ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : \"--------------------------------------------------------------------------\"
“ฮาราจูกุ…….ฮาราจูกุ……” เสียงบอกป้ายอัตโนมัติของรถประจำทางเหมือนจะแปลงเป็นสัญญานผ่านเข้าไปในสมองของเท็นโดยตรงว่า “ถึงบ้านแล้ว รีบตื่นเร็ว!!” เท็นรีบลุกขึ้นอย่างตะกุกตะกักแล้วตะโกนบอกคนขับที่อยู่หน้ารถว่า “อย่าเพิ่งปิดประตูครับ ผมลงป้ายนี้” แล้วรีบวิ่งลงจากรถไปอย่างทุลักทุเล
เท็นจัดสายสะพายเป้นักศึกษาให้เข้าที่ เขาเดินตามทางฟุตบาทไปเรื่อยจนไปหยุดอยู่หน้าร้านเกมแห่งหนึ่ง ซึ่งขึ้นป้ายนีออนสวยหรูไว้ว่า [Onlinez Game & Net] เท็นเลื่อนบานประตูกระจกออกแล้วถอดรองเท้าวางไว้อย่างเป็นระเบียบด้านนอก
“กลับมาแล้วหรือลูก” พ่อของเท็นกล่าวทักทาย มือข้างหนึ่งของเขายังถือหนังสือพิมพ์อยู่ส่วนอีกมือหนึ่งหยิบเงินทอนให้ลูกค้าที่เดินมาจ่ายค่าชั่วโมงเล่นเกม
“ตอนนี้มีเครื่องว่างไหมครับพ่อ” เท็นถามพ่อของตน
“ที่ชั้น 2 น่าจะว่างอยู่เครื่องนึงนะ” พ่อของเท็นตอบพลางคลี่หนังสือพิมพ์ที่อ่านค้างไว้ออกอ่านต่อ
เท็นไม่รีรอที่จะเดินขึ้นไปยังชั้น 2 เขาเปิดประตูไม้เก่าๆออกแล้วมองเข้าไปในในห้อง มีเครื่องคอมพิวเตอร์เรียงรายอยู่มากมาย ซึ่งแต่ละเครื่องจะมีเด็กๆนั่งอยู่คนละหนึ่งเครื่อง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นลูกค้าขาประจำของร้านนี้กันทั้งนั้น มีคอมอยู่เครื่องหนึ่งที่ไม่มีคนเล่นอยู่อย่างที่พ่อของเท็นบอกไว้ เท็นเดินไปนั่งที่คอมเครื่องนั้น จากนั้นวางเป้ที่สะพายอยู่ลงข้างๆโต๊ะคอมแล้วจึงหยิบแว่นมอนิเตอร์*ขึ้นมาสวมหัว แล้วยื่นมือออกไปพิมพ์ชื่อและรหัสผ่านเพื่อเข้าเล่นในเกมที่ชื่อว่า Eternal Online เหมือนกับที่เขาทำเป็นประจำทุกวัน
Eternal Online เป็นเกมออนไลน์ที่ได้รับความนิยมอย่างสูงจากคนทั่วโลก ในขณะนั้นเกมนี้มีผู้เล่นมากกว่า 3ล้านคน โดยผู้เล่นส่วนใหญ่จะเป็นเด็กและวัยรุ่น ตัวเครื่องที่เป็นฐานข้อมูลตั้งอยู่ที่สำนักงานใหญ่ของบริษัท Liminal Soft Co.Ltd ซึ่งปัจจุบันเป็นบริษัทที่มีรายได้มากที่สุดในโลก โดย 80% ของรายได้ทั้งหมดมาจากการเก็บค่าชั่วโมงในการเล่นเกม Eternal Online
เกม Eternal Online เป็นเกมที่มีไว้เพื่อให้ผู้คนที่เหนื่อยล้าจากโลกแห่งความเป็นจริงได้พักผ่อนด้วยทิวทัศน์ที่สวยงาม ได้ทำสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถกระทำได้ในความเป็นจริงและนอกจากนี้ยังจะได้พานพบประสบการณ์แปลกใหม่มากมาย ซึ่งเป็นจุดที่ทำให้เกมนี้ได้รับการวิพากย์วิจารณ์จากสังคมเป็นอย่างมาก เพราะทำให้คนบางคนหลีกหนีจากความเป็นจริง เด็กบางคนไม่ยอมไปโรงเรียนเพื่อมาเล่นเกมนี้ เคยมีครั้งหนึ่งที่มีการสั่งให้ปิดระบบเกมนี้ แต่ก็ถูกคัดค้านจากผู้เล่นมากมาย ด้วยกระแสความต้องการที่รุนแรงจากผู้เล่นหลายล้านคนทำให้มีการเปิดให้เล่นต่อไป
เมื่อคุณตัดสินใจที่จะท่องไปในโลกของเกมแห่งนี้ตัวคุณจะเปรียบเสมือนได้เข้าไปอยู่ในเกมจริงๆ ยิ่งถ้าคุณสวมแว่นมอนิเตอร์แทนการที่จะมองที่หน้าจอมอนิเตอร์ของเครื่องคอม มันจะทำให้คุณเหมือนเข้าไปอยู่ในเกมนี้โดยสมบูรณ์เลยทีเดียว คุณจะได้พบปะผู้คนมากมาย ย่านการค้าที่คึกคัก ทิวทัศน์ที่สวยงามเหมือนจริงทุกประการ คุณสามารถทำอะไรก็ได้ในเกมนี้ แต่อย่าให้เกินเลยกฎของเกม มิฉะนั้นจะถูกลงโทษโดยเหล่า Game master ซึ่งโทษอาจจะหนักถึงกับลบตัวคุณออกจากระบบเกมเลยก็ได้ นอกจากนี้เกมนี้มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนเกม RPG ทั่วๆไปคือ มีสัตว์ประหลาดที่จะคอยให้คุณต่อสู้ด้วยตามสถานที่ต่างๆ และยังมีความลับและปริศนาของสถานที่ต่างๆมากมายรอให้ผู้เล่นค้นพบ ซึ่งเป็นเสน่ห์ที่ทำให้คอเกมทั้งหลายหลงไหลในเกมนี้
เท็นกดปุ่ม enter เพื่อป้อนชื่อและรหัสเข้าไป ภาพเบื้องหน้าก็ดับมืดลง ซักพักจึงปรากฏออกมาซึ่งทิวทัศน์อันงดงาม เท็นกวาดสายตามองไปรอบๆ สถานที่ที่เท็นอยู่นั้นล้อมรอบไปด้วยภูเขาที่แห้งแล้ง ในมือเท็นถือคทาเล็กๆสีดำเหมือนที่นักมายากลใช้อยู่อันหนึ่งซึ่งบ่งบอกถึงความสามารถในการใช้เวทย์มนตร์ ข้างหลังของเท็นเป็นปริซึมสีฟ้า 6 เหลี่ยม ล้อมรอบด้วยวงแหวนสีเหลืองที่หมุนไปมา เป็นสัญลักษณ์ของจุดเซพหรือสถานที่ที่สามารถบันทึกการเล่นครั้งสุดท้ายเพื่อเข้ามาเล่นต่อในจุดเดิม เท็นยืนชมทิวทัศน์และยืนทบทวนความจำเกี่ยวกับสถานที่นี้ชั่วขณะหนึ่งจึงเดินไปท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่แรงกล้า
เท็นเดินไปตามทางในหุบเขาที่ดูเหมือนจะถูกกัดเซาะโดยธารน้ำแข็งเมื่อนานมาแล้ว แทบจะไม่มีทางแยกในทางที่เท็นเดินไปเลย เท็นจำได้ดีว่านี่เป็นทางเดียวที่จะออกจากหุบเหวแห่งนี้และกลับไปยังเมืองแห่งเวทมนตร์ที่มีชื่อว่า “กราสทาวน์” ได้ เท็นเดินมาตามหุบเหวได้ราวๆ5นาที จู่ๆก็มีเงาขนาดใหญ่ ทับเงาของเขาจากเบื้องบน เท็นหันไปมองบนฟ้าข้างหลังเขา เขาสังเกตุเห็นกริฟฟิน*ตัวหนึ่งขนาดไม่ใหญ่มากพุ่งลงมาทางเขา เท็นชี้คทาของเขาไปยังกริฟฟินตัวนั้น แล้วตะโกนอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า
“ดิ๊กเกอร์ โบลต์!!” เมื่อสิ้นเสียงตะโกน มีประกายไฟฟ้าเกิดขึ้นรอบๆตัวของเท็น ประกายไฟฟ้าเหล่านั้น รวมตัวเป็นก้อนกลมๆเล็กๆจำนวนมากแล้วพุ่งอย่างรวดเร็วเข้าหากริฟฟินตัวนั้นจนดูเหมือนกับลูกธนูที่สร้างจากสายฟ้า
“ตูม!!” กระแสไฟฟ้าจำนวนมากที่มารวมตัวกันก่อให้เกิดการระเบิดขึ้นอย่างรุนแรงกลางอากาศ ฝุ่นทรายปลิวฟุ้งไปทั่วบริเวณจากแรงระเบิด กริฟฟินตัวนั้นไหม้เกรียมไปด้วยร่องรอยจากการถูกกระแสไฟฟ้าหลายแสนโวลท์ช๊อต มันตกลงสู่พื้นและสิ้นลมหายใจตายอยู่ตรงหน้าของเท็น
เท็นเจอกับสัตว์ประหลาดโดยไม่คาดคิดแบบนี้บ่อยแล้ว ทำให้เขาสามารถที่จะรับมือพวกมันได้ในทันทีโดยไม่ตกใจแม้แต่น้อย กริฟฟินตัวนี้เป็นแค่สัตว์ประหลาดทั่วๆไปของเกมนี้เท่านั้น เท็นจึงสามารถจัดการกับมันได้อย่างง่ายดาย
เท็นเดินต่อไปตามทางของหุบเขาไม่นานนักก็ออกจากทางเดินแคบๆ สู่ที่ราบสูงกว้างใหญ่เขียวชอุ่ม มองลงไปเห็นเมืองใหญ่เมืองหนึ่งซึ่งมีประสาทสูงใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่หลังเมือง เท็นเดินลงจากที่ราบสูงมาไม่นานก็ถึงตัวเมือง เขาเดินลัดเลาะกำแพงเมืองซึ่งไม่สูงใหญ่มากนักถ้าจะให้ประมาณก็คงแค่ราวๆ 2เท่าของความสูงเท็นเท่านั้น จนเจอประตูทางเข้าเมืองซึ่งเปิดหราต้อนรับทุกคนอยู่ตลอดเวลา
เท็นก้าวเท้าผ่านประตูเข้าไปยังในเมือง หยุดมองทิวทัศน์ที่สวยงามผ่านถนนไปยังปราสาทใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่หลังเมือง หลังจากชื่นชมกับความงามของเมืองอยู่พักหนึ่ง เท็นจึงเดินไปตามทางเดินจนถึงลานน้ำพุกลางเมือง ที่นี่มีผู้คนมากมายแลกเปลี่ยนสินค้ากันไม่ว่าจะเป็นอาวุธนานาชนิด สมุนไพรต่างๆ หรือแม้แต่ตำราเวทมนตร์ต่างๆก็สามารถหาแลกเปลี่ยนได้ที่นี่ แต่เท็นมาที่นี่เพื่อจุดประสงค์อื่น เขาหย่อนก้นลงที่เก้าอี้ยาวริมน้ำพุเพื่อพักเหนื่อยหลังจากการเดินทาง....
[to be continued...]
เท็นจัดสายสะพายเป้นักศึกษาให้เข้าที่ เขาเดินตามทางฟุตบาทไปเรื่อยจนไปหยุดอยู่หน้าร้านเกมแห่งหนึ่ง ซึ่งขึ้นป้ายนีออนสวยหรูไว้ว่า [Onlinez Game & Net] เท็นเลื่อนบานประตูกระจกออกแล้วถอดรองเท้าวางไว้อย่างเป็นระเบียบด้านนอก
“กลับมาแล้วหรือลูก” พ่อของเท็นกล่าวทักทาย มือข้างหนึ่งของเขายังถือหนังสือพิมพ์อยู่ส่วนอีกมือหนึ่งหยิบเงินทอนให้ลูกค้าที่เดินมาจ่ายค่าชั่วโมงเล่นเกม
“ตอนนี้มีเครื่องว่างไหมครับพ่อ” เท็นถามพ่อของตน
“ที่ชั้น 2 น่าจะว่างอยู่เครื่องนึงนะ” พ่อของเท็นตอบพลางคลี่หนังสือพิมพ์ที่อ่านค้างไว้ออกอ่านต่อ
เท็นไม่รีรอที่จะเดินขึ้นไปยังชั้น 2 เขาเปิดประตูไม้เก่าๆออกแล้วมองเข้าไปในในห้อง มีเครื่องคอมพิวเตอร์เรียงรายอยู่มากมาย ซึ่งแต่ละเครื่องจะมีเด็กๆนั่งอยู่คนละหนึ่งเครื่อง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นลูกค้าขาประจำของร้านนี้กันทั้งนั้น มีคอมอยู่เครื่องหนึ่งที่ไม่มีคนเล่นอยู่อย่างที่พ่อของเท็นบอกไว้ เท็นเดินไปนั่งที่คอมเครื่องนั้น จากนั้นวางเป้ที่สะพายอยู่ลงข้างๆโต๊ะคอมแล้วจึงหยิบแว่นมอนิเตอร์*ขึ้นมาสวมหัว แล้วยื่นมือออกไปพิมพ์ชื่อและรหัสผ่านเพื่อเข้าเล่นในเกมที่ชื่อว่า Eternal Online เหมือนกับที่เขาทำเป็นประจำทุกวัน
Eternal Online เป็นเกมออนไลน์ที่ได้รับความนิยมอย่างสูงจากคนทั่วโลก ในขณะนั้นเกมนี้มีผู้เล่นมากกว่า 3ล้านคน โดยผู้เล่นส่วนใหญ่จะเป็นเด็กและวัยรุ่น ตัวเครื่องที่เป็นฐานข้อมูลตั้งอยู่ที่สำนักงานใหญ่ของบริษัท Liminal Soft Co.Ltd ซึ่งปัจจุบันเป็นบริษัทที่มีรายได้มากที่สุดในโลก โดย 80% ของรายได้ทั้งหมดมาจากการเก็บค่าชั่วโมงในการเล่นเกม Eternal Online
เกม Eternal Online เป็นเกมที่มีไว้เพื่อให้ผู้คนที่เหนื่อยล้าจากโลกแห่งความเป็นจริงได้พักผ่อนด้วยทิวทัศน์ที่สวยงาม ได้ทำสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถกระทำได้ในความเป็นจริงและนอกจากนี้ยังจะได้พานพบประสบการณ์แปลกใหม่มากมาย ซึ่งเป็นจุดที่ทำให้เกมนี้ได้รับการวิพากย์วิจารณ์จากสังคมเป็นอย่างมาก เพราะทำให้คนบางคนหลีกหนีจากความเป็นจริง เด็กบางคนไม่ยอมไปโรงเรียนเพื่อมาเล่นเกมนี้ เคยมีครั้งหนึ่งที่มีการสั่งให้ปิดระบบเกมนี้ แต่ก็ถูกคัดค้านจากผู้เล่นมากมาย ด้วยกระแสความต้องการที่รุนแรงจากผู้เล่นหลายล้านคนทำให้มีการเปิดให้เล่นต่อไป
เมื่อคุณตัดสินใจที่จะท่องไปในโลกของเกมแห่งนี้ตัวคุณจะเปรียบเสมือนได้เข้าไปอยู่ในเกมจริงๆ ยิ่งถ้าคุณสวมแว่นมอนิเตอร์แทนการที่จะมองที่หน้าจอมอนิเตอร์ของเครื่องคอม มันจะทำให้คุณเหมือนเข้าไปอยู่ในเกมนี้โดยสมบูรณ์เลยทีเดียว คุณจะได้พบปะผู้คนมากมาย ย่านการค้าที่คึกคัก ทิวทัศน์ที่สวยงามเหมือนจริงทุกประการ คุณสามารถทำอะไรก็ได้ในเกมนี้ แต่อย่าให้เกินเลยกฎของเกม มิฉะนั้นจะถูกลงโทษโดยเหล่า Game master ซึ่งโทษอาจจะหนักถึงกับลบตัวคุณออกจากระบบเกมเลยก็ได้ นอกจากนี้เกมนี้มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนเกม RPG ทั่วๆไปคือ มีสัตว์ประหลาดที่จะคอยให้คุณต่อสู้ด้วยตามสถานที่ต่างๆ และยังมีความลับและปริศนาของสถานที่ต่างๆมากมายรอให้ผู้เล่นค้นพบ ซึ่งเป็นเสน่ห์ที่ทำให้คอเกมทั้งหลายหลงไหลในเกมนี้
เท็นกดปุ่ม enter เพื่อป้อนชื่อและรหัสเข้าไป ภาพเบื้องหน้าก็ดับมืดลง ซักพักจึงปรากฏออกมาซึ่งทิวทัศน์อันงดงาม เท็นกวาดสายตามองไปรอบๆ สถานที่ที่เท็นอยู่นั้นล้อมรอบไปด้วยภูเขาที่แห้งแล้ง ในมือเท็นถือคทาเล็กๆสีดำเหมือนที่นักมายากลใช้อยู่อันหนึ่งซึ่งบ่งบอกถึงความสามารถในการใช้เวทย์มนตร์ ข้างหลังของเท็นเป็นปริซึมสีฟ้า 6 เหลี่ยม ล้อมรอบด้วยวงแหวนสีเหลืองที่หมุนไปมา เป็นสัญลักษณ์ของจุดเซพหรือสถานที่ที่สามารถบันทึกการเล่นครั้งสุดท้ายเพื่อเข้ามาเล่นต่อในจุดเดิม เท็นยืนชมทิวทัศน์และยืนทบทวนความจำเกี่ยวกับสถานที่นี้ชั่วขณะหนึ่งจึงเดินไปท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่แรงกล้า
เท็นเดินไปตามทางในหุบเขาที่ดูเหมือนจะถูกกัดเซาะโดยธารน้ำแข็งเมื่อนานมาแล้ว แทบจะไม่มีทางแยกในทางที่เท็นเดินไปเลย เท็นจำได้ดีว่านี่เป็นทางเดียวที่จะออกจากหุบเหวแห่งนี้และกลับไปยังเมืองแห่งเวทมนตร์ที่มีชื่อว่า “กราสทาวน์” ได้ เท็นเดินมาตามหุบเหวได้ราวๆ5นาที จู่ๆก็มีเงาขนาดใหญ่ ทับเงาของเขาจากเบื้องบน เท็นหันไปมองบนฟ้าข้างหลังเขา เขาสังเกตุเห็นกริฟฟิน*ตัวหนึ่งขนาดไม่ใหญ่มากพุ่งลงมาทางเขา เท็นชี้คทาของเขาไปยังกริฟฟินตัวนั้น แล้วตะโกนอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า
“ดิ๊กเกอร์ โบลต์!!” เมื่อสิ้นเสียงตะโกน มีประกายไฟฟ้าเกิดขึ้นรอบๆตัวของเท็น ประกายไฟฟ้าเหล่านั้น รวมตัวเป็นก้อนกลมๆเล็กๆจำนวนมากแล้วพุ่งอย่างรวดเร็วเข้าหากริฟฟินตัวนั้นจนดูเหมือนกับลูกธนูที่สร้างจากสายฟ้า
“ตูม!!” กระแสไฟฟ้าจำนวนมากที่มารวมตัวกันก่อให้เกิดการระเบิดขึ้นอย่างรุนแรงกลางอากาศ ฝุ่นทรายปลิวฟุ้งไปทั่วบริเวณจากแรงระเบิด กริฟฟินตัวนั้นไหม้เกรียมไปด้วยร่องรอยจากการถูกกระแสไฟฟ้าหลายแสนโวลท์ช๊อต มันตกลงสู่พื้นและสิ้นลมหายใจตายอยู่ตรงหน้าของเท็น
เท็นเจอกับสัตว์ประหลาดโดยไม่คาดคิดแบบนี้บ่อยแล้ว ทำให้เขาสามารถที่จะรับมือพวกมันได้ในทันทีโดยไม่ตกใจแม้แต่น้อย กริฟฟินตัวนี้เป็นแค่สัตว์ประหลาดทั่วๆไปของเกมนี้เท่านั้น เท็นจึงสามารถจัดการกับมันได้อย่างง่ายดาย
เท็นเดินต่อไปตามทางของหุบเขาไม่นานนักก็ออกจากทางเดินแคบๆ สู่ที่ราบสูงกว้างใหญ่เขียวชอุ่ม มองลงไปเห็นเมืองใหญ่เมืองหนึ่งซึ่งมีประสาทสูงใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่หลังเมือง เท็นเดินลงจากที่ราบสูงมาไม่นานก็ถึงตัวเมือง เขาเดินลัดเลาะกำแพงเมืองซึ่งไม่สูงใหญ่มากนักถ้าจะให้ประมาณก็คงแค่ราวๆ 2เท่าของความสูงเท็นเท่านั้น จนเจอประตูทางเข้าเมืองซึ่งเปิดหราต้อนรับทุกคนอยู่ตลอดเวลา
เท็นก้าวเท้าผ่านประตูเข้าไปยังในเมือง หยุดมองทิวทัศน์ที่สวยงามผ่านถนนไปยังปราสาทใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่หลังเมือง หลังจากชื่นชมกับความงามของเมืองอยู่พักหนึ่ง เท็นจึงเดินไปตามทางเดินจนถึงลานน้ำพุกลางเมือง ที่นี่มีผู้คนมากมายแลกเปลี่ยนสินค้ากันไม่ว่าจะเป็นอาวุธนานาชนิด สมุนไพรต่างๆ หรือแม้แต่ตำราเวทมนตร์ต่างๆก็สามารถหาแลกเปลี่ยนได้ที่นี่ แต่เท็นมาที่นี่เพื่อจุดประสงค์อื่น เขาหย่อนก้นลงที่เก้าอี้ยาวริมน้ำพุเพื่อพักเหนื่อยหลังจากการเดินทาง....
[to be continued...]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น