+++ Sweet remembeR +++

ลำดับตอนที่ #3 : การเปลี่ยนแปลง

           พอเปิดเทอมsummer พวกเราก็ขึ้น ม.4 กันแล้ว เพื่อนๆออกไปต่อโรงเรียนอื่นกันหลายคน จึงทำให้ห้องดูกว้างขึ้น  ฉัน แนน และปอ อยู่สายวิทย์  จ๊ะอยู่ศิลป์คำนวณ ส่วนแนทกับนุ่นย้ายไปอยู่โรงเรียนข้างๆ และคัทย้ายไปอยู่โรงเรียนพาณิชย์  ที่ห้องวิทย์นี่มีเพื่อนใหม่มาจากต่างจังหวัด คือ ตุ่น กับ น้ำ  และมีเพื่อนเก่าที่ไม่ได้คุยกันนานคือ นัท  

          ตั้งแต่ขึ้นม.ปลายหลายคนก็เริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองทีละน้อย ที่สังเกตได้มากที่สุดคงเป็นจ๊ะ ที่ดูอ่อนหวานมากขึ้น เนื่องจากว่าจ๊ะมีคนที่ชอบแล้วน่ะสิ เค้าคนนั้นก็คือ ป้อม รุ่นน้อง ม.3 แต่คู่แข่งของจ๊ะ ก็มีไม่น้อย เพราะป้อมเป็นถึงนักบาสของโรงเรียนแล้วยังเป็นสาวหล่อ ตี๋ สูง จึงทำให้ pop มาก  ส่วนปอก็กำลังสนใจพี่แป้ง อัจฉริยะของโรงเรียนที่อยู่ ม.5  ซึ่งถือเป็นคนที่perfect ที่สุดตอนนี้ เพราะเก่งไปซะทุกอย่าง ทั้งการเรียน กีฬา และดนตรี แถมกิจการที่บ้านก็เป็นโรงพยาบาลชื่อดังซะด้วย และด้วยความที่พี่แป้งเป็นนักบาสของโรงเรียนด้วยอีกเช่นกัน ทำให้เป็นขวัญใจของรุ่นน้องทั้งโรงเรียนโดยเฉพาะ เด็กประถม  ความเท่ของพี่แป้งทำให้ปอเลิกสนใจผู้ชายที่แอบชอบมานาน มาหลงพี่แป้งแบบไม่ลืมหูลืมตา  แต่ความpopของ 2 คนนี้ ก็ยังไม่เท่ากับพี่ป๊อก อดีตประธานนักเรียนปีที่แล้วและยังเป็นนักบาสด้วย  แต่ตอนนี้จบ ม.6 ไปแล้ว พี่ป๊อกเป็นรุ่นพี่ที่ฉันแอบปลื้มมานานตั้งแต่อยู่ ม.1 จนตอนนี้ก็ 3 ปีได้แล้วมั้ง

    ชีวิต ม.ปลายปี 1 ของพวกเราเริ้มต้นแบบสบายๆ ( แต่อาจจะหนักในอนาคต ) แต่ที่วุ่นวายก็คงเป็นเรื่องหัวใจนี่แหละ  

“ นี่แอ้ม เมื่อไหร่จะมีแข่งบาสโรงเรียนอีกล่ะ เราอยากดูจัง”  จ๊ะถามขึ้นขณะกินข้าวที่โรงอาหาร  

“ คงอีกนานน่ะ แต่เดี๋ยวจ๊ะ ตั้งใจจะดูการแข่งขันหรือดูนักบาสกันแน่ บอกมาซะดีๆนะ ”  ฉันพูดยิ้มๆ แก้มของจ๊ะเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อ  

“ เดี๋ยวเหอะ แอ้มบ้า ก็รู้ๆอยู่ยังจะมาถามอีก ”  แล้วก็ซัดฝ่ามือเปรี้ยงเข้าที่ต้นแขนฉัน นี่ขนาดบอกว่าเดี๋ยวนะเนี่ย  

“ นั่นสิแอ้ม  เราก็อยากดูเหมือนกัน แหะๆ เขินอะ ”  ปอพูดขึ้นพร้อมกับเอาผ้าเช็ดหน้ามาปิดหน้า ซึ่งไม่ค่อยจะมิดเท่าไหร่ ก็ปอน่ะ หุ่นอย่างกะโดเรมอน  หน้าก็ใหญ่ยังกะจานดาวเทียมแน่ะ

“ โอ๊ยเอาเข้าไป 2 คนนี้นี่ น่าเบื่อจริงๆเลย พวกคนที่มีคนให้คิดถึงอะ ”  ฉันพูดขึ้นเล่นๆ แต่ในใจน่ะคิดจริงอยู่หรอก  

“ อ้าวแล้วแกเอาพี่ป๊อกไปทิ้งไว้ไหนซะล่ะ ”  จ๊ะถาม  

“ ก็เอาไว้บนหิ้งบูชาน่ะสิ เราอะ แค่ปลื้มเค้าเฉยๆ ไม่ได้คลั่งไคล้เหมือนบางคนหรอก ”  ฉันตอบพลางเหล่มองหน้าปอ ดูเหมือนจะยังไม่รู้สึกตัวแฮะ  

“ อ๋อ แต่ตอนนี้ มีต้อยอยู่ตั้ง 2 คนไม่ใช่เหรอ ”  ปอพูดขึ้นบ้าง  

“ ใครวะ อ๋อเพ็ญกะกิ๊ก ม.3 อะเหรอ โธ่เอ๊ย เค้าก็แค่เป็นเหมือนแกแหละปอ วิ่งไล่ตามกรี๊ดกร๊าดรุ่นพี่น่ะ แต่มันต่างกันตรงที่เราไม่ใช่ทอมว่ะ ”  แล้วฝ่ามืออันหนานุ่มเหมือนแป้งพิซซ่าของปอก็ซัดเปรี้ยงเข้ามาที่ต้นแขนอีกข้างของฉัน เฮ้อ ไม่น่ามานั่งตรงกลางเลยแฮะ  

“ แล้วคนที่แอ้มชอบอยู่คือใครเหรอ บอกหน่อยดิ ”  จ๊ะถามเหมือนอยากจะรู้ให้ได้  

“ คนที่เราชอบก็…ป้อมไง อ้าว ไม่ช่าย จริงๆแล้วคือพี่แป้งตังหาก  555 ไม่ใช่อีกนั้นแหละ เรื่องอะไรต้องบอกด้วยล่ะ อยากรู้ก็สืบเอาเองสิ ”  ฉันพูดแล้วรีบลุกขึ้นทันทีเพราะกลัวจะโดนฝ่ามืออรหันต์อีกรอบ  ใช่สิจะบอกได้ไงว่าคนที่ฉันชอบน่ะคือ …

To Be Continue………………