ปิ๊งรักหนุ่มหน้าใสไอซ์สเก็ต

ลำดับตอนที่ #2 : หนุ่มหล่อมัดใจ

ฉันกับบีมาที่เซนทรัลเวิลด์จากนั้นก็เดินตามบีกับส้มไปเรื่อยๆ ตอนแรกฉันคิดว่าจะปลีกตัวออกมาเดินดูห้างแล้วแท้ๆ แต่กลายเป็นว่า บีกับส้ม



ช่วยกันแชร์ค่าเล่นให้แถมยังซื้อถุงมือให้อีกคู่นึง แล้วบอกว่าฉันต้องล้มไม่เป็นท่าแน่ๆ



“กรี๊ด บี ส้มฉันไม่เล่นแล้วนะ ทำไมมันลื่นอย่างงี้อ๊ะ” โหยหัวเราะกันคิกคักเลยนะ -3-



“เฮ่ยส้มดูดิเรนมันขาสั่นเลยหล่ะ”



“เช๊อะ ไอ้พวกเล่นเป็นนี่ก็ไม่ช่วยติวช่วยสอนเลยนะ เอาแต่หัวเราะอยู่ได้”



ฉันย้ำเท้าพร้อมกับเกาะขอบสนามเดินเลี่ยงออกมา



ส้มกับบีรู้ว่าฉันเป็นพวกพยายามคนเดียวเลยเดินเลี่ยงออกจากฉันบ้างแต่ก็มองเป็นระยะๆ



ครืด ..... โครม



ความพยายามครั้งแรกของฉันที่จะทำเลียนแบบนักเล่นไอซ์สเก็ตแบบในมีวีไม่ประสบผลสำเร็จฉันเอี้ยวตัวเข้าไปชนเข้าอย่างจังกับขอบสนาม



ครืด แถ่กๆๆ ....... ฟิ้ว



ความพยายามรอบที่สองถูกคนบางคนวิ่งผ่านพร้อมกับเอารองเท้าปาดน้ำที่อยู่บนพื้นใส่ฉันเข้าอย่างจัง ตอนนี้ตัวฉันเปียกไปเล็กน้อย



ครั้ง ที่ 3 ... 4 .... 5 แห้วเหมือนเดิม



ครืด ......... อ๊ะ ได้แล้ว .... ฉันวิ่งเบาๆแต่ไม่เสียการทรงตัวแล้วเริ่มแกว่งมือไปมา



โครม ..... คราวนี้ไม่ใช่ฉันที่ล้มเอง แต่ฉันวิ่งเข้าไปชนเค้าต่างหาก



ตอนนี้ฉันกำลังนอนอยู่บนอกของผู้ชาย ......



“ไม่ดูเลยว่ามีคนยืนอยู่”เย้ย นี่พระเจ้าส่งมาให้ฉันได้แตะเนื้อต้องตัวผู้ชายหล่อๆซักครั้งรึเปล่าเนี่ย คนที่ฉันล้มทับอยู่หล่อมากเลย น่าเสียดาย



ที่ฉันไม่ได้บนนางเอกให้พระเอกปิ๊งตั้งแต่รักแรกพบ -3-



“ฉะ ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ  คือฉันเล่นไม่ค่อยเป็น ไม่สิไม่เป็นเลยฉันเพิ่งเป็นตะกี้ต่างหาก คือฉันเพิ่งเล่นเป็นครั้งแรก .. อ๊ะ ขอโทษ” เหมือนนึก



ขึ้นได้ว่าฉันยังทับเค้าอยู่ฉันรีบลุกขึ้นมาอย่างรวมเร็วเลยล้มลงอีกครั้ง



“ซุ่มซ่าม เงอะงะ มายื่นมือมา”ผู้ชายที่ฉันล้มทับบ่น พร้อมกับยืนมือมาให้ฉันจับ -*- กรี๊ดนอกจากซบอกเสร็จ ฉันยังได้จบมืออีกด้วย โอ้ชีวิต



ฉันคงมีครั้งเดียวหล่ะมั๊งนี่



“ขอบคุณ”



“จะให้ฉันลากกลับเข้าขอบสนาม หรือจะกลับเอง”



“งั้นช่วยทีนะ”



เข้าพยักหน้าเป็นเชิงพร้อมกัให้ฉันเกาะเอว กรี๊ด .... วันนี้ได้จับหลายอย่างแฮะ -.- ไม่กี่วิ ฉันก็มาจอดสนิทอยู่ที่ขอบสนาม โหย แต่มันไม่น่า



ไวอย่างงี้เลย ฉันขอโทษอีกครั้งแล้วเดินย้ำออกจากขอบสนามมานั่งแทน



“เรน ทำไมเธอไม่ถ่วงเวลาคุยกับกับเค้าให้นานกว่านั้นหล่ะ”



“เฮ่ย บีส้ม เธอเห็นแล้วทำไมเธอไม่ช่วยฉันหล่ะ”



“เอาน่า ฉันอยากมให้เธอ ได้ทำท่าตีสนิทกะบเค้าไง เฮ่ยรู้รึเปล่านั้นมันนักร้องชื่อดังเลยนะ”



“นักร้องชื่อดัง ? ฉันไม่เคยรู้จักเลยนี่”



“เรน เธอมันกบในกะลาเลยนะเนี่ยถ้าพี่เธอไม่ฟังเธอก็คงจะไม่รู้จักเลยสินะ  นั่นมัน เบส นักร้องที่ป๊อปมากในหมู่สาวๆอายุอย่างพวกเราเลยนะ



เฟร่ย แล้วเค้าหน่ะอยู่ร.ร.เดียวกับเราด้วย”



“เฮ่ย ก็ฉันแค่คิดว่าเค้าหล่อก็พอแล้วนี่ทำไมต้องตีสนิทด้วย”



“โหย .... -3- เธอนี่รสนิยมแปลกจังเลย ไม่ชอบหนุ่มหล่อๆ”



ฉันชอบนะ  แต่คงไม่ต้องถึงกับตีสนิทอ่ะ รู้ว่ายังไงหน้าตาอย่างฉันก็เอาไปทำเอกสารแจกใบปลิวหาแฟนไม่ได้อยู่แล้ว



“ส้มบี ฉันจะเลิกเล่นแล้วอ่ะ ว่าจะออกไปเดินแถวๆนี้ซักหน่อย”



“มั่นใจเร๊อะ มาออกไปคนเดียวแล้วจะไม่หลงอ่ะ”



“ไม่หลงน่า ไอซ์ฯอยู่ในห้าง ฉันก็เดินในห้างหลงยังไงยามก็พาฉันกลับมาไอซ์ได้อยู่ดี เอางี้ดีกว่าฉันจะลองกลับเองดีมั๊ย”



“เฮ่ย ถ้ากลับเองฉันเซย์โนเลย เรนแกหน่ะปล่อยไว้แถวนี้แล้วกลับมารับหน่ะได้นะ แต่ให้กลับเองนี่ดิ เหมือนทิ้งเด็กสามขวบเอาไว้ในห้างเลย



หว่ะ”ส้มแขวะ



“แกก็ไม่ใช่แม่ฉันนะ -*- ฉันกลับเองดีกว่า เผื่อๆจะได้นั่งรถไฟฟ้าไปลงที่อื่นมั่ง”



“เฮ่ยฉันกับส้มเลิกเล่นแล้วพาแกไปเดินได้นะเฟร่ย แกไม่ต้องรัษาน้ำใจแยกตัวออกไปเดินคนเดียวหรอก”บีว่า แต่ฉันก็ยืนยันคำเดิม ว่าจะ



กลับเอง ขากลับฉันจะนั่งรเมล์ต่อเดียวถึงกลับบ้านก็ได้นี่ รถตู้ก็ได้ อะไรก็ได้ กลับได้ทั้งนั้นรถที่จะไปบ้านก็มีเยอะแยะ



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------