ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คุณหนูปากร้าย VS คุณชายสุดแสบ

    ลำดับตอนที่ #2 : Kiss!!

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 21
      0
      21 ต.ค. 48



    \"อรุณสวัสดิ์จ๊ะรุอุ\"



    \"อรุณสวัสดิ์จ๊ะนามิ\"



    \"เป็นไรไปดูเหนื่อยๆนะ\"



    \"เห้อๆก้อเมื่อวานนะสิทะเลาะกันซะเหนื่อยเลย\" <-- กลับไปดูได้ตอนที่1



    \"อ่าว ก้อฉันบอกแล้วไงว่าอย่าทะเลาะกันนะ\"



    \"เหอะ พูดนะมันง่ายดูเจ้านั้นสิกวนโอ๊ยจะตาย\"



    \"รุอุแกก้ออคติเกินไปนะ\"



    \"หรอ แต่ฉันว่าฉันเฉยๆนะผู้ชายแบบนั้นไม่มีค่าพอให้ฉันอคติหรอกย่ะ\"



    \"ขะ..ข้างหลัง\"



    \"ไง ยัยขี้เหร่มาทำไรอยู่ตรงนี้\"



    \"ฉันจะอยู่ตรงไหนมันก้อเรื่องของฉันเกี่ยวไรกับนายด้วย\"



    \"ป่าวไม่เกี่ยวหรอกมาอยู่ตรงเนี่ยมันเกะกะอ๋อจิงสิแล้วที่เทอว่าฉันนะผู้ชายแบบนี้แล้วมันแบบไหนล่ะ\"



    \"คิดดูเอาเองสิตาบ้า\"



    ผู้หญิงแปลกเกิดมาเพิ่งเคยเจอนอกจากต่อล้อต่อเถียงกับผมแล้วยังปากร้ายสุดๆไม่อยากจะเชื่อเลยนะเนี่ยว่าจะเป็นคุณหนูเห้อๆคนเรานี่ดูกัน

    แต่ภายนอกไม่ได้เลยนะเนี่ย



    ณ ห้องเรียน



    \"อ่าวรุอุวันนี้ไม่กัดกันแล้วหรอ\" <--เพื่อนในห้อง



    \"กัด? กับใคร\"



    \"อ่าวก้อเมื่อวานไงกับนิจิยะคุง\"



    \"เหอะ ม่ายล่ะวันนี้ไม่มีอารมณ์\"



    \"ม่ายมีอารมณ์หรือว่าไม่กล้ากันแน่ยัยขี้เหร่\"



    \"ใครกันย่ะที่ไม่กล้านะตาบ้า\"



    \"อ๊ะ อาจารย์มาแล้ว\"



    \"ทุกคนนั่งที่เร็ว\"



    เฮ้อออออออโรงเรียนมีแต่เรื่องวันๆก้อเอาแต่เรียนเมื่อไรจะพักเที่ยงสักทีนะ



    \"เฮ้ย เรียวมะ\"



    \"ไร\"



    \"เป็นไรวะเหม่อๆชอบกล\"



    \"ป่าวนิคิดไรเพลินๆนะ\"



    \"เออนี่มีเกมให้เล่นวะ\"



    \"เกมไร\"



    \"มีตังค์ด้วยนะเว้ย\"



    \"หรอๆเกมไร\"



    \"เอาหูมานี่สิ\"<--กำลังซุบซิบกันอยู่



    \"ตกลงมั้ยเรียวมะ\"



    \"เออได้สิ\"



    \"แกตกลงแล้วนะเว้ย\"



    \"เออๆ\"



    \"งั้นพอพักเที่ยงเริ่มเกมกันเลยแล้วกัน\"



    \"เออได้\"



    \"ติ่งต่อง กางก่อง ติ่งต่อง กางก่อง\" <--เสียงกริ่งแปลกประหลาด - -



    \"พักเที่ยงเเล้ววะเรียวมะ\"



    \"เออๆรู้แล้วน่าเซ\"



    \"นี่ ยัยขี้เหร่\"



    \"ไรย่ะตาบ้า\"



    \"นู่น\"<--เอานิ้วชี้ขึ้นบน



    \" ไร บ้ารึป่าว\" <--แหงนหน้ามองขึ้นข้างบน



    \"จุ๊บ\" <-- คงรู้ว่าเสียงอะไร



    \"ตึงๆโครม!!\" <-- เสียงคนตกเก้าอี้เง้อๆใครหนอ??



    \"ทะ..ทำไรนะ!!\"



    \"เฮ้ย เอาตังค์มาเลยเซ\"



    \"เออๆรู้แล้วน่าไม่นึกเลยว่าแกจะทำจิงๆ\"



    \"เอานี่ของเทอครึ่งหนึ่งค่าช่วยนะยัยขี่เหร่\"



    \"เเพี๊ยะ\"



    \"โอย!!เจ็บนะทำไรนะ\"



    \"ตึงๆๆๆๆ\"



    \"อ่าววิ่งออกไปแล้ว\"



    \"ก้อแน่นอนสิไปทำแบบนั้นกับรุอุเค้าได้ไงง่ะ\" <--นามิ



    \"เทอไม่เกี่ยวนะเซงาตะ\"<--เรียวมะ *ชื่อจิงของนามิคือเซงาตะ นามิ*



    \"ชิ\"



    ตอนนั้นบอกตามตรงว่าผมตกใจมากไม่ใช่ตอนที่โดนตบหน้าแต่ผมตกใจที่ยัยนั้นทำหน้าเหมือนจะร้องให้



    \"ไงแกเรียวมะถูกตบเลย\"



    \"เดี๋ยวเหอะแก\"



    \"ไรว่ะโมโหไรนะ\"



    \"ไม่เกี่ยวกับแกว่ะเซ\"



    \"เออๆ\"



    และในตอนบ่ายของวันนั้นยัยนั้น(รุอุ)ก้อไม่มาเข้าเรียนนี่อาจเป็นครั้งแรกก้อได้ที่ผมรู้สึกผิดที่ผมจูบผู้หญิง



    ในใจผมเอาแต่คิดว่าทำไมยัยนั้นถึงทำท่าเหมือนจะร้องไห้สงสัยยัยนั้นคงจะเกลียดผมจิงๆผมในตอนนั้น



    ไม่มีอะไรอยู่ในหัวอีกแล้วนอกจากยัยนั้นผมคิดเรื่องยัยนั้นตั้งแต่ตอนบ่ายแล้วตอนนี้ก้อค่ำมากแล้วผมก้อยังคิดถึงแต่เรื่องของยัยนั้น



    ผมไม่เข้าใจว่าทำไมผมถึงรู้สึกผิดขนาดนี้ด้วยทั้งๆที่เมื่อก่อนผมไม่เคยเป็นแบบนี้แท้ๆในคืนนั้นยัยนั้นไม่ออกจาก



    หัวผมเลยแม้แต่วินาทีเดียวผมคิดถึงแต่เรื่องของยัยนั้นจนสุดท้ายผมก้อนอนไม่หลับเห้อๆสงสารตัวเองจิงๆ



    ณ โรงเรียน



    \"อ่าวเฮ้ยวันนี้ฝนตกฟ้าคะนองแน่เว้ยเรียวมะมันมาแต่เช้าเลย\"



    \"หุบปากไปเลยแก\"ผมหงุดหงิดมากอาจเป็นเพราะตั้งแต่เมื่อคืนแล้วเรื่องของยัยนั้นก้อยังไม่ออกจากหัวของผม



    \"อ่าวอารมณ์เสียแต่เช้าเลยนะ\"



    \"เออ\"



    \"อ่าวนั้นยัยนาจิม่ามาแล้ว\"



    ทันทีที่ผมได้ยินชื่อยัยนั้นผมก้อหันไปมองทันที



    \"อรุณสวัสดิ์จ๊ะรุอุ\"



    \"อรุณสวัสดิ์จ๊ะนามิ\"



    ผมกำลังคิดว่ายัยนั้นไม่เห็นแปลกไปตรงไหนเลยเหมือนเดิมทุกอย่างพอผมเห็นอย่างนั้นผมก้อโล่งใจขึ้นมาหน่อย



    แต่ เอ๊ะ!!ผมโล่งใจเรื่องอะไร?ช่างเถอะยัยนั้นกลับมาเป็นเหมือนเดิมก้อดีแล้วผมเลยไม่รอช้ารีบเข้าไปพูดจากัดยัยนั้นทันที



    \"อ่าว มาแล้วยัยขี้เหร่\"เอ๊ะ!ผมนึกสงสัยว่าทำไมยั้ยนั้นไม่ตอบกลับถ้าเป็นปกติต้องพูดจากัดกลับแท้ๆ



    \"นี่เมื่อวานนะถูกฉันจูบเลยอึ้งไปเลยมาเรียนภาคบ่ายไม่ได้เลยหรอ\"อ่าว?ไม่พูดตอบอีกแล้วแถมยังทำเหมือนไม่เห็นผมอีก



    \"นี่ยัยขี้เหร่\"ผมจึงพูดด้วยน้ำเสียงโกรธออกบอกตามตรงผมฉุนมากเลยที่ยัยนั้นทำเป็นไม่สนใจ



    ไม่ว่าผมจะว่าอะไรออกไปก้อไม่มีเสียงของยั้ยนั้นด่ากลับมาแม้แต่น้อยอย่าว่าเเต่พูดเลยหน้าผมยังไม่มองเลยเห้อๆ



    \"อ่าวไงแกเรียวมะหง้อยกินเลยหรอที่ยัยนาจิม่าไม่ตอบกลับ\"



    ในตอนนั้นผมโมโหมากก้อเลยไปลงกับเพื่อนผมเลยพูดออกไปว่า



    \"แมร่งเมิงส-เอือ-กไรกรุด้วยว่ะ\"*ขออภัยในความไม่สุภาพนะค่ะ*(_ _)



    \"อ่าวเฮ้ยพูดงี้ได้ไงว่ะโมโหไรนะอย่ามาลงกับข้าสิว่ะ\"



    \"เออโทษทีว่ะ\"ผมโมโหไรอยู่เนี่ยแค่ยัยนั้นไม่สนใจแค่เนี่ยผมไม่เห็นต้องโมโหเลยพอผมคิดได้แบบนั้นผมก้อเลยหายโมโหไป



    เพียงแต่ผมสงสัยว่าทำไมยัยนั้นถึงไม่คุยกับผมเลยอาจเป็นเพราะจูบเมื่อวานก้อเป็นได้



    ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    กรุณาติดตามชมตอนต่อไปค่ะ

    ป.ล.อ่านแย้วกรุณาเมนด้วยนะค่ะจะติชมยังไงก้อได้ค่ะ

    +ขอบคุณค่ะ+
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×