยองขวัญหรือฉากสะเทือนอารมณ์ที่อาจสร้างความหวาดกลัวหรือความวิตกกังวลให้แก่ผู้อ่าน ตัวละครมีความคิดเรื่องการฆ่าตัวตาย มีคำหยาบคาย (เช่น คำสบถหรือคำสรรพนามแทนตัวเองและผู้อื่น) การดูหมิ่น แบ่งแยก เหยียดเชื้อชาติ สัญชาติ ชาติพันธุ์ เพศ รสนิยมทางเพศ ชนชั้น สถานะ สภาพทางเศรษฐกิจ อายุ ศาสนา สีผิว โรคหรือภาวะสุขภาพความพิการทั้งทางร่างกาย จิตใจ และสติปัญญา (Discrimination/Ableism) และมีประเด็นเกี่ยวกับการดื่มแอลกอฮอล์หรือการใช้สารเสพติด

ถงอวี๋เจ่อเหอเหริน

同予者何人

เช่นข้านี้มีใคร