ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ยูโรแนล
ตอนที่ 2 โรงเรียนสายลับ
    คริสลืมตา เขานอนอยุ่ในห้องพักแห่งหนึ่ง เขาไม่แน่ใจว่าเป็นที่ไหนแต่รู้ว่าไม่ใช่ที่ปรากแน่ “ฟื้นแล้วเหรอคริส”เสียงสตเฟานนั่นเอง  คริสลำดับความคิด เขาจะเอาจดหมายมาให้พ่อและแม่ พ่อและแม่ตาย เขาลุกขึ้นยืนทันทีเมื่อคิดมาถึงส่วนนี้ “เราจัดการศพของคุณและคุรนายสปีเดอร์เรียบร้อยแล้วล่ะ”สเตฟานบอกกับคริส “ผมมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร และทำไมต้องพาผมมาที่นี่ และที่นี่คือที่ไหน..”คริสรีบถาม “ใจเย็นๆคริส”เขาโบกมือพลางยิ้มบางๆ “เธอต้องมาอยู่ในที่ปลอดภัยคริสเพราะ..เดี่ยวเธอจะรู้เองเมื่อถึงโรงเรียน” “งั้นตอนนี้ผมก็ไปได้แล้วสิครับ”คริสบอก “เธอไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นคริส....ทางองค์กรยูโรเนลได้เป็นผู้ปกครองเธอเรียบร้อยแล้ว คนที่ฆ่าพ่อและแม่ของเธอคือ ฟารุก นาซานเชส ” “ฟารุก นาซานเชส”คริสพึมพำพลางกำหมัดแน่น เราจะต้องแก้แค้น คริสคิดในใจ “ตกลงผมจะไป ที่โรงเรียนสายลับนั่น”คริสรับคำ สเตฟานยิ้มรับมีแววตาแบบผู้ชนะนิดนึงแล้วหายไปทันที “ชั้นคงหมดหน้าที่แล้ว.งไว้เจอกันที่ยูโรแนลนะบาย”เขากล่าวแล้วเดินออกไป
    เขากำลังจะได้เรียนเป็นสายลับหรือ คงจะสนุกพิลึกนะ
วาบ
    เขาเกิดนิมิตอีกแล้ว ตัวเขาเองกำลังหนีการตามล่าของใครคนหนึ่งเขามองหน้านั้นไม่ชัด
วาบ
    “คริสโตเฟอร์คะ”เสียงผู้หญิงคนหนึ่งเรียก คริสตื่นจากภวังค์แล้วหันไปมองหล่อน เธอเป็นผู้หญิงผมบลอนด์ หน้าตาสวยทีเดียว เธอแต่งหน้าบางๆ ใส่ชุด..ดูเหมือนเป็นเครื่องแบบของโรงเรียนยูโรแนลที่เขาจะไปเรียนน่ะเหรอ
ว้าว
    “ยินดีที่ได้รู้จักคะ ชั้นทีน่า” เธอกล่าวพลางส่งมือมาสัมผัสกับคริส “ชั้นชื่อคริสโตเฟอร์ สปีเดอร์ เรียกว่า คริส สปีดก็ได้”เขาพูด “งั้นเราไปยุโรเนลกันเถอะ”ทีน่าบอก
    ทั้งสองเดินออกจากห้องพักนั้นแล้วเดินไปตามทางผ่านประตูเหล็กหนา มันเปิดเองตลอดทางที่มีคนผ่าน คริสเองได้แต่ตะลึงในความไฮเทคของสถานที่ เขาเดินมาจนถึงลิฟต์ เมื่อถึงลิฟต์ทีน่าเบิกตากว้าง เลเซอร์สีแดงสแกนมายตาของเธอพร้อมกับมีเสียงออกมาจากลำโพงว่า “เชิญคุณทีน่า เอ. โอนีล” คริสกับทัน่าเดินเข้าไปในลิฟต์ ในนั้นไม่มีปุ่มใดๆเลย แต่ลิฟต์ก็วิ่งลงดิ่งไปประมาณ 75 ชั้นแล้วจนถึงชั้นที่ 85
ติ๊ง
    ประตูลิฟต์เปิดออก เขาเห็นสถานที่เหมือนจะเป็นชานชาลา รถไฟมีป้ายอิเล็กทรอนิกส์ 3 มิติเขียนว่า ยูโรสเตชั่น คนเยอะแยะกำลังรอรถไฟ(คริสคิดว่าอย่างนั้น)ทุกคนแต่งกายด้วยชุดสูทเครื่องแบบของโรงเรียนทั้งหญิงและชายแต่งกายสีเทาเหมือนกัน ชายจะเป็นสูทมีกระดุมติดตั้งแต่คอจนหมดชายเสื้อทุกคนมีแว่นหนีบที่กระเป๋าแทบทุกคนและถือกระเป๋าที่ทีน่าเรียกว่า กระเป่าเจมส์ บอนด์ เขายืนรอซักพัก มีแต่คนมองมาทางเขาโดยเฉพาะสาวๆเมื่อเขาหันไปมองตามเธอเหล่านั้นก็จะหันกลับไปแล้วหัวเราะคิกคัก นั่นทำให้เค้าอึดอัดมาก
วิ้ง
    เสียงรถไฟวิ่งมาด้วยความเร็วสูงแล้วจอด ว้าว แต่มันไม่ใช่รถไฟแบบที่คริสคิดไว้เลยมันเป็นเหมือนเครื่องบินนั่งได้ลำละ 4 คน นักเรียนทุกคนรีบวิ่งขึ้นรถ คริสและทีน่าก็เช่นกัน เขารีบแทรกตัวเข้าไปนั่ง สบายจริงๆแฮะ คริสนึกในใจ เพื่อนร่วมทางอีก 2 คนของเขานั้นดูเหมือนจะคุ้นเคยกับรถนี้เอาซะมากๆเพราะคริสเห็น 2 คนนั้นกดนู่นกดนี่ จนทำให้คริสงง เขาเห็นเพียงแต่จอเปล่าๆ เขาลองสัมผัส
วื้ด
    มีข้อความปรากฎว่า
ยินดีต้อนรับ
สู่
ยูโรคาร์
คลิกเมนู
ประวัติยูโรแนล
ลงทะเบียน
ดูผลสอบ
“เธออย่าพึ่งไปสนใจมันเลยรอดูนี่ดีกว่า”ทีน่าบอกคริส คริสละสายตาจากจอคอมพิวเตอร์ ตอนนี้ยูโร
คาร์กำลังบินขึ้นในแนวดิ่งและกำลังจะพ้นปล่องบางอย่างออกไป เขาพบกับอาณาเขตของยุโรเนลเป็นหมื่นๆไร่ของยูโรเนล ยูโรคาร์วิ่งตามรางออกมาเรื่อยๆผ่านสนามกีฬากลางแจ้ง และผ่านไปเรื่อยๆจนถึงโดมใหญ่แห่งหนึ่งมีโดมเล็กสูงเสียดฟ้าเป็นบริวารอยู่ทั้ง 4 ทิศของโดมกลาง หลังโดมนั้นที่เรียกว่า เซนเตอร์พอยต์ มีอาคารเรียนมากมาย จนนับไม่ถ้วน และหลังอาคารเหล่านั้นเป็นสนามฝึกรบระดับมาตรฐานของยูโรเนลซึ่งมีสภาพเหมือนสนามรบจริงๆมาก
    ยูโรคาร์วิ่งมาจอบที่ชานชาลาลักษณะคล้ายยูโรสเตชั่นแต่ดูหรูกว่า และจอดสนิทหลังคาของยูโรคาร์เปิดขึ้นคริสกับทีน่าก้าวออกจากยุโรคาร์ “เธอต้องไปลงทะเบียนก่อนนะ”ทีน่าบอกเธอ คริสเดินตามไปขึ้นบันไดมาโผล่ที่เซนเตอร์พอยต์  ไม่มีคำบรรยายใดๆที่จะอธิบายเซนเตอร์พอยต์ได้ ใหญ่มากนี่คือคำบรรยายคำเดียว “ทำไมสายลับจึงเยอะแยะมากขนาดนี้ล่ะ”คริสถามทีน่า “ไม่ได้มีสายลับอย่างเดียวหรอกที่เรียนที่นี่ มีทั้ง ทหารลับ ตำรวจสากล สายลับ โปรแกรมเมอร์ วิศวกรออกแบบอาวุธ นักวิทยาศาสตร์ด้านชีวเคมี”ทีน่าจารนัย “อืม”คริสรับคำพลางด่าตัวเองเบาๆว่า โง่นี่หว่าที่คิดว่าจะมีแต่สายลับ “แล้วเราจะไปตึกธุรการยังไงอะ”คริสถาม “ทางท่อแก้วนั่ไง”ทีน่าบอก เขาเพิ่งจะสังเกตเห็นอุโมงค์แวนั้นข้างในเป็นเหมือนทางเลื่อนที่สนามบินแต่ไปด้ยความเร็วสูง ทีน่ากับคริสใช้เวลาพักใหญ่ก็มาเจอตึกธุรการ เขาและเธอเดินเข้าไปในตึกนั้นและ พบกับ .
To be continue
From writer
หวัดดี สนุกมั๊ย
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
    คริสลืมตา เขานอนอยุ่ในห้องพักแห่งหนึ่ง เขาไม่แน่ใจว่าเป็นที่ไหนแต่รู้ว่าไม่ใช่ที่ปรากแน่ “ฟื้นแล้วเหรอคริส”เสียงสตเฟานนั่นเอง  คริสลำดับความคิด เขาจะเอาจดหมายมาให้พ่อและแม่ พ่อและแม่ตาย เขาลุกขึ้นยืนทันทีเมื่อคิดมาถึงส่วนนี้ “เราจัดการศพของคุณและคุรนายสปีเดอร์เรียบร้อยแล้วล่ะ”สเตฟานบอกกับคริส “ผมมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร และทำไมต้องพาผมมาที่นี่ และที่นี่คือที่ไหน..”คริสรีบถาม “ใจเย็นๆคริส”เขาโบกมือพลางยิ้มบางๆ “เธอต้องมาอยู่ในที่ปลอดภัยคริสเพราะ..เดี่ยวเธอจะรู้เองเมื่อถึงโรงเรียน” “งั้นตอนนี้ผมก็ไปได้แล้วสิครับ”คริสบอก “เธอไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นคริส....ทางองค์กรยูโรเนลได้เป็นผู้ปกครองเธอเรียบร้อยแล้ว คนที่ฆ่าพ่อและแม่ของเธอคือ ฟารุก นาซานเชส ” “ฟารุก นาซานเชส”คริสพึมพำพลางกำหมัดแน่น เราจะต้องแก้แค้น คริสคิดในใจ “ตกลงผมจะไป ที่โรงเรียนสายลับนั่น”คริสรับคำ สเตฟานยิ้มรับมีแววตาแบบผู้ชนะนิดนึงแล้วหายไปทันที “ชั้นคงหมดหน้าที่แล้ว.งไว้เจอกันที่ยูโรแนลนะบาย”เขากล่าวแล้วเดินออกไป
    เขากำลังจะได้เรียนเป็นสายลับหรือ คงจะสนุกพิลึกนะ
วาบ
    เขาเกิดนิมิตอีกแล้ว ตัวเขาเองกำลังหนีการตามล่าของใครคนหนึ่งเขามองหน้านั้นไม่ชัด
วาบ
    “คริสโตเฟอร์คะ”เสียงผู้หญิงคนหนึ่งเรียก คริสตื่นจากภวังค์แล้วหันไปมองหล่อน เธอเป็นผู้หญิงผมบลอนด์ หน้าตาสวยทีเดียว เธอแต่งหน้าบางๆ ใส่ชุด..ดูเหมือนเป็นเครื่องแบบของโรงเรียนยูโรแนลที่เขาจะไปเรียนน่ะเหรอ
ว้าว
    “ยินดีที่ได้รู้จักคะ ชั้นทีน่า” เธอกล่าวพลางส่งมือมาสัมผัสกับคริส “ชั้นชื่อคริสโตเฟอร์ สปีเดอร์ เรียกว่า คริส สปีดก็ได้”เขาพูด “งั้นเราไปยุโรเนลกันเถอะ”ทีน่าบอก
    ทั้งสองเดินออกจากห้องพักนั้นแล้วเดินไปตามทางผ่านประตูเหล็กหนา มันเปิดเองตลอดทางที่มีคนผ่าน คริสเองได้แต่ตะลึงในความไฮเทคของสถานที่ เขาเดินมาจนถึงลิฟต์ เมื่อถึงลิฟต์ทีน่าเบิกตากว้าง เลเซอร์สีแดงสแกนมายตาของเธอพร้อมกับมีเสียงออกมาจากลำโพงว่า “เชิญคุณทีน่า เอ. โอนีล” คริสกับทัน่าเดินเข้าไปในลิฟต์ ในนั้นไม่มีปุ่มใดๆเลย แต่ลิฟต์ก็วิ่งลงดิ่งไปประมาณ 75 ชั้นแล้วจนถึงชั้นที่ 85
ติ๊ง
    ประตูลิฟต์เปิดออก เขาเห็นสถานที่เหมือนจะเป็นชานชาลา รถไฟมีป้ายอิเล็กทรอนิกส์ 3 มิติเขียนว่า ยูโรสเตชั่น คนเยอะแยะกำลังรอรถไฟ(คริสคิดว่าอย่างนั้น)ทุกคนแต่งกายด้วยชุดสูทเครื่องแบบของโรงเรียนทั้งหญิงและชายแต่งกายสีเทาเหมือนกัน ชายจะเป็นสูทมีกระดุมติดตั้งแต่คอจนหมดชายเสื้อทุกคนมีแว่นหนีบที่กระเป๋าแทบทุกคนและถือกระเป๋าที่ทีน่าเรียกว่า กระเป่าเจมส์ บอนด์ เขายืนรอซักพัก มีแต่คนมองมาทางเขาโดยเฉพาะสาวๆเมื่อเขาหันไปมองตามเธอเหล่านั้นก็จะหันกลับไปแล้วหัวเราะคิกคัก นั่นทำให้เค้าอึดอัดมาก
วิ้ง
    เสียงรถไฟวิ่งมาด้วยความเร็วสูงแล้วจอด ว้าว แต่มันไม่ใช่รถไฟแบบที่คริสคิดไว้เลยมันเป็นเหมือนเครื่องบินนั่งได้ลำละ 4 คน นักเรียนทุกคนรีบวิ่งขึ้นรถ คริสและทีน่าก็เช่นกัน เขารีบแทรกตัวเข้าไปนั่ง สบายจริงๆแฮะ คริสนึกในใจ เพื่อนร่วมทางอีก 2 คนของเขานั้นดูเหมือนจะคุ้นเคยกับรถนี้เอาซะมากๆเพราะคริสเห็น 2 คนนั้นกดนู่นกดนี่ จนทำให้คริสงง เขาเห็นเพียงแต่จอเปล่าๆ เขาลองสัมผัส
วื้ด
    มีข้อความปรากฎว่า
ยินดีต้อนรับ
สู่
ยูโรคาร์
คลิกเมนู
ประวัติยูโรแนล
ลงทะเบียน
ดูผลสอบ
“เธออย่าพึ่งไปสนใจมันเลยรอดูนี่ดีกว่า”ทีน่าบอกคริส คริสละสายตาจากจอคอมพิวเตอร์ ตอนนี้ยูโร
คาร์กำลังบินขึ้นในแนวดิ่งและกำลังจะพ้นปล่องบางอย่างออกไป เขาพบกับอาณาเขตของยุโรเนลเป็นหมื่นๆไร่ของยูโรเนล ยูโรคาร์วิ่งตามรางออกมาเรื่อยๆผ่านสนามกีฬากลางแจ้ง และผ่านไปเรื่อยๆจนถึงโดมใหญ่แห่งหนึ่งมีโดมเล็กสูงเสียดฟ้าเป็นบริวารอยู่ทั้ง 4 ทิศของโดมกลาง หลังโดมนั้นที่เรียกว่า เซนเตอร์พอยต์ มีอาคารเรียนมากมาย จนนับไม่ถ้วน และหลังอาคารเหล่านั้นเป็นสนามฝึกรบระดับมาตรฐานของยูโรเนลซึ่งมีสภาพเหมือนสนามรบจริงๆมาก
    ยูโรคาร์วิ่งมาจอบที่ชานชาลาลักษณะคล้ายยูโรสเตชั่นแต่ดูหรูกว่า และจอดสนิทหลังคาของยูโรคาร์เปิดขึ้นคริสกับทีน่าก้าวออกจากยุโรคาร์ “เธอต้องไปลงทะเบียนก่อนนะ”ทีน่าบอกเธอ คริสเดินตามไปขึ้นบันไดมาโผล่ที่เซนเตอร์พอยต์  ไม่มีคำบรรยายใดๆที่จะอธิบายเซนเตอร์พอยต์ได้ ใหญ่มากนี่คือคำบรรยายคำเดียว “ทำไมสายลับจึงเยอะแยะมากขนาดนี้ล่ะ”คริสถามทีน่า “ไม่ได้มีสายลับอย่างเดียวหรอกที่เรียนที่นี่ มีทั้ง ทหารลับ ตำรวจสากล สายลับ โปรแกรมเมอร์ วิศวกรออกแบบอาวุธ นักวิทยาศาสตร์ด้านชีวเคมี”ทีน่าจารนัย “อืม”คริสรับคำพลางด่าตัวเองเบาๆว่า โง่นี่หว่าที่คิดว่าจะมีแต่สายลับ “แล้วเราจะไปตึกธุรการยังไงอะ”คริสถาม “ทางท่อแก้วนั่ไง”ทีน่าบอก เขาเพิ่งจะสังเกตเห็นอุโมงค์แวนั้นข้างในเป็นเหมือนทางเลื่อนที่สนามบินแต่ไปด้ยความเร็วสูง ทีน่ากับคริสใช้เวลาพักใหญ่ก็มาเจอตึกธุรการ เขาและเธอเดินเข้าไปในตึกนั้นและ พบกับ .
To be continue
From writer
หวัดดี สนุกมั๊ย
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น