เปลี่ยนไปตอนเจอเธอ

เนื้อเรื่อง

เรื่อง เปลี่ยนไปตอนเจอเธอ
“เฮ้อ ทำไมวันนี้มันน่าเบื่อจัง “ ฉันนั่งบ่นกับรินเพื่อนสนิทของฉัน
“เป็นอะไรล่ะปาน นั่งบ่นอยู่ได้” “ไม่รู้เหมือนกัน”  “เอาล่ะนักเรียนนั่งที่กันได้แล้ว”
อาจารย์พูดแล้วเดินเข้ามาในห้อง “วันนี้เรามีเพื่อนใหม่มานะ  เอาล่ะเข้ามา กวิน”
เขาเดินเข้ามาในห้องเรียน ได้เสียงจากสาวๆในห้องเพราะหน้าตาของเขาดีพอสมควร แล้วฉันรู้มาว่านายนี่เรียนเก่ง รวย พูดง่ายๆก็คือดีทุกอย่าง แต่ยังไงฉันไม่ชอบอยู่ดีแหละ เพรานายนี่จะมาแย่งตำแหน่งฉัน เพราะฉันเคยได้ที่ 1ตลอด ฉันน่ะมีนิสัยที่ไม่เคยแพ้ใครแล้วฉันก็จะไม่ยอมให้นายนี่ชนะ“กวินไปนั่งกับนาริสา นาริสาช่วยดูแลกวินด้วยนะ” ฉันได้แต่พยักหน้า ไม่รู้ทำไมฉันรู้สึกไม่ถูกชะตากะนายกวินนี่เลย นายกวินเดินตรงเข้ามาที่โต๊ะข้างๆฉัน เขาทักทายฉัน “หวัดดี เรียกเราวินก็ได้นะ แล้วให้เรียกเธอว่าอะไรล่ะ” “หวัดดี นายไม่จำเป็นต้องรู้หรอก”\"เฮ้ยปานทำไม่พูดกันเพื่อนใหม่อย่างนั้นล่ะ\" ฉันพูดกับนายวินแบบไม่ค่อยจะเป็นมิตรสักเท่าไร ก็ฉันไม่ค่อยชอบหน้านายนี่ซะเท่าไรนี่ แล้วเราก็ทะเลาะกันตลอด แล้วเวลาที่จะปิดเทอมก็ใกล้จะมาถึง แนล่ะดีใจจริงๆเลยที่ไม่ต้องมาเจอนายวิน แล้วก่อนวันสอบ 1อาทิตย์
ฉันก็ตั้งใจอ่านหนังสือ เพื่อจะได้ไม่แพ้นายวิน แล้ววันสอบก็มาถึงข้องสอบยากมากๆแต่ฉันก็ตั้งใจทำมันจนเสร็จ รับรองฉันไม่แพ้นายวินหรอก วันมาฟังผลสอบปรากฏว่าฉันได้ที่ 2 เป็นไปได้ยังไงที่ 1มันต้องเป็นฉันสิ แต่มันเป็นไปแล้วที่ 1คือนายวิน หลังจากวันนั้นฉันแค้นนาย
วินมาก เมื่อผ่านไป 2เดื่อน เราขึ้น ม.6 นายวินได้รับเลื่อเป็นประธานนักเรียน ส่วนฉันได้เป็นรองประธาน แล้วการที่เราได้รับหน้าที่นี้ทำให้ฉันมองนายวินใหม่ อคติที่ฉันเคยมีกับนายวินลดลง จาที่เคยเรียกนายวินกลายเป็นวิน วินสอนฉันในหลายๆเรื่อง แล้วมัอาจจะเกิความรักขึ้น ฉันคิดว่านะ ฉันตั้งใจจะสอบขอทุนเรียนต่อต่างประเทศ แต่วินบอกแํนว่าให้ฉันคิดให้ดีซะก่อน แต่ฉันคิดว่าเหมือนวินจะห้ามไม่ให้ฉันไป
แต่มันทำไห้ฉันต้องตัดสินใจสอบขอทุน เพราะฉันเห็นวินเดินกันเด็กผู้หญิงคนหนึ่งดูสนิทสนมกันหน้าดู แล้วเด็กคนก็หน้าตาหน้ารัก
มันทำให้ฉันไม่พอใจ ฉันพยายามหลบหน้าวิน แต่มันก็หลบไม่ได้ก็เราต้องเจอกันทุกวัน แล้ววันหนึ่งฉันต้องเจอกับวินเพราะเรามีประชุมกรรมการนักเรียน ฉันกับวินออกเป็นคนสุดท้าย วินถามฉันว่า\"ปานเป็นอะไรทำไม่ต้องหลบหน้าวินล่ะ\"\"เปล่าปานไม่ได้เป็อะไร\"
ฉันเตรียมจะออกจากห้องแต่วินจับแขนของฉันไว้ \"ปล่อยวินปานเจ็บแล้วปานจะกลับหอ\"\"ไม่ปานต้องบอกวินก่อน\"\"ก็ได้ เราไม่พอใจที่วินเดินเด็กคนนั้นน่ะสิ\"\"ปาน\"วินคงอึ้งกับคำพูดฉันๆจึงสลัดมือของวินออกแล้ววิ่งกลับหอ เมื่อถึงวันที่สอบฉันตั้งใจทำข้อสอบ 1อาทิตย์ต่อมา
ฉันไปดูผลสอบปรากฎว่าฉันได้ทุนไปเรียนต่อ ฉันเลือกไปอเมริกา เมื่อสอบปลายภาคเสร็จฉันจึงเก็บของเพื่อจะเตรียมตัวไป
ฉันลาเพื่อนทุกๆคน แต่ดูเหมือนว่าวินจะไม่รูสึกอะไรกับการจากไปของฉัน เมื่อถึงวันที่ฉันออกเดินทางทุกคนมาส่งฉันที่สนามบิน
รวมวินด้วย ฉันเดินไปขึ้นเครื่อง แล้วมองหาที่นั่ง แล้วน้ำใสๆจากตาของฉันมันก็หลั่งออกมาอย่างหยุดไม่ได้ แล้วมีผู้ชายคนหนึ่งเดินมานั่ง
ข้างๆฉัีนแล้วถามฉันว่า \"เสียใจที่จะไม่เจอเราเหรอ\"เสียงนี้มันคุ้นๆนะเสียงเหมือนวินเลย ฉันจึงเงยหน้าขึ้น \"วิน\" ฉันไม่อยากจะเชื่อตาตัวเอง
\"วินมาบอกปานว่าเด็กคนนั้นน่ะเป็นน้องของวิน\" \"หา อะไรนะ น้อง\" \"ใช่น้องของวินเอง เออวินมีอะไรจะถามปาน\" \"ได้ซิถ้าปานตอบได้\"
วินจะถามปานว่าปานรักวินหรือเปล่า\" \"งั้นวินบอกปานก่อนซิ\" \"ก็ได้ วินรักปานที่สุดในโลกเลยแหละ แล้วปานหล่ัะ\" \"ปานก็รักวินเหมือนกัน\"
วินเอามือปาดน้ำตาให้ฉันแล้วกอดฉัน มันทำให้ฉันมีความสุขมาก
_____________________________________________________________________________________________________
จบแล้วค่ายังไงกช่วยทำืะกันหน่อยนะคะ เป็นเรื่องแรกที่แต่งค่ะ ช่วยหน่อยนะคะ