ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : รักครั้งที่สอง
กลุ่มของกายย์เป็นที่รู้จักมากขึ้นเพราะว่ากายย์ไปจีบผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเป็นรุ่นพี่ ผู้หญิงคนนี้ถือว่าเป็นคนที่หน้าตาธรรมดามากแต่ด้วยเธอเป็นคนมีมนุษยสัมพันธ์ดีทำให้เธอเป็นที่รู้จักของคนในโรงเรียนมากมาย กลุ่มของเธอเป็นกลุ่มที่ใหญ่ทีเดียวรวมคนจากหลายห้องด้วยกันแน่นอนว่าทุกคนในกลุ่มนี้เป็นที่รู้จักของคนในโรงเรียน เมื่อกายย์มาจีบคนในกลุ่มนี้ย่อมเป็นข่าวใหญ่ในโรงเรียน
“ไอ้กายย์ คิดไงไปจีบพี่แอนวะ ไม่เคยเห็นมีท่าทีว่าจะชอบเค้า ตายังไม่เคยชายมองเลยนี่หว่า” ก้องถาม สายตาจดจ่ออยู่กับคำตอบของกาย
“ไม่รู้เหมือนกัน ก็เค้านิสัยดีไม่ใช่เหรอเห็นใคร ๆ ก็บอก” กายย์ตอบด้วยสายตาไร้ความรู้สึก
“ข้ารู้ว่าแกไม่ได้ชอบพี่แอนหรอก” นนท์พูด
“แกจะไปรู้ใจมันได้ไงวะ ไอ้นนท์” ยีนพูดพลางแย่งกับข้าวของนนท์
“เฮ้ย นั่นมันลูกชิ้นข้า เอาคืนมา” นนท์โวยวาย
“โธ่เอ๊ย ถึงข้าจะคบกับแกมาแค่ 2 ปีกว่า มันก็ไม่ได้หมายความว่าข้าดูเพื่อนไม่ออกนะเว้ย”
“ดูสายตามันก็รู้เหมือนตอนที่ชอบหนึ่งซะเมื่อไหร่ มันนะคุยกับพี่แอนเค้าสายตาเฉยเมยซะไม่มี” นนท์พูดยาวเยียดขณะเคี้ยวข้าวอยู่
“เฮ้ย กินเสร็จแล้วค่อยพูดดิวะ” ข้าวมันกระเด็นมาลงจานข้านะเว้ย” ภาสบ่น
“ว่าแต่ไอ้เดชมันหายไปไหนวะ”ยีนถาม
“มันก็ไปหาน้องสุของมันไง” กายย์ตอบขณะกำลังจะเอาขนมเข้าปาก
“ไอ้นี่หนิ วันๆ จีบแต่หญิง” ก้องพูดแต่สายตาเป็นห่วง
“นี่มันก็ใกล้สอบปลายภาคแล้วไม่รู้มันเริ่มอ่านหนังสือรึยัง” ก้องพูด
ทั้ง 6 คน อ่านหนังสืออย่างขะมักเขม้นเพราะวันสอบใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ภาสซึ่งเป็นคนที่เรียนดีที่สุดในกลุ่มช่วยติวให้ ภาสเป็นคนเรียนดีสม่ำเสมอ ส่วนก้องก็เป็นคนเรียนดีเช่นกันแต่มักจะหมกมุ่นเรื่องแฟนมากไปหน่อย ส่วนเดชก็เป็นคนเรียนดีแต่เขาก็ห่วงแต่น้องสุ ส่วนนนท์กับยีนเป็นคนที่เรียนไม่ค่อยดีนัก แน่นอนการเรียนไม่เป็นอุปสรรคระหว่างเพื่อนอย่างพวกเขา คนที่เรียนดีไม่จำเป็นจะต้องคบแต่คนที่เรียนดีด้วยกันเสมอไป
เพื่อนทั้ง 5 คนต่างสงสัยว่าทำไมการเรียนของกายย์จึงตกลงเพราะเมื่อก่อนกายย์เป็นคนเรียนดี แต่คะแนนพึ่งจะตกเมื่อเทอมที่แล้ว
“เฮ้ยไอ้กายย์ทำไมเกรดแกมันลดลงวะ ข้าสงสัยมาตั้งนานแล้ว” ยีนถาม
“ทำไม !! คนเรามันจะโง่กระทันหันไม่ได้หรือไง” ทุกคนต่างหัวเราะในคำพูดของกายย์ยกเว้นก้อง ก้องรู้ว่ากายย์ต้องมีอะไรไม่สบายใจแน่นอน
กลางดึกทุกคนหลับหมดแล้ว แต่กายย์ยังไม่หลับนึกถึงแต่คำถามของก้องที่ถามตอนนั่งรถเมล์กลับบ้าน
“ไอ้กายย์ ข้ารู้แกมีอะไรในใจใช่ปะ มีอะไรก็ปรึกษาข้าได้นะเว้ย”
“ไอ้ก้อง พ่อข้าตกงานมา 3 เดือนแล้ว บ้านข้ากำลังจะไม่มีเงิน” กายย์อยากจะพูดออกไปให้ก้องได้รู้เหลือเกิน แต่ก็ต้องเก็บไว้ในใจ
สองอาทิตย์ผ่านไปการสอบปลายภาคพึ่งเสร็จไปเมื่อวานนี้ บัดนี้ปิดเทอมแล้วกายย์จึงหางานพิเศษทำ แต่ทุกวันหลังจากเขาเลิกงานเขาจะโทรศัพท์หาพี่แอนและคุยกันวันละนิดวันละหน่อยจนเริ่มสนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อยๆ กายย์ไม่รู้ว่าตัวเองชอบพี่แอนรึเปล่ารู้เพียงว่าเขาต้องการจะสนิทกับพี่แอนเพื่อสืบอะไรบางอย่าง
กายย์ทำงานพิเศษอยู่ 1 เดือนเต็ม นั่นหมายความว่ากายย์ก็โทรหาพี่แอนมา 1 เดือนแล้วเช่นกัน
“วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะโทรหาพี่แอน”
“ฉันคงจะเริ่มชอบพี่แอนแล้วหล่ะมั้ง ไม่งั้นทำไมฉันต้องเสียใจด้วยเล่า” กายย์นึกพลางอยากจะร้องไห้ออกมา และนึกถึงแต่คำพูดของพี่แอน
“กายย์พี่มีอะไรจะบอก พี่ไม่ได้ชอบกายย์หรอกนะ พี่ชอบ...ก้อง พี่ขอโทษที่ไม่ได้บอกกายย์ตั้งแต่แรก” กายย์ได้แต่นึกว่า “ทำไมนะ ทำไมเราไม่เอะใจซักนิดว่าทำไมพี่แอนชอบถามแต่เรื่องของไอ้ก้อง”
วันประกาศผลสอบทุกคนมาโรงเรียนอย่างใจจดใจจ่อว่าตัวเองจะได้คะแนนเท่าไหร่ ผลปรากฏว่าทุกคนต่างพอใจในคะแนนสอบของตัวเองยกเว้นกายย์
“เฮ้ย ไอ้กายย์ทำไมคะแนนแกลดลงอีกวะได้แค่ 2.5 เอง”ก้องถามอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“ก็ ข้าขี้เกียจอ่านหนังสือนี่หว่า” กายย์ตอบอย่างส่งๆไป
กายย์ไม่สงสัยในคะแนนของตัวเองเขาเตรียมใจไว้แล้วว่าเทอมนี้คะแนนต้องลดลง
“เฮ้ย ไอ้กายย์แกกับพี่แอนเป็นแฟนกันยังวะ” วินเพื่อนห้องเดียวกันถาม
“แกรู้เรื่องพี่แอนได้ไง”กายย์ถาม
“โธ่เอ๊ย ใครๆเค้าก็รู้กันทั้งโรงเรียนแล้วก็เพื่อนพี่แอนประกาศไปทั่วว่าแกโทรไปหาพี่แอนทุกวัน แกเลยกลายเป็นที่รู้จักไปทั้งโรงเรียนแล้วเพราะใครๆก็สงสัยว่าแกไปจีบพี่แอนได้ไง สวยก็ไม่สวย”
“แล้วตกลงแกเป็นแฟนเค้ารึเปล่า”วินถามต่อ
“เปล่า” กายย์ตอบพลางมองไปที่สนามเค้ามองเห็นพี่แอนโดยบังเอิญ
ดูเหมือนพี่แอนจะเดินเข้ามาทัก กายย์เลยรีบแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นแล้วรีบเดินไปที่อื่น
“กายย์ ทำไมแกถึงไม้ได้เป็นแฟนกับพี่แอนวะทั้งๆที่แกก็ดีออกอย่างนี้ เค้าก็ยังไม่มีแฟนไม่ใช่เหรอ”นนท์ถามขณะเพื่อนอีก 4 คนกำลังเล่นบาสอยู่
“แกรู้ปะพี่แอนเค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว เค้าก็เลยคบกับข้าไม่ได้” กายย์ตอบเสียงเศร้า
“แล้วแกรู้เปล่าว่าพี่แอนเค้าชอบใคร” นนท์ถามต่อ
“ไอ้...ก้อง”กายย์ตอบพลางกำมือแน่น
“แกอยากจะระบายอะไรให้ข้าฟังรึเปล่า” นนท์พูด เผื่อจะแบ่งความทุกข์จากเพื่อนได้บ้าง
กายย์รู้ตัวดีว่าโกรธก้องมากแค่ไหน แต่ไม่รู้จะทำยังไงเพราะก้องไม่ได้ทำผิดอะไรเลย การที่ก้องแย่งคนที่กายย์รักไป 2 คน มันทำให้ความรู้สึกดีๆที่กายย์มีก้องลดน้อยลงไปเรื่อยๆ
“อย่าบอกไอ้ก้องนะ ข้าขอร้อง”กายย์พูด
“เออ” นนท์ตอบ สายตาบอกให้รู้ว่าสงสารเพื่อนมากแค่ไหน
“ไปเล่นบาสกัน” กายย์ชวนนนท์
“เฮ้ย เล่นด้วย” กายย์ตะโกนพลางวิ่งไปหาเพื่อน ๆทั้งสี่
“แบ่ง 3-3 ครั้งนี้ข้าขออยู่คนละทีมกับไอ้ก้อง” กายย์พูด และทำให้ทุกคนสงสัยว่าทำไมกายย์ถึงจะอยู่คนละทีมกับก้อง เพราะตลอด 3 ปีที่ผ่านมา เมื่อกายย์เล่นบาสเขาจะต้องอยู่ข้างเดียวกับก้องเสมอ เขา 2 คนเล่นบาสเข้าขากันได้ดีมากถึงขนาดช่วยให้ทีมกลับมาพลิกชนะในงานกีฬาสีเมื่อปีที่แล้ว
แต่ทุกคนต่างไม่ได้พูดอะไรและทำตามอย่างที่กายย์บอก อาจจะมีเพียงนนท์เท่านั้นที่รู้ว่าทำไมกายย์ถึงทำอย่างนี้
“ไอ้กายย์ คิดไงไปจีบพี่แอนวะ ไม่เคยเห็นมีท่าทีว่าจะชอบเค้า ตายังไม่เคยชายมองเลยนี่หว่า” ก้องถาม สายตาจดจ่ออยู่กับคำตอบของกาย
“ไม่รู้เหมือนกัน ก็เค้านิสัยดีไม่ใช่เหรอเห็นใคร ๆ ก็บอก” กายย์ตอบด้วยสายตาไร้ความรู้สึก
“ข้ารู้ว่าแกไม่ได้ชอบพี่แอนหรอก” นนท์พูด
“แกจะไปรู้ใจมันได้ไงวะ ไอ้นนท์” ยีนพูดพลางแย่งกับข้าวของนนท์
“เฮ้ย นั่นมันลูกชิ้นข้า เอาคืนมา” นนท์โวยวาย
“โธ่เอ๊ย ถึงข้าจะคบกับแกมาแค่ 2 ปีกว่า มันก็ไม่ได้หมายความว่าข้าดูเพื่อนไม่ออกนะเว้ย”
“ดูสายตามันก็รู้เหมือนตอนที่ชอบหนึ่งซะเมื่อไหร่ มันนะคุยกับพี่แอนเค้าสายตาเฉยเมยซะไม่มี” นนท์พูดยาวเยียดขณะเคี้ยวข้าวอยู่
“เฮ้ย กินเสร็จแล้วค่อยพูดดิวะ” ข้าวมันกระเด็นมาลงจานข้านะเว้ย” ภาสบ่น
“ว่าแต่ไอ้เดชมันหายไปไหนวะ”ยีนถาม
“มันก็ไปหาน้องสุของมันไง” กายย์ตอบขณะกำลังจะเอาขนมเข้าปาก
“ไอ้นี่หนิ วันๆ จีบแต่หญิง” ก้องพูดแต่สายตาเป็นห่วง
“นี่มันก็ใกล้สอบปลายภาคแล้วไม่รู้มันเริ่มอ่านหนังสือรึยัง” ก้องพูด
ทั้ง 6 คน อ่านหนังสืออย่างขะมักเขม้นเพราะวันสอบใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ภาสซึ่งเป็นคนที่เรียนดีที่สุดในกลุ่มช่วยติวให้ ภาสเป็นคนเรียนดีสม่ำเสมอ ส่วนก้องก็เป็นคนเรียนดีเช่นกันแต่มักจะหมกมุ่นเรื่องแฟนมากไปหน่อย ส่วนเดชก็เป็นคนเรียนดีแต่เขาก็ห่วงแต่น้องสุ ส่วนนนท์กับยีนเป็นคนที่เรียนไม่ค่อยดีนัก แน่นอนการเรียนไม่เป็นอุปสรรคระหว่างเพื่อนอย่างพวกเขา คนที่เรียนดีไม่จำเป็นจะต้องคบแต่คนที่เรียนดีด้วยกันเสมอไป
เพื่อนทั้ง 5 คนต่างสงสัยว่าทำไมการเรียนของกายย์จึงตกลงเพราะเมื่อก่อนกายย์เป็นคนเรียนดี แต่คะแนนพึ่งจะตกเมื่อเทอมที่แล้ว
“เฮ้ยไอ้กายย์ทำไมเกรดแกมันลดลงวะ ข้าสงสัยมาตั้งนานแล้ว” ยีนถาม
“ทำไม !! คนเรามันจะโง่กระทันหันไม่ได้หรือไง” ทุกคนต่างหัวเราะในคำพูดของกายย์ยกเว้นก้อง ก้องรู้ว่ากายย์ต้องมีอะไรไม่สบายใจแน่นอน
กลางดึกทุกคนหลับหมดแล้ว แต่กายย์ยังไม่หลับนึกถึงแต่คำถามของก้องที่ถามตอนนั่งรถเมล์กลับบ้าน
“ไอ้กายย์ ข้ารู้แกมีอะไรในใจใช่ปะ มีอะไรก็ปรึกษาข้าได้นะเว้ย”
“ไอ้ก้อง พ่อข้าตกงานมา 3 เดือนแล้ว บ้านข้ากำลังจะไม่มีเงิน” กายย์อยากจะพูดออกไปให้ก้องได้รู้เหลือเกิน แต่ก็ต้องเก็บไว้ในใจ
สองอาทิตย์ผ่านไปการสอบปลายภาคพึ่งเสร็จไปเมื่อวานนี้ บัดนี้ปิดเทอมแล้วกายย์จึงหางานพิเศษทำ แต่ทุกวันหลังจากเขาเลิกงานเขาจะโทรศัพท์หาพี่แอนและคุยกันวันละนิดวันละหน่อยจนเริ่มสนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อยๆ กายย์ไม่รู้ว่าตัวเองชอบพี่แอนรึเปล่ารู้เพียงว่าเขาต้องการจะสนิทกับพี่แอนเพื่อสืบอะไรบางอย่าง
กายย์ทำงานพิเศษอยู่ 1 เดือนเต็ม นั่นหมายความว่ากายย์ก็โทรหาพี่แอนมา 1 เดือนแล้วเช่นกัน
“วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะโทรหาพี่แอน”
“ฉันคงจะเริ่มชอบพี่แอนแล้วหล่ะมั้ง ไม่งั้นทำไมฉันต้องเสียใจด้วยเล่า” กายย์นึกพลางอยากจะร้องไห้ออกมา และนึกถึงแต่คำพูดของพี่แอน
“กายย์พี่มีอะไรจะบอก พี่ไม่ได้ชอบกายย์หรอกนะ พี่ชอบ...ก้อง พี่ขอโทษที่ไม่ได้บอกกายย์ตั้งแต่แรก” กายย์ได้แต่นึกว่า “ทำไมนะ ทำไมเราไม่เอะใจซักนิดว่าทำไมพี่แอนชอบถามแต่เรื่องของไอ้ก้อง”
วันประกาศผลสอบทุกคนมาโรงเรียนอย่างใจจดใจจ่อว่าตัวเองจะได้คะแนนเท่าไหร่ ผลปรากฏว่าทุกคนต่างพอใจในคะแนนสอบของตัวเองยกเว้นกายย์
“เฮ้ย ไอ้กายย์ทำไมคะแนนแกลดลงอีกวะได้แค่ 2.5 เอง”ก้องถามอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“ก็ ข้าขี้เกียจอ่านหนังสือนี่หว่า” กายย์ตอบอย่างส่งๆไป
กายย์ไม่สงสัยในคะแนนของตัวเองเขาเตรียมใจไว้แล้วว่าเทอมนี้คะแนนต้องลดลง
“เฮ้ย ไอ้กายย์แกกับพี่แอนเป็นแฟนกันยังวะ” วินเพื่อนห้องเดียวกันถาม
“แกรู้เรื่องพี่แอนได้ไง”กายย์ถาม
“โธ่เอ๊ย ใครๆเค้าก็รู้กันทั้งโรงเรียนแล้วก็เพื่อนพี่แอนประกาศไปทั่วว่าแกโทรไปหาพี่แอนทุกวัน แกเลยกลายเป็นที่รู้จักไปทั้งโรงเรียนแล้วเพราะใครๆก็สงสัยว่าแกไปจีบพี่แอนได้ไง สวยก็ไม่สวย”
“แล้วตกลงแกเป็นแฟนเค้ารึเปล่า”วินถามต่อ
“เปล่า” กายย์ตอบพลางมองไปที่สนามเค้ามองเห็นพี่แอนโดยบังเอิญ
ดูเหมือนพี่แอนจะเดินเข้ามาทัก กายย์เลยรีบแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นแล้วรีบเดินไปที่อื่น
“กายย์ ทำไมแกถึงไม้ได้เป็นแฟนกับพี่แอนวะทั้งๆที่แกก็ดีออกอย่างนี้ เค้าก็ยังไม่มีแฟนไม่ใช่เหรอ”นนท์ถามขณะเพื่อนอีก 4 คนกำลังเล่นบาสอยู่
“แกรู้ปะพี่แอนเค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้ว เค้าก็เลยคบกับข้าไม่ได้” กายย์ตอบเสียงเศร้า
“แล้วแกรู้เปล่าว่าพี่แอนเค้าชอบใคร” นนท์ถามต่อ
“ไอ้...ก้อง”กายย์ตอบพลางกำมือแน่น
“แกอยากจะระบายอะไรให้ข้าฟังรึเปล่า” นนท์พูด เผื่อจะแบ่งความทุกข์จากเพื่อนได้บ้าง
กายย์รู้ตัวดีว่าโกรธก้องมากแค่ไหน แต่ไม่รู้จะทำยังไงเพราะก้องไม่ได้ทำผิดอะไรเลย การที่ก้องแย่งคนที่กายย์รักไป 2 คน มันทำให้ความรู้สึกดีๆที่กายย์มีก้องลดน้อยลงไปเรื่อยๆ
“อย่าบอกไอ้ก้องนะ ข้าขอร้อง”กายย์พูด
“เออ” นนท์ตอบ สายตาบอกให้รู้ว่าสงสารเพื่อนมากแค่ไหน
“ไปเล่นบาสกัน” กายย์ชวนนนท์
“เฮ้ย เล่นด้วย” กายย์ตะโกนพลางวิ่งไปหาเพื่อน ๆทั้งสี่
“แบ่ง 3-3 ครั้งนี้ข้าขออยู่คนละทีมกับไอ้ก้อง” กายย์พูด และทำให้ทุกคนสงสัยว่าทำไมกายย์ถึงจะอยู่คนละทีมกับก้อง เพราะตลอด 3 ปีที่ผ่านมา เมื่อกายย์เล่นบาสเขาจะต้องอยู่ข้างเดียวกับก้องเสมอ เขา 2 คนเล่นบาสเข้าขากันได้ดีมากถึงขนาดช่วยให้ทีมกลับมาพลิกชนะในงานกีฬาสีเมื่อปีที่แล้ว
แต่ทุกคนต่างไม่ได้พูดอะไรและทำตามอย่างที่กายย์บอก อาจจะมีเพียงนนท์เท่านั้นที่รู้ว่าทำไมกายย์ถึงทำอย่างนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น