ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เหตุการณ์ที่วุ่นวาย
ณ กาแล็คซีอันไกลโพ้น ที่ซึ่งอยู่ในเขตอาคมอันมืดมิด บังเกิดสายฟ้าฟาดลงมาที่ดาวดวงหนึ่ง
เปรี้ยง!
ทันใดนั้นก็มีร่างเล็กร่างหนึ่ง ๆ ออกมาจากสายฟ้านั้น
\" มาแล้วรึ ธีนอน \"
เสียงมาจากท้องฟ้าอันมืดมิด
\" พะย่ะค่ะ \" ร่างนั้นตอบ
\" การเตรียมกองกำลังยึดครองจักรวาลสำเร็จหรือยัง \"
\" ใกล้เสร็จแล้วพะย่ะค่ะ \"
\" ดีมาก ใกล้ถึงเวลาที่ข้าจะเป็นผู้ครองจักรวาลสักที ฮ่า ฮ่า ฮ่า! \"
เกิดเสียงหัวเราะกึกก้องกาแล็คซี แล้วสายฟ้าก็ตัดผ่านความมืดมิดไปโดนดาวดวงหนึ่งที่อยู่ข้าง ๆ ชายคนนั้นสะดุ้งเล็กน้อยแล้วก็หายไปในความมืดไป
.....................................................................
ท่ามกลางความมืด มีเด็กชายคนหนึ่งเดินไปและมีอาการกระวนกระวายเนื่องจากหาทางไปไม่ถูก ราวกับว่าในความมืดแห่งนี้มีแต่เขาอยู่คนเดียว เวลาผ่านไปเขาก็เริ่มเหนื่อยแล้วก็หยุดพัก แล้วเขาก็เดินทางต่อ เขาพยายามจะหาทางออกจากเขาวงกตในความมืดแห่งนี้ แต่เขาก็หาไม่เจอ ในที่สุดเขาก็สังเกตเห็นแสงสีเงินห่างจากเขาไปไม่มาก เขารีบวิ่งไปหาแสงนั้นทันที มันคือคริสตัล! นอกจากมันมีสีเงินแล้ว มันยังมีเพชรเม็ดสีแดงขนาดใหญ่ฝังอยู่ข้างใน ถ้าเขานำไปขายเขาคงจะได้เงินไปไม่น้อย เพียงแต่ถ้าเขาออกจากความมืดนี้ได้
เมื่อเขาหยิบคริสตัลขึ้นมารอบ ๆ ตัวเขาก็เปลี่ยนไป ความมืดรอบตัวเขาเริ่มลอกออกที่ละน้อยแล้วกลายเป็นแผ่นกระดาษบาง ๆ จากความมืดมิดก็กลายเป็นป่าอันเขียวชอุ่มแห่งหนึ่ง
“ กรอบ ! ”
เด็กชายสะดุ้ง เมื่อเขาหันไปมองข้างหลังก็เห็นลูกมังกรตัวเล็กโผล่ออกมาจากต้นไม้
“ แค่ลูกมังกร… ”
“ ตึง ! ”
พื้นดินสั่นสะเทือน ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบ มังกรตัวใหญ่ที่เป็นแม่โผล่มาข้างหลังลูกมังกร ตัวมันโตเท่าภูเขาหรือตึก ๆ หนึ่ง เขาเคยเห็นมังกรในหนังสือในห้องสมุด แต่ตัวที่เขาเห็นตอนนี้ใหญ่ยิ่งกว่ามังกรในหนังสือหลายเท่า! มันหันหน้ามาทางเขา เขารีบวิ่งหนีแต่มังกรก็จับเขาได้แล้วอ้าปากเตรียมกินเหยื่ออันโอชะ
“ ม่ายยยย ! ”
“ สายแล้วนะ อเล็กซ์ ”
เสียงผู้ชายคนหนึ่งมาปลุกเขาให้ตื่นจากภวังค์ เขารีบลุกออกจากที่นอนแล้วไปอาบน้ำทันที แล้วพ่อของอเล็กซ์ก็ขับรถออกจากบ้านไป เมื่ออเล็กซ์แต่งตัวเสร็จเขาก็ดูนาฬิกา
8.35…
เขาตาถลนแล้วรีบกินขนมปังสองแผ่นแล้ววิ่งออกจากบ้านทันที วันนี้เขาตื่นสายเพราะเมื่อคืนวานนี้เขาเล่นเกมที่พ่อนำมาจากที่ทำงาน (บริษัทของพ่ออเล็กซ์คือบริษัทพัฒนาเกม) กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีก็ห้าทุ่มแล้ว
.....................................................................
เมื่อเขาเลิกเรียนแล้วเขาก็เดินทางกลับบ้าน แล้วเขาก็ได้ยินกลุ่มเด็กชายกลุ่มหนึ่งคุยกัน
“ แกได้ฟังข่าวเมื่อวานหรือยัง เรื่องเด็กนักเรียนหายตัวไปน่ะ ”
“ ข่าวที่ว่าอยู่ ๆ เด็กก็หายตัวไปนะเหรอ ”
อเล็กซ์หูผึ่งขึ้นมาทันที
“ ใช่ นั่นแหละ เห็นเขาบอกว่าพอแม่เปิดห้องมา ลูกก็หายตัวไปแล้ว เกมยังเปิดค้างอยู่เลย ตำรวจก็บอกว่าหน้าต่างและประตูในบ้านล็อกทุกห้องไม่มีรอยงัดแงะและรอยเท้าของผู้บุกรุก ”
“ และเหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นแค่ครั้งเดียว... ”
.....................................................................
อเล็กซ์มาถึงบ้านแล้วและเขาก็รีบไปเล่นเกมทันที เขาเดินขึ้นไปชั้นสองแล้วเดินไปห้องที่อยู่ตรงสุดทางแล้วเขาก็ใช้กุญแจไขเข้าไป แล้วเขาก็เข้ามาในห้องสีขาวโพลนแคบ ๆ บนผนังห้องมีหน้าจอขนาดเล็กตั้งอยู่ ไม่นานก็มีข้อความปรากฏขึ้นมา
“ กรุณาใส่รหัสและตรวจลายนิ้วมือด้วย ”
เขาเลื่อนสายตาจากผนังด้านบนลงมาแล้วเห็นแท่นใส่รหัสโผล่ขึ้นมาจากพื้น เขาใส่รหัสแล้วกดนิ้วลงไปที่แท่น ทันใดนั้นก็มีข้อความมาจากจอ
“ รหัสและรายนิ้วมือ ผ่าน ”
แล้วห้องสีขาวนั้นก็กลายเป็นลิฟท์และลงไปที่ชั้นใต้ดิน ประตูเปิดออกโดยอัตโนมัติ สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาคือห้องที่เป็นสีดำทั้งห้อง มีหน้าจอเกมขนาดใหญ่กว่าจอทีวีสิบเท่า และมีเก้าอี้อยู่หน้าจอนั้น ตรงแขนทั้งสองข้างของเก้าอี้มีจอยสติ๊กและที่วางเท้าของเก้าอี้มีที่เหยียบคล้าย ๆ เบรคของรถยนต์ติดอยู่ อเล็กซ์นำแผ่นที่พ่อของเขาให้เขามาเมื่อวานมาใส่ในเครื่องเล่นแล้วกดปุ่ม “ PLAY ” ก่อนที่เขาจะไปนั่งเก้าอี้เขาก็คิดว่าถ้าเขาเล่นเกมแล้วเขาจะหายตัวไปเหมือนรายที่ผ่าน ๆ มาหรือเปล่า เขาเลิกสนใจความคิดเหล่านั้นแล้วเดินไปนั่งที่เก้าอี้ แล้วเขาก็สวมแว่นที่ทำให้ภาพในเกมดูสมจริงยิ่งขึ้น มีภาพขึ้นมาที่หน้าจอเกม เขาเลือก “ LOAD GAME ” หน้าจอกลายเป็นสีดำแล้วมีข้อความปรากฏขึ้นมา
“ LEVEL 13 ”
“ GAME START! ”
“ ครืน… ”
รูปยานอวกาศที่เขาบังคับปรากฏขึ้นมา มันเป็นยานอวกาศรูปสามมิติเหมือนจริง ท่อนบนของเครื่องบินเป็นสีน้ำเงิน ส่วนท่อนล่างของเครื่องบินเป็นสีเทา และมีปืนหกลำกล้องแบบยาวโผล่ขึ้นมาบนปีกแต่ละด้าน
ผ่านไปสักพักหนึ่งก็มีวัตถุสีดำปรากฏขึ้นมา มันคือยานของศัตรู! จากหนึ่งลำกลายเป็นสองลำ ห้าลำ สิบลำ และสิบห้าลำ มันเข้ามาใกล้ยานของอเล็กซ์พร้อมกับห่ากระสุนจำนวนนับไม่ถ้วน อเล็กซ์หลบกระสุนอย่างคล่องแคล่วแล้วยิงกระสุนกลับไป! มันโดนยานของศัตรูอย่างแม่นยำ แล้วยานของศัตรูก็ระเบิดไปหลายลำ เกิดเสียงกึกก้องกัมปนาทไปทั่วห้องเล่นเกมของอเล็กซ์ แต่ยานของศัตรูก็เข้ามานับไม่ถ้วนเหมือนกัน กระสุนของอเล็กซ์หมดและมีข้อความที่มุมซ้ายของหน้าจอว่า “ NOW LOADING... ” แล้วก็มีช่องสีขาวขึ้นมาที่ใต้ข้อความ แล้วก็รอให้สีฟ้าเต็มช่องสีขาวนั่นซึ่งใช้เวลา 5 นาที แต่ถ้าเขารอไปอย่างนี้เขาอาจจะโดนกระสุนยิงร่วงจากอวกาศได้ เขาจึงเหยียบที่วางเท้าลงไปแล้วมีข้อความขึ้นมาว่า “ เปลี่ยนอาวุธ ” และตามมาด้วย “ กรุณาเลือกอาวุธ ” เขาเลือกแบล็คกันที่มีระยะการยิง 20 เมตร ปีกของยานเก็บปืนที่กระสุนหมดแล้วและเปลี่ยนเป็นปืนสีดำที่มีลำกล้องใหญ่แทน
“ ตูม! ”
มีลูกพลังงานสีดำออกมาจากปืนของอเล็กซ์และระเบิดออกเป็นวงกว้างในระยะ 20 เมตร ยานของคู่ต่อสู้ที่โดนระเบิดทั้งหมดแหลกเป็นจุล ต้องรอสัก 4-5 วินาที แบล็คกันถึงจะยิงกระสุนได้อีกครั้ง ซึ่งอเล็กซ์ก็หลบกระสุนของศัตรูไปเรื่อย ๆ ระหว่างรอ เมื่อยิงได้อีกครั้งเขาก็ยิงแบล็คกันทันที มันไปโดนยานของศัตรูลำหนึ่งเข้าเต็ม ๆ แล้วยานที่อยู่ข้าง ๆ ก็โดนลูกหลงไปด้วย แล้วเขาก็กดปุ่มที่จอยสติ๊ก แล้วก็มีจรวดติดตามขนาดกลางโผล่ออกมาจากด้านหน้าของยาน 10 ลูก แล้วทั้ง 10 ลูกนั้นก็ยิงออกไป มันพุ่งไปโดนยานศัตรูจนระเบิดไปหลายลำ มีลำหนึ่งหลบจรวดได้พ้นและไม่ทันได้สังเกตว่าจรวดได้วกกลับมาพุ่งชนมันอีกครั้งแล้วก็ระเบิดไป
มียานของศัตรูลำหนึ่งที่มีสีและขนาดแตกต่างไปจากยานลำอื่น ท่าทางจะเป็นหัวหน้าของพวกมัน มีข้อความปรากฏขึ้นมา
“ พบ ยานขับไล่ โพลิแคนนอน ”
“ ตูม! ”
มันปล่อยแสงเลเซอร์สีน้ำเงินออกมาจากปีกทั้งสองข้าง แสงเลเซอร์เร็วมากจนอเล็กซ์หลบแทบไม่ทัน รัศมีของมันไกลเกินกว่าที่จะยิงแบล็คกันได้ เขาจึงเปลี่ยนอาวุธอีกครั้งเป็นเอเนอร์จีกันที่ไม่จำกัดระยะการยิง เมื่อเขายิงมันออกไปก็เกิดแสงสีส้มออกมาจากปืนทั้งสองด้าน แสงสีส้มมีขนาดใหญ่ถึงกับกินพื้นที่ของหน้าจอหนึ่งในสาม
“ บึ้มมม! ”
ยานของศัตรูทั้งหมดระเบิดเมื่อโดนแสงสีส้มที่เขายิง เมื่อแสงสีส้มไปโดนลำใหญ่ก็เกิดเสียงระเบิดและเกิดควันขึ้น
“ พังแล้วมั้ง ? ”
เขาพึมพำกับตัวเอง ควันเริ่มหายไปและเริ่มเห็นเงาของอะไรบางอย่าง
ยานลำใหญ่ยังไม่พัง!
“ บาร์เรียร์! ”
รอบยานลำใหญ่มีม่านสีเขียวปกคลุมตัวมันอยู่ ตัวยานไม่มีอะไรเสียหายเลย ม่านสีเขียวเริ่มจางหาย มันพร้อมที่จะโจมตีเขาอีกครั้ง และแล้วมันก็ปล่อยลูกระเบิดออกมาหลายลูก อเล็กซ์หลบอย่างรวดเร็ว แต่แล้วมันก็โดนปีกซ้ายของยานอวกาศ มีข้อความขึ้นมา
“ ปีกซ้ายเสียหาย เตรียมเก็บอาวุธที่ปีกซ้ายและทำการซ่อมแซม 10 นาที ”
“ ให้ตายสิ! ”
เขากดปุ่มที่จอยสติ๊กพร้อมกันทั้งสองข้าง
“ อีก 10 วินาทีจะทำการหยุดเวลา ”
“ 10 ”
เขายิงลำแสงสีส้มอีกครั้งเพื่อถ่วงเวลา แต่มันก็ใช้บาร์เรียร์อีกครั้ง
“ 9 ”
ลำแสงไปโดนยานศัตรู เกิดควันขึ้น
“ 8 ”
ควันเริ่มจางหาย…
“ 6 ”
ควันหายไปแล้ว ยานศัตรูปรากฏขึ้นอีกครั้ง บาร์เรียร์เริ่มหายไป
“ 4 ”
มันปล่อยระเบิดอีกครั้ง อเล็กซ์เตรียมหลบลูกระเบิด
“ 3 ”
อเล็กซ์หลบลูกระเบิดได้หมด มีลูกหนึ่งเฉียดปีกขวาไป
“ 2 ”
มันเตรียมปล่อยแสงเลเซอร์
“ 1 ”
“ 0! ”
“ หยุดเวลา! ”
ยานของคู่ต่อสู้นิ่งไป เลเซอร์ไม่ถูกยิงออกมา และเป็นโอกาสดีของอเล็กซ์
“ ตูมมมมม! ”
เขายิงลำแสงสีส้ม มันไปโดนยานศัตรูอย่างจัง!
“ ยานขับไล่ โพลิแคนนอน เสียหาย 67% ”
เขาเปลี่ยนอาวุธไปเป็นปืนหกลำกล้องที่บรรจุกระสุนเต็มแล้วตามเดิม และเริ่มยิงรัวไปที่ยานของศัตรู ขีดพลังของศัตรูลดหายลงไปเรื่อย ๆ จาก 30% เหลือ 20%, 10% แล้วก็…
“ บรึ้มมมมม! ”
ยานของศัตรูแหลกเป็นชิ้น ๆ ล่องลอยไปในอวกาศ เขาชนะแล้ว
“ เย้! ”
แต่แล้วก็มีข้อความปรากฏขึ้นมา
“ อันตราย! อันตราย! อันตราย! ”
“ อะไรกัน! ”
หน้าจอจากสีดำก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินปนม่วงแล้วก็เคลื่อนที่ไปรวมกันตรงกลาง แล้วก็มีแสงสีเหลืองสว่างจ้าออกมาจากจุดตรงกลางนั้น เขาเริ่มรู้สึกแสบตาและมึนหัว แสงนั่นพยายามที่จะดึงตัวเขาเข้าไปในจอ เขาพยายามขัดขืนแต่ก็สู้ไม่ไหวและโดนแสงดูดเข้าไปในจอ แล้วหน้าจอก็ปิดลง…
.....................................................................
“ ครืน… ”
เขารู้สึกตัวอีกครั้งแต่ก็ยังมึนหัวอยู่ รอบ ๆ ตัวเขาดูแปลกไป เขาอยู่ในห้องแคบ ๆ ที่มีแผงควบคุมอยู่ตรงหน้าเขาเต็มไปหมด เมื่อมองออกไปข้างนอกก็เห็นบางอย่างกำลังส่องแสงระยิบระยับอยู่เต็มไปหมด เขาอยู่ในอวกาศ! และเขาก็กำลังอยู่ในเกม!
เปรี้ยง!
ทันใดนั้นก็มีร่างเล็กร่างหนึ่ง ๆ ออกมาจากสายฟ้านั้น
\" มาแล้วรึ ธีนอน \"
เสียงมาจากท้องฟ้าอันมืดมิด
\" พะย่ะค่ะ \" ร่างนั้นตอบ
\" การเตรียมกองกำลังยึดครองจักรวาลสำเร็จหรือยัง \"
\" ใกล้เสร็จแล้วพะย่ะค่ะ \"
\" ดีมาก ใกล้ถึงเวลาที่ข้าจะเป็นผู้ครองจักรวาลสักที ฮ่า ฮ่า ฮ่า! \"
เกิดเสียงหัวเราะกึกก้องกาแล็คซี แล้วสายฟ้าก็ตัดผ่านความมืดมิดไปโดนดาวดวงหนึ่งที่อยู่ข้าง ๆ ชายคนนั้นสะดุ้งเล็กน้อยแล้วก็หายไปในความมืดไป
.....................................................................
ท่ามกลางความมืด มีเด็กชายคนหนึ่งเดินไปและมีอาการกระวนกระวายเนื่องจากหาทางไปไม่ถูก ราวกับว่าในความมืดแห่งนี้มีแต่เขาอยู่คนเดียว เวลาผ่านไปเขาก็เริ่มเหนื่อยแล้วก็หยุดพัก แล้วเขาก็เดินทางต่อ เขาพยายามจะหาทางออกจากเขาวงกตในความมืดแห่งนี้ แต่เขาก็หาไม่เจอ ในที่สุดเขาก็สังเกตเห็นแสงสีเงินห่างจากเขาไปไม่มาก เขารีบวิ่งไปหาแสงนั้นทันที มันคือคริสตัล! นอกจากมันมีสีเงินแล้ว มันยังมีเพชรเม็ดสีแดงขนาดใหญ่ฝังอยู่ข้างใน ถ้าเขานำไปขายเขาคงจะได้เงินไปไม่น้อย เพียงแต่ถ้าเขาออกจากความมืดนี้ได้
เมื่อเขาหยิบคริสตัลขึ้นมารอบ ๆ ตัวเขาก็เปลี่ยนไป ความมืดรอบตัวเขาเริ่มลอกออกที่ละน้อยแล้วกลายเป็นแผ่นกระดาษบาง ๆ จากความมืดมิดก็กลายเป็นป่าอันเขียวชอุ่มแห่งหนึ่ง
“ กรอบ ! ”
เด็กชายสะดุ้ง เมื่อเขาหันไปมองข้างหลังก็เห็นลูกมังกรตัวเล็กโผล่ออกมาจากต้นไม้
“ แค่ลูกมังกร… ”
“ ตึง ! ”
พื้นดินสั่นสะเทือน ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบ มังกรตัวใหญ่ที่เป็นแม่โผล่มาข้างหลังลูกมังกร ตัวมันโตเท่าภูเขาหรือตึก ๆ หนึ่ง เขาเคยเห็นมังกรในหนังสือในห้องสมุด แต่ตัวที่เขาเห็นตอนนี้ใหญ่ยิ่งกว่ามังกรในหนังสือหลายเท่า! มันหันหน้ามาทางเขา เขารีบวิ่งหนีแต่มังกรก็จับเขาได้แล้วอ้าปากเตรียมกินเหยื่ออันโอชะ
“ ม่ายยยย ! ”
“ สายแล้วนะ อเล็กซ์ ”
เสียงผู้ชายคนหนึ่งมาปลุกเขาให้ตื่นจากภวังค์ เขารีบลุกออกจากที่นอนแล้วไปอาบน้ำทันที แล้วพ่อของอเล็กซ์ก็ขับรถออกจากบ้านไป เมื่ออเล็กซ์แต่งตัวเสร็จเขาก็ดูนาฬิกา
8.35…
เขาตาถลนแล้วรีบกินขนมปังสองแผ่นแล้ววิ่งออกจากบ้านทันที วันนี้เขาตื่นสายเพราะเมื่อคืนวานนี้เขาเล่นเกมที่พ่อนำมาจากที่ทำงาน (บริษัทของพ่ออเล็กซ์คือบริษัทพัฒนาเกม) กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีก็ห้าทุ่มแล้ว
.....................................................................
เมื่อเขาเลิกเรียนแล้วเขาก็เดินทางกลับบ้าน แล้วเขาก็ได้ยินกลุ่มเด็กชายกลุ่มหนึ่งคุยกัน
“ แกได้ฟังข่าวเมื่อวานหรือยัง เรื่องเด็กนักเรียนหายตัวไปน่ะ ”
“ ข่าวที่ว่าอยู่ ๆ เด็กก็หายตัวไปนะเหรอ ”
อเล็กซ์หูผึ่งขึ้นมาทันที
“ ใช่ นั่นแหละ เห็นเขาบอกว่าพอแม่เปิดห้องมา ลูกก็หายตัวไปแล้ว เกมยังเปิดค้างอยู่เลย ตำรวจก็บอกว่าหน้าต่างและประตูในบ้านล็อกทุกห้องไม่มีรอยงัดแงะและรอยเท้าของผู้บุกรุก ”
“ และเหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นแค่ครั้งเดียว... ”
.....................................................................
อเล็กซ์มาถึงบ้านแล้วและเขาก็รีบไปเล่นเกมทันที เขาเดินขึ้นไปชั้นสองแล้วเดินไปห้องที่อยู่ตรงสุดทางแล้วเขาก็ใช้กุญแจไขเข้าไป แล้วเขาก็เข้ามาในห้องสีขาวโพลนแคบ ๆ บนผนังห้องมีหน้าจอขนาดเล็กตั้งอยู่ ไม่นานก็มีข้อความปรากฏขึ้นมา
“ กรุณาใส่รหัสและตรวจลายนิ้วมือด้วย ”
เขาเลื่อนสายตาจากผนังด้านบนลงมาแล้วเห็นแท่นใส่รหัสโผล่ขึ้นมาจากพื้น เขาใส่รหัสแล้วกดนิ้วลงไปที่แท่น ทันใดนั้นก็มีข้อความมาจากจอ
“ รหัสและรายนิ้วมือ ผ่าน ”
แล้วห้องสีขาวนั้นก็กลายเป็นลิฟท์และลงไปที่ชั้นใต้ดิน ประตูเปิดออกโดยอัตโนมัติ สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขาคือห้องที่เป็นสีดำทั้งห้อง มีหน้าจอเกมขนาดใหญ่กว่าจอทีวีสิบเท่า และมีเก้าอี้อยู่หน้าจอนั้น ตรงแขนทั้งสองข้างของเก้าอี้มีจอยสติ๊กและที่วางเท้าของเก้าอี้มีที่เหยียบคล้าย ๆ เบรคของรถยนต์ติดอยู่ อเล็กซ์นำแผ่นที่พ่อของเขาให้เขามาเมื่อวานมาใส่ในเครื่องเล่นแล้วกดปุ่ม “ PLAY ” ก่อนที่เขาจะไปนั่งเก้าอี้เขาก็คิดว่าถ้าเขาเล่นเกมแล้วเขาจะหายตัวไปเหมือนรายที่ผ่าน ๆ มาหรือเปล่า เขาเลิกสนใจความคิดเหล่านั้นแล้วเดินไปนั่งที่เก้าอี้ แล้วเขาก็สวมแว่นที่ทำให้ภาพในเกมดูสมจริงยิ่งขึ้น มีภาพขึ้นมาที่หน้าจอเกม เขาเลือก “ LOAD GAME ” หน้าจอกลายเป็นสีดำแล้วมีข้อความปรากฏขึ้นมา
“ LEVEL 13 ”
“ GAME START! ”
“ ครืน… ”
รูปยานอวกาศที่เขาบังคับปรากฏขึ้นมา มันเป็นยานอวกาศรูปสามมิติเหมือนจริง ท่อนบนของเครื่องบินเป็นสีน้ำเงิน ส่วนท่อนล่างของเครื่องบินเป็นสีเทา และมีปืนหกลำกล้องแบบยาวโผล่ขึ้นมาบนปีกแต่ละด้าน
ผ่านไปสักพักหนึ่งก็มีวัตถุสีดำปรากฏขึ้นมา มันคือยานของศัตรู! จากหนึ่งลำกลายเป็นสองลำ ห้าลำ สิบลำ และสิบห้าลำ มันเข้ามาใกล้ยานของอเล็กซ์พร้อมกับห่ากระสุนจำนวนนับไม่ถ้วน อเล็กซ์หลบกระสุนอย่างคล่องแคล่วแล้วยิงกระสุนกลับไป! มันโดนยานของศัตรูอย่างแม่นยำ แล้วยานของศัตรูก็ระเบิดไปหลายลำ เกิดเสียงกึกก้องกัมปนาทไปทั่วห้องเล่นเกมของอเล็กซ์ แต่ยานของศัตรูก็เข้ามานับไม่ถ้วนเหมือนกัน กระสุนของอเล็กซ์หมดและมีข้อความที่มุมซ้ายของหน้าจอว่า “ NOW LOADING... ” แล้วก็มีช่องสีขาวขึ้นมาที่ใต้ข้อความ แล้วก็รอให้สีฟ้าเต็มช่องสีขาวนั่นซึ่งใช้เวลา 5 นาที แต่ถ้าเขารอไปอย่างนี้เขาอาจจะโดนกระสุนยิงร่วงจากอวกาศได้ เขาจึงเหยียบที่วางเท้าลงไปแล้วมีข้อความขึ้นมาว่า “ เปลี่ยนอาวุธ ” และตามมาด้วย “ กรุณาเลือกอาวุธ ” เขาเลือกแบล็คกันที่มีระยะการยิง 20 เมตร ปีกของยานเก็บปืนที่กระสุนหมดแล้วและเปลี่ยนเป็นปืนสีดำที่มีลำกล้องใหญ่แทน
“ ตูม! ”
มีลูกพลังงานสีดำออกมาจากปืนของอเล็กซ์และระเบิดออกเป็นวงกว้างในระยะ 20 เมตร ยานของคู่ต่อสู้ที่โดนระเบิดทั้งหมดแหลกเป็นจุล ต้องรอสัก 4-5 วินาที แบล็คกันถึงจะยิงกระสุนได้อีกครั้ง ซึ่งอเล็กซ์ก็หลบกระสุนของศัตรูไปเรื่อย ๆ ระหว่างรอ เมื่อยิงได้อีกครั้งเขาก็ยิงแบล็คกันทันที มันไปโดนยานของศัตรูลำหนึ่งเข้าเต็ม ๆ แล้วยานที่อยู่ข้าง ๆ ก็โดนลูกหลงไปด้วย แล้วเขาก็กดปุ่มที่จอยสติ๊ก แล้วก็มีจรวดติดตามขนาดกลางโผล่ออกมาจากด้านหน้าของยาน 10 ลูก แล้วทั้ง 10 ลูกนั้นก็ยิงออกไป มันพุ่งไปโดนยานศัตรูจนระเบิดไปหลายลำ มีลำหนึ่งหลบจรวดได้พ้นและไม่ทันได้สังเกตว่าจรวดได้วกกลับมาพุ่งชนมันอีกครั้งแล้วก็ระเบิดไป
มียานของศัตรูลำหนึ่งที่มีสีและขนาดแตกต่างไปจากยานลำอื่น ท่าทางจะเป็นหัวหน้าของพวกมัน มีข้อความปรากฏขึ้นมา
“ พบ ยานขับไล่ โพลิแคนนอน ”
“ ตูม! ”
มันปล่อยแสงเลเซอร์สีน้ำเงินออกมาจากปีกทั้งสองข้าง แสงเลเซอร์เร็วมากจนอเล็กซ์หลบแทบไม่ทัน รัศมีของมันไกลเกินกว่าที่จะยิงแบล็คกันได้ เขาจึงเปลี่ยนอาวุธอีกครั้งเป็นเอเนอร์จีกันที่ไม่จำกัดระยะการยิง เมื่อเขายิงมันออกไปก็เกิดแสงสีส้มออกมาจากปืนทั้งสองด้าน แสงสีส้มมีขนาดใหญ่ถึงกับกินพื้นที่ของหน้าจอหนึ่งในสาม
“ บึ้มมม! ”
ยานของศัตรูทั้งหมดระเบิดเมื่อโดนแสงสีส้มที่เขายิง เมื่อแสงสีส้มไปโดนลำใหญ่ก็เกิดเสียงระเบิดและเกิดควันขึ้น
“ พังแล้วมั้ง ? ”
เขาพึมพำกับตัวเอง ควันเริ่มหายไปและเริ่มเห็นเงาของอะไรบางอย่าง
ยานลำใหญ่ยังไม่พัง!
“ บาร์เรียร์! ”
รอบยานลำใหญ่มีม่านสีเขียวปกคลุมตัวมันอยู่ ตัวยานไม่มีอะไรเสียหายเลย ม่านสีเขียวเริ่มจางหาย มันพร้อมที่จะโจมตีเขาอีกครั้ง และแล้วมันก็ปล่อยลูกระเบิดออกมาหลายลูก อเล็กซ์หลบอย่างรวดเร็ว แต่แล้วมันก็โดนปีกซ้ายของยานอวกาศ มีข้อความขึ้นมา
“ ปีกซ้ายเสียหาย เตรียมเก็บอาวุธที่ปีกซ้ายและทำการซ่อมแซม 10 นาที ”
“ ให้ตายสิ! ”
เขากดปุ่มที่จอยสติ๊กพร้อมกันทั้งสองข้าง
“ อีก 10 วินาทีจะทำการหยุดเวลา ”
“ 10 ”
เขายิงลำแสงสีส้มอีกครั้งเพื่อถ่วงเวลา แต่มันก็ใช้บาร์เรียร์อีกครั้ง
“ 9 ”
ลำแสงไปโดนยานศัตรู เกิดควันขึ้น
“ 8 ”
ควันเริ่มจางหาย…
“ 6 ”
ควันหายไปแล้ว ยานศัตรูปรากฏขึ้นอีกครั้ง บาร์เรียร์เริ่มหายไป
“ 4 ”
มันปล่อยระเบิดอีกครั้ง อเล็กซ์เตรียมหลบลูกระเบิด
“ 3 ”
อเล็กซ์หลบลูกระเบิดได้หมด มีลูกหนึ่งเฉียดปีกขวาไป
“ 2 ”
มันเตรียมปล่อยแสงเลเซอร์
“ 1 ”
“ 0! ”
“ หยุดเวลา! ”
ยานของคู่ต่อสู้นิ่งไป เลเซอร์ไม่ถูกยิงออกมา และเป็นโอกาสดีของอเล็กซ์
“ ตูมมมมม! ”
เขายิงลำแสงสีส้ม มันไปโดนยานศัตรูอย่างจัง!
“ ยานขับไล่ โพลิแคนนอน เสียหาย 67% ”
เขาเปลี่ยนอาวุธไปเป็นปืนหกลำกล้องที่บรรจุกระสุนเต็มแล้วตามเดิม และเริ่มยิงรัวไปที่ยานของศัตรู ขีดพลังของศัตรูลดหายลงไปเรื่อย ๆ จาก 30% เหลือ 20%, 10% แล้วก็…
“ บรึ้มมมมม! ”
ยานของศัตรูแหลกเป็นชิ้น ๆ ล่องลอยไปในอวกาศ เขาชนะแล้ว
“ เย้! ”
แต่แล้วก็มีข้อความปรากฏขึ้นมา
“ อันตราย! อันตราย! อันตราย! ”
“ อะไรกัน! ”
หน้าจอจากสีดำก็เริ่มเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินปนม่วงแล้วก็เคลื่อนที่ไปรวมกันตรงกลาง แล้วก็มีแสงสีเหลืองสว่างจ้าออกมาจากจุดตรงกลางนั้น เขาเริ่มรู้สึกแสบตาและมึนหัว แสงนั่นพยายามที่จะดึงตัวเขาเข้าไปในจอ เขาพยายามขัดขืนแต่ก็สู้ไม่ไหวและโดนแสงดูดเข้าไปในจอ แล้วหน้าจอก็ปิดลง…
.....................................................................
“ ครืน… ”
เขารู้สึกตัวอีกครั้งแต่ก็ยังมึนหัวอยู่ รอบ ๆ ตัวเขาดูแปลกไป เขาอยู่ในห้องแคบ ๆ ที่มีแผงควบคุมอยู่ตรงหน้าเขาเต็มไปหมด เมื่อมองออกไปข้างนอกก็เห็นบางอย่างกำลังส่องแสงระยิบระยับอยู่เต็มไปหมด เขาอยู่ในอวกาศ! และเขาก็กำลังอยู่ในเกม!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น