ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แล้วเราก้อรักกัน(จนได้นะ) The story of us...

    ลำดับตอนที่ #3 : พี่รินกะน้านพ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 32
      0
      9 มี.ค. 47

    2 อาทิตย์ผ่านไป ทั้งรักและหินก้อยังไม่กินเส้นกันอยู่ดี หินก้อชอบแกล้งให้รักโวยวาย แล้วหินก้อยิ้มหน้าระรื่นเข้าบ้านไปซะทุกครั้ง จนรักชักจะทนไม่ไหวกับพฤติกรรมที่แสนแย่ของหิน อีกทั้งยังรู้สึกเหมือนว่าตัวเองเป็นผู้แพ้เสมออีกด้วย

    \" งายจ๊ะคนสวย ออกมาเดินเล่นแแบบนี้ไม่กัวใครเค้าจะมาแอบมองเหรอ\" หินแซวเมื่อเห็นรักเดินผ่านหน้าบ้าน

    \" ที่ชั้นเดินนี่มันหนักหัวใครรึป่าวหล่ะ? รึว่าชั้นไปเดินบนศีรษะนายห๋า?\" รักตอบออกมาอย่างกวนๆ

    \" อ๊ะ อ๊ะ วันนี้ปากคอเลาะร้ายนะ ไปกินอะไรมาหล่ะนี่\" หินยังแซวต่อด้วยความสนุก

    \" ชั้นก้อไม่ได้กินอะไรมากมายหรอก ก้อกินเหมือนคนทั่วไปแหละนะ อืม....แต่นายนี่ซิแปลกชอบกินหมา ไม่น่าหล่ะ ปากถึงได้เหมือนหมาชอบเห่าชอบหอนไปทั่ว แถมยังปากเหม็นเน่าอีกตั่งหาก\" รักตอกกลับเข้าอย่างจัง ทำเอาหินอึ้งไปเลย  \"นี่เทอ...เทอ \" กำลังจะอ้าปากเถียงต่อ แต่รักก้อพูดขึ้นมาว่า

    \" ชั้นไม่ขอเป็นคนบ้าเสวนากะหมาหรอกนะ ไปก่อนนะ เชิญนายอยู่กะหมาในปากของนายไปเถอะนะ \" ว่าแล้วเทอก้อหัวเราะอย่างซะใจ \' ในที่สุดวันนี้ชั้นก้อชนะนาย นายหิน!!\' รักคิดในใจ รักทิ้งรอยแค้นไว้ในใจหินอีกแล้ว

        ตอนเย็นของทุกวันน้านพจะกลับบ้านให้พอดีกับที่รินพี่สาวของรักจะกลับเข้าบ้าน เย็นวันนี้ก้อเช่นกันน้านพมาถึงหน้าหมู่บ้านได้ทันเวลาพอดี

    \" รินคับ ขึ้นรถซิคับ \" น้านพลดกระจกลงเรียกรินให้ขึ้นรถเข้าบ้านด้วยกัน

    รินยิ้ม \" อีกแล้วนะคะ ขอรบกวนด้วยนะคะคุณนพ\" รินเปิดประตูขึ้นรถของน้านพ

    \"วันนี้ทำงานเหนื่อยไหมคับริน? \"

    \" ก้อเหมือนทุกวันแหละคะ แต่วันนี้สนุกกว่าทุกวันนะคะ\" รินตอบหน้าตาสดใส

    \"มีอะไรพิเศษเหรอคับ\" น้านพถามด้วยความสนใจ

    \" ก้อแค่เลี้ยงอาหารกลางวันสำหรับพนักงานที่ย้ายมาใหม่หน่ะคะ\"

    \" อ๋อ...คงสนุกน่าดูเลยนะคับ\" น้านพพูดยิ้มๆ

    \"ค่ะ ว่าแต่คุณนพกลับบ้านเวลานี้ทุกวันเลยเหรอคะ รินเจอคุณนพทุกวันเลย\"

    \" คับก้อประมาณนี้ทุกวันแหละคับ ถ้าไม่ติดธุระที่ไหนก้อจะเข้าบ้านเวลานี้ทุกวัน\" น้านพตอบตาพลางมองดูถนน โดยปกติแล้วน้านพจะกลับบ้านดึกแทบจะทุกวันเพราะน้านพเป็นถึงระดับผู้จัดการของบริษัท แต่เพื่อความรักครั้งนี้แล้วน้านพยอมเคลียร์งานให้เสร็จแต่หัววันเพื่อมารับเทอสาวสวยเข้าบ้าน

    \" รินเกรงใจคุณนพจังเลยค่ะ ติดรถเข้าบ้านทุกวันเลย \" รินกล่าวออกมา

    \" อย่าคิดอย่างนั้นซิคับ เราเป็นเพื่อนบ้านกันนะคับ ผมเต็มใจจะทำให้รินนะคับ\" ว่าแล้วก้อส่งสายตาหวานหยดเยิ้มให้ริน

    \" ขอบคุณค่ะ \" รินตอบรับไมตรีแล้วหลบสายตานั้นอย่างเร็ว

    \" ถึงแล้วคับ แล้วพรุ่งนี้เจอกันอีกนะคับ ผมอยากคับรถให้รินนั่ง \" น้านพกล่าวลาอย่างเป็นนัยๆ

    \" ค่ะ ค่ะ ขอบคุณค่ะ \" รินยิ้มแล้วรีบลงจากรถเพื่อไม่ให้เห็นสีของเลือดฝาดที่สูบฉีดขึ้นมาที่ใบหน้าของเทอ

        ในบ้านของริน

    \" ยิ้มอะไรอ่ะพี่ริน \" น้องสาวตัวแสบทักทายพี่สาว

    \" เปล่านี่ พี่ยิ้มเหรอ? \" รินทำหน้าเหลอหลา

    \" แนะๆ มีอะไรดีรึป่าว?บอกมั่งจิ นะ นะ \" รักตื้อ

    \" จะบ้ารึไงรัก พี่บอกว่าไม่มีอะไรไง\" รินตอบเสียงแข็ง แต่ใบหน้าแดงก่ำ

    \" อั่นแน่ ไม่มีอะไรทำไมหน้าแดงอ่ะ บอกมาเด๋วนี้นะ \" น้องสาวจับตามองอย่างสงสัย

    \" ไม่มี เข้าใจไหม\" รินบอกแล้วรีบเดินเข้าห้องนอนตัวเอง

    \" กิ้วๆ มีหนุ่มๆมาจีบแค่นี้ต้องอายด้วยอ่ะ \" รักยังคงแซวต่อ

        2สาวพี่น้องย้ายบ้านจากเชียงใหม่มาอยู่ที่กรุงเทพฯเพราะคนน้องเอ็นทรานติดที่มหาวิทยาลัยชื่อดังของรัฐบาล ส่วนพี่สาวก้อถูกย้ายงานมาทำที่กรุงเทพฯด้วยเลยประจวบเหมาะ ทั้ง2สาวเลยมาซื้อบ้านหลังนี้อยู่อาศัยกัน รินพี่สาวคนสวยวัยยี่สิบกว่าๆ แต่ถ้าดูผิวเผินแล้วเหมือนเทอพึ่งจะอายุ19-20 ซะด้วยซ้ำไป ด้วยไปหน้าที่อ่อนกว่าวัยอีกทั้งยังเป็นคนที่ยิ้มง่ายอัธยาศัยดีตามแบบฉบับของสาวเหนือ เทอจึงเป็นที่ต้องตาของชายหนุ่มหลายๆคนที่ได้พบเห็น โดยเฉพาะหนุ่มข้างบ้าน ส่วนรักน้องสาวตัวแสบ หน้าตาน่ารักน่าชัง ซุกซนแก่นแก้วดูแล้วน่ารักไปอีกแบบ ด้วยหน้าตาที่สวยคมและรอยยิ้มแสนสวยของเทอก้อทำให้ผู้ชายละลายได้เหมือนกัน
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×