ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    if love me, must be patient

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่สาม

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 16
      0
      22 ก.ค. 46

    หลังจากที่เจนนี่ลงไปแล้วเจมมี่ก้อปีนมานั่งข้างหน้ากับพี่ชายของเขาพร้อมพูดว่า \"คิดถึงพี่จอร์จกับพี่จอห์นเนอะพี่จิมมี่ ป่านี้จะเป็นยังงัยบ้างนะสงสัยจะเรียนหนัก การบ้านเยอะไม่ได้โทรมาตั้งหลายวันแล้ว เห็นเจนนี่บ่นว่าโทรไปหาแล้วไม่มีคนรับ\" จิมมี่จึงตอบว่า \"ก้อคงจะประมาณนั้นน่ะแหละเพราะถ้าพี่ๆเค้าว่างเดี๋ยวเค้าก้อโทรมาเองแหละ เพราะพวกเค้าก้อคงคิดถึงเราเหมือนกันจะห่วงตอนนี้ก้อแต่ พ่อกับแม่นั่นแหละเดี๋ยวนี้งานเยอะกันทั้งคู่เลย พี่ว่าวันนี้จะเข้าไปช่วยงานที่บริษัทพ่อสักหน่อยเพราะว่าพี่มีเรียนตัวเดียว\" \"ก้อดีเหมือนกันพี่งั้นเดียวเย็นนี้ซ้อมเสร็จผมจะเข้าไปหาแม่ที่ร้านกับเจนนี่แล้วกลับไปเจอกันที่บ้านนะ\" เจมมี่กล่าวก่อนที่จะลงจากรถไปอีกคน ตอนนี้ก้อเหลือจิมมี่คนเดียวในรถเค้าขับรถเพื่อไปเรียนที่มหาวิทยาลัย พอถึงมหาลัยจิมมี่หาที่จอดรถแต่ก้อหายากเหลือเกินแต่พอเค้าหาเจอก้อดันมีรถสปอร์ตเข้าไปจอดแทนซะนี่ชั่งไม่มีมารยาทการขับขี่ซะเหลือเกิน จิมมี่กดแตรให้เจ้าของรถคันนั่นรู้ว่าเค้าได้จอดที่นั่นไว้ก่อนแต่ดูเหมือนชายหนุ่มเจ้าของรถจะไม่ได้สนใจอะไรนอกจากรีบล็อครถแล้ววิ่งขึ้นตึกเรียนไป จิมมี่จึงต้องไปวนรถอีกหลายกว่าจะหาที่จอดรถได้.



    ทางด้านเจนนี่นั้นกำลังนั่งคุยกับกลุ่มเพื่อนซี้ของเธอตามประสาเด็กสาว เจนนี่มีเพื่อนสนิทอยู่สี่คน แพทตี้, ฝ้าย, พิมและแอร์ พวกเค้าทั้งห้าต่างก้อเป็นเด็กที่ร่าเริง แจ่มใส แต่ไม่ค่อยจะยอมลงให้ใครง่ายๆ ถ้าพูดกันตามความจริงแล้วเด็กกลุ่มนี้เป็นเด็กที่เรียนดีในอันดับต้นๆของชั้นเลยที่เดียว แต่ก้อยังมีเด็กหลายกลุ่มในโรงเรียนที่ไม่ค่อยชอบพวกเขาเนื่องจากสาเหตุที่เจนนี่และแพทตี้ เป็นลูกครึ่ง ดังนั้นพวกเค้าจะออกสไตล์ฝรั่งมั่นใจในตัวเองและไม่ค่อยจะสนใจกับเรื่องนินทาเล็กๆน้อยๆของคนในโรงเรียนสักเท่าไหร่ ด้วยเหตุนี้เองคนบางกลุ่มจริงคิดว่าพวกเค้าหยิ่งแต่ผิดกลับบางกลุ่มที่รู้จริงว่าตัวจริงของพวกเค้าออกสนุกสนาน.



    ตัดมาที่โรงเรียนเจมมี่ \"เฮ้ยภูมิของยืมมือถือหน่อยดิจะโทรหาน้องว่ะ\" เจมมี่พูดกลับเพื่อนซี้ \"จะโทรหาเจนนี่เหรอว่ะเดี๋ยวข้าต่อให้ม่ะเอ็งจะได้ไม่ต้องเมื่อยกดเบอร์โทร\" ภูมิกล่าว ดังนั้นเจจึงสวนขึ้นว่า \"แหมไอ้ภูมิแผนสูงนะเอ็งอยากคุยกับเจนนี่ก้อบอกไอ้เจมมันไปตรงๆเถอะ ไอ้เจมมันจะได้เตะเอ็งให้ไปยุ่งกับน้องมัน\" เจมมี่จึงพูดตัดบทขึ้น \"เออๆ อย่ามัวแต่พูดถึงน้องข้าอยู่เลยเอามาเดี๋ยวข้ากดเองได้ขอบใจนะเว้ยไอ้ภูมิแค่ให้ยืมมือถือข้าก้อปลื้มใจแล้วว่ะ อย่ามายุ่งกับน้องข้าเลยปล่อยน้องข้าไว้คนเถอะว่ะ\" จากนั้นเจกับภูมิก้อหัวเราะขึ้นเพราะเค้ารู้ว่าพี่ชายบ้านนี้ทั้งสี่คนหวงน้องสาวมากแค่ไหน เจมมี่ได้โทรไปหาเจนนี่เพื่อนัดแนะเวลาที่จะเจอกันและไปหาแม่ของพวกเค้าที่ร้านขายเพชรของแม่เค้าที่ห้างดังย่างสุขุมวิทหลังเลิกเรียน.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×