ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การคัดสรร ครั้งใหม่
ณ โรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ ฮอกวอตส์ ตอนนี้เป็นเวลาที่ศาสตราจารย์
มักกอลนากัล กำลังขาลชื่อนักเรียนชั้นปีที่หนึ่งที่จะได้เข้าศึกษา และคัดสรรเข้าบ้านต่างๆ
“โคลัส, เจอร์นิเฟอร์” ศาสตราจารย์มักกอลนากัลกล่าวนามสกุลก่อนชื่อตามปกติ
“ฮัฟเฟิลพัฟ” หมวกคัดสรร ตะโกนกึกก้องทั่วห้องโถงใหญ่
“ซีวิลล์, โรน่า”
“เรเวนควอ”
เรื่อยๆจนมาถึงชื่อสุดท้าย - -
“ทรีลอว์นีย์, ชีบิลล์”
“กริฟฟินดอร์”
เสียงปรบมือดังสนั่นเมื่อชื่อสุดท้ายถูกคัดสรร
“ให้ตายสิ! แฮร์รี่” รอนพูดอย่างเบื่อหน่าย “คิดดูสิ ปีนี้ไม่มีใครถูกคัดสรรเข้ากริฟฟินดอร์ นอกจากเด็กที่ชื่อทรอลอว์นีย์นั่นคนเดียว แต่นายว่าชื่อ ‘ทรีลอว์นีย์’ นี่มันคุ้นๆมั้ย”
“โธ่! รอน ชื่อ ทรีลอว์นีย์ ก็นามสกุลของยัยทรีลอว์นีย์จอมลวงโลกไงล่ะ” เฮอร์ไมโอนี่ตอบขณะร่วมปรบมือด้วย
“แต่ฉันหวังว่ายัยเด็กนั่นคงไม่ได้เกี่ยวดองอะไรมากมายกะทรีลอว์นีย์ของเราหรอกนะ --”
“ขอโทษนะคะ ขอนั่งด้วยจะได้ไหมคะ”เสียงนุ่มๆ แผ่วเบาเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างๆรอน
ชีบิลล์ ทรีลอว์นีย์ นั่นเอง เมื่อรอนเห็นถึงกับอ้าปากค้าง เพราะเธอนั้นน่ารักมาก ผมยาวสลวยสีดำแกมน้ำตาลแดง ตัวเล็ก แต่ก็นับว่าสูงกว่าเด็กคนอื่นๆในรุ่นของเธอ ใบหน้าที่ขาวเรียวตัดกับสีผมได้เป็นอย่างดี แขนและขาเรียวเล็กสวยงาม
“ขอโทษนะคะ ขอนั่งด้วยจะได้ไหมคะ” เธอพูดอีกครั้ง พร้อมกลับมองอย่างงุนงงไปทางรอนที่ยังอ้าปากค้างอยู่
รอนรีบหุบปากทันทีที่เห็นว่าชีบิลล์มองอยู่ “อ๋อ! ได้สิ ด้วยความยินดี - - เออใช่ - - ฉันชื่อ รอน วิสลีย์นะ ส่วนนั่น เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ และนี่ก็ แฮร์รี่ พอตเตอร์ - -”
“ตายแล้ว! นั่นใช่แฮร์รี่ พอตเตอร์ จริงๆเหรอคะเนี่ย หนูชื่อ ชีบิลล์ ทรีลอว์นีย์ เป็นหลานสาวของป้า
ซีบิลล์ ที่เคยสอนที่นี่น่ะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ แฮร์รี่ ขอหนูนั่งข้างๆคุณนะคะ” พร้อมกลับนั่งข้างๆแฮร์รี่ ทำให้ รอน และ เฮอร์ไมโอนี่ดูไม่พอใจมาก
วันนั้นทั้งวัน รอนดูไม่พอใจที่ชีบิลล์ตามติดแฮร์รี่แจ และยิ่งไม่พอใจยิ่งขึ้นเมื่อเขาพบว่าชั่วโมงแรกของวันจันทร์ต้องเรียนวิชาคาถาพร้อมกับ สลิธีริน และวิชาปรุงยากับ สลิธีริน 2 คาบรวด
วันนั้นก็เป็นวันที่แสนโชคร้ายของแฮร์รี่เช่นกัน เพราะในเช้าวันนั้น เขาพยายามทนเรียนวิชาปรุงยาที่
สเนปก็พยายามว่าร้ายยาของเขาเช่นกัน และทนฟังเสียงยานคางของเดรโก มัลฟอยที่หัวเราะ เมื่อสเนปหัก 5 คะแนน โทษฐานที่เขาทำผงไบกอนต์หกใส่พื้น แต่กลับโชคร้ายซ้ำสองเมื่อเขาออกจากคุกใต้ดินพร้อมกับรอน และ เฮอร์ไมโอนี่ เพื่อไปรับประทานอาหารที่รอคอยเขาอยู่ ณ ห้องโถงใหญ่ เขากลับต้องมาเจอชีบิลล์ ที่ห้องโถงกลางเสียก่อน
“ขอหนูไปรับประทานอาหารกับคุณด้วยนะคะ แฮร์รี่” เธอพูดเสียงเป็นทางการ จับมือแฮร์รี่เดินเข้าหองโถงกลาง
มักกอลนากัล กำลังขาลชื่อนักเรียนชั้นปีที่หนึ่งที่จะได้เข้าศึกษา และคัดสรรเข้าบ้านต่างๆ
“โคลัส, เจอร์นิเฟอร์” ศาสตราจารย์มักกอลนากัลกล่าวนามสกุลก่อนชื่อตามปกติ
“ฮัฟเฟิลพัฟ” หมวกคัดสรร ตะโกนกึกก้องทั่วห้องโถงใหญ่
“ซีวิลล์, โรน่า”
“เรเวนควอ”
เรื่อยๆจนมาถึงชื่อสุดท้าย - -
“ทรีลอว์นีย์, ชีบิลล์”
“กริฟฟินดอร์”
เสียงปรบมือดังสนั่นเมื่อชื่อสุดท้ายถูกคัดสรร
“ให้ตายสิ! แฮร์รี่” รอนพูดอย่างเบื่อหน่าย “คิดดูสิ ปีนี้ไม่มีใครถูกคัดสรรเข้ากริฟฟินดอร์ นอกจากเด็กที่ชื่อทรอลอว์นีย์นั่นคนเดียว แต่นายว่าชื่อ ‘ทรีลอว์นีย์’ นี่มันคุ้นๆมั้ย”
“โธ่! รอน ชื่อ ทรีลอว์นีย์ ก็นามสกุลของยัยทรีลอว์นีย์จอมลวงโลกไงล่ะ” เฮอร์ไมโอนี่ตอบขณะร่วมปรบมือด้วย
“แต่ฉันหวังว่ายัยเด็กนั่นคงไม่ได้เกี่ยวดองอะไรมากมายกะทรีลอว์นีย์ของเราหรอกนะ --”
“ขอโทษนะคะ ขอนั่งด้วยจะได้ไหมคะ”เสียงนุ่มๆ แผ่วเบาเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างๆรอน
ชีบิลล์ ทรีลอว์นีย์ นั่นเอง เมื่อรอนเห็นถึงกับอ้าปากค้าง เพราะเธอนั้นน่ารักมาก ผมยาวสลวยสีดำแกมน้ำตาลแดง ตัวเล็ก แต่ก็นับว่าสูงกว่าเด็กคนอื่นๆในรุ่นของเธอ ใบหน้าที่ขาวเรียวตัดกับสีผมได้เป็นอย่างดี แขนและขาเรียวเล็กสวยงาม
“ขอโทษนะคะ ขอนั่งด้วยจะได้ไหมคะ” เธอพูดอีกครั้ง พร้อมกลับมองอย่างงุนงงไปทางรอนที่ยังอ้าปากค้างอยู่
รอนรีบหุบปากทันทีที่เห็นว่าชีบิลล์มองอยู่ “อ๋อ! ได้สิ ด้วยความยินดี - - เออใช่ - - ฉันชื่อ รอน วิสลีย์นะ ส่วนนั่น เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ และนี่ก็ แฮร์รี่ พอตเตอร์ - -”
“ตายแล้ว! นั่นใช่แฮร์รี่ พอตเตอร์ จริงๆเหรอคะเนี่ย หนูชื่อ ชีบิลล์ ทรีลอว์นีย์ เป็นหลานสาวของป้า
ซีบิลล์ ที่เคยสอนที่นี่น่ะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ แฮร์รี่ ขอหนูนั่งข้างๆคุณนะคะ” พร้อมกลับนั่งข้างๆแฮร์รี่ ทำให้ รอน และ เฮอร์ไมโอนี่ดูไม่พอใจมาก
วันนั้นทั้งวัน รอนดูไม่พอใจที่ชีบิลล์ตามติดแฮร์รี่แจ และยิ่งไม่พอใจยิ่งขึ้นเมื่อเขาพบว่าชั่วโมงแรกของวันจันทร์ต้องเรียนวิชาคาถาพร้อมกับ สลิธีริน และวิชาปรุงยากับ สลิธีริน 2 คาบรวด
วันนั้นก็เป็นวันที่แสนโชคร้ายของแฮร์รี่เช่นกัน เพราะในเช้าวันนั้น เขาพยายามทนเรียนวิชาปรุงยาที่
สเนปก็พยายามว่าร้ายยาของเขาเช่นกัน และทนฟังเสียงยานคางของเดรโก มัลฟอยที่หัวเราะ เมื่อสเนปหัก 5 คะแนน โทษฐานที่เขาทำผงไบกอนต์หกใส่พื้น แต่กลับโชคร้ายซ้ำสองเมื่อเขาออกจากคุกใต้ดินพร้อมกับรอน และ เฮอร์ไมโอนี่ เพื่อไปรับประทานอาหารที่รอคอยเขาอยู่ ณ ห้องโถงใหญ่ เขากลับต้องมาเจอชีบิลล์ ที่ห้องโถงกลางเสียก่อน
“ขอหนูไปรับประทานอาหารกับคุณด้วยนะคะ แฮร์รี่” เธอพูดเสียงเป็นทางการ จับมือแฮร์รี่เดินเข้าหองโถงกลาง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น