ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ใฝ่หารักที่เกาะกุมหัวใจ
หลังจากที่จบโรงเรียนไป โยโกะ ซึ่งเป็นนักเล่นไอซ์สเก็ต เธอไปเรียนต่อที่เมืองนอก ที่ที่มีลานน้ำแข็งให้เล่นตอนฤดูหนาวหน้ามหาวิทยาลัย เมื่อเล่นกับไฟก็ต้องร้อน เมื่อเล่นกับน้ำแข็งก็ต้องหนาว และเมื่อหนาว เธอมักจะคิดถึงเขา...เขาคนนั้น
ในวันสุดท้ายของ ม.6 เขาเรียกให้ไปพบหลังโรงเรียน
\"นี่สำหรับเธอนะ\"เขายื่นสร้อยล็อกเก๊ตให้เธอ ข้างในมีรูปที่เขาเคยไปถ่ายกับเธอตอน ม.4
\"น่ารักดีนะ\"เธอพูดพร้อมกับพิจารณาล็อกเก๊ตรูปดาว
\"ทำไมไม่ใช่หัวใจหล่ะ\"เธอบอกพร้อมยิ้มๆ แสดงว่าเธอล้อเล่น
\"ก็มีแต่คนทำรูปหัวใจ เราไม่อยากเป็นเหมือนคนอื่นๆน่ะ\"
\"ความคิดดีนี่\"เธอพึงพอใจกับคำตอบของเขามาก
จนบัดนี้ เวลาผ่านมา 5 ปีแล้ว เธอก็ยังคงไม่ลืมวันนั้น วันที่เธอสัญญากับเขา
\"เมื่อไหร่ที่เธอกลับมานะ เราจะรอเธอที่ที่เราเจอกันครั้งแรก โรงเรียนแห่งนี้\"คำพูดนี้เธอยังจดจำไว้ตลอด
และในที่สุด วันนี้ก็มาถึง วันที่เธอจะมาตามสัญญา เธอกลับมาแล้ว พร้อมกับถ้วยและเหรียญรางวัลเต็มกระเป๋า
\"เธอจะยังจำเราอยู่ได้มั้ย\" เป็นคำถามที่เกิดขึ้นในใจของเขาคนนั้น มะพร้าว ผู้ชายที่ไม่กลัวที่จะแสดงความรักต่อหน้าผู้หญิงที่เขารัก
\"โยโกะยังจำเราได้ไหม หรือว่าเธอเสร็จพวกฝรั่งไปแล้ว\"เขาแค่ลองคิดเล่นๆ แต่มันก็ทำให้เขาคิดมากได้
อีกแค่ไม่กี่วันก็จะถึงวันนั้นแล้ว เขาและเธอต่างกังวลว่าอีกฝ่ายอาจจะไม่มา แต่สุดท้ายแล้วจะเป็นอย่างไร
\"ฮัลโหล\"โยโกะรับโทรศัพท์จากเพื่อนสาว ปอยนั่นเอง
\"ว่างาย กลับมาไม่บอกกันเลยนะจ้ะ\"เสียงปลายสายทักกลับมา
\"แหม ก็ต้องมีพักผ่อนกันมั่งสิ\"
\"หรอ นึกว่ากำลังเรียนภาษาไทยทบทวนอยู่อ่ะจิ\"
\"ก็เราไปอยู่ตั้งกี่ปีหล่ะ แต่เราก็ไม่ได้ลืมนะเราก็เขียนจดหมายมาเมืองไทยบ่อยๆ\"
\"เขียนมาหาครายยยจ้า~ เราไม่เห็นได้จดหมายไรเลย\"
\"ก็เขียนมาหาพ่อแม่น่ะสิ คิดมากไปได้\"
\"เหรอจ้ะ\"
\"คิดว่าใครหล่ะ\"
\"ก็ ม...มะมะมะ\"
\"มะ อะไรๆ\"
\"มะมีหรอกจ้ะ คิดว่ามะอะไรเหรอ มะเฟือง มะไฟ มะกรูด มะนาว มะ..พ...\"
\"เงียบเลยๆ\"
\"อ่า มะอะไรต่อน้า~\"
\"ปอยง้า แล้วโทรมามีแค่นี้เหรอ\"
\"อ้อ ก็พวกปันน่ะ ชวนไปเที่ยวฉลองการกลับมาของโยโกะไง\"
\"วันไหนอ่ะ\"
\"ก็วันที่ 12 กันยา อ่ะ ว่างมั้ย\" ทันทีที่เธอได้ยินว่าวันนั้นเธอก็นึกได้ทันที เธอนัดกะเขาไว้
\"มะว่างอ่ะ วันอื่นไม่ได้เหรอ\"
\"แหม ทุกคนก็ติดธุระนะ\"
\"เอ่อ เปลี่ยนไม่ได้จริงๆเหรอ\"
\"ป่าวๆ เราคิดว่า เรามีซ้อมอ่ะ\"
\"จะซ้อมไรกันนักหนา\"
\"เปลี่ยนไม่ได้เหรอ\"
\"ไม่ได้จ้า\"
\"อืมก็ได้ๆ โอเค เราว่าง\"
\"จ้า แค่นี้ละกัน บาย\"
จ้าแค่นี้ละกัน บาย ค่อยมาต่อ
ในวันสุดท้ายของ ม.6 เขาเรียกให้ไปพบหลังโรงเรียน
\"นี่สำหรับเธอนะ\"เขายื่นสร้อยล็อกเก๊ตให้เธอ ข้างในมีรูปที่เขาเคยไปถ่ายกับเธอตอน ม.4
\"น่ารักดีนะ\"เธอพูดพร้อมกับพิจารณาล็อกเก๊ตรูปดาว
\"ทำไมไม่ใช่หัวใจหล่ะ\"เธอบอกพร้อมยิ้มๆ แสดงว่าเธอล้อเล่น
\"ก็มีแต่คนทำรูปหัวใจ เราไม่อยากเป็นเหมือนคนอื่นๆน่ะ\"
\"ความคิดดีนี่\"เธอพึงพอใจกับคำตอบของเขามาก
จนบัดนี้ เวลาผ่านมา 5 ปีแล้ว เธอก็ยังคงไม่ลืมวันนั้น วันที่เธอสัญญากับเขา
\"เมื่อไหร่ที่เธอกลับมานะ เราจะรอเธอที่ที่เราเจอกันครั้งแรก โรงเรียนแห่งนี้\"คำพูดนี้เธอยังจดจำไว้ตลอด
และในที่สุด วันนี้ก็มาถึง วันที่เธอจะมาตามสัญญา เธอกลับมาแล้ว พร้อมกับถ้วยและเหรียญรางวัลเต็มกระเป๋า
\"เธอจะยังจำเราอยู่ได้มั้ย\" เป็นคำถามที่เกิดขึ้นในใจของเขาคนนั้น มะพร้าว ผู้ชายที่ไม่กลัวที่จะแสดงความรักต่อหน้าผู้หญิงที่เขารัก
\"โยโกะยังจำเราได้ไหม หรือว่าเธอเสร็จพวกฝรั่งไปแล้ว\"เขาแค่ลองคิดเล่นๆ แต่มันก็ทำให้เขาคิดมากได้
อีกแค่ไม่กี่วันก็จะถึงวันนั้นแล้ว เขาและเธอต่างกังวลว่าอีกฝ่ายอาจจะไม่มา แต่สุดท้ายแล้วจะเป็นอย่างไร
\"ฮัลโหล\"โยโกะรับโทรศัพท์จากเพื่อนสาว ปอยนั่นเอง
\"ว่างาย กลับมาไม่บอกกันเลยนะจ้ะ\"เสียงปลายสายทักกลับมา
\"แหม ก็ต้องมีพักผ่อนกันมั่งสิ\"
\"หรอ นึกว่ากำลังเรียนภาษาไทยทบทวนอยู่อ่ะจิ\"
\"ก็เราไปอยู่ตั้งกี่ปีหล่ะ แต่เราก็ไม่ได้ลืมนะเราก็เขียนจดหมายมาเมืองไทยบ่อยๆ\"
\"เขียนมาหาครายยยจ้า~ เราไม่เห็นได้จดหมายไรเลย\"
\"ก็เขียนมาหาพ่อแม่น่ะสิ คิดมากไปได้\"
\"เหรอจ้ะ\"
\"คิดว่าใครหล่ะ\"
\"ก็ ม...มะมะมะ\"
\"มะ อะไรๆ\"
\"มะมีหรอกจ้ะ คิดว่ามะอะไรเหรอ มะเฟือง มะไฟ มะกรูด มะนาว มะ..พ...\"
\"เงียบเลยๆ\"
\"อ่า มะอะไรต่อน้า~\"
\"ปอยง้า แล้วโทรมามีแค่นี้เหรอ\"
\"อ้อ ก็พวกปันน่ะ ชวนไปเที่ยวฉลองการกลับมาของโยโกะไง\"
\"วันไหนอ่ะ\"
\"ก็วันที่ 12 กันยา อ่ะ ว่างมั้ย\" ทันทีที่เธอได้ยินว่าวันนั้นเธอก็นึกได้ทันที เธอนัดกะเขาไว้
\"มะว่างอ่ะ วันอื่นไม่ได้เหรอ\"
\"แหม ทุกคนก็ติดธุระนะ\"
\"เอ่อ เปลี่ยนไม่ได้จริงๆเหรอ\"
\"ป่าวๆ เราคิดว่า เรามีซ้อมอ่ะ\"
\"จะซ้อมไรกันนักหนา\"
\"เปลี่ยนไม่ได้เหรอ\"
\"ไม่ได้จ้า\"
\"อืมก็ได้ๆ โอเค เราว่าง\"
\"จ้า แค่นี้ละกัน บาย\"
จ้าแค่นี้ละกัน บาย ค่อยมาต่อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น