ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Just another Teen Story

    ลำดับตอนที่ #1 : ก้าวแรก

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 17
      0
      15 ต.ค. 46

    Chapter 1 : ก้าวแรก

        

              ณ โรงเรียนมัธยมปลาย Celestial ในรัฐแมรี่แลนด์ ประเทศสหรัฐอเมริกา วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเรียน และยังเป็นครั้งแรกที่ คริสติน โรส เทรป ก้าวเข้ามาในโรงเรียนด้วย เธอเพิ่งย้ายมาจาก California เพราะพ่อของเธอต้องย้ายมาทำงานที่นี่ เธอค่อยๆ มองไปรอบๆ โรงเรียนเล็กๆ แห่งนี้ ตั้งแต่ทางเดินที่ปูด้วยอิฐอย่างเป็นระเบียบ ต้นไม้หลากหลายชนิด สนามหญ้า 2 ฟากข้างทางเดินเข้าโรงเรียน เต็มไปด้วยคนพลุกพล่าน บ้างก็เดินกันเป็นกลุ่ม บ้างก็นั่งกันเป็นคู่ๆ ด้านหน้าของเธอเป็นบันไดที่นำเธอไปสู่ตึกเรียนใหญ่ เธอเดินเข้าไปอย่างช้าๆ พร้อมกับสำรวจไปรอบๆ

    ตรงบันไดที่ทอดเข้าไปสู่ตึกนั้นเอง เธอได้เจอกับวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งสะดุดตาเธอ มีผู้ชาย 4 คน หญิง 1 คน ทุกคนมีสเก็ตบอร์ด ชายคนแรกผมบลอนด์ รูปร่างอ้วนท้วน ท่าทางเอ๋อๆ คนที่ 2 ทำผมทรงประหลาดๆ ที่ถ้าพ่อเธอมาเห็นคงรีบให้ย้ายโรงเรียนเป็นแน่ ชายคนนี้ยังมี eyeliner ลากลงมาจากตา ทั้งรอยสักที่แขนและขาอีก  ส่วนชายคนที่ 3 รูปร่างผอม แต่รอยสักก็พอๆ กับคนแรก ”แต่คนนี้ยังน่ารักกว่า” หล่อนคิด ส่วนชายคนที่ 4 ทาขอบตา ผมที่ยาวลงมาถึงแก้ม ไม่เป็นระเบียบ เธอคิดว่า เขาน่าจะเป็นหัวหน้าแก๊งค์นี้ ส่วนผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มนี้ ทาเล็บสีดำ ทาขอบตา ดูเป็นเด็กที่เหมือนจะไม่สนใจอะไรเลย ขณะที่เธอกำลังสำรวจคนกลุ่มนั้นเอง

    “โครม…”

    “โอ๊ย…อะไรเนี่ย เจ็บนะ เดินไม่ระวังกันบ้างเล๊ย…” นาตาชา โรลไลน์ สาวเฉิ่ม ปากมาก กับแว่นหนาเตอะ พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

    “ขอโทษนะ คือเรากำลังหลงทางนะ” คริส ตอบ พร้อมกับเก็บของที่ตก

    “อ้าว เหรอ โทษที เราก็ปากไวไปหน่อย เออ ไม่เคยเห็นหน้า นักเรียนใหม่เหรอ” แน็ต ถาม ทำท่าทางสนอกสนใจ

    “ช่ายแล้ว…หละ เออ งั้นขอถามหน่อยนะ เรากำลังจะไปห้องประชุม อยู่ตรงไหนเหรอ ”

    “อ้อ เราก็กำลังจะไปเหมือนกัน ไปกับเราปะ ” แน็ต ถาม ดูเหมือนเธอจะไม่ต้องการคำตอบ เธอดึงมือ คริส ไปด้วยกันกับเธอเลย

    “เออ แต่เอาของไปเก็บที่ล็อกเกอร์ก่อนดีกว่า ของของเธอก็เยอะนะ “

    “ok,ได้เลย ”คริส ตอบแล้วเดินตามไปแต่โดยดี เมื่อเดินมาได้ระยะหนึ่ง คริส ก็เอ่ยถามขึ้นมาว่า

    “นี่ๆ ไอ้กลุ่มเมื่อกี้อะ รู้จักปะ ท่าทางเก๋าน่าดู “

    “อ้อ กลุ่มนั้นอ่าเหรอ Stardust  คนอ้วนๆเอ๋อๆ  อ่า ชื่อ พอล ส่วน 2 คนที่สักๆ นะ เป็นแฝดกันนะ คนอ้วนชื่อ เบนจี้ คนผอมชื่อ โจเอล โคตรกวนโอ๊ยเลย แต่ว่า โจเอล ยังจะดีกว่าหน่อย ส่วนอีกคน บิลลี่ เป็นหัวหน้ากลุ่ม อ้อ ผู้หญิงคนนั้นอ่า ชื่อ อิซาลล่า เออ จะขอเตือนเลยนะ กลุ่มนี้อ่า พยายามอย่าไปยุ่งดีกว่า โดยเฉพาะอีตา เบนจี้ นะ โห….ไม่รู้มีงูกี่ตัวบนหัว จีบไปทั่วเลย สาวๆก็ดันไปหลงอะไรกันนัก หล่อก็ไม่หล่อ โคตรอ้วนเลย”

    “เหอะๆ ชื่อกลุ่มแปลกนะ Stardust เหรอ? ใครช่างตั้งน้อ…แล้วเค้าเป็นแฝดกันจิงๆอะ”

    “ช่าย โอ๊ยๆ ช่างไปเหอะ พวกไร้สาระ อ้าวนี่ ลืมถามว่า ล็อกเกอร์อ่า เบอร์ไหนเดี๋ยวพาไป ” เธอถามเมื่อเดินเข้ามาในตัวตึกใหญ่ ทางเดินด้านซ้ายมือเต็มไปด้วยล็อกเกอร์

    “ของเราเบอร์ L27 อะ”

    “เบอร์อะไรนะ” แน็ต ถามอีกครั้ง ด้วยท่าทางตกตะลึง

    “กริ๊ง……”

    “เฮ้ย กริ๊งแล้วอ่า ทำไงดีๆ เดี๋ยวต้องไปเข้าแถว เอ้อ ! เดฟ มาพอดี มานี่ๆๆๆ ” แน็ต เรียกอย่างรีบร้อน คริส หันไปมอง พบหนุ่ม รูปร่างสูงใหญ่ ผมน้ำตาล นัยน์ตาเขียว

    “เดฟ ๆ มานี่หน่อย เนี่ย เพื่อนเรา ได้ ล็อกเกอร์เบอร์ L27 อะ จะเอาไงดี “แน็ตหันไปถามอย่างร้อนใจ

    เขา คิดอยู่พักหนึ่งจึงพูดขึ้นมาว่า “ เออ เอางี้ละกัน เอาของไปเก็บก่อน แล้วค่อยพูดเรื่องนี้อีกที เดี๋ยวไปเข้าห้องประชุม แล้วค่อยกลับมา คงเคลียร์ได้หละนะ ” เดฟ ตอบทำท่าทางจริงจัง เมื่อทั้ง 3 เก็บของเสร็จแล้ว ก็เดินไปห้องประชุมด้วยกัน ระหว่างทาง คริสได้ทำความรู้จักกับ เดฟ มากขึ้น เค้าเป็นคนสุภาพ น่ารัก ทั้งเค้ายังสนใจและเรียนดนตรีเหมือนเธอ นั่นหมายความว่า เธอก็ได้มีเพื่อนดีเวลาไปเรียนด้วยแล้ว (เย้ๆ) ระหว่างทางไปห้องประชุม เธอคุยกับเพื่อนทั้ง 2 อย่างสนุกสนาน พร้อมสังเกตและจำทางไปด้วย นั่นทำให้เธอไม่ได้สนใจเลยว่า แน็ต กับ เดฟ วิตกขนาดไหนกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น !!

    ………………………………………………………

        ที่ห้องประชุม เมื่อ คริส แน็ตและ เดฟมาถึงก็ยังพอจะมีเวลาให้ คริส ได้ดูอะไรรอบๆ ระหว่างนั้นเอง มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาจากกลุ่มเพื่อนนักเรียนของเขาแล้วเข้าไปทักเธอ

        “สวัสดีครับ คุณ…เอ่อ…” เขาทักเธอด้วยคำถามที่ทำให้เธอขำ

        “คริสติน เทรปจ๊ะ แล้วเธอหละ” เธอถามต่ออย่างสนใจ

        “เราชื่อ แดเนียล แล้วนั่นก็เพื่อนของเรานะ ” แล้วเค้าก็แนะนำเพื่อนในกลุ่มให้รู้จัก เริ่มจาก คนแรก ซีซาร์ แล้วก็ แบรนดอน ทั้ง2เป็นชายหนุ่มผมดำ ตาดำ ดูคมเข้ม แต่มีชายหนุ่มผมบลอนด์ ตาฟ้า อยู่คนหนึ่งแดน แนะนำว่าชื่อ แจ็ค ข้างๆ เขามี ผู้หญิงอีก 2 คน คือ อลิเซีย และ ลิซ ซึ่งเป็นแฟนสาวของ แจ็ค ทุกคนดูจะเป็นมิตรกับเธอ ยกเว้น ลิซ ที่มองเธออย่างไม่ค่อยชอบใจนัก ก่อนที่จะเริ่มหัวข้อสนทนาต่อไปนั้น แน็ต ก็เดินเข้ามาพร้อมหน้าตายิ้มเขินๆ แล้วขออนุญาตพา คริส ออกมาจากกลุ่ม

        “คริส, นี่เธอได้คุยกับพวกนั้นเหรอ” แน็ต ถามตาเป็นประกาย

    “อืม ทำไมเหรอ ทำหน้าตาตื่นตกใจไปได้”

        “บ้า พวกนั้นนะสุดยอดทั้งนั้นนะ กลุ่ม moonlight สุภาพบุรุษด้วย โดยเฉพาะ แดเนียลนะ” แน็ตตอบน่าแดง

        ก่อนที่คริสจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ เดฟก็เข้ามาสะกิดเตือนเพราะมีอาจารย์มารอหน้าห้องนานแล้ว

        “นี่ พวกเธอเงียบกันซะทีสิ วันแรกเนี่ย ทำตัวเป็นเด็กดีหน่อยสิ” อาจารย์ โอลิเวีย กล่าว

        “โอเค ดีมาก ก่อนที่พวกเธอจะเข้าห้องเนี่ยนะ ครูอย่างจะพูดอะไรหน่อยนะ คือ ว่า..…… ”

        “โอ๊ย น่าเบื่อจังอ่า เมื่อไหร่จะพูดจบ ” คริสถามอย่างเหลืออด

        “อย่าเพิ่งเบื่อเลย เดี๋ยวต้องเจอ อาจารย์อีกนะ ชั่วโมงสุขศึกษานะ” วิค กล่าวอารมณ์ดี คริสหันไปยิ้มด้วยแล้วจึงถามแน็ต

        “ใครเหรอ สวยจัง คล้ายบาร์บี้เลย อยุ่กลุ่มนายแจ๊คอะไรนั่นเปล่าอะ”

        “อ้อ วิคนะ อีกคนที่อยู่ใกล้ๆนะชื่อ ทราชา 2 คนนะเคยอยู่ในกลุ่ม moonlight แหละ แต่ว่าเค้ามีเรื่องกัน ก็เลยออกมาอยู่ 2 คน ไม่รู้สิ อาจจะทำอะไรไม่ดีก็ได้มั้ง ก็เลยโดนเนรเทศออกมา ”

        “นี่ อย่าไปว่าคนอื่นส่งเดชสิ ไม่รู้จักเค้าก็ไม่ต้องไปพูด” เดฟพูดหน้าเครียด

        “ทำไมเดฟหน้าเครียดจังอ่ะ แน็ต”

        “ก็ยายวิคนะ แฟนเก่าเดฟ เลิกกันแล้วยังจะปกป้องอะไรกันนักหนา ก็วิคนิสัยแย่ไม่ใช่หรือไง ถึงเลิกกันนะ เชอะ…..แต่ว่าตอนนี้จะตายอยู่แล้วอ่า เมื่อยจัง” แน็ตบ่นบ้าง

        “เอาละ ทุกคน วันนี้พอแค่นี้ก่อนละกันนะ เข้าห้องเรียนได้” อ.โอลิเวียกล่าวหลังจากผ่านไป 25 นาที

        “เสร็จซะที เออ คาบแรกเรียนไรอะ” เดฟถาม

        “นี่เธอ จะเรียนแล้วยังไม่รู้อีก ก็นี่นะ เรียนวิชาหลักที่เลือกหนะ  แล้วก็สังคม กินข้าวนะ แล้วก็….”

        “เอ่อๆ พอๆ เลยยายแน็ต เราแค่ถามว่า คาบแรกเรียนไรเองนะ”

        “แหม ก็ชั้นหวังดีนิยะ เชอะ เออ แล้วคริสเลือกเรียนวิชาอะไรเป็นหลักเหรอ ”

        “อ้อ เราเรียนดนตรีนะ กำลังจะถามเลยว่า ตึกดนตรีอยู่ไหน”

        “เรียนดนตรีเหรอ เหมือนเราเลย งั้นไปกะเราละกัน” เดฟถึงมือคริสไปด้วยกัน

        “แล้วแน็ตละ” คริสถามอย่างเป็นห่วง

        “โอ๊ย ยายแว่นเนี่ย เรียนภาษาอื่นนะ ไม่รู้จะเรียนไปทำไม เคร่งจริงๆ ไม่ต้องไปห่วงเค้าหรอก ยายเนี่ย หลับตาก็ยังเดินไปเรียนถูกเลยนะ ไม่ต้องมาทำหน้าอย่างนั้นเลย ยายแน็ต เราพูดผิดเหรอ “

        “เชอะ ไม่อยากเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือหรอกย่ะ ว่าแต่ถ้าเรียนเสร็จแล้วไปเจอกันที่ไหนดีหละ สังคมน่ะ”

        “ล็อกเกอร์ละกัน ต้องเอาของอยู่แล้วนี่”

        “โอเค แล้วเจอกัน สายแล้วนะเนี่ย บาย” แน็ตตอบ แล้วรีบวิ่งกลับไป

        “ปะ รีบไปกันเหอะ คริส ” เดฟรีบจูงมือคริส แล้ววิ่งไปที่ห้องเรียนอย่างรวดเร็ว

    …………………………………………………………………

    อีกด้านหนึ่ง …..กลุ่ม Stardust กำลังตัดสินใจกันอยู่ว่า จะไปไหนดี

        “เฮ้ย ขี้เกียจเรียนทฤษฎีว่ะ อยากปฏิบัติมากกว่า ”เบนจี้ พูดขึ้นพร้อมด้วยหน้าตาเหยเก

        “เออ เห็นด้วย เบื่อ ” โจเอลตอบท่าทางเห็นด้วย

        “ไปเรียนดีกว่า คาบแรกนะ เดี๋ยวก็โดนหรอก ไปเรียนๆ ให้เข้าหัวบ้างเหอะ เสียดายตังค์ แพงก็แพง ” อิซาลล่า กล่าวขึ้นบ้าง

        “ช่าย เนี่ยห้องประชุมก็ไม่ได้เข้าเดี๋ยวก็โดนเข้าให้” พอลตอบเห็นด้วยกลับอิซาลล่า

        “เออ ไปเหอะว่ะ ถ้าไม่เรียนทฤษฎีแล้วจะรู้ปฏิบัติเหรอไง อัจฉริยะทั้งกลุ่มเลยนิ” บิลลี่กล่าวหน้าตาย ฝืนไม่ยิ้มอย่างเต็มที่ แล้วลุกขึ้นยืน หยิบสเก็ตคู่ใจไปด้วย

        “คร้าบบบบบ… พ้ม !” 2 แฝดพูดพร้อมกัน ทำให้ ทุกคนขำอย่างอดไม่ได้ แล้วบิลลี่ก็ไล่เตะ 2 แฝดไปพักนึง อิซาลล่า จึงขอแยกไปเรียนดีไซน์

        “แล้วเจอกันที่ห้องเรียนนะ” เธอกล่าว

        “ok บาย เจอกัน” พอล พูดขึ้นบ้าง

        “เฮ้ย ไอ้พอล ไม่ต้องทำหน้าเศร้าขนาดนั้น ไม่ได้จากกันไปรบนะเว้ย 55+ ” เบนจี้กล่าวแล้วรีบวิ่งหนีไปหลบหลังบิลลี่ก่อนที่จะโดนพอลเตะ

        หลังจากที่ไล่กันจนเหนื่อย 4 หนุ่ม Stardust ก็คุยเดินคุยกันไปเรื่อยๆ อย่างไม่สนใจเวลานัก ว่าจะไปสาย    

    “เฮ้ย โจเอล เมื่อกี้เห็นยาย แน็ต ป่าววะ ปีนี้เป็นปีสุดท้ายแล้วยังเฉิ่มเหมือนเดิม ” เบนจี้พูดขึ้นมา

    “เออ เห็นด้วยว่ะ น่าจับมา….ซะให้เข็ด 55555” 2 แฝดจอมกะล่อนหัวเราะเสียงดัง

    “ ทำไรวะ ทำด้วยๆ 555” พอลพูดขึ้นบ้าง บิลลี่ยิ้มๆ แล้วเบิร์ดหัว พอลไปทีนึง

    “แต่ว่า ผู้หญิงผมน้ำตาลคนนั้นอ่า โคตรน่ารักเลย เด็กใหม่ปะ” เบนจี้หันไปพูดกับบิลลี่พร้อมทำท่าทางล้อเลียน

    “บิลลี่ที่น่ารักขาา…. หนูเป็นเด็กใหม่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค้าาา “

        “เดี๊ยะๆ ก็โดนหรอก ” บิลลี่ตอบท่าทางไม่สนใจ

        “เฮ้ย ไม่เอาแน่นะ งั้นคนนี้ จองแล้วนะโว้ย ทุกคนเป็นพยานๆๆ ” เบนจี้ ยิ้มหน้าแป้น อีก 3คนได้แต่ขำอย่างอดไม่ได้ เพราะเป็นที่รู้ๆกัน ว่า หญิงกี่รายๆ เบนจี้ก็สนซะทุกราย

        “นี่ พวกเธอทำอะไรกันอยุ๋นะ ห้องเรียนไม่ยอมไปเขัา ” อาจารย์โอลิเวียตะโกนเสียงดัง ทำให้ทุกคนอารมณ์ค้าง

        “กำลังจะไปครับ พอดีไปห้องน้ำกันมา” โจตอบอย่างเรียบร้อย

        “อ้อ ฉันเพิ่งรู้ว่าต้องไปกัน 4 คน ถึงจะเข้าห้องน้ำได้ เอ๊ะ นี่ พวกเธอได้ไปเข้าห้องประชุมกันรึเปล่าเนี่ย ฉันว่าฉันมองไม่เห็นพวกเธอเลยนะ”

        “โธ่ อาจารย์ครับ เด็กออกเยอะแยะ อาจารย์อาจต้องเปลี่ยนแว่นใหม่แล้วนะครับ เหมือนตรงนี้มันจะมัวๆ  เอ่อ พวกผมต้องรีบไปแล้วหละ ครับ เดี๋ยวจะเรียนสาย ขอตัวนะครับ” เบนจี้ตอบ แล้วทั้ง 4 คนก็รีบวิ่งออกมา

        “555+ พูดเข้าไปได้ไงวะ ต้องเปลี่ยนแว่นใหม่ ว่าอาจารย์มันไม่ดีนะเว้ย” บิลลี่พูดทั้งๆ ที่ยังหัวเราะอยุ่

        “ไม่ต้องมาทำเป็นคนดีเลย บิล นายเองเป็นคนบอกไม่ต้องไปห้องประชุมนะ ” โจพูดอมยิ้ม

        “เฮ้ยๆ ไม่ต้องเถียงกันเลย ถึงห้องเรียนแล้วเนี่ย ตั้งใจกันหน่อยสิ ไม่ไหวๆ เลย จริงๆ แย่ๆ” เบนจตอบหน้ากวน เค้าถึงต้องเข้าไปในห้องเพราะแรงเท้าของบิล แล้วทั้ง 4 ก็เดินเข้าห้องเรียนอย่างอารมณ์ดี

        

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×