ไม่ต้องรู้ว่าเรา [เขียน] กันแบบไหน~

ลำดับตอนที่ #19 : {พล็อต} สำหรับ 13 ปุ๊กปิ๊ก

ให้ท่านปุ๊กปิ๊กเขียนเรื่องจากพล็อตต่อไปนี้

.
.
.

อลิซ เป็นแม่มดขาวที่ใช้ชีวิตเหมือนคนธรรมดา ได้ให้กำเนิดลูกชายหนึ่งคน ทั้งสองอยู่ด้วยกันสองแม่ลูก แต่แล้ววันหนึ่ง หมู่บ้านเกิดเคราะห์ร้ายติดต่อกัน (โรคระบาด คนตายอย่างแปลกประหลาด หรืออะไรก็ได้ บลาๆๆ) ทำให้ชาวบ้านตั้งข้อสงสัยว่า นี่อาจจะเป็นเพราะ “แม่มด”

การล่าแม่มดจึงเกิดขึ้น สตรีผู้บริสุทธิ์หลายต่อหลายคนที่ถูกตั้งข้อหาว่าเป็นแม่มดต่างถูกสังหารทิ้งอย่างไม่ปราณี จนกระทั่งมาถึงคราวของอลิซ เธอฝากลูกไว้ให้บาทหลวงดูแลก่อนจะพยายามหลบหนี แต่ก็ไม่สำเร็จ เธอถูกต้อนจนจนมุม ฝูงชนจับเธอทรมาน ก่อนจะเผาทั้งเป็น สุดท้ายก่อนที่เธอจะสิ้นลมหายใจ ความโกรธ แค้น เกลียดชัง ได้เปลี่ยนเธอจากแม่มดขาวผู้ใจดี กลายเป็น แม่มดดำผู้ชั่วร้าย และได้ทิ้งคำสาปไว้ก่อนจะหายตัวไป

“เมื่อไหร่ที่ผืนแผ่นดินนองไปด้วยเลือด เมื่อนั้นเธอจะกลับมาล้างแค้นทุกคนที่ทำร้ายเธอ”

หลายปีต่อมา ได้เกิดสงครามกลางเมือง ผู้คนล้มตายหลายหมื่นจากคำสั่งของผู้นำเผด็จการ คืนนั้น อลิซได้กลับมา พร้อมเคลียร์บัญชีแค้น

อลิซได้พบกับบาทหลวงคนหนึ่ง เขาไม่แม้แต่จะสู้กับเธอ เพียงแค่ยิ้มเข้ามากอดเธอ แม้ว่าเขาจะต้องตายเพราะเธอก็ตาม (แต่แล้วเธอก็จำเขาได้ จากอะไรก็ตามแล้วแต่ผู้เขียนนะฮับ) ทายาทคนเดียวของเธอที่เธอฝากไว้กับบาทหลวงเมื่อหลายปีก่อน

อ้อมกอดอันอบอุ่นได้เปลี่ยนอลิซกลับมาได้สติกลายเป็นแม่มดขาวแสนดีอีกครั้ง แลกกับชีวิตของลูกชายเธอ น้ำตาผู้เป็นแม่รินไหล แต่ขณะที่กำลังพร่ำขอโทษลูกอยู่นั้น กลับถูกกระสุนยิงทะลุขั้วหัวใจจากผู้คนที่เธอไล่สังหารก่อนหน้านี้ ตกตายตามลูกของเธอไป

เจ้าของพล็อต คือ “สมทรง” (นามสมมติ)

ขออนุญาตท่าน "สมทรง" ลบคำพูดของเจ้าของพล็อตที่แทรกในเรื่อง
กับชื่อเรื่องออกนะครับ
ด้วยมันจะเป็นการชี้นำจนเกินไป - -)+







ขอบคุณธีมในหน้าเพจนี้ จาก . .
stroberi ★




.