ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : นี่แหละครอบครัวฉัน
\"กลับก่อนนะคะ\"
\"จ้า\" ทาเครุบอก
ที่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง...
\"แม่คะ หนูกลับมาแล้วค่ะ\" เสียงใสๆของเด็กหญิงดังมาจากหน้าประตู
\"จ้า อากะ วันนี้แม่ทำของโปรดลูกด้วยนะ\" หญิงอายุประมาณ 45 ปีบอกลูกสาวของเธอ
\"ว้าว! น่ากินจัง สมแล้วกับกุ๊กมือหนึ่งของโรงแรมห้าดาว\" อากะชมเชยผู้เป็นแม่
\"แหม ลูกก็.. เรียกซะเต็มยศเชียว แม่ก็แค่ทำตามปกตินั่นแหละ\" แม่ของอากะพูดอย่างเขินๆ
\"ค่ะ แล้วหนูจะรี๊บรีบรีบรีบมาทานนะคะ ขอตัวไปอาบน้ำก่อนล่ะค่ะ\" อากะบอก
เธอวิ่งไปที่ห้องของตัวเองซึ่งอยู่ชั้นสอง เสียงฝีเท้าของเธอบ่งบอกถึงความรีบสุดจะรีบ แล้วเธอก็ลงมาจากห้องอาบน้ำชั้นสอง หลังจากที่ทำธุระเสร็จเพียงไม่ถึง5นาที!!
\"มาแล้วค่ะ\" เด็กหญิงพูดทั้งๆที่หอบอยู่ เธอค่อยๆเดินเข้ามาในห้องทานอาหารที่แม่เธอเตรียมอาหารรออยู่
\"จ้า นี่เลย ของโปรด\" อากะจังรับจานมาจากแม่
\"ว้าว! อร่อยไม่เปลี่ยนเลยค่ะ\"
\"แหม.. ชอบพูดให้แม่ยิ้มตลอดเลยนะ\"
\"ก็จริงนี่คะ หนูอยากเห็นแม่มีความสุข แม่น่ะไม่ยิ้มออกมาเลยตั้งแต่ตอนที่...\" อากะเกือบพลั้งคำพูดออกไป
\"เอ่อ.. แม่.. แม่ขอไปอาบน้ำก่อนนะ\" ว่าแล้วหญิงมีอายุก็เดินออกมาจากห้องทานอาหาร
อากะรู้ดีว่าเธอทำให้แม่นึกถึงความหลังอีกแล้ว จริงๆแล้วครอบครัวที่แสนอบอุ่นครอบครัวนี้ ไม่มีใครเชื่อว่า มีความหลังที่ไม่อาจลืมลง แม้แต่เด็กหญิงตัวน้อยๆอย่างอากะก็ไม่อยากนึกถึงมัน คนๆนั้น.. คนๆนั้นที่ทำให้แม่เปลี่ยนไป คนๆนั้นที่ทำให้ครอบครัวของอากะลำบาก คนๆนั้นที่ทำให้คนสำคัญของอากะอย่างแม่ต้องทุกข์ทรมาน
ปัง!!
\"กลับมาแล้วครับ\" เสียงของชายหนุ่มวัย20ปีบอกคนในบ้าน
\"อ้าว.. ทำไมทำหน้ามู่ทู่อย่างนั้นล่ะ น้องรัก\" ชายคนนั้นบอกขณะลูบหัวน้องสาวอย่างเอ็นดู
\"พี่โทยะ หนูทำให้แม่นึกถึงความหลังนั่นอีกแล้ว\" เด็กหญิงบอกพี่ชายอย่างเศร้าสร้อย
\"ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวแม่ก็ลืมน่า\" โทยะปลอบใจอากะ
\"หรอคะ\" อากะไม่มั่นใจ
\"จ้า เชื่อพี่สิ\"
\"อ้าว โทยะ กลับมาแล้วเหรอลูก\" แม่ของอากะเดินมาหาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
\"ฮะ แม่\" โทยะบอก และส่งยิ้มให้อากะ ที่เริ่มจะยิ้มออกมา
\"ที่ทำงานเป็นยังไงบ้างลูก\"
\"ก็ดีฮะ ทุกคนดีกับผมมากเหมือนเคย\"
\"เหรอจ๊ะ\"
\"ฮะ\"
จากนั้นทุกคนก็ทานข้าว..
\"เดี๋ยวทำการบ้านกับงานเสร็จก็เตรียมตัวนอนได้แล้วนะ วันนี้ห้ามดูทีวีล่ะ แม่ไปนอนแล้ว\"
\"ค่ะ/ครับ\" เด็กทั้งสองตอบพร้อมกัน
\"จ้า\" ทาเครุบอก
ที่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง...
\"แม่คะ หนูกลับมาแล้วค่ะ\" เสียงใสๆของเด็กหญิงดังมาจากหน้าประตู
\"จ้า อากะ วันนี้แม่ทำของโปรดลูกด้วยนะ\" หญิงอายุประมาณ 45 ปีบอกลูกสาวของเธอ
\"ว้าว! น่ากินจัง สมแล้วกับกุ๊กมือหนึ่งของโรงแรมห้าดาว\" อากะชมเชยผู้เป็นแม่
\"แหม ลูกก็.. เรียกซะเต็มยศเชียว แม่ก็แค่ทำตามปกตินั่นแหละ\" แม่ของอากะพูดอย่างเขินๆ
\"ค่ะ แล้วหนูจะรี๊บรีบรีบรีบมาทานนะคะ ขอตัวไปอาบน้ำก่อนล่ะค่ะ\" อากะบอก
เธอวิ่งไปที่ห้องของตัวเองซึ่งอยู่ชั้นสอง เสียงฝีเท้าของเธอบ่งบอกถึงความรีบสุดจะรีบ แล้วเธอก็ลงมาจากห้องอาบน้ำชั้นสอง หลังจากที่ทำธุระเสร็จเพียงไม่ถึง5นาที!!
\"มาแล้วค่ะ\" เด็กหญิงพูดทั้งๆที่หอบอยู่ เธอค่อยๆเดินเข้ามาในห้องทานอาหารที่แม่เธอเตรียมอาหารรออยู่
\"จ้า นี่เลย ของโปรด\" อากะจังรับจานมาจากแม่
\"ว้าว! อร่อยไม่เปลี่ยนเลยค่ะ\"
\"แหม.. ชอบพูดให้แม่ยิ้มตลอดเลยนะ\"
\"ก็จริงนี่คะ หนูอยากเห็นแม่มีความสุข แม่น่ะไม่ยิ้มออกมาเลยตั้งแต่ตอนที่...\" อากะเกือบพลั้งคำพูดออกไป
\"เอ่อ.. แม่.. แม่ขอไปอาบน้ำก่อนนะ\" ว่าแล้วหญิงมีอายุก็เดินออกมาจากห้องทานอาหาร
อากะรู้ดีว่าเธอทำให้แม่นึกถึงความหลังอีกแล้ว จริงๆแล้วครอบครัวที่แสนอบอุ่นครอบครัวนี้ ไม่มีใครเชื่อว่า มีความหลังที่ไม่อาจลืมลง แม้แต่เด็กหญิงตัวน้อยๆอย่างอากะก็ไม่อยากนึกถึงมัน คนๆนั้น.. คนๆนั้นที่ทำให้แม่เปลี่ยนไป คนๆนั้นที่ทำให้ครอบครัวของอากะลำบาก คนๆนั้นที่ทำให้คนสำคัญของอากะอย่างแม่ต้องทุกข์ทรมาน
ปัง!!
\"กลับมาแล้วครับ\" เสียงของชายหนุ่มวัย20ปีบอกคนในบ้าน
\"อ้าว.. ทำไมทำหน้ามู่ทู่อย่างนั้นล่ะ น้องรัก\" ชายคนนั้นบอกขณะลูบหัวน้องสาวอย่างเอ็นดู
\"พี่โทยะ หนูทำให้แม่นึกถึงความหลังนั่นอีกแล้ว\" เด็กหญิงบอกพี่ชายอย่างเศร้าสร้อย
\"ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวแม่ก็ลืมน่า\" โทยะปลอบใจอากะ
\"หรอคะ\" อากะไม่มั่นใจ
\"จ้า เชื่อพี่สิ\"
\"อ้าว โทยะ กลับมาแล้วเหรอลูก\" แม่ของอากะเดินมาหาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
\"ฮะ แม่\" โทยะบอก และส่งยิ้มให้อากะ ที่เริ่มจะยิ้มออกมา
\"ที่ทำงานเป็นยังไงบ้างลูก\"
\"ก็ดีฮะ ทุกคนดีกับผมมากเหมือนเคย\"
\"เหรอจ๊ะ\"
\"ฮะ\"
จากนั้นทุกคนก็ทานข้าว..
\"เดี๋ยวทำการบ้านกับงานเสร็จก็เตรียมตัวนอนได้แล้วนะ วันนี้ห้ามดูทีวีล่ะ แม่ไปนอนแล้ว\"
\"ค่ะ/ครับ\" เด็กทั้งสองตอบพร้อมกัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น