ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    First Love Diary

    ลำดับตอนที่ #2 : โรงเรียนใหม่

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3
      0
      17 มี.ค. 48

         เช้านี้เป็นเช้าที่สดใสเหมาะแก่การไปโรงเรียน วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกของการขึ้น ม.4 ของฉัน

    “อาบน้ำแต่งตัวแล้วมาทานอาหารเช้านะจ๊ะลูก อ้อ อย่าลืมปลุกพ่อก่อนหล่ะจ๊ะ”

    ถึงแม่กับพ่อจะรักกันมาก แต่นิสัยของทั้งสองแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เรื่องตื่นก็เรื่องนึง

    “พ่อคะ พ่อคะ ตื่นค่ะตื่นตื่น”

    “หา...อะไรนะ ยังเช้าอยู่เลยลูก รีบปลุกพ่อทำไม”

    “พ่อต้องไปส่งหนูที่โรงเรียนนะคะ”

    “อ๋อ อืมๆ พ่อตื่นแล้ว”



         ฉันอาบน้ำทานข้าวแล้วไปโรงเรียนด้วยความแจ่มใส วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก กับโรงเรียนใหม่ ฉันมาถึงโรงเรียนตั้งแต่เช้า ยังมีคนมาโรงเรียนไม่เยอะเท่าไหร่ ฉันเดินไปที่บอร์ดประกาศ แล้วฉันก็ได้เห็นชื่อของฉัน

         34.เมขลา สุวรรณโกศล เลขที่ 34 ห้อง 4/1



         บริเวณโรงเรียนเป็นที่ที่สวยงาม ยกเว้นบางแห่งที่ไม่น่าดูชมเอาเสียเลย ฉันเดินดูรอบบริเวณโรงเรียนจนถึงเวลาเข้าแถว ตอนที่ฉันเดินไปเข้าแถวในสนามฉันเหลือบเห็นเด็กผู้ชายเดินมาจากอีกฝั่งของสนาม ฉันไม่แน่ใจว่าเป็นเขาหรือเปล่า

    “เธอก็อยู่โรงเรียนนี้เหมือนกันเหรอ”

    น้ำเสียงนี้ดูคุ้นๆ เขานั่นเอง ฉันเดินไปเข้าแถวกับเขา

    “เธอชื่ออะไรเหรอ”

    “ชื่อฟ้า เธอหล่ะ”

    “เราเหรอ เราชื่อโจ้”

    “เลขที่ 18 ม.4/1 เข้าแถวเรียงตามเลขที่ด้วยค่ะ” เสียงครูคนหนึ่งตะโกน ท่าทางจะเป็นครูประจำชั้น

    “ครูเรียกแล้ว เราไปเข้าแถวก่อนนะ”



         ตอนนี้ฉันก็ได้รู้ว่าเขาชื่อโจ้ เลขที่ 18 อยู่ห้องเดียวกับฉัน ตอนนี้ฉันไปอยู่แถวหลังๆดีกว่า ผู้หญิงไม่น่าจะยืนหน้านะ พอแถวจัดเสร็จเรียบร้อย มีผู้หญิง 3 คนยืนหลังฉันก่อนจะสุดแถว ฉันคุยอย่างถูกคอกับคนที่ยืนหลังฉันจนครูดุเลย เธอชื่อศศิประภา ขณะที่ฉันกำลังจะถามชื่อเล่นเธอ ครูก็ให้เดินเรียงแถวเข้าห้องเรียน ที่ห้องใครจะนั่งตรงไหนก็ได้ ฉันเลยวิ่งเข้าไปหาเพื่อนเก่าของฉัน เพื่อที่จะขอนั่งข้างๆ บังเอิญว่าเพื่อนคนนี้เป็นคนคงแก่เรียน เลือกที่จะนั่งหน้า เธอชื่อบุษราคัม ชื่อเล่นชื่อบุษ ฉันเลยต้องพลอยนั่งหน้าไปด้วย ฉันสอดส่ายสายตาหาโจ้ ฉันเห็นเค้านั่งริมหน้าต่างถัดจากฉันลงไป 2 แถว



         เย็นวันนั้นฉันรอพ่อมารับที่หน้าประตูโรงเรียน โจ้กับแฟนเค้า รู้สึกว่าจะชื่อเจน เดินออกมาด้วยกัน เขาเดินขึ้นรถเบนซ์ที่จอดอยู่ใกล้ๆที่ฉันยืน ไม่แน่ใจว่าโจ้หรือเจนกันแน่ที่รวย แต่โจ้หันมายิ้มให้ฉันก่อนที่จะขึ้นรถไป หลังจากนั้นไม่นาน พ่อของฉันก็มา ฉันกลับบ้านด้วยความดีใจที่ได้ศศิประภาเป็นเพื่อนใหม่ แต่ก็ยังเสียใจที่ลืมถามชื่อเล่นเธอ วันนี้ฉันเขียนไดอารี่เล่มเล็กสีฟ้า ที่มีรูปหมีพู ตัวการ์ตูนที่ฉันชอบที่สุดอยู่ที่ปก ก่อนที่ฉันจะนอนอมยิ้มแล้วหลับไป

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×