ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ขอเป็นคนสุดท้าย

    ลำดับตอนที่ #2 : คนกะล่อน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 15
      0
      11 มี.ค. 47

    พักกลางวันของวันรุ่งขึ้น

    “น้องครับ  น้องพี่ตั๊มฝากบแกว่าทานข้าวให้อร่อยนะ”  เสียงพี่ไมเคิลพูดพลางหันไปหลิ่วตากับเจ้าของคำพูดและดวงตานิรนามเมื่อวานนี้  ขณะที่แน๊ตนั่งงงและชี้ที่ตัวเองอย่างไม่แน่ใจ

    “เค้าเหรอ”

    “ใช่  ใช่  น้องแหละครับ”

    จากนั้นแน๊ตก็ไม่ได้สนใจอะไรอีก  แต่รู้สึกว่าพี่ตั๊มอะไรเนี่ยจะมองเธอตลอด

    “ห๊า  พี่ตั๊มจีบเหรอ  โฮ้โห”  ปุ๋มอุทานอย่างตื่นเต้น

    ไม่ได้จีบย่ะ  แค่ฝากบอกเฉยๆ   แล้วอีกอย่างเขาก็เป็นแฟนกับพี่โบด้วย  ส่วนชั้นก็มีแฟนแล้วนะ  แน๊ตบอกเพื่อน

    ยัยบ๊อง  ก็ถือว่าเขาสนใจเธอแหละ  ไม่เชื่อก็ดูไปแล้วกัน   ปุ๋มบอก

    แน๊ต  แน๊ต  พี่ตั๊มฝากบอกว่าตั้งใจเรียนนะ   แต่เธออย่าไปหวั่นไหวนะ  เพราะตาเนี่ยลือเลื่องเลยเรื่องกะล่อนกับเจ้าชู้  ระวังนะ   ปลายบอกเพื่อน

    จ้า  ไม่ต้องห่วงเพราะเราทั้งคู่ต่างก็มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว  แน๊ตบอกอย่างมั่นใจ

    วันหนี่งขณะที่แน๊ตกำลังจัดสวนส่งอาจารย์อยู่นั้น

    น้องแน๊ต  พี่ตั๊มถามว่าให้พี่ตั๊มช่วยไหม  พี่ตั๊มเต็มใจ   พี่ไมเคิลพ่อสื่อเจ้าเก่าอีกแล้ว

    ไม่เป็นไรค่ะ แน๊ตตอบพลางหันไปมองมองฟ้าเพื่อขอให้ช่วยหน่อย

    โธ่  น้องแน๊ต  พี่ตั๊มอยากช่วย   พี่ไมเคิลยังไม่เลิกราวี

    พี่ตั๊มเขาบอกว่าเขาว่างงานอยากช่วยมากเลย  คราวนี้พี่เอพูดมั่ง

    ใช่ๆๆเค้าอยากอยากมากเลย   แกมีอะไรให้ทำไหม  คราวนี่พี่ตั๊มออกปากเอง  พลางลุกขึ้นแล้วเดินมาหาตรงสวน

    เฮ้ยๆๆแน๊ต  ให้เก็บขยะดิ  ฟ้าบอกเพื่อน  ขณะที่แน๊ตยืนเอ๋อ

    เอ่อ  เก็บขยะก็แล้วกันค่ะ    พลางชี้มือไปที่เศษถุงปุ๋ย  ถุงต้นไม้

    ได้เลยครับ  ปรากฏว่ามีตั๊มกับเอมาช่วยขณะที่เพื่อนของทั้งคู่นั่งหัวเราะและออกปากแซว

    โฮ้โห  วันนี้ไอ้ตั๊มทำงาน  แหมทีผู้หญิงล่ะช่วยทีงานตัวเองล่ะก็อู้   ไมเคิลหรือไมค์แซว  เรียกเสียงเฮได้ทั้งกลุ่ม

    เสร็จแล้วครับ  มีงานอีกไหม  ตั๊มยังถามอีก

    ไม่มีแล้วค่ะ  ขอบคุณนะ    แน๊ตบอก

    แล้วพี่ตั๊มช่วยแล้วเนี่ยน้องแน๊ตจะบอกเบอร์กับพี่ตั๊มได้ไหมครับ   เอถามแน๊ต

    แน๊ตยิ้มนิดแล้วส่ายหัวไม่พูดอะไรต่อ  แต่สายตาหันไปหาฟ้าให้ช่วย

    พี่ตั๊ม  พี่ตั๊ม  พี่โบไปแข่งวิชาการไม่กี่วัน  หัวงูโผล่เชียวนะ   ฟ้าใส่ไม่ไว้หน้า

    ทำเอาเพื่อนๆของตั๊มเฮลั่น  ขณะที่ตั๊มบอกว่า

    ก็ช่างเขาสิ

    ตั้งแต่วันนั้นที่โต๊ะกินข้าวตั๊มและเพื่อนจะแซวแน๊ตทุกวัน  และยังตื้อขอเบอร์ไม่เลิก  เพราะตั๊มเนี่ยแหละทำให้แน๊ตกับโบ๊ททะเลาะกัน  และเลิกกันในที่สุด  แน๊ตยิ่งไม่ค่อยอยากยุ่งกับตั๊มเข้าไปใหญ่

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×