ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : นายตัวแสบ
วันรุ่งขึ้น เอมี่ไปเจอกับทีน่าที่เดิมที่เธอนัดไว้ แล้วเอมี่ก็เล่าเรื่องเมื่อวานที่เกิดขึ้นให้ทีน่าฟัง
\"เค้าชื่ออะไรล่ะ\"ทีน่าถาม
\"ฉันก็ไม่ได้ถามเค้าน่ะ เพราะฉันกำลังมึนสุดสุดเลยลืมถามไป\"
\"แล้วเค้าอายุเท่าไรล่ะ\"ทีน่าถามอีก
\"อันนี้เราก็ไม่ได้ถามอีกล่ะ คิดว่าคงประมาณเราแหละ\"
\"เค้าอยู่บ้านติกันเลยเหรอ\"ทีน่าถามไปเรื่อยๆ
\"อืม คงงั้น\"เอมี่ตอบ
เมื่อเข้าวิชาโฮมรูม
\"วันนี้ห้องเราจะมีนักเรียนใหม่นะ เอ้าเข้ามา\" อาจารย์เรียก จากนั้นประตูก็เปิดออก แล้วเด็กนักเรียนผู้ชายก็เข้ามา
\"สวัสดีครับ ผม ไมเคิล ครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ\"เด็กผู้ชายพูดขึ้น
\"คนนี้แหละ ที่ฉันเล่าให้ฟัง\" เอมี่หันไปกระซิบบอกทีน่าที่นั่งข้างหลัง
\"ถ้างั้น เธอไปนั่งข้างเอมี่ละกันนะ\" อาจารย์พูดขึ้นแล้วชี้ไปที่ข้างๆเอมี่ ทำเอาเอมี่งงสุดขีดอีกครั้ง
\"หวัดดี\" ไมเคิลพูดขึ้นขณะที่กำลังจะนั่งลง
\"หวะ...หวัดดี ฉันเอมี่นะ\" เอมี่ทักทาย พยายามทำหน้าให้ปกติสุดสุด เท่าที่จะทำได้
\"เอมี่ ให้เค้ายืมหนังสือเรียนด้วยนะ\" อาจารย์พูดก่อนเดินออกจากห้อง
\"เป็นวันที่แย่อะไรอย่างนี้นะ\"เอมี่คิด
เมื่อตอนพักกลางวัน
\"ทำไมนายต้องมานั่งกับฉันด้วยนะ\" เอมี่พูดขึ้นขณะที่กินขนมปังเนยสด
\"ก็ฉันไม่มีที่นั่งนี่\" ไมเคิลตอบ
\"นี่นาย ก็ไปนั่งกับเพื่อนนายซิ\"เอมี่พยายามพุดด้วยน้ำเสียงปกติ
\"ไม่ ฉันจะนั่งตรงนี้\"ไมเคิลตอบอย่างกวนโมโห
เอมี่และทีน่ามองหน้ากัน เอมี่พยายามสะกดโทษะไว้ไม่ให้หลุดออกไป
ตอนเย็นหลังเลิกเรียนทีน่าชวนเอมี่ไปร้านหนังสือที่พึ่งจะเปิดใหม่ได้สองสัปดาห์
\"เค้าบอกว่า ซื้อหนังสือแล้วจะได้ของแถมฟรี เป็นพวงกุญแจหมีด้วยนะ\" ทีน่าพูดขึ้นขณะเดินไปที่ร้าน
\"ไปแวะหน่อยก็ดีนะ ฉันก็อยากดูหนังสืออ่านเล่นเหมือนกัน\"เอมี่พูด
\"เชอะ ที่ไปเพราะ จะเอาของฟรีล่ะซิ แล้วอ้างว่าไปซื้อหนังสือ\"ไมเคิลพูดตามหลัง ทำให้เอมี่และทีน่าหันหลังหร้อมกัน
\"นี่นาย เลิกกวนประสาทฉันซะทีซิ แล้วก็ไม่ต้องตามมาด้วยล่ะ\" เอมี่พูดอย่างหมดอารมณ์
\"ฉันไม่ได้เดินตามเธอหรอกนะ อย่ามาว่ากันซิ ฉันจะไปดูหนังสือเหมือนกัน\"ไมเคิลพูดแล้วเดินนำหน้าไป
\"ที่แท้ นายก็อยากได้ของแถมเหมือนกันแหละ มาว่าแต่คนอื่น\"เอมี่พูด
\"ฉันไม่ไปแล้วล่ะทีน่า ขอโทษด้วยนะ วันนี้หมดอารมณ์แล้ว\" แล้วเอมี่ก็เดินแยกออกไปอีกทาง
\"เดี๋ยวซิ เอมี่ งั้นฉันไปกับเธอละกัน พรุ่งนี้ค่อยไปก็ได้\"แล้วทีน่าก็เดินตามไป ทิ้งให้ไมเคิลยืนอยู่คนเดียว
\"อะไรกัน พวกนี้ แค่พูดอะไรหน่อยก็หมดอารมณ์แล้ว น่าเบื่อชะมัด ไปดีกว่า\"แล้วไมเคิลก็เดินเข้าร้านหนังสือไป
***********************
\"แม่คะ ทำไมไมเคิลเค้าไปเรียนที่โรงเรียนเดียวกับหนูล่ะคะ\"เอมี่ถามเสียงดัง
\"ใจเย็นซิจ๊ะลูก คือแม่เห็นว่าถ้าอยู่โรงเรียนเดียวกับลูก ลูกจะได้มีเพื่อนเพิ่มขึ้นไงจ๊ะแล้วแม่ก็คิดว่า มันไม่มีอะไรไม่ดีนี่จ๊ะ\"
\"มันมีแต่จะไม่ดีน่ะซิคะ เอาเถอะคะหนุไม่ทานข้าวเย็นนะคะ หนูจะนอนเลย\" แล้วเอมี่ก็เดินขึ้นไปบนบ้านและเข้าห้องของตัวเอง
\"มีแต่เรื่องแย่ๆทั้งนั้นเลย น่าเบื่อ\" เธอคิด
\"เค้าชื่ออะไรล่ะ\"ทีน่าถาม
\"ฉันก็ไม่ได้ถามเค้าน่ะ เพราะฉันกำลังมึนสุดสุดเลยลืมถามไป\"
\"แล้วเค้าอายุเท่าไรล่ะ\"ทีน่าถามอีก
\"อันนี้เราก็ไม่ได้ถามอีกล่ะ คิดว่าคงประมาณเราแหละ\"
\"เค้าอยู่บ้านติกันเลยเหรอ\"ทีน่าถามไปเรื่อยๆ
\"อืม คงงั้น\"เอมี่ตอบ
เมื่อเข้าวิชาโฮมรูม
\"วันนี้ห้องเราจะมีนักเรียนใหม่นะ เอ้าเข้ามา\" อาจารย์เรียก จากนั้นประตูก็เปิดออก แล้วเด็กนักเรียนผู้ชายก็เข้ามา
\"สวัสดีครับ ผม ไมเคิล ครับ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ\"เด็กผู้ชายพูดขึ้น
\"คนนี้แหละ ที่ฉันเล่าให้ฟัง\" เอมี่หันไปกระซิบบอกทีน่าที่นั่งข้างหลัง
\"ถ้างั้น เธอไปนั่งข้างเอมี่ละกันนะ\" อาจารย์พูดขึ้นแล้วชี้ไปที่ข้างๆเอมี่ ทำเอาเอมี่งงสุดขีดอีกครั้ง
\"หวัดดี\" ไมเคิลพูดขึ้นขณะที่กำลังจะนั่งลง
\"หวะ...หวัดดี ฉันเอมี่นะ\" เอมี่ทักทาย พยายามทำหน้าให้ปกติสุดสุด เท่าที่จะทำได้
\"เอมี่ ให้เค้ายืมหนังสือเรียนด้วยนะ\" อาจารย์พูดก่อนเดินออกจากห้อง
\"เป็นวันที่แย่อะไรอย่างนี้นะ\"เอมี่คิด
เมื่อตอนพักกลางวัน
\"ทำไมนายต้องมานั่งกับฉันด้วยนะ\" เอมี่พูดขึ้นขณะที่กินขนมปังเนยสด
\"ก็ฉันไม่มีที่นั่งนี่\" ไมเคิลตอบ
\"นี่นาย ก็ไปนั่งกับเพื่อนนายซิ\"เอมี่พยายามพุดด้วยน้ำเสียงปกติ
\"ไม่ ฉันจะนั่งตรงนี้\"ไมเคิลตอบอย่างกวนโมโห
เอมี่และทีน่ามองหน้ากัน เอมี่พยายามสะกดโทษะไว้ไม่ให้หลุดออกไป
ตอนเย็นหลังเลิกเรียนทีน่าชวนเอมี่ไปร้านหนังสือที่พึ่งจะเปิดใหม่ได้สองสัปดาห์
\"เค้าบอกว่า ซื้อหนังสือแล้วจะได้ของแถมฟรี เป็นพวงกุญแจหมีด้วยนะ\" ทีน่าพูดขึ้นขณะเดินไปที่ร้าน
\"ไปแวะหน่อยก็ดีนะ ฉันก็อยากดูหนังสืออ่านเล่นเหมือนกัน\"เอมี่พูด
\"เชอะ ที่ไปเพราะ จะเอาของฟรีล่ะซิ แล้วอ้างว่าไปซื้อหนังสือ\"ไมเคิลพูดตามหลัง ทำให้เอมี่และทีน่าหันหลังหร้อมกัน
\"นี่นาย เลิกกวนประสาทฉันซะทีซิ แล้วก็ไม่ต้องตามมาด้วยล่ะ\" เอมี่พูดอย่างหมดอารมณ์
\"ฉันไม่ได้เดินตามเธอหรอกนะ อย่ามาว่ากันซิ ฉันจะไปดูหนังสือเหมือนกัน\"ไมเคิลพูดแล้วเดินนำหน้าไป
\"ที่แท้ นายก็อยากได้ของแถมเหมือนกันแหละ มาว่าแต่คนอื่น\"เอมี่พูด
\"ฉันไม่ไปแล้วล่ะทีน่า ขอโทษด้วยนะ วันนี้หมดอารมณ์แล้ว\" แล้วเอมี่ก็เดินแยกออกไปอีกทาง
\"เดี๋ยวซิ เอมี่ งั้นฉันไปกับเธอละกัน พรุ่งนี้ค่อยไปก็ได้\"แล้วทีน่าก็เดินตามไป ทิ้งให้ไมเคิลยืนอยู่คนเดียว
\"อะไรกัน พวกนี้ แค่พูดอะไรหน่อยก็หมดอารมณ์แล้ว น่าเบื่อชะมัด ไปดีกว่า\"แล้วไมเคิลก็เดินเข้าร้านหนังสือไป
***********************
\"แม่คะ ทำไมไมเคิลเค้าไปเรียนที่โรงเรียนเดียวกับหนูล่ะคะ\"เอมี่ถามเสียงดัง
\"ใจเย็นซิจ๊ะลูก คือแม่เห็นว่าถ้าอยู่โรงเรียนเดียวกับลูก ลูกจะได้มีเพื่อนเพิ่มขึ้นไงจ๊ะแล้วแม่ก็คิดว่า มันไม่มีอะไรไม่ดีนี่จ๊ะ\"
\"มันมีแต่จะไม่ดีน่ะซิคะ เอาเถอะคะหนุไม่ทานข้าวเย็นนะคะ หนูจะนอนเลย\" แล้วเอมี่ก็เดินขึ้นไปบนบ้านและเข้าห้องของตัวเอง
\"มีแต่เรื่องแย่ๆทั้งนั้นเลย น่าเบื่อ\" เธอคิด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น