ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จดหมายแปลกๆ
เรียน ตระกูล มกรชาติกุล ทุกท่าน
ขอเชิญมางานหมั้นของคุณเอื้อตะวัน อัมพรอารักษ์ ที่คุ้มรวิวาริน อำเภอเวียงต้นน้ำ
จังหวัดเชียงใหม่ ในวันที่ 30 เมษายน ที่จะถึงนี้
ทางเราได้สำรองที่นั่งทางเครื่องบินไว้ให้ กรุณาเดินทางตามเวลาที่กำหนดด้วย เรา
จะมีรถไปรับที่สนามบินตอน 10.00น.
ขอขอบพระคุณยิ่ง
นายดิษกร วราฤทธิ์
พ่อบ้านใหญ่
เรื่องนี้เกี่ยวกับวารวารีโดยตรง ไม่ได้การ เขาต้องรีบปรึกษาน้องชายแล้ว ตอนนี้วาตวาตาคงกำลังอ่านหนังสือเตรียมสอบ TOFIE อยู่ที่ห้องหนังสือ ส่วนวาคนิรุทรก็ติดตามพ่อแม่ไปรับจ๊อบพิเศษที่อเมริกา เร็วเท่าความคิด เขาล้างหน้าตาที่เปื้อนไปด้วยดินแล้วตรงไปที่ห้องหนังสือทันที
วาตวาตาเงยหน้าขึ้นจากหนังสือที่อ่านค้างไว้อยุ่ เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูห้อง พี่ชายคนโตของบ้านสาวเท้าเข้ามาอย่างรวดเร็ว เขามองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม เพราะเขาได้สั่งทุกคนไว้ว่าห้ามรบกวนขณะที่เขากำลังเคร่งอยู่กับการอ่านหนังสือ วาศสุธานั่งลงที่เก้าอี้นวมฝั่งตรงข้ามกับเขา
“น้ำไปบ้านเพื่อน”
“อือ แล้วไงล่ะ พี่มีเรื่องอะไรรึเปล่า”
“จดหมายหมั้นส่งมาแล้ว”
“ห๊ะ” เขานิ่งคิด “ปีนี้น้ำอายุ18 นี่หว่า ลืมไปเลยว่านายตะวันจะกลับมาจากอังกฤษปีนี้ เอ พี่ดิน แล้วน้ำรู้หรือยังฮะว่า….”
“พี่ยังไม่ได้เอาให้น้ำอ่านจดหมายเลยเนี่ย เค้ากำหนดมาให้ตรงกับวันเกิดน้ำพอดีเลยด้วย”
“งั้นก็วันมะรืนสินะ ถ้าไงลองโทรไปหาพี่ไฟที่อเมริกาดิ ว่ารู้เรื่องหรือยัง”
“นั่นสินะ ยังไงก็ต้องไปซื้อชุดมาเตรียมไว้ยัยน้ำด้วย ม่ายงั้นละก็..มันไม่มีทางไปเด็ดขาดเลย พี่ว่าจะโทรไปหาคุณดาวด้วย ให้ช่วยๆดูหน่อย”
แล้ววาศสุธาก็หยิบโทรศัพท์มากดหาน้องชายทันที คุยกันแป็บเดียวก็ได้ความว่า
“ไฟกะพ่อแม่รู้เรื่องกันหมดแล้ว วันนั้นจะมาตอนกลางคืนแป็บเดียวเท่านั้นแหละ แม่บอกว่าให้หลอกน้ำว่าจะพาไปเที่ยววันเกิด เพราะน้ำอยากไปเที่ยวอยู่แล้ว รอมันกลับมาก่อนแล้วค่อยบอกละกัน พี่ไม่กวนแล้วล่ะ เออ เดี๋ยวจะไปหาคุณดาวนะ”
“เดี๋ยวดิพี่ แล้วพี่ไฟรู้เรื่องได้ยังไงล่ะ”
“อ๋อ น้องเดือนโทรไปบอกล่วงหน้าแล้ว ลม นายก็อย่าทะเลาะกับอิงฟ้าให้มันบ่อยนัก เขายิ่งขี้งอนอยู่ด้วย”
“ไม่ได้ทะเลาะเลยฮะ แล่นไปเชียงใหม่ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว ไอ้กระผมก็นึกว่างอนผม ที่ไหนได้ กลับไปเตรียมงานหมั้นลูกพี่ลูกน้องตัวเอง ลืมแฟนคนนี้ไปเลยสิท่า”
“เอาน่ะ เรามันลอยไปลอยมา ผู้หญิงที่ไหนมันจะทนได้นอกจากเขา นายก็เอาใจฟ้าหน่อยสิวะ พี่ไปแล้วนะ”
“ครับ”
พี่ชายเดินออกไปจากเพื่อผลัดเปลี่ยนชุด เขานั่งอยู่คนเดียวก็รู้สึกคิดถึงอิงฟ้าขึ้นมา ชักรู้สึกผิดแฮะ พูดถึง คนที่ตามใจและให้อภัยเราเสมอก็มีแต่อิงฟ้าคนเดียวเท่านั้น ก็ไม่ผิดหรอกที่เธอจะโมโหขึ้นมา เขารีบโทรไปหาคนที่กำลังคิดถึงทันที เมื่อได้พูดกับคนที่อยู่ปลายสายที่มีเสียงหวานๆตอบกลับมา วาตวาตาก็มีแรงอ่านหนังสือเพิ่มขึ้นหลายเท่า
++++++++++++++++++++++++++++ตอนต่อไปจะมาเร็วนี้ค่ะ ช่วงนี้ใกล้สอบแล้ว เพื่อนรีบอ่านหนังสือได้แล้วนะคะ เป็นห่วงว่าเดี๋ยวจะสอบไม่ผ่าน คนเขียนก็เหมือนกัน เงี้ย ฮ่ะ ฮ่ะ+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ขอเชิญมางานหมั้นของคุณเอื้อตะวัน อัมพรอารักษ์ ที่คุ้มรวิวาริน อำเภอเวียงต้นน้ำ
จังหวัดเชียงใหม่ ในวันที่ 30 เมษายน ที่จะถึงนี้
ทางเราได้สำรองที่นั่งทางเครื่องบินไว้ให้ กรุณาเดินทางตามเวลาที่กำหนดด้วย เรา
จะมีรถไปรับที่สนามบินตอน 10.00น.
ขอขอบพระคุณยิ่ง
นายดิษกร วราฤทธิ์
พ่อบ้านใหญ่
เรื่องนี้เกี่ยวกับวารวารีโดยตรง ไม่ได้การ เขาต้องรีบปรึกษาน้องชายแล้ว ตอนนี้วาตวาตาคงกำลังอ่านหนังสือเตรียมสอบ TOFIE อยู่ที่ห้องหนังสือ ส่วนวาคนิรุทรก็ติดตามพ่อแม่ไปรับจ๊อบพิเศษที่อเมริกา เร็วเท่าความคิด เขาล้างหน้าตาที่เปื้อนไปด้วยดินแล้วตรงไปที่ห้องหนังสือทันที
วาตวาตาเงยหน้าขึ้นจากหนังสือที่อ่านค้างไว้อยุ่ เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูห้อง พี่ชายคนโตของบ้านสาวเท้าเข้ามาอย่างรวดเร็ว เขามองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม เพราะเขาได้สั่งทุกคนไว้ว่าห้ามรบกวนขณะที่เขากำลังเคร่งอยู่กับการอ่านหนังสือ วาศสุธานั่งลงที่เก้าอี้นวมฝั่งตรงข้ามกับเขา
“น้ำไปบ้านเพื่อน”
“อือ แล้วไงล่ะ พี่มีเรื่องอะไรรึเปล่า”
“จดหมายหมั้นส่งมาแล้ว”
“ห๊ะ” เขานิ่งคิด “ปีนี้น้ำอายุ18 นี่หว่า ลืมไปเลยว่านายตะวันจะกลับมาจากอังกฤษปีนี้ เอ พี่ดิน แล้วน้ำรู้หรือยังฮะว่า….”
“พี่ยังไม่ได้เอาให้น้ำอ่านจดหมายเลยเนี่ย เค้ากำหนดมาให้ตรงกับวันเกิดน้ำพอดีเลยด้วย”
“งั้นก็วันมะรืนสินะ ถ้าไงลองโทรไปหาพี่ไฟที่อเมริกาดิ ว่ารู้เรื่องหรือยัง”
“นั่นสินะ ยังไงก็ต้องไปซื้อชุดมาเตรียมไว้ยัยน้ำด้วย ม่ายงั้นละก็..มันไม่มีทางไปเด็ดขาดเลย พี่ว่าจะโทรไปหาคุณดาวด้วย ให้ช่วยๆดูหน่อย”
แล้ววาศสุธาก็หยิบโทรศัพท์มากดหาน้องชายทันที คุยกันแป็บเดียวก็ได้ความว่า
“ไฟกะพ่อแม่รู้เรื่องกันหมดแล้ว วันนั้นจะมาตอนกลางคืนแป็บเดียวเท่านั้นแหละ แม่บอกว่าให้หลอกน้ำว่าจะพาไปเที่ยววันเกิด เพราะน้ำอยากไปเที่ยวอยู่แล้ว รอมันกลับมาก่อนแล้วค่อยบอกละกัน พี่ไม่กวนแล้วล่ะ เออ เดี๋ยวจะไปหาคุณดาวนะ”
“เดี๋ยวดิพี่ แล้วพี่ไฟรู้เรื่องได้ยังไงล่ะ”
“อ๋อ น้องเดือนโทรไปบอกล่วงหน้าแล้ว ลม นายก็อย่าทะเลาะกับอิงฟ้าให้มันบ่อยนัก เขายิ่งขี้งอนอยู่ด้วย”
“ไม่ได้ทะเลาะเลยฮะ แล่นไปเชียงใหม่ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว ไอ้กระผมก็นึกว่างอนผม ที่ไหนได้ กลับไปเตรียมงานหมั้นลูกพี่ลูกน้องตัวเอง ลืมแฟนคนนี้ไปเลยสิท่า”
“เอาน่ะ เรามันลอยไปลอยมา ผู้หญิงที่ไหนมันจะทนได้นอกจากเขา นายก็เอาใจฟ้าหน่อยสิวะ พี่ไปแล้วนะ”
“ครับ”
พี่ชายเดินออกไปจากเพื่อผลัดเปลี่ยนชุด เขานั่งอยู่คนเดียวก็รู้สึกคิดถึงอิงฟ้าขึ้นมา ชักรู้สึกผิดแฮะ พูดถึง คนที่ตามใจและให้อภัยเราเสมอก็มีแต่อิงฟ้าคนเดียวเท่านั้น ก็ไม่ผิดหรอกที่เธอจะโมโหขึ้นมา เขารีบโทรไปหาคนที่กำลังคิดถึงทันที เมื่อได้พูดกับคนที่อยู่ปลายสายที่มีเสียงหวานๆตอบกลับมา วาตวาตาก็มีแรงอ่านหนังสือเพิ่มขึ้นหลายเท่า
++++++++++++++++++++++++++++ตอนต่อไปจะมาเร็วนี้ค่ะ ช่วงนี้ใกล้สอบแล้ว เพื่อนรีบอ่านหนังสือได้แล้วนะคะ เป็นห่วงว่าเดี๋ยวจะสอบไม่ผ่าน คนเขียนก็เหมือนกัน เงี้ย ฮ่ะ ฮ่ะ+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น