ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The King Of The Land

    ลำดับตอนที่ #1 : Before Mid Night Sun Dark Day

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 12
      0
      14 ก.พ. 47

            ดวงตาพันดวงที่ไม่เคยกระพริบ  หาใช่สิ้นชีวีแล้วไม่  มันยังรอการกลับมาของความรุ่งโรจน์แห่งนัสซอ  “มีนิส”  สัตว์ตาเดียว  ยืนเรียงกันพันตัวข้างๆ  กำแพงห้องโถงใหญ่ของปราสาทนัสซอ  เมื่ออำนาจ นัสซอหมดลงไป  จอมเวทย์ทั้งหลายต่างสาปทุกสิ่งของนัสซอให้เป็นหิน  ปัจจุบัน “ทวีปคาร์นเซีย” เป็นของ เวสต์เวย์  กษัตริย์องค์ที่ สามร้อยสี่สิบห้าของ คาร์นเซีย  ซึ่งทุกทุกอย่างของนัสซอที่เป็นหิน  ได้อยู่ ณ ห้องโถงใหญ่ของปราสาทใหม่  ทุกสิ่งทุกอย่างจะตื่นขึ้นมา  ถ้านัสซอกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง  



        



            นัสซออยู่ไหน





        

            นัสซอไม่ได้ถูกสาปเหมือนสิ่งอื่นๆ  เขาพ้นออกมาจากมนตร์ได้อย่างหวุดหวิด  แต่มนตร์นั้น  ทำให้ร่างของนัสซอเป็นครึ่งคนครึ่งหิน  กลับเป็นประโยชน์แก่นัสซอ  เนื่องจากร่างเป็นหินแล้ว  ทำให้ฟันแทงไม่เข้า  มีการค้นคาร์นเซียหลายระลอก  ไม่พบแม้แต่เส้นผม  เรื่องเล่าข่าวลือเกี่ยวกับมีนิสพึงมีเช่นกัน  เคยกล่าวกันไว้ว่า  ในวันที่กลางวันมืด  กลางคืนสว่าง มีนิสจะออกมาอะละวาด ผู้ที่ทำงานอยู่ในปราสาท  และ ประชาชนในละแวกนั้นอยู่เสมอ  เหตุการณ์เช่นนี้เรียกว่า  มิดไนท์ซันดาร์ค  (Midnight  Sun  Dark)  







            มะรืนนี้  มิดไนท์ซันดาร์ค จะมาถึงอีกครั้ง







            มิดไนท์ซันดาร์ค  จะเกิดขึ้นทุกๆ ร้อยเก้าสิบเก้าปี  เรื่องเล่าของมีนิสที่ผ่านมาแล้ว ร้อยเก้าสิบเก้าปี  เชื่อได้หรือ??  ถึงแม้ว่าอาจจะเป็นเพียงเรื่องเล่า ปรัมปรา ที่ผ่านมาร้อยเก้าสิบเก้าปีแล้วก็ตาม  แต่ว่ากันว่า  ศพของเหยื่อในเหตุการณ์นี้ยังตั้งเตือนใจประชาชนให้ระวังภัยที่กำลังจะเกิดขึ้น  ข่าวเกี่ยวกับมะรืนนี้ได้ปิดประกาศทั่วเมือง  มีใจความสำคัญว่า







            ประกาศ   รับสมัครทหารหาญกล้าเพื่อ ปราบอสูรมีนิส  หลายจำนวน  สมัครที่ปราสาทใหม่ ของเวสท์เวย์  และขอให้ประชาชนทุกท่านอยู่ในบ้านตั้งแต่เวลา หกนาฬิกาเช้า  ถึงหกนาฬิกาเช้าของอีกวัน  เพื่อความปลอดภัยของท่าน







            “จะจริงหรือ” เวสท์เวย์กล่าวขึ้นอย่างกลุ้มใจ  พลางกุมมือไว้ที่ตัก  ถอนหายใจถี่  คล้ายกับเหนื่อยอะไรบางสิ่ง



            “อาจจะจริงได้นะท่านเวสท์เวย์” ผู้รับใช้แห่งเวสท์เวย์  คัมราล  กล่าวขึ้นพลางมองไปพระพักตร์ที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ  และมันอาจจะไหลลงมาอย่างไม่หยุด



            “นิยาย  หรือ  ความจริง”  เวสท์เวย์บ่น  ถามตัวเองด้วยใจสั่นๆ  มืดแล้ว  วันพรุ่งสินะ  ที่จะทราบว่า  นิยาย หรือ ความจริง
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×