ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ยกพวกตีกัน
“นี่ อันซองเธอรู้มั๊ยว่าเมื่อวานน่ะนายใหญ่เรา กับนายใหญ่ของโรงเรียนซางยกพวกตีกันอีกแล้วนะ เจ็บหนักทั้งสองฝ่ายเลย”
\"ตายแล้ว\"
\"ยังไม่ตายย่ะ แค่เกือบ\"
\"ชั้นไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น เออแล้วมีใครตายรึเปล่า\"
\"นี่ปากเธออันยอง สาบานซิว่าปาก\"
\"ชั้นจะไปรู้เหรอ เห็นตีกันแต่ละครั้งน่ากลัวจะตายไป\"
\"ไม่มีหรอก พวกนี้มันทน ตีกันจนชินแล้ว\"
“อือก็จริงอย่างที่เธอพูดน ะคราวนี้เรื่องอะไรอีกล่ะ”
“ทายดิ๊”
“หมั่นไส้”
“ม่ายใช่”
“คึก”
“ ม่ายใช่”
“อะไรก็ไม่ใช่อยากบอกก็บอกมา”
“เรื่องผู้หญิงอีกแล้วย่ะ นายใหญ่ของเราจับได้ว่าเด็กโรงเรียนเราแอบคบกับเด็กโรงเรียนซอน ก็เลยไปตีเด็กเขาเขาก็ไม่ยอมน่ะสิ ก็เลยเจ็บทั้งสองฝ่าย”
“เหรอ เออจีฮุนแล้วมีใครเห็นหน้านายใหญ่มั๊ย”
“ไม่มี เห็นเขาพูดกันว่านายใหญ่จะเป็นคนสั่งการเท่านั้นไม่ได้ลงมือเองหรอก”
“น่าเสียดาย”
“ทำไม อย่าบอกนะว่าเธอก็อยากเห็นหน้าของนายใหญ่เหมือนกัน ฮะอันยอง ว่าไงล่ะ”
“ไม่ใช่ก็แค่อยากรู้ว่า คนที่คนอื่นเกรงกลัวกันนักหน้าตาเป็นยังไง ต่างจากพวกเรามากมั๊ย ขนาดครูใหญ่เกรงใจนี่ก็ไม่ธรรมดานะ คนที่ได้รับเลือกให้เป็นตำแหน่งนี้นี่ดวงดีเป็นบ้าเลย”
“ไม่ดีนักหรอกนะอันยอง มีอะไรที่เรายังไม่รู้อีกเยอะเลยเกี่ยวกับนายใหญ่”
“อ้าว แล้วที่มีข่าวว่าจะรวมโรงเรียนนี่ก็ข่าวดับใช่มั๊ย”
“ไม่รู้เหมือนกันนะ”
“เออ จีฮุน แล้วเด็กโรงเรียนเราล่ะ ”
“นั่นสิ จริงด้วยเกือบลืมแน่ เด็กคนนั้นจะทนอยู่โรงเรียนนี้ต่อไปได้มั๊ยนะ”
“ทำไมเหรอ”
“ไม่เกินเที่ยงนี้เธอได้รู้แน่ กลุ่มนายใหญ่ไม่ปล่อยให้อยู่อย่างเป็นสุขหรอกเชื่อชั้นสิ”
\"ทำไมล่ะ\"
\"ก็ชั้นบอกเธอไปแล้วไงว่าคนของเราก็เจ็บเยอะเหมือนกัน\"
“อ๋อ ที่เธอบอกว่าทำให้กลุ้มนายใหญ่เจ็บหลายคนเลยใช่มั๊ย”
“ใช่แล้ว แต่ไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นจะโดนอะไรบ้างนะ น่ากลัวจริงๆ”
“ขนาดนั้นเชียวเหรอ”
“ใช่ นั่นไงพูดยังไม่ทันขาดคำเลย เด็กคนนั้นเริ่มโดนแล้วไปดูกันเร็วอันยอง ”
\"ตายแล้ว\"
\"ยังไม่ตายย่ะ แค่เกือบ\"
\"ชั้นไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น เออแล้วมีใครตายรึเปล่า\"
\"นี่ปากเธออันยอง สาบานซิว่าปาก\"
\"ชั้นจะไปรู้เหรอ เห็นตีกันแต่ละครั้งน่ากลัวจะตายไป\"
\"ไม่มีหรอก พวกนี้มันทน ตีกันจนชินแล้ว\"
“อือก็จริงอย่างที่เธอพูดน ะคราวนี้เรื่องอะไรอีกล่ะ”
“ทายดิ๊”
“หมั่นไส้”
“ม่ายใช่”
“คึก”
“ ม่ายใช่”
“อะไรก็ไม่ใช่อยากบอกก็บอกมา”
“เรื่องผู้หญิงอีกแล้วย่ะ นายใหญ่ของเราจับได้ว่าเด็กโรงเรียนเราแอบคบกับเด็กโรงเรียนซอน ก็เลยไปตีเด็กเขาเขาก็ไม่ยอมน่ะสิ ก็เลยเจ็บทั้งสองฝ่าย”
“เหรอ เออจีฮุนแล้วมีใครเห็นหน้านายใหญ่มั๊ย”
“ไม่มี เห็นเขาพูดกันว่านายใหญ่จะเป็นคนสั่งการเท่านั้นไม่ได้ลงมือเองหรอก”
“น่าเสียดาย”
“ทำไม อย่าบอกนะว่าเธอก็อยากเห็นหน้าของนายใหญ่เหมือนกัน ฮะอันยอง ว่าไงล่ะ”
“ไม่ใช่ก็แค่อยากรู้ว่า คนที่คนอื่นเกรงกลัวกันนักหน้าตาเป็นยังไง ต่างจากพวกเรามากมั๊ย ขนาดครูใหญ่เกรงใจนี่ก็ไม่ธรรมดานะ คนที่ได้รับเลือกให้เป็นตำแหน่งนี้นี่ดวงดีเป็นบ้าเลย”
“ไม่ดีนักหรอกนะอันยอง มีอะไรที่เรายังไม่รู้อีกเยอะเลยเกี่ยวกับนายใหญ่”
“อ้าว แล้วที่มีข่าวว่าจะรวมโรงเรียนนี่ก็ข่าวดับใช่มั๊ย”
“ไม่รู้เหมือนกันนะ”
“เออ จีฮุน แล้วเด็กโรงเรียนเราล่ะ ”
“นั่นสิ จริงด้วยเกือบลืมแน่ เด็กคนนั้นจะทนอยู่โรงเรียนนี้ต่อไปได้มั๊ยนะ”
“ทำไมเหรอ”
“ไม่เกินเที่ยงนี้เธอได้รู้แน่ กลุ่มนายใหญ่ไม่ปล่อยให้อยู่อย่างเป็นสุขหรอกเชื่อชั้นสิ”
\"ทำไมล่ะ\"
\"ก็ชั้นบอกเธอไปแล้วไงว่าคนของเราก็เจ็บเยอะเหมือนกัน\"
“อ๋อ ที่เธอบอกว่าทำให้กลุ้มนายใหญ่เจ็บหลายคนเลยใช่มั๊ย”
“ใช่แล้ว แต่ไม่รู้ว่าเด็กคนนั้นจะโดนอะไรบ้างนะ น่ากลัวจริงๆ”
“ขนาดนั้นเชียวเหรอ”
“ใช่ นั่นไงพูดยังไม่ทันขาดคำเลย เด็กคนนั้นเริ่มโดนแล้วไปดูกันเร็วอันยอง ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น