ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    แล้วเราก้อรักกัน(จนได้นะ) The story of us...

    ลำดับตอนที่ #4 : คนอะไรไม่รุ? สวยแล้วหยิ่ง

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 43
      0
      10 มี.ค. 47

        เวลาล่วงเลยผ่านไป จนถึงวันเปิดเทอมวันแรกในรั้วมหาวิทยาลัยของหินและรัก ที่บ้านของหิน

    \" ไงหิน วันแรก ตื่นแต่เช้าเลยนะ \" น้านพทักหลานชาย

    \" ฮะ วันแรกต้องฟิตสักหน่อย ว่าจะไปซุ่มดูสาวๆ \" ว่าแล้วก้อหัวเราะชอบใจ

    \" ไปเรียนเว้ย ไม่ใช่ไปหาสาว\" น้านพค้าน

    \" อ่ะนะ ห้ามไม่ได้หรอกคับน้านพ เพราะผมหล่อ \" หินเก๊กหน้าหล่อ จนหน้านพหมั่นไส้แกล้งดึงกางเกงที่เกือบจะหลุดตูดของหิน

    \" อะไรอ่ะน้านพ จะแอบดูของผมเหรอ \" หินรีบ ดึงกางเกงขึ้นมา น้านพหัวเราะชอบใจ

    \" น้าให้ \" น้านพยื่นกุญแจรถยนต์คันเก่าของเค้าให้หลายชาย

    \" น้านพให้ผมเหรอฮะ \" หินทำตาโต

    \" ช่ายๆ รางวัลของนายที่สอบติดไง\" น้านพบอกอย่างใจดี

    \" อ้าว...แล้วน้านพจะใช้รถอะไรหล่ะฮะ \" หินท้วง ด้วยความเป็นห่วง

    \" น้าได้รถประจำตำแหน่งผู้จัดการคันใหม่แล้ว \"

    \" จริงเหรอฮะ น้านพนี่ยอดไปเลย \" หินกระโดดกอดน้านพ

    \" ไปเรียนได้แล้ว เด๋วก้อไม่ทันดูสาวหรอก\" น้านพลุนหลังหินให้ออกจากบ้าน

    \" ขอบคุณน้านพมากเลยนะฮะ ผมจะระวังสุดตัวเลยฮะ หวัดดีฮะ\" หินยกมือไหว้แล้ววิ่งไปยังรถคันใหม่ของเขา

        ที่หน้าหมู่บ้าน เกือบจะถึงป้ายรถเมล์ หินเห็นรักเดินอยู่จึงชลอรถบีบแตรเรียก

    \" หวัดดีฮะ คนสวย\" หินทัก

    รักเงียบไม่สนใจยังคงเดินต่อไป

    \" ให้ผมไปส่งไหม? เทออยู่มหา\'ลัยอะไรอ่ะ \"

    รักยังคงเดินต่อไปไม่สนใจเสียงนกเสียงกา

    \" เน่ๆ อย่าหยิ่งไปหน่อยเลยน่า \" หินถือโอกาสมองที่เข็มหน้าอกของรัก \" เทออยู่ ศิลปากรเหมือนเราเลยนะ\"

    \" นายรู้ได้ไงอ่ะ\" รักหันมามอง แล้วก้มมองเสื้อของตัวเอง

    \" เทอเรียนคณะอะไรหล่ะ \"

    \" แล้วนายจะรู้ไปทำไมหล่ะ \" รักยังคงเชิด

    \" ให้ผมไปส่งเหอะนะ ไหนๆเราก้ออยู่มอ เดียวกันนะ หาร2ไง\" หินเชิญชวน

    \" ขอบใจ แต่ไม่เป็นไรชั้นไปเองได้\" รักเชิดต่อไป

    \" เหอะน่าอย่าเล่นตัวเลย เร็วเข้า มีรถตามมาข้างหลังแล้วนะ\" หินเร่ง

    รักตัดสินใจขึ้นรถไปกับหิน

    \" ไอ้เราก้อนึกว่าจะเล่นตัว \" หินแซว

    \" พูดมากน่า งั้นชั้นลงก้อได้ \" รักทำท่าจะเปิดประตู

    \" อย่าๆ o.k. ผมไม่แซวแล้วก้อได้ ว่าแต่เทออยู่คณะอะไรหล่ะ? \"

    \" ชั้นอยู่โบราณคดี ภาษาอังกฤษ \"

    \" เก่งจังเลยนะ ผมอยู่สถาปัตย์ \"

    \" อืม\" รักพยักหน้ารับรู้

    \" ให้ผมไปส่งที่หน้าตึกคณะเลยนะ \"

    \" ไม่ต้องหรอก เอาแค่ที่นายพอส่งได้ก้อพอ ชั้นเดินต่อไปเองได้ มอ เล็กแค่นั้นเอง\" รักตอบ

    \" เอางั้นเหรอ ตามใจนะ \" ในขณะที่นั่งรถไปด้วยกัน ทั้ง2ก้อทะเลาะกันไปด้วย รักแอบมองใบหน้าคมเข้มของหิน \'จะว่าไปนายนี่ก้อหล่อเหมือนกันนะ แต่ปากเสียชะมัด\' รักคิดในใจ

    หินก้ออดแอบมองหน้าใสๆของรักไม่ได้ \'คนอะไรว๊ะ น่ารักชะมัด น่างี้เนียนสนิท แต่เสียอย่างเดียวทิฐิสูงไปหน่อย ลดลงมามั่งเถอะแม่คู้ณ...\' หินนึกแล้วก้ออดยิ้มออกมาไม่ได้

    \" นายยิ้มอะไร \" รักขมวดคิ้วถาม

    \" เป่าๆ ไม่มีอะไร \" เขาตอบยิ้มๆ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×