ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สองพี่น้องจากแดนอาทิตย์อุทัย
“สวัสดีครับ” สินทักคนทั้งสอง
“หวัดดีครับ” ผู้ชายตอบ
“คนไทย…ใช่มั้ยครับ” สินนั่งลง
“อ๋อ…เปล่าครับ ผมกับน้องเป็นคนญี่ปุ่น เรามาเป็นอาจารย์ฝึกสอนภาษาน่ะครับ”
“งั้นก็มาอยู่นานแล้วสิครับ” สินถาม
“ครับ…ก็ 5 ปี เห็นจะได้” ผู้ชายตอบ
“คุณทั้งสองชื่ออะไรครับ” สินถามกับคนทั้งสอง
“ผมชื่อทาเคชิครับ นี่น้องสาวผมซากุระ เราทั้งสองใช้นามสกุลอินากิ” ทาเคชิบอกขึ้น
“ผมสุรสินครับ เรียกสินก็ได้” สินบอก
-เครื่องบินโบอิ้ง 747 ได้ลงจอด ณ สนามบินนานาชาติสิงคโปร์-
ทั้งหมดเดินถือกระเป๋าสะพายออกมาจากเครื่องบิน จนมาถึงห้องโถงใหญ่รูปไข่ที่กว้างขวางรอบด้านเต็มไปด้วยร้านค้าที่ขายของที่ระลึกหรือผลิตภัณฑ์ในท้องถิ่น และตรงกลางเป็นที่ตั้งของชุดโซฟาสีแดงเข้ม ทั้งสามเดินไปนั่งตรงกลางที่มีกระจกบานใหญ่อยู่บนเพดานที่สูงเกือบ 15 เมตร
“แล้วทำไมคุณจะไปที่ออสเตรเลียล่ะ” สินชวนคุย
“ผมแค่ชอบเดินทางน่ะ ไปเรื่อยๆ” ทาเคชิตอบ
“รู้สึกว่าน้องคุณจะไม่ค่อยพูดเท่าไรเลยนะ” สินสงสัย
“เอ่อ…ครับ เธอไม่ค่อยพูดเท่าไรน่ะ” ทาเคชิตอบ
“ปีนี้คุณอายุเท่าไรแล้วล่ะ” สินถามกับทั้งสอง
“ก็ผม 25 ส่วนน้องก็เพิ่งจะ 22 ครับ” ทาเคชิบอก
“งั้นคุณกับผมก็อายุเท่ากันน่ะสิ” สินพูดขึ้น
-เสียงของประชาสัมพันธ์พูดขึ้นเป็นภาษาอังกฤษที่ดังก้องไปทั่วห้องโถงที่มีผู้คนเดินขวักไขว่-
“ไปกันเถอะเขาเรียกแล้ว” ซากุระพูดขึ้น
ทั้งสินและทาเคชิเองทำหน้าแปลกใจเพราะนานทีซากุระจึงจะพูดซักหน
-8 ชั่วโมงผ่านไป---
วันที่ 1 กันยายน 2xxx
สถานที่ บริสเบน,ควีนส์แลนด์,ออสเตรเลีย
“เราจะไปไหนต่อดีล่ะ” ทาเคชิถามสิน
“ผมว่าจะไปโกลด์โคสต์ น่ะครับ เพราะผมเคยมาเรียนภาษาอยู่ครึ่งปี ผมก็เลยพอจะรู้ที่ทางอยู่บ้าง” สินบอก
“แล้วเราจะไปยังไงคะ” ซากุระถาม
“ข้างหน้านั่น มีสถานีรถอยู่”
“เอาล่ะ…เดินทางสู่โกล์ดโคสต์กันเลย” สินบอกหลังจากเดินไปซื้อตั๋วมาแล้วพาทั้งสองไปขึ้นรถทัวร์คันสีน้ำเงินแดงคันใหญ่ที่ติดเครื่องรออยู่แล้ว
“หวัดดีครับ” ผู้ชายตอบ
“คนไทย…ใช่มั้ยครับ” สินนั่งลง
“อ๋อ…เปล่าครับ ผมกับน้องเป็นคนญี่ปุ่น เรามาเป็นอาจารย์ฝึกสอนภาษาน่ะครับ”
“งั้นก็มาอยู่นานแล้วสิครับ” สินถาม
“ครับ…ก็ 5 ปี เห็นจะได้” ผู้ชายตอบ
“คุณทั้งสองชื่ออะไรครับ” สินถามกับคนทั้งสอง
“ผมชื่อทาเคชิครับ นี่น้องสาวผมซากุระ เราทั้งสองใช้นามสกุลอินากิ” ทาเคชิบอกขึ้น
“ผมสุรสินครับ เรียกสินก็ได้” สินบอก
-เครื่องบินโบอิ้ง 747 ได้ลงจอด ณ สนามบินนานาชาติสิงคโปร์-
ทั้งหมดเดินถือกระเป๋าสะพายออกมาจากเครื่องบิน จนมาถึงห้องโถงใหญ่รูปไข่ที่กว้างขวางรอบด้านเต็มไปด้วยร้านค้าที่ขายของที่ระลึกหรือผลิตภัณฑ์ในท้องถิ่น และตรงกลางเป็นที่ตั้งของชุดโซฟาสีแดงเข้ม ทั้งสามเดินไปนั่งตรงกลางที่มีกระจกบานใหญ่อยู่บนเพดานที่สูงเกือบ 15 เมตร
“แล้วทำไมคุณจะไปที่ออสเตรเลียล่ะ” สินชวนคุย
“ผมแค่ชอบเดินทางน่ะ ไปเรื่อยๆ” ทาเคชิตอบ
“รู้สึกว่าน้องคุณจะไม่ค่อยพูดเท่าไรเลยนะ” สินสงสัย
“เอ่อ…ครับ เธอไม่ค่อยพูดเท่าไรน่ะ” ทาเคชิตอบ
“ปีนี้คุณอายุเท่าไรแล้วล่ะ” สินถามกับทั้งสอง
“ก็ผม 25 ส่วนน้องก็เพิ่งจะ 22 ครับ” ทาเคชิบอก
“งั้นคุณกับผมก็อายุเท่ากันน่ะสิ” สินพูดขึ้น
-เสียงของประชาสัมพันธ์พูดขึ้นเป็นภาษาอังกฤษที่ดังก้องไปทั่วห้องโถงที่มีผู้คนเดินขวักไขว่-
“ไปกันเถอะเขาเรียกแล้ว” ซากุระพูดขึ้น
ทั้งสินและทาเคชิเองทำหน้าแปลกใจเพราะนานทีซากุระจึงจะพูดซักหน
-8 ชั่วโมงผ่านไป---
วันที่ 1 กันยายน 2xxx
สถานที่ บริสเบน,ควีนส์แลนด์,ออสเตรเลีย
“เราจะไปไหนต่อดีล่ะ” ทาเคชิถามสิน
“ผมว่าจะไปโกลด์โคสต์ น่ะครับ เพราะผมเคยมาเรียนภาษาอยู่ครึ่งปี ผมก็เลยพอจะรู้ที่ทางอยู่บ้าง” สินบอก
“แล้วเราจะไปยังไงคะ” ซากุระถาม
“ข้างหน้านั่น มีสถานีรถอยู่”
“เอาล่ะ…เดินทางสู่โกล์ดโคสต์กันเลย” สินบอกหลังจากเดินไปซื้อตั๋วมาแล้วพาทั้งสองไปขึ้นรถทัวร์คันสีน้ำเงินแดงคันใหญ่ที่ติดเครื่องรออยู่แล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น