ตำนานRagNaRoK

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1

นันลืมตาขึ้นมาเขาขยี้ตาตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่ก็ไม่ได้ทำให้ภาพที่เขาเห็นนั้นเปลี่ยนไปเลย”เฮ้นี่ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย”เขาตะโกนโหวกเหวกโวยวายขึ้นมาเมื่อเห็นสภาพแวดล้อมนั้นเป็นทุ่งหญ้าในมือของเขาถือมีดอยู่เล่มหนึ่ง เขาพบว่ายังมีเป้อีกใบสะพายเอาไว้อยู่ข้างหลังของเขา



นันลุกขึ้นยืนแล้วก็เดินไปเมื่อเห็นสะพาน”อ๋า~~ดันเป็นสะพานเชือกเนี่ยนะแล้วฉันจะข้ามไปไงเนี่ย”เขารู้สึกไม่กล้าที่จะขยับขาเดินก้าวข้ามไป เขารู้สึกว่าเขากำลังอยู่ในชั่วโมงเรียนลูกเสือยังไงอย่างงั้นเลย



ในที่สุด นันก็หลับหูหลับตาเดินข้ามมาจนได้ “อ่าขอโทษนะครับที่นี่ที่ไหนกันน่ะ”นันเดินไปถามชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่เหมือนกำลังเฝ้าประตูทางเข้าไปในปราสาทใหญ่”ที่นี่ก็คืออาณาจักรรูณมิการด์ไงเจ้านู เจ้าคงเป็นเด็กใหม่สิท่า”ชายทหารยามคนนั้นก็ตอบกลับมา”งั้นเจ้าก็จงเดินเข้าไปในปราสาทเพื่อรายงานตัวได้แล้ว”ทหารยามพูดพร้อมชี้เข้าไปในปราสาทที่ใหญ่โต



นันเดินเข้าไปในปราสาท ข้างในปราสาทนั้นกว้างขวางใหญ่โตนัก เมื่อนันเดินเข้ามาเขาก็ได้เห็นว่ามีคนยืนอยู่ นันตัดสินใจเดินเข้าไปถาม”เอ่อสวัสดีครับที่นี่ที่ไหนหรอ”นันถามคำถามซ้ำกับที่เขาเพิ่งถามยามไปหยกๆ”ที่นี่คืออาณาจักรรูนมิการด์เจ้าหนู”นายทะเบียนพูดต่อไปว่า”เอ้าว่าไงจะฝึกฝนก่อนหรือจะเข้าสู่เกมส์Ragnarokเลยว่าไง”  



“เลือกได้หรอครับ”นันถาม”เลือกได้ซิ ถ้าเจ้าฝึก เจ้าจะได้เงินไปก่อน50เซนนี”นายทะเบียนพูดตอบคำถาม “อ้างั้นฝึกครับๆๆๆ”นันรีบตอบทันทีเมื่อได้ยินคำว่า ‘เงิน’ หลังจากที่นันรับเงินแล้วนายทะเบียนก็จัดการส่งนันไปที่ห้องฝึก นันต้องผ่านการตอบคำถามมากมายซึ่งเวลาตอบถูกก็จะได้รับพวกอาหารผลไม้ตางๆมาเป็นรางวัล”อย่างกะให้หมาเวลามันถูกฝึกเลยว่ะ”นันบ่นอุบอิเบาๆ



“นี่ นายลงทะเบียนกับเราเอาไว้หรือป่าว”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งถามนัน”ลงครับ”นันตอบทันที”ดีงั้นเซ็นชื่อลงบนใบนี้นะแล้วก็ไปคุยกับเจ้าหน้าที่ทางด้านโน้น”พนักงานก็ยื่นใบมา”โหอะไรกันนักวะเนี่ยชักเซ็งละทำไมขั้นตอนมันเยอะจังวะ”นันคิดในใจ



“ขอโทดครับพนักงานคนโน้นเขาให้เอาใบนี้มายื่นให้กับคุณครับ”นันพูดอย่างเกร็งๆ”ดีเจ้าชื่ออะไร”พนักงานคนนั้นตอบกลับมาจ้องหน้านันเขม็ง”อ่าผมชื่อAnnanครับ”นันพูดขึ้น “อืมแล้วเจ้ารู้ภาระกิจครั้งนี้ของเจ้าหรือยัง”พนักงานถามนัน นันส่ายหน้าแทนคำตอบ



“ภาระกิจของเจ้าก็คือเจ้าจะต้องเดินผ่านป่าที่มีแต่เจ้าหนอนสีเขียว(Faber)ออกไปซึ่งมันจะโจมตีทำร้ายเจ้าโดยอัตโนมัติ หน้าที่ของเจ้าคือต้องเดินผ่านไปยังประสาทข้างหน้า และเมื่อเกือบเป็นอันตรายถึงชีวิตแล้วtelaportก็จะทำงานทันทีส่งเจ้ากลับมายังสถานที่แห่งนี้เพื่อให้เจ้าปฏิบัติภาระกิจจนเสร็จสิ้นและทุกครั้งที่เจ้าถูกส่งกลับมาเจ้าจะต้องเสียคะแนนไปทีละ1คะแนน”พนักงานคนนั้นบอกกับนัน ซึ่งทำให้นันกลืนน้ำลายเอือกใหญ่



“ไม่ต้องห่วงเจ้าสามารถใช้มีดของเจ้าจัดการกับมันได้”พนักงานกล่าวต้อไป “โหมิน่าทำไมไม่มีใครเข้ามาฝึกแถมยังเอาเบี้ยเลี้ยง50zมาล่ออีกเวงไม่น่าหลวมตัวมาฝึกเล้ย”นันบ่นอุบ”พร้อมแล้วนะข้าจะส่งเจ้าไปหล่ะ”พนักงานส่งนันออกไปทันที



นันออกมาที่ทุ่งฝึกด้วยความรู้สึกที่กล้าๆกลัวๆ ทันใดนั้นเจ้าหนอนตัวเขียวก็พุ่งเข้ามีโจมตีนันทันที นันเห็นเข้าก็รีบโกยหนีสุดชีวิต “ว้ากกกกอย่ามาทางนี้ดิเฮ้ยยยยย”นันเอามือกุมหลวงพ่อโกยที่ใส่อยู่แล้ววิ่งหนีFaberสุดชีวิต แต่แล้วเมื่อยิ่งวิ่งเจ้าหนอนตัวเขียวก็ดันโผล่มาอยู่ข้างหน้าเฉย แววตาของมันสีดำกลมโต มองดูแล้วมันออกจะน่ารัก นันหยุดวิ่งแล้วกำลังคิดว่า”เฮ้ยกรูจะไปกลัวไอ่พวกนี้ทำไมวะไม่เห็นมีไรน่ากลัวเลย”



ไม่ทันไรเจ้าหนอนสีเขียวพวกนี้ก็รี่เข้ามาโจมตีนันอย่างไม่ทันตั้งตัว “โอ๊ยไมกัดเจ็บงี้วะ มันเล่นรุมกันนี่”นันเริ่มหน้าซีดและแล้ว ‘วิ้ง’เสียงๆหนึ่งดังขึ้น เขากลับเข้ามาอยู่ในห้องเดิมก่อนที่เขาจะออกไปที่ป่าFaber”ไม่ผ่าน ผู้สมัครAnnanถูกหักคะแนนไปหนึ่งคะแนน