ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เพื่อนร่วมห้อง
Chapter 2: เพื่อนร่วมห้อง
“นี่ อะไรกันนะ พวกเธอเล่นกันเสียงดังเชียว ทำไมถึงมาช้ากันหละเนี่ย” อาจารย์เอมม่ากล่าว ทำให้ทุกคนๆ ในห้องหันมามองที่กลุ่มstardust เป็นตาเดียว
“เออ โทดฮะ พอดีพวกเราหลงทาง” เบนจ กล่าว ทำให้อีก 3 คน หัวเราะกันดังลั่น
“มันเป็นคำแก้ตัวที่แย่ที่สุดที่เคยได้ยินมาเลยว่ะ เบนจ” บิล ล้อ
“เอาละๆ ไปนั่งที่ ไปเร็วๆ เรากำลังจะสอนกันแล้ว กรุณาตั้งใจเรียนด้วย ตั้งสติดีๆ ต้องเรียนวิชานี้ 2 ชั่วโมงนะ นักเรียน” อ.เอมม่ากล่าวอย่างจริงจัง แต่เหมือนว่า พวกนักเรียนหญิงจะมัวแต่สนใจบุคคลที่เพิ่งเข้ามาจนไม่ได้ตั้งใจฟังนัก ในที่สุด ทั้ง 4 คนก็หาที่นั่งได้
“เดฟๆ นั่นพวก stardust ใช่มะ” คริสถามอย่างสนใจ
“อืม ช่ายแล้ว จริงๆ เราว่าพวกนั้นนะ ไม่เลวนะ ” เดฟตอบแล้วหันไปตั้งใจเรียนต่อ แต่คริสยังคงสนใจพวก stardust ต่อ โดยเฉพาะบิล
“เฮ้ย เบนจ คำพูดเมื่อกี้ใช้อะไรคิดวะ” แจ๊คพูด แล้วหันไปทำหน้าสะใจกับซีซาร์และอลิเซีย
“โทดนะ มันไม่ใช่เรื่องของนายว่ะ แจ็ค…แอซ…(Jack Ass-ไอ้เห่ย)” โจพูดเคืองๆ แจ็คมองหน้า จะเดินไปหาเรื่อง
“นี่ ข้างหลังห้อง เอะอะ อะไรกัน พอได้แล้วนะ เอาหละ วันนี้ครูจะสอนเรื่องการแต่งเพลงก่อนละกันนะ แล้วท้ายชั่วโมงส่งครูด้วย ไม่ต้องเสร็จทั้งเพลงหรอกนะ ครูรู้ว่ามันยาก วิธีแต่ง ตอนเริ่มต้นนะ ก็ต้องคิดถึง ………..……. เอาละทุกคน เริ่มแต่งได้เลย หัวข้ออะไรก็ได้ ”
“เฮ้อ แต่งเพลงเหรอ เดฟช่วยหน่อยสินะๆๆ ”
“ก็ได้นะคริส เอาหัวข้อไรหละ พูดมาสิ ”
“อืม…เอาแบบ สะใจๆ เราละกัน ว่า-ผู้ชายนะ”
“โอเค ได้ๆ มาเริ่มเลยนะ รีบๆ เหอะ เหลือเวลาอีกแค่ ครึ่งชั่วโมงเอง ”
“ I always knew we r too different
u r a hawk, I’m just a snail
but u asked me to be your girl
I was too pround, but now u can’t guess wot I’ve found
เอาไงต่อดี ท่อนฮุคนะคิดตั้งนานแล้วก็คิดไม่ออกอะ “ คริสถามอย่างใจร้อน
“อืม เหลือ10 นาทีด้วย เอางี้ ไปท่อน 2 ก่อนมะ”
“โอเค ……now I realise we r too different” แล้วทั้งสองก็แต่งต่อ..
“เฮ้ย ไม่ออกอะ นี่ๆ เปลี่ยนเป็น now I realise the true about u and me ดีกว่านะ”
“โอเค….น่าจะง่ายกว่านะ”
“……….”
“โอ๊ย คิดไม่ออกแล้วอ่า จะหมดเวลาแล้วๆ อีก 2 นาทีเอง” คริสพูดเซ็งๆ
“กริ๊ง………..”
“I’m in the sky, u r under the sea
I’m too high for u, I’m sorry ” บิลลี่พูดขึ้นมาลอยๆ ก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับ โจ พอล และเบนจ แต่นายเบนจ ก็ไม่ลืมที่จะส่งยิ้มกวนๆ ทักทายคริส
“เฮ้ย เบนจ เก็บงูได้แล้ว รีบไปเหอะ ” โจพูดทำหน้าล้อเลียนใส่ แล้วเบนจก็วิ่งไล่โจไป
“กริ๊ง………..”
“เอ๋? บิลลี่เหรอ ”
“อืม รีบๆ เขียนส่งๆไปเหอะ หมดชั่วโมงแล้ว ” เดฟพูด เมื่อส่งครูแล้ว คริสก็บ่น
“ว้า กะจะแต่งเองทั้งหมดเลยนะนั่น ”
“แต่ก็ดีนิ บิลอุตส่าห์ช่วย ได้ข่าวมาว่านายบิลนะ แต่งเพลงทั้งเพลงเสร็จในชั่วโมงนะ”
“หา ! จะบ้าเหรอ ทั้งเพลงในชั่วโมงเดียวเนี่ยนะ”
“แต่ก็ไม่น่าแปลกหรอกนะ ก็นายนั่นมีวงดนตรีด้วยนี่นา อืม รีบไปเจอยายแน็ตที่ล็อกเกอร์เหอะ เดี๋ยวยายนั่นได้บ่นตายเลย ” แล้วทั้งสองก็รีบเดินไป
“นี่ อะไรกันนะ พวกเธอเล่นกันเสียงดังเชียว ทำไมถึงมาช้ากันหละเนี่ย” อาจารย์เอมม่ากล่าว ทำให้ทุกคนๆ ในห้องหันมามองที่กลุ่มstardust เป็นตาเดียว
“เออ โทดฮะ พอดีพวกเราหลงทาง” เบนจ กล่าว ทำให้อีก 3 คน หัวเราะกันดังลั่น
“มันเป็นคำแก้ตัวที่แย่ที่สุดที่เคยได้ยินมาเลยว่ะ เบนจ” บิล ล้อ
“เอาละๆ ไปนั่งที่ ไปเร็วๆ เรากำลังจะสอนกันแล้ว กรุณาตั้งใจเรียนด้วย ตั้งสติดีๆ ต้องเรียนวิชานี้ 2 ชั่วโมงนะ นักเรียน” อ.เอมม่ากล่าวอย่างจริงจัง แต่เหมือนว่า พวกนักเรียนหญิงจะมัวแต่สนใจบุคคลที่เพิ่งเข้ามาจนไม่ได้ตั้งใจฟังนัก ในที่สุด ทั้ง 4 คนก็หาที่นั่งได้
“เดฟๆ นั่นพวก stardust ใช่มะ” คริสถามอย่างสนใจ
“อืม ช่ายแล้ว จริงๆ เราว่าพวกนั้นนะ ไม่เลวนะ ” เดฟตอบแล้วหันไปตั้งใจเรียนต่อ แต่คริสยังคงสนใจพวก stardust ต่อ โดยเฉพาะบิล
“เฮ้ย เบนจ คำพูดเมื่อกี้ใช้อะไรคิดวะ” แจ๊คพูด แล้วหันไปทำหน้าสะใจกับซีซาร์และอลิเซีย
“โทดนะ มันไม่ใช่เรื่องของนายว่ะ แจ็ค…แอซ…(Jack Ass-ไอ้เห่ย)” โจพูดเคืองๆ แจ็คมองหน้า จะเดินไปหาเรื่อง
“นี่ ข้างหลังห้อง เอะอะ อะไรกัน พอได้แล้วนะ เอาหละ วันนี้ครูจะสอนเรื่องการแต่งเพลงก่อนละกันนะ แล้วท้ายชั่วโมงส่งครูด้วย ไม่ต้องเสร็จทั้งเพลงหรอกนะ ครูรู้ว่ามันยาก วิธีแต่ง ตอนเริ่มต้นนะ ก็ต้องคิดถึง ………..……. เอาละทุกคน เริ่มแต่งได้เลย หัวข้ออะไรก็ได้ ”
“เฮ้อ แต่งเพลงเหรอ เดฟช่วยหน่อยสินะๆๆ ”
“ก็ได้นะคริส เอาหัวข้อไรหละ พูดมาสิ ”
“อืม…เอาแบบ สะใจๆ เราละกัน ว่า-ผู้ชายนะ”
“โอเค ได้ๆ มาเริ่มเลยนะ รีบๆ เหอะ เหลือเวลาอีกแค่ ครึ่งชั่วโมงเอง ”
“ I always knew we r too different
u r a hawk, I’m just a snail
but u asked me to be your girl
I was too pround, but now u can’t guess wot I’ve found
เอาไงต่อดี ท่อนฮุคนะคิดตั้งนานแล้วก็คิดไม่ออกอะ “ คริสถามอย่างใจร้อน
“อืม เหลือ10 นาทีด้วย เอางี้ ไปท่อน 2 ก่อนมะ”
“โอเค ……now I realise we r too different” แล้วทั้งสองก็แต่งต่อ..
“เฮ้ย ไม่ออกอะ นี่ๆ เปลี่ยนเป็น now I realise the true about u and me ดีกว่านะ”
“โอเค….น่าจะง่ายกว่านะ”
“……….”
“โอ๊ย คิดไม่ออกแล้วอ่า จะหมดเวลาแล้วๆ อีก 2 นาทีเอง” คริสพูดเซ็งๆ
“กริ๊ง………..”
“I’m in the sky, u r under the sea
I’m too high for u, I’m sorry ” บิลลี่พูดขึ้นมาลอยๆ ก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับ โจ พอล และเบนจ แต่นายเบนจ ก็ไม่ลืมที่จะส่งยิ้มกวนๆ ทักทายคริส
“เฮ้ย เบนจ เก็บงูได้แล้ว รีบไปเหอะ ” โจพูดทำหน้าล้อเลียนใส่ แล้วเบนจก็วิ่งไล่โจไป
“กริ๊ง………..”
“เอ๋? บิลลี่เหรอ ”
“อืม รีบๆ เขียนส่งๆไปเหอะ หมดชั่วโมงแล้ว ” เดฟพูด เมื่อส่งครูแล้ว คริสก็บ่น
“ว้า กะจะแต่งเองทั้งหมดเลยนะนั่น ”
“แต่ก็ดีนิ บิลอุตส่าห์ช่วย ได้ข่าวมาว่านายบิลนะ แต่งเพลงทั้งเพลงเสร็จในชั่วโมงนะ”
“หา ! จะบ้าเหรอ ทั้งเพลงในชั่วโมงเดียวเนี่ยนะ”
“แต่ก็ไม่น่าแปลกหรอกนะ ก็นายนั่นมีวงดนตรีด้วยนี่นา อืม รีบไปเจอยายแน็ตที่ล็อกเกอร์เหอะ เดี๋ยวยายนั่นได้บ่นตายเลย ” แล้วทั้งสองก็รีบเดินไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น