ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Eternal Sphere

    ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 : จุดเริ่มต้นของความฝัน ( The Beginning of a mare )

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 23
      0
      10 ก.ย. 46



    คุณเคยคิดบ้างไหมว่าโลกเรานี้เกิดขึ้นมาได้อย่างไร  เหตุใดสิ่งต่างๆรอบตัวเราจึงสามารถอธิบายได้ด้วยวิธีการทางวิทยาศาสตร์  ทำไมสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลกนี้หลายอย่างอธิบายได้ด้วยสมการเลขคณิต  แล้วทำไมโลกเราจึงต้องมีสิ่งมีชีวิต  ชีวิตทั้งหลายเกิดขึ้นมาเพื่ออะไร  ความต้องการอยู่รอดของมนุษย์ก่อให้เกิดกิเลสอันไม่สิ้นสุด  ซึ่งความจริงทุกอย่างจะถูกเปิดเผยขึ้นในเรื่องราวของเด็กหนุ่มคนหนึ่งผู้คนพบความจริงที่ผมกำลังจะเล่าต่อไปนี้………





    ออดดดดด!!

    เสียงกริ่งของมหาวิทยาลัย SOP ได้ดังขึ้น  เป็นสัญญาณบ่งบอกว่าการเรียนการสอนในวันนั้นได้สิ้นสุดลงแล้ว  นักศึกษาหลายคนเริ่มเก็บอุปกรณ์ที่ใช้ในการเรียน  บางคนยังนั่งอยู่กับที่พลางสอบถามคนรอบข้างเพื่อแลกเปลี่ยนสมุดเล็กเชอร์กันดู  นักศึกษาบางคนเดินไปพบอาจารย์เพื่อซักถามเนื้อหาการบรรยายที่ไม่เข้าใจ  ส่วนใหญ่แล้วจะใช้เวลาราวๆ 10 นาที นักศึกษาจึงจะเริ่มทยอยออกจากห้องบรรยาย  แต่จะมีนักศึกษาคนหนึ่งที่ออกก่อนคนอื่นทุกๆครั้งจนทุกคนจำหน้าและชื่อได้  เขามีชื่อว่า “ เท็น “ ( Ten ) เท็นเป็นเด็กหนุ่มอายุ 19 ปี  ผิวขาว  ผมสีน้ำตาลดำ  ตัวไม่สูงมากนักเมื่อเทียบกับเพื่อนรุ่นเดียวกัน  และนอกจากนี้เขายังไม่ใส่ใจในการเรียนเท่าไหร่นักทั้งๆที่อยู่ในมหาวิทยาลัยชั้นนำอย่าง SOP



    เท็นเป็นคนที่เข้ากับคนอื่นไม่ได้ดีนัก  เนื่องจากเขาเป็นโรคความดันโลหิตต่ำจึงทำให้ไปเดินเที่ยวตามประสาวัยรุ่นกับเพื่อนๆนิสิตมหาลัยไม่ได้  และเท็นยังไม่สบายต้องหยุดอยู่บ้านบ่อยๆ  ทำให้เท็นเป็นคนพูดไม่เก่ง  เขาจึงมีเพื่อนน้อยมาก  เท็นเป็นคนหนึ่งที่ชื่นชอบการเล่นเกมออนไลน์เอามากๆ  ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เท็นรีบออกจากห้องบรรยายก่อนใครๆ  ทุกๆวัน เท็น จะรีบกลับบ้านซึ่งเปิดเป็นร้านเกมอยู่  แล้วนั่งเล่นคอมอยู่นานจนดึก  ดึกขนาดที่ว่าไม่ง่วงไม่เลิก  ซึ่งโดยส่วนใหญ่แล้วเท็นจะหยุดเล่นเมื่อพ่อของเขาเดินมาเตือนให้ไปนอนหรืออ่านหนังสือ  ซึ่งเท็นทำอย่างนี้เป็นประจำทุกๆวัน  จนเรียกได้ว่าเป็นกิจวัตรประจำวันเลยก็ได้  โดยที่ตัวเขาเองไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นสิ่งที่ชักพาชีวิตเขาให้เปลี่ยนไป…



    เช่นเคยเหมือนทุกๆวัน  หลังจากออกมาจากห้องบรรยายแล้ว  เท็นรีบเดินอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ไปที่ป้ายรถเมล์ของมหาลัยซึ่งตอนนี้ยังไม่มีคนยืนรอรถมากนักเพราะมหาลัยเพิ่งเลิกได้ไม่นาน  เท็นยืนรออยู่ซักพักหนึ่งก็เดินขึ้นรถเมล์ไป  หยอดค่าโดยสาร 100 เย็นที่เครื่องจำหน่ายตั๋วในรถแล้วเดินไปนั่งตากแอร์อย่างสบายใจ  จนตัวเขาผลอยหลับไป…





    เท็นลืมตาตื่นขึ้น  บริเวณรอบข้างมืดสนิท  ไม่มีแม้เศษเสี้ยวของแสงสว่างให้เห็น

    “ที่นี่ที่ไหนกัน” เท็นถามกับตัวเอง  



    “ติ๋ง….”  เสียงหยดน้ำตกกระทบผิวน้ำที่ไหนซักแห่งก้องกังวานไปทั่วราวกับอยู่ในถ้ำลึกใต้ดิน  เท็นตัดสินใจเดินไปในทางที่น่าจะเป็นจุดที่มีเสียงน้ำหยด  



    “วืด” เสียงเท้าซ้ายที่ก้าวไปไม่สัมผัสซึ่งพื้นผิว  เท็นร่วงหล่นลงไปในความมืดมิด    ด้วยสัญชาติญาน  มือขวาของเขาเอื้อมมือไปยังจุดที่เขาตกลงมาเพื่อที่จะคว้าอะไรไว้  แต่ก็พบว่า ณ ที่แห่งนั้นไม่มีซึ่งผิวสัมผัสอีกต่อไป  



    “พลั่ก”  เสียงหลังและเอวของเท็นกระทบพื้นเบื้องล่าง  น่าแปลกที่เขากลับไม่รู้สึกเจ็บแม้แต่นิดเดียว  มือของเขาสัมผัสได้ถึงพื้นหญ้านุ่มๆ  เท็นใช้มือทั้งสองพยุงตัวขึ้นนั่ง  กลิ่นของหญ้าและบรรยากาศของสถานที่แห่งนี้ทำให้เท็นรู้สึกได้ว่าเขาเคยมายังสถานที่แห่งนี้มาก่อนแม้จะมองไม่เห็นก็ตาม  ท่ามกลางความมืดมิดนั้นเองเขาสังเกตเห็นร่างของคนๆหนึ่ง  ตัวไม่สูงมากนัก  ร่างกายของเธอเป็นเหมือนกลุ่มก้อนของหมอกที่ส่องสว่าง  เท็นมองเห็นเธอได้ไม่ชัดนักแต่ก็พอจะดูออกว่าเธอเป็นผู้หญิงโดยพิจารณาจากผมที่ยาวสลวยของเธอ  เธอยืนอย่างนิ่งสงบเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่  มือทั้งสองของเธอนั้นประสานอยู่ใต้คางราวกับว่ากำลังขอพรกับอะไรซักอย่าง  และดูเหมือนว่าเธอกำลังร้องไห้…  เท็นตะลึงอยู่นาน  จึงเอ่ยปากขึ้นถามเธอว่า

    “เธอร้องให้ทำไมกันหรือ” เท็นพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

    เธอคนนั้นค่อยๆหันมาที่เท็น ทันใดนั้นเองความมืดมิดที่ครอบงำอยู่นานกลับกลายเป็นแสงสว่างเจิดจ้าฉับพลัน….

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×