ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : +สมุดบันทึกความทรงจำ+
\" ก่อนที่ฉันจะมีความรัก
ฉันได้ออกแบบความรักของฉันไว้ว่า ...
ความรักของฉันจะต้องเหมือนกับการเขียนตัวอักษรลงบนผืนทราย
เพื่อที่กระแสลมจะได้ช่วยลบความรักออกไปจากใจฉัน
โดยที่ไม่เจ็บปวดมากนัก
และที่สำคัญ มันยังไม่ทิ้งร่องรอย
แต่เมื่อฉันได้รักเธอ
ฉันกลับเขียนความรักลงบนกระดาษ
เพราะจะได้ไม่มีสิ่งใดมาลบเลือนความรักของเราได้
แต่ฉันหารู้ไม่ว่า ฉันได้คิดผิดเสียแล้ว
เพราะเมื่อเธอจากไป
ฉันเริ่มทรมาน
เพราะฉันไม่สามารถลืมเธอได้
แม้ว่า ฉันจะลบมันให้สะอาดอย่างไร
ก็ทำได้แค่เพียงทำให้กระดาษแผ่นนั้นสะอาดขึ้น
แต่มันก็ยังเหลือร่องรอย
และเหนือสิ่งอื่นใด ฉันจะต้องเป็นผู้ลบมันด้วยตัวของฉันเอง
ในตอนแรก ๆ ที่เธอจากฉันไป
ฉันเจ็บปวดและเป็นทุกข์
ฉันทำใจให้ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้
ฉันไม่สามารถทำอะไรได้ไปพักหนึ่ง
จนทำให้ใครหลายๆคน มองว่าฉันเป็นคนขาดความรับผิดชอบ
เพื่อนหลายคนก็พากันตีตัวออกห่าง
แต่ฉันก็ไม่เคยคิดที่จะโทษความรัก
เพราะความรักไม่เคยผิด
ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม
ความรักทำให้ชีวิตฉันมีค่า
ทำให้ฉันได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากมาย
การให้ ความเสียสละ ความเจ็บปวด ความหวัง
และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ... การได้รักใครสักคน
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกมีค่าหลังจากที่เธอจากฉันไป
สิ่งที่ทำให้ฉันไม่ต้องเจ็บปวดมากนัก
นั่นคือ ... ความหวัง
ฉันหวัง ... หวังว่าสักวันเธอจะกลับมา
แม้ว่าผู้คนรอบข้างฉันจะบอกให้ฉันเลิกหวัง
แต่ความหวัง ทำให้ฉันมีความสุข
ฉันมีชีวิตต่อไปก็เพื่อได้หวัง
ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า ความเป็นไปได้ จะมีเพียงเล็กน้อยก็ตาม
มีคนมากมายบอกกับฉันว่า แก้วที่แตกแล้ว
มันยากที่จะกลับมาเหมือนเดิม
แต่ฉันก็พร้อม ... พร้อมที่จะหลอมแก้วเหล่านั้น
ให้มันสวยงาม ดังเช่นที่มันเคยเป็น
ฉันอยากบอกเธอว่า
ฉันยังรอ ... รอวันที่เธออยากกลับมาหาฉัน
วันที่เธอเปล่าเปลี่ยวใจและไม่มีใคร
วันที่ความหวังของฉันอาจเป็นจริง
ฉันไม่สามารถหาใครมาแทนที่เธอได้
แม้ว่าวันเวลาจะผ่านไปเท่าใด
ฉันจะยังคงรักเธอ และจะยังคงเก็บเธอไว้
ณ ตำแหน่งเดิมของหัวใจ
ในวันนี้ ฉันปราศจากความรัก
แต่เพราะความหวัง
ทำให้ฉันลุกขึ้นมาได้อีกครั้ง
และฉันเชื่อว่า
ประตูแห่งความสุขจะเปิดต้อนรับคนที่มีความหวังเสมอ \"
ฉันได้ออกแบบความรักของฉันไว้ว่า ...
ความรักของฉันจะต้องเหมือนกับการเขียนตัวอักษรลงบนผืนทราย
เพื่อที่กระแสลมจะได้ช่วยลบความรักออกไปจากใจฉัน
โดยที่ไม่เจ็บปวดมากนัก
และที่สำคัญ มันยังไม่ทิ้งร่องรอย
แต่เมื่อฉันได้รักเธอ
ฉันกลับเขียนความรักลงบนกระดาษ
เพราะจะได้ไม่มีสิ่งใดมาลบเลือนความรักของเราได้
แต่ฉันหารู้ไม่ว่า ฉันได้คิดผิดเสียแล้ว
เพราะเมื่อเธอจากไป
ฉันเริ่มทรมาน
เพราะฉันไม่สามารถลืมเธอได้
แม้ว่า ฉันจะลบมันให้สะอาดอย่างไร
ก็ทำได้แค่เพียงทำให้กระดาษแผ่นนั้นสะอาดขึ้น
แต่มันก็ยังเหลือร่องรอย
และเหนือสิ่งอื่นใด ฉันจะต้องเป็นผู้ลบมันด้วยตัวของฉันเอง
ในตอนแรก ๆ ที่เธอจากฉันไป
ฉันเจ็บปวดและเป็นทุกข์
ฉันทำใจให้ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้
ฉันไม่สามารถทำอะไรได้ไปพักหนึ่ง
จนทำให้ใครหลายๆคน มองว่าฉันเป็นคนขาดความรับผิดชอบ
เพื่อนหลายคนก็พากันตีตัวออกห่าง
แต่ฉันก็ไม่เคยคิดที่จะโทษความรัก
เพราะความรักไม่เคยผิด
ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม
ความรักทำให้ชีวิตฉันมีค่า
ทำให้ฉันได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากมาย
การให้ ความเสียสละ ความเจ็บปวด ความหวัง
และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ... การได้รักใครสักคน
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกมีค่าหลังจากที่เธอจากฉันไป
สิ่งที่ทำให้ฉันไม่ต้องเจ็บปวดมากนัก
นั่นคือ ... ความหวัง
ฉันหวัง ... หวังว่าสักวันเธอจะกลับมา
แม้ว่าผู้คนรอบข้างฉันจะบอกให้ฉันเลิกหวัง
แต่ความหวัง ทำให้ฉันมีความสุข
ฉันมีชีวิตต่อไปก็เพื่อได้หวัง
ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า ความเป็นไปได้ จะมีเพียงเล็กน้อยก็ตาม
มีคนมากมายบอกกับฉันว่า แก้วที่แตกแล้ว
มันยากที่จะกลับมาเหมือนเดิม
แต่ฉันก็พร้อม ... พร้อมที่จะหลอมแก้วเหล่านั้น
ให้มันสวยงาม ดังเช่นที่มันเคยเป็น
ฉันอยากบอกเธอว่า
ฉันยังรอ ... รอวันที่เธออยากกลับมาหาฉัน
วันที่เธอเปล่าเปลี่ยวใจและไม่มีใคร
วันที่ความหวังของฉันอาจเป็นจริง
ฉันไม่สามารถหาใครมาแทนที่เธอได้
แม้ว่าวันเวลาจะผ่านไปเท่าใด
ฉันจะยังคงรักเธอ และจะยังคงเก็บเธอไว้
ณ ตำแหน่งเดิมของหัวใจ
ในวันนี้ ฉันปราศจากความรัก
แต่เพราะความหวัง
ทำให้ฉันลุกขึ้นมาได้อีกครั้ง
และฉันเชื่อว่า
ประตูแห่งความสุขจะเปิดต้อนรับคนที่มีความหวังเสมอ \"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น