ศึกมหาเวทย์กับโรงเรียนเวทย์มนต์

ลำดับตอนที่ #2 : วันเกิดแสนสุขกันเรื่องทุกข์ใจของนางมาเรีย

     ผ่านมาแล้ว 6 ปี และวันนี้ก็เป็นวันเกิดแดเนียลพอดี 1 สิงหาตัวของเขาใหญ่กว่าเด็กธรรมดามากตอนนี้ 6 ขวบเท่ากับเด็กในโลกมนุษย์อายุ 10 ปีเป็นธรรมดาที่เด็กในโลกพ่อมดแม่มดจะใหญ่โตแตกต่างจากเด็กมนุษย์ธรรมดาทั่วไปและวันนี้แม่เขาได้จัดงานเลี้ยงคบรอบวันเกิดให้เค้าเขาเขาอาศัยอยู่ในซอยแพนตากอนบ้านในแถบนี้รูปทรงคล้ายกันหมดเป็นบ้าน 2 ชั้นขนาดกลางสำหรับครอบครัวภายในบ้านถ้าเปิดประตูเข้าไปจะเจอทางเดินขนาดเล็กด้านหน้าข้างซ้ายมือจะเป็นห้องนั่งเล่นขนาดเล็กมีแค่โซฟายาวและทีวีขนาดไม่ใหญ่นักเดินตรงไปอีกนิดเป็นทางขึ้นชั้นสองหากเดินขึ้นไปจะเห็นประตูห้องแดนซึ่งมีรูปเข้าแขวนอยู่เดินมาทางขวามือจะเห็นทางเดินเล็กตรงไปยังห้องของนางมาเรียและห้องน้ำอยู่ข้างบันไดขยับมาข้างหน้าอีกหน่อยก็จะเป็นห้องครัวขนาดพอดี 2 คนตรงกลางห้องมีโตะขนาดกลางและเก้าอี้ 2 ตัวมุมห้องด้านขวาเป็นอ่างล่างจานและที่ซอยแห่งนี้เป็นแถบที่คนอยู่น้อยที่สุดจึงทำให้เขาไม่เคยออกไปไหนและไม่มีเพื่อนด้วย งานครบรอบวันเกิดก็เป็นอย่างทุกปีเขาต้องฉลองกับแม่สองคนเพราะพ่อเขาเสียชีวิตก่อนที่เขาจะเกิดเสียอีก เขาเคยพยายามถามแม่หลายครั้งว่าพ่อตายเพราะอะไรแต่ทุกครั้งที่เขาถามแม่ก็จะร้องไห้ทุกที่เขาเลยไม่กล้าถามแม่อีก

\" โอเคจ๊ะได้เวลาแล้วเตรียมเป่าเค้กได้แล้วจ๊ะ\" นางมาเรียเดินลงมาจากบันไดด้วยทีท่าใจดี

\" จัดงานวันเกิดสองคนอีกแล้วไม่สนุกเลยฮะ\"แดนพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย

\" เลี้ยงกันมา 2 คน มา 6 ปีแล้วยังไม่ชินอีกหรอ\" เธอเอามือลูบหัวแดนอย่างถนุถนอม

ออด ออด ออด ออด

\"ใครมาฮะแม่\" แดนท่าทางตื่นเต้น

\" เดี๋ยวก็รู้จ๊ะ ริดิเจอร์\" นางมาเรียเปล่งเสียงพร้อมชี้นิ้วไปที่ประตู ประตูเปิดออกเผยให้เห็นชายวัยกลางคนท่าทางอิดโรย ชุดคลุมสีขาวสว่าง

ร่างสูงโปร่ง ยืนตระหง่านอยู่หน้าประตู

\" หวัดดี ไวด์มาไม่บอกเลยนะ\" นางมาเรียลุกจากเก้าอี้แล้วเดินไปตอนรับไวด์

\" ถ้าบอกก็ไม่เซอร์ไพร์สซิ\" ไวด์พูดพร้อมมองมาทางเด็กหัวดำ ตัวใหญ่ผิดปกติ ริมฝีบางสีชมพู

\" โอ้ว นี่แดเนียลใช่ไหมเนี่ย\"

\" ฮะ หวัดดีฮะเอ่อ--\"แดนทำท่าคิด

\" ไวด์\"

\" ฮะคุณไวด์\" แดนรีบตอบ

\" มีอะไรหรอไวด์ถึงมาที่นี้\" นางมาเรียพูดขึ้น

\"โอ้ ฉันก็แค่มา happy birht day แดนเท่านั้นแหละอ้อแล้วมีเรื่องจะคุยกับเธอด้วย\"ไวด์พูด

ทั้ง 3 คุยกันจนถึงเวลาเป่าเค้ก ดูแดนมีความสุขมากเป็นพิเศษทั้ง 3 นั่งเค้กกันอย่างเอร็ดอร่อยแล้วไวด์ก็เริ่มถามแดนเรื่องต่าง ๆ

\" แดนเอ่อ--โตขึ้นจะไปเรียนที่ไหนฮึ\" ไวด์ถามทั้งที่ขนมเค้กยังเต็มปาก

\" โรงเรียนพ่อมดแม่มดศาสตร์วิงจิ้งครับ\"

\"เราคงได้เจอกันนะ\" ไวด์พูดพร้อมยิ้มให้แดนที่ตอนนี้ยังงงกับคำพูดของไวด์ที่บอกว่าเดี๋ยวเจอกัน ไวด์เหลือบตามาทางมาเรียที่ตอนนี้ดูสีหน้าเธอไม่พอใจนัก

ทั้ง 3 กินเค้กเสร็จนามาเรียจึงเริ่มเก็บจาน

\" โมฟายวิงค์\" นางมาเรียเปล่งเสียงและชี้นิ้วไปที่จานของทุกคน จานทั้ง 3 ใบลอยตรีงไปที่อ่างล่างจานทันที

\" แดนดึกแล้วนะขึ้นนอนได้แล้ว\" นางเร่งแดนให้ขึ้นไปนอน

\" เดี๋ยวลงมานะ\"นางพูดพลางจูงมือแดนขึ้นบันได นางมาเรียและแดนเดินมาถึงประตูบานใหญ่มีรูปแดนเคลื่อนไหวอยู่ เมื่อเปิดประตูเข้าไปจะเห็นตู้เสื้อผ้าก่อนทางเดินเล็กมากแต่ก็พอที่จะนั่งหรือนอนได้บ้างด้านซ้ายของตู้เป็นหน้าต่างซึ่งอยู่บนหัวเตียงพอดีทางด้านซ้ายของประตูจะเห็นเครื่องคอมพ์ตั้งอยู่

\"ดีจังเลยฮะมีคนมางานวันเกิดผมด้วย\"แดนพูดพร้อมกระโดดขึ้นเตียงอันใหญ่พอดีตัวเขา

\" นอนเถอะจ๊ะ\" นางมาเรียยิ้มอย่างใจดี

  แดนดึงผ้าห่มที่หล่นไปอยู่ปลายเตียงขึ้นมาห่มแล้วหลับตาลง

\"ฝันดีนะลูก\"

นางมาเรียกล่าวราตนรีสวัสแดนเสร็จก็เดินลงมาที่จากชั้น 2 นางเดินไปที่ห้องนั่งเล่นเห็นไวด์กำลังดูทีวีรายการ เฮฮาคาถาวิเศษ*บนโซฟา

\"มีอะไรหรอไวด์\"นางถาม

\"ฉันคิดว่าเธอจะไม่ให้แดนไปเรียนที่วิงจิ้งนะ\"ไวด์พุดจ้องหน้ามาเรียเขม็ง

\"ฉันกลัวลูกจะเป็นอันตรายฉันอยากให้แดนอยู้กับฉันมากกว่า\" มาเรียพูดด้วยสีหน้ากังวล

\"แต่ ถ้าเธอไม่ใขไปเขาจะไม่มีวิชาต่อสู้เลยและเธอก็จะเป็นอันตรายด้วยถ้าแดนยังอยู่ที่นี้อีกอย่างสมุนของดาร์ทลอร์ดคงไม่ปล่อยแดนไว้แน่แต่เธอไม่ต้องเป็นห่วงหรอกฉันสั่งให้คนมาเคยเฝ้าดูเธอแล้ว\"ไวด์พูดด้วยท่าทีเคร่งขรึม

\"แต่--\" นางมาเรียพูดเสียงสั่น

\" เธอก็รู้ว่าเขาได้พลังจากดาร์ทลอร์ดมาครึ่งนึงเขาจึงได้เป็นเด็กเทียบเท่าดาร์ทลอร์ดและถ้าเขาได้ฝึกนะเขาจะต้องเก่งมาก ๆ \"ไวด์ยังคงทำสีหน้าเช่นเดิม

\"ฉันรู้แต่--ถ้าเขา....\"

\"ไม่เป็นไรถ้าเขาอยู่ในโรงเรียน\" ไวด์พูดด้วยความเคร่งขรึม

\"โอะ โอ ดึกแล้วหรอเนี้ย\"ไวด์พูดพลางมองนาฬิกาแล้วเขาก็ลุกพรวดไปที่ประตู

\" อ้ออีก 5 ปีฉันหวังว่าจะเจอเขาที่โรงเรียนนะ\" ไวด์พูดแล้วส่งยิ้มให้

นางมาเรียพยักหน้านำตาไหลรินแต่เธอก็ต้องยอมรับว่าที่ไวด์พูดก็มีเหตุผล ไวด์เดินออกจากประตูผ้าคลุมสีขาวสวยสะบัดตามลม ปัง ประตูปิดลงพร้อมความเงียบ

       *เป็นรายการทีวีของพ่อมดแม่มดพิธีกรคือนาย ฟรังค์ โคเซิล เป็นรายการทอร์คโชว์ของพ่อมดแม่มด