ในสถาบันแห่งหนึ่งในเมืองกรุง  เรื่องของความรักก็ยังคงไม่เข้าใครออกใคร  และแม้แต่เรา  ตัวเราเองชื่อ”เอย”เป็นสมาชิกของกลุ่มที่เรียกตัวเองว่า”ต้นกล้า”  ในกลุ่มนี้เราจะมีกิจกรรมร่วมกันมากมาย  และนี่เองที่ทำให้เอยได้พบกับรุ่นพี่ที่น่ารักคนหนึ่ง  เค้าชื่อ”พี่กาย”เอยแอบชอบเขามาตลอด แต่ด้วยความที่เอยเป็นคนกระโดกกระเดก พี่เค้าเลยเห็นเอยเป็นแค่น้องชาย  แล้วจะให้เอยบอกว่าชอบพี่เค้าได้เหรอ  และที่สำคัญเราสนิทกันมากถึงขนาดที่พี่เค้าปรึกษาว่า  “เพื่อนเอยที่ชื่อเมย์น่ะน่ารักจังแนะนำให้พี่หน่อยสิ”  เท่านั้นแหละน้ำตาตกในเลยแต่ต้องยิ้มรับ  ทำไมหนอทำไมพี่เค้าต้องมาชอบเพื่อนรักของเอยด้วย แล้วนี่เอยจะทำยังไงดี  จะบอกพี่เค้าว่าเอยไม่ช่วยหรอกเพราะเอยรักพี่เหรอ และถ้าพี่เค้าไม่คิดเหมือนเอยล่ะ  เอยต้องเสียพี่เค้าไปแน่ๆแม้แต่คำว่าน้องพี่เค้าก้อคงไม่ให้เอยแน่ๆ  เอยนอนคิดทั้งคืนเลยว่าจะทำไงดี  นั่นก็เพื่อนรักนี่ก็คนที่เราหลงรัก ในที่สุดเอยก้อตัดสินใจบางอย่าง 
ในวันรุ่งขึ้นเอยบอกเมย์ว่า”พี่กายเค้าชอบเมย์ล่ะเมย์คิดไงกับพี่เค้า”  เชื่อมั๊ยเมย์บอกว่า”เมย์ก็แอบชอบพี่เค้าเหมือนกัน ขอบใจนะเอย”  เอยเลยกลายเป็นแม่สื่อให้กับพวกเขาทั้งคู่ได้รักกันแล้วเอยล่ะเอยได้อะไรความคิดเอยจบอยู่แค่นั้นจริงๆ  แต่พวกเค้าจะรู้ไหมนะว่ายังมีคนอีกคนหนึ่งที่รักและยอมเสียสละในหัวใจเต็มไปด้วยน้ำตา  แต่เพราะรักเอยยอมเจ็บได้  ทุกครั้งที่เห็นพวกเค้ามีความสุข  ยอมรับเอยก็สุขด้วยแต่สุขทั้งน้ำตานะ  ความรักของเอยก็เลยได้ชื่อว่าความรักบนเส้นขนาน  เส้นหนึ่งคือเส้นของเพื่อนและชายที่รัก และอีกเส้นคือเส้นของเอยเองกับเพื่อน ที่ไม่มีทางมาบรรจบกันได้ เพราะถ้าเมื่อใดที่เอยทำเช่นนั้น  เอยก็จะกลายเป็นคนที่ทำร้ายได้แม้แต่เพื่อนที่แสนดีของตัวเอง  และเอยคงจะรังเกียจตัวเองมากแน่และคงไม่ให้อภัยตัวเองแน่นอนเลย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย