ไม่ต้องรู้ว่าเรา [เขียน] กันแบบไหน~

ลำดับตอนที่ #20 : {พล็อต} สำหรับ 14 ลินฮ์

ให้ท่านลินฮ์เขียนเรื่องจากพล็อตต่อไปนี้

.
.
.

            Doll คือ ตุ๊กตารับใช้ ที่จะต้องคอยทำงานปกป้อง และปฏิบัติตามคำสั่งของเจ้านายทุกอย่าง  และลูแอล คือดอลที่เป็นเพียงเด็กหนุ่มอายุ 16 ปี ได้ทำภารกิจที่เจ้านายคนเก่ามอบหมายมาให้ล้มเหลว และต้องถูกกำจัดทิ้ง แต่ในระหว่างที่เขากำลังถูกทำลายนั้นเอง ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเข้ามาเสนอว่าเขาต้องการเด็กชายคนนี้ และเขาก็ถูกปล่อยทิ้งไป  แต่เด็กหนุ่มนั้นยังต้องการปกป้องเจ้านายคนเก่าอยู่จึงไม่ยอมไปกับชายหนุ่มได้ง่ายๆ ชายหนุ่มคนนั้นจึงใช้เลือดเขียนชื่อของตัวเองลงบนอกซ้ายของดอล เป็นการทำพัธธะสัญญาต่อเจ้านายคนใหม่  ชายคนนั้นชื่อ เรเซอร์ เอเมอร์ทัล เป็นนายคนใหม่ของลูแอล เขาเป็นเจ้าของคฤหาสน์หลังใหญ่และเป็นเพียงคนเดียวที่รอดจากการล้างตระกูล เรเซอร์ เปรียบเสมือนพี่ชายที่ดี(?) คอยช่วยเหลือดูแล และแนะแนวทุกอย่างให้ดอลของตน ราวกับว่าดอลคนนี้เป็นคนในครอบครัว ของตนไปแล้ว แต่ถึงกระนั้น ลูแอลก็ยังคงคิดว่าเขาเป็นเพียงเจ้านายและคอยปกป้องเขาเสมอ ดอลไม่มีหัวใจ... หรือแม้แต่อารมณ์ความรู้สึก เขาจึงจำเป็นต้องทำอย่างนั้นอยู่เสมอ นอกจากจะดูแลลูแอลเป็นเหมือนครอบครัวแท้ๆ แล้ว เขายังพาดอลของตนไปทำภารกิจ ล่ารางวัลต่างๆ หลายครั้ง หรือไม่ก็พาไปทำคดีแปลกๆ ที่ไม่สามารถสอบสวนอย่างปกติได้

            วันหนึ่ง ลูแอลที่กลับมาจากภารกิจที่ต้องใช้งานจนหนักก็ถูกสั่งให้ไปพักผ่อน ดอลนั้นไม่สามารถฝันได้เลย แม้จะหลับตาอยู่ก็ตาม แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เริ่มฝันถึงตัวเอง เขามีครอบครัวที่รักใคร่ และพี่ชายอีกคนหนึ่ง พวกเขาอยู่กันอย่างมีความสุข จนกระทั่งมีคนมาฆ่าคนในตระกูลของเขาพร้อมกับเผาบ้านเขาจนมอดไหม้ ทุกคนตายหมดยกเว้นพี่ชายของเขาและเขา ที่พากันหนีออกมา แต่แล้วเขาก็ถูกเอาตัวไปเปลี่ยนเป็นดอล มีเพียงพี่ชายของเขาที่เหลือรอดแต่เพียงผู้เดียว ลูแอลสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วพบนายของตนมายืนอยู่ที่ประตู แต่เขายังไม่ทันได้ถามอะไรก็มีปีศาจมาบุกที่คฤหาสน์เพื่อที่จะเอาสมุดผนึกปีศาจของเรเซอร์ไป พวกเขาสู้กับพวกมัน แต่ดอลกลับปกป้องเจ้านายของตนจนร่างกายใกล้พัง เมื่อดอลเริ่มหมดเรี่ยวแรงและถูกทำร้ายจนล้มลงไป เรเซอร์จึงอาละวาดใช้เวทฆ่าปีศาจทุกตัวจนหมดสิ้น เขากระวนกระวาย และไปช่วยลูแอล พันธธะสัญญาเริ่มจางหายไป เขาสารภาพความจริงทุกอย่าง ซึ่งลูแอลได้แต่ยิ้มแล้วเรียกเขาว่าพี่ชาย ก่อนที่จะพังไป ทิ้งไว้เพียงพี่ชายผู้สูญเสียกำลังโอบกอดร่างของดอลคนนั้นอย่างเสียใจ

เจ้าของพล็อต คือ “สมสมร” (นามสมมติ)

ขออนุญาตลบ ปล. ของท่าน "สมสมร" ออกนะครับ
เนื่องจากเนื้อหาบางส่วนมีการชี้นำจนเกินไป อิอิ







ขอบคุณธีมในหน้าเพจนี้ จาก . .
stroberi ★




.