ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Love story2
ไอริแทบจะกระโดดออกจากรถแทบจะในทันทีที่จอด เธอมาถึงทางเข้าก่อนเป็นคนแรก และเมื่อทุกคนมาพร้อมกันแล้ว จึงค่อยๆนั่นรถเหาะขนย้ายขึ้นไปบนเชิงเขาที่พระราชวังนั้นตั่งอยู่ทีละกลุ่มๆ
ไอรินั่งมาเป็นขบวนแรกพร้อมกับคาเรน ทิวทัศน์รอบๆนั้นสวยงามมากจนเกินบรรยาย
ถึงแม้ว่าจะเป็นทะเลทรายซะส่วนใหญ่ แต่โดยรวมแล้วก็ยังงดงามอยู่ดี ไอริหลงใหลกับทัศนียภาพเหล่านั้น
จนไม่รู้ตัวว่าขึ้นมาถึงยอดเขาตั้งแต่เมื่อไร เมื่อทุกคนมาพร้อมกันแล้ว ยามรักษาประตูวังจึงเปิดประตูวังออก
แล้วทุกคนก็ต้องตาค้าง พระราชวังโบราณที่มีมากว่า 400 ปีนั้นยังงดงามราวกับว่าพึ่งถูกสร่างขึ้นเมื่อไม่นาน
มานี้ ไอริแทบจะหยุดตัวเองไว้ไม่ได้ เธอพยายามจะสำรวจดูทุกซอกทุกมุมของพระราชวัง ตั้งแต่พื้นกระเบื่อง
หินอ่อน ไปจนถึงยอดเสาสูง แต่ละที่ๆไปนั้นบางทีก็เกือบทำให้ตัวของไอริต้องบาดเจ็บ เช่นเส้นลายอักขระ
บนยอดโดมของวัง เธอยังยอมทุ่มสุดตัวห้อยหัวลงมาเพื่อจะได่copyเส้นลายเหล่านั้นไม่ให้ผิดเพี้ยน
“ไอริทำอะไรน่ะ ไม่กลัวตายรึไง ลงมาเดี๋ยวนี้เลยนะ” คาเรนตะโกนลั่นด้วยความหวาดเสียว เมื่อเห็นไอริทำท่าจะเล่นกายกรรมเหิรเวหาในพระราชวังแห่งนี้
“ โธ่ คาเรนจัง ไม่ต้องห่วงฉันหรอก ฉันน่ะเหรียนทองอันดับหนึ่งยิมนาสติกลีลาเชียวนะ” ไอริแสดงความอาจหาญ “ลายเส้นพวกนี้ขนาดในหนังสือยังไม่มีเลย ฉันอยากจะจดให้ครบทุกตัวเลยถ้าเป็นไปได้”ไอริยังคงแสดงกายกรรมต่อไป คาเรนมองอย่างหนักใจ”เฮ่อ..เพื่อนฉัน เอ๊ะ!”คาเรนรู้สึกถึงพลังบางอย่างที่ชั่วร้ายและไม่ธรรมดา พลังนั้นทวีความรุนแรงขึ้นทุกที “เหมือน..มีใครซักคนกำลังจ้องมองเราอยู่” คาเรนเริ่มหวั่นวิตก ในพระราชวังนี้มีพลังจากวูดูอยู่จริงๆด้วย “อ๊ะ!” พลังนั้นผละออกจากคาเรนและดูเหมือนจะหาจุดหมายใหม่ คาเรนหลับตาพยายามค้นหาพลังประหลาดนั้นด้วยจิตรภายใน แล้วเธอก็พบมันแล้ว มันพบจุดหมายใหม่แล้วนั่นก็คือ....ไอรินั่นเอง คาเรนหน้าซีด ไม่อยากให้สิ่งที่เธอคิดเป็นจริงเลย “ไอริลงมาเดี๋ยวนี้ ลงมาเดี๋ยวนี้ ไอริ ลงมาเร็ว”เธอแผดเสียงลั่นจนลืมอาย ทุกคนหันมามองเธอกับไอริเป็นตาเดียว ไอริอยู่สูงและง่วนอยู่กับการลอกแบบลวดลายเหล่านั้น เธอจึงไม่ได้ยินเสียงของคาเรน และเธอสังเกตเห็นคาเรนกระโดดโลดเต้นเต้นแร้งเต้นกาพร้อมกับกวักมือเรียก เธอแปลความหมายของคาเรนผิดไปจึงยิ้มตอบแล้วโบกมือกลับ แต่ทันใดนั้นเธอรู้สึกว่าขาที่ยึดคานของโดมเอาไว้เหมือนกับค่อยๆถูกดึงออกด้วยพลังที่มองไม่เห็น ไอริเสียการทรงตัว และหลุดร่วงลงมา “กรี๊ด” ไอริร้องลั่นด้วยความตกใจ คาเรนพยายามจะช่วยด้วยพลังของเธอแต่อีกฝ่ายที่เธอมองไม่เห็นกลับมีพลังมหาศาล
คาเรนก้มหน้าลง ปิดตาสนิท ทนเห็นเพื่อนรักหัวโหม่งพื้นไม่ได เสียงรอบๆดังเซ็งแซ่ไปหมด ไอริจะเป็นอย่างไรล่ะเนี่ย????
(to be continue)
ไอรินั่งมาเป็นขบวนแรกพร้อมกับคาเรน ทิวทัศน์รอบๆนั้นสวยงามมากจนเกินบรรยาย
ถึงแม้ว่าจะเป็นทะเลทรายซะส่วนใหญ่ แต่โดยรวมแล้วก็ยังงดงามอยู่ดี ไอริหลงใหลกับทัศนียภาพเหล่านั้น
จนไม่รู้ตัวว่าขึ้นมาถึงยอดเขาตั้งแต่เมื่อไร เมื่อทุกคนมาพร้อมกันแล้ว ยามรักษาประตูวังจึงเปิดประตูวังออก
แล้วทุกคนก็ต้องตาค้าง พระราชวังโบราณที่มีมากว่า 400 ปีนั้นยังงดงามราวกับว่าพึ่งถูกสร่างขึ้นเมื่อไม่นาน
มานี้ ไอริแทบจะหยุดตัวเองไว้ไม่ได้ เธอพยายามจะสำรวจดูทุกซอกทุกมุมของพระราชวัง ตั้งแต่พื้นกระเบื่อง
หินอ่อน ไปจนถึงยอดเสาสูง แต่ละที่ๆไปนั้นบางทีก็เกือบทำให้ตัวของไอริต้องบาดเจ็บ เช่นเส้นลายอักขระ
บนยอดโดมของวัง เธอยังยอมทุ่มสุดตัวห้อยหัวลงมาเพื่อจะได่copyเส้นลายเหล่านั้นไม่ให้ผิดเพี้ยน
“ไอริทำอะไรน่ะ ไม่กลัวตายรึไง ลงมาเดี๋ยวนี้เลยนะ” คาเรนตะโกนลั่นด้วยความหวาดเสียว เมื่อเห็นไอริทำท่าจะเล่นกายกรรมเหิรเวหาในพระราชวังแห่งนี้
“ โธ่ คาเรนจัง ไม่ต้องห่วงฉันหรอก ฉันน่ะเหรียนทองอันดับหนึ่งยิมนาสติกลีลาเชียวนะ” ไอริแสดงความอาจหาญ “ลายเส้นพวกนี้ขนาดในหนังสือยังไม่มีเลย ฉันอยากจะจดให้ครบทุกตัวเลยถ้าเป็นไปได้”ไอริยังคงแสดงกายกรรมต่อไป คาเรนมองอย่างหนักใจ”เฮ่อ..เพื่อนฉัน เอ๊ะ!”คาเรนรู้สึกถึงพลังบางอย่างที่ชั่วร้ายและไม่ธรรมดา พลังนั้นทวีความรุนแรงขึ้นทุกที “เหมือน..มีใครซักคนกำลังจ้องมองเราอยู่” คาเรนเริ่มหวั่นวิตก ในพระราชวังนี้มีพลังจากวูดูอยู่จริงๆด้วย “อ๊ะ!” พลังนั้นผละออกจากคาเรนและดูเหมือนจะหาจุดหมายใหม่ คาเรนหลับตาพยายามค้นหาพลังประหลาดนั้นด้วยจิตรภายใน แล้วเธอก็พบมันแล้ว มันพบจุดหมายใหม่แล้วนั่นก็คือ....ไอรินั่นเอง คาเรนหน้าซีด ไม่อยากให้สิ่งที่เธอคิดเป็นจริงเลย “ไอริลงมาเดี๋ยวนี้ ลงมาเดี๋ยวนี้ ไอริ ลงมาเร็ว”เธอแผดเสียงลั่นจนลืมอาย ทุกคนหันมามองเธอกับไอริเป็นตาเดียว ไอริอยู่สูงและง่วนอยู่กับการลอกแบบลวดลายเหล่านั้น เธอจึงไม่ได้ยินเสียงของคาเรน และเธอสังเกตเห็นคาเรนกระโดดโลดเต้นเต้นแร้งเต้นกาพร้อมกับกวักมือเรียก เธอแปลความหมายของคาเรนผิดไปจึงยิ้มตอบแล้วโบกมือกลับ แต่ทันใดนั้นเธอรู้สึกว่าขาที่ยึดคานของโดมเอาไว้เหมือนกับค่อยๆถูกดึงออกด้วยพลังที่มองไม่เห็น ไอริเสียการทรงตัว และหลุดร่วงลงมา “กรี๊ด” ไอริร้องลั่นด้วยความตกใจ คาเรนพยายามจะช่วยด้วยพลังของเธอแต่อีกฝ่ายที่เธอมองไม่เห็นกลับมีพลังมหาศาล
คาเรนก้มหน้าลง ปิดตาสนิท ทนเห็นเพื่อนรักหัวโหม่งพื้นไม่ได เสียงรอบๆดังเซ็งแซ่ไปหมด ไอริจะเป็นอย่างไรล่ะเนี่ย????
(to be continue)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น