สายไปแล้ว

ลำดับตอนที่ #3 : ความลับเธอ

\'\'อรุณสวัสดิ์ ครับแอร์\'\' ปอนด์เอ่ยขึ้นขณะที่ฉันเดินเข้ามา \'\'อื้มๆ อรุณสวัสดิ์จ้ะ ว่าแต่เอ๊ ! ปอนด์ ทำไมวันนี้มาเร็วจังหล่ะ\'\' ฉันถามขึ้นด้วยความสงสัย \'\'อ๋อ เมื่อคืนน่ะผมนอนแต่หัวค่ำอ่ะครับ\'\' \'\'อื้มจ้า\'\' \'\'เอ่อนี่แอร์ครับ หิวอ๊ะเปล่า เดี๋ยวผมไปซื้อขนมปังมาให้นะครับ\'\' ปอนด์ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม \'\'อ๋อ ไม่เป็นไรล่ะมั๊งเกรงใจจัง เหอะๆ\'\'

        ...หลังเลิกเรียน ฉันเห็นมีแก๊งคนกลุ่มหนึ่ง มาคุยกับปอนด์ประมาณ 5 -6 คน ฉันแอบฟัง \'\'นี่ๆ ไอปอนด์ เมิงเอางัยว้ะ จะจ่ายไม่จ่าย ตูว่าเมิงเบี้ยวตูหลายหนแล้วว่ะ\'\' \'\'เอ่อพะ...พะ..พี่ครับ! ให้เวลาผมหน่อยเถอะ .ขะ...ขะ..ขะ คือ... ผมไม่ค่อยมีเบี้ยอ่ะครับ\'\' ปอนด์พูดขึ้นด้วยเนื้อตัวสั่น \'\'เฮ่ย!พวกเรา ลุม \'\' ตึก...! เพี้ยๆๆๆ ! \'\'โอ๊ย.......!\'\' เสียงปอนด์ดังขึ้นทำให้ฉันเผลอวิ่งเข้าไปช่วย \'\'อ้าวเฮ่ย สงสัยแฟนมันมาว่ะ เผ่นก่อนเร็ว ไปพวกเรา\'\'  ฉันรีบพาปอนด์ไปที่ห้องพยาบาลที่โรงเรียน ตอนนั้นห้องพยาบาลยังไม่ปิด \'\'อ๊ะโอ๊ยยย !! เจ็บนะ เบาๆ หน่อยสิ\'\' ปอนด์พูดขึ้น \'\'สมน้ำหน้า อยากไปมีเรื่องกับพวกเขาหนิ\'\' \'\'ผะผะผมเปล่ามีเรื่องนะ คือ อย่าบอกใครเชียวนะ เธอเนี่ยรู้เป็นคนแรกเลยล่ะ คือ..ผมไปยืมเบี้ยเขาอ่ะ เพื่อนที่จะ......เอ่อ...ผมบอกไม่ได้น่ะครับ\'\' ปอนด์พูดขึ้น \'\'อื้มฉันเข้าใจนะ\'\' ฉันพูดขึ้น \'\'เอ่อ แอร์ครับ ขอบคุณมากนะครับ เอ่อ..ที่ช่วยผมวันนี้อ่ะ ไม่งั้นผมเละแน่ๆ เลย ^_^\'\' \'\'ยินดีเสมอแหละ ... ไปแล้วนะ\'\' ฉันพูดขึ้น \'\'คร้าบๆ ระวังตัวด้วยนะครับ\'\' ค่ะๆ

....ฉันกลับบ้านไป... ฉันยังสงสัยว่าเขายืมเงินไปทำไม ดูท่าทางคนอย่างนายปอนด์จะไม่อย่างนั้น ฉันยังนอนไม่หลับ และจะอยู่ไม่เป็นสุข จนกว่า ฉันจะรู้เรื่องนี้ให้ได้เลยล่ะ คอยดูเถอะ นายปอนด์.... !









          



                     ....เรื่องราวจะเป็นยังงัย โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ