lovely_love

เนื้อเรื่อง

“พิม พรุ่งนี้วันวาเลนไทน์ เราไปเที่ยวด้วยกันนะ\"
“ม่ายด้ายหรอกนะเมย์ ชั้นจะไปชวนพี่ใผ่เค้าหนะเผื่อเค้าจะยอมไป ถ้ายังไงเดี๋ยวบอกอีกทีเค้าอาจไม่ไปก้อด้ายแต่จะลองดู \" พิมบอก
\"ชั้นไม่เข้าใจเลยนะพิม ทำไมเทอถึงไปชอบเค้าอยู่ด้ายทั้งๆที่ต่างก้อรู้ว่าไปด้วยกันไม่ได้ เทอก้อรู้ว่าพ่อเทอไม่มีวันยอมหรอก ถ้าจะไปรักไปชอบกับลูกชายหรือผู้สืบทอดตำแหน่งบริษัทคู่แข่งหนะ เทอก้อรู้ดี \" เมย์ย้อนถาม
\" แหมแต่ชั้นไม่มีวันยอมหรอก ความรักของเราทั้งสองคนจะไม่มีวันถูกปิดกั้นโดย งาน หรือ บริษัท ของพ่อและแม่เราเด็ดขาด \" พิมพูดอย่างมีความหวัง ทั้งๆที่ใจไม่คิดอย่างนั้นเลย
พ่อและแม่ของเทอต่างเป็นนักธุรกิจขนาดใหญ่ เช่นเดียวกันกับพ่อและแม่ของใผ่ ซึ่งทั้งคู่นี้ต่างเป็นบริษัทคู่แข่งกันมานาน ดังนั้น เทอจึงถูกห้ามไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับใผ่อีก เพราะไม่มีใครเชื่อใจใครได้หรอก ส่วน ใผ่ก้อเช่นกัน ความรักของทั้งสองฝ่ายจึงไม่สามารถลงเอยได้อย่างเรียบง่ายแบบชาวบ้านเค้า
\"พี่ใผ่ พรุ่งนี้ว่างมั้ย พิมจะพาไปเที่ยวงานวัด\"
\"ว่างสิจ๊ะ เพื่อพิมพี่ว่างเสมอหละ\"
\"งั้นเจอกันที่หน้าบ้านพิมตอน 6 โมงเย็น ตรงที่ลับของเรานะคะ\"
\"ตกลงจ๊ะ\"
ในคืนวันต่อมาเวลา 5.30เย็น
\"อ้าว พิม จะไปไหนหรือลูก\"
\"เอ่อ....ไปงานวัดค่ะแม่\"
\"ไปกับใคร\"พ่อถาม
\"เอ่อ.......ไปกับ.......พี่ปุ๊กค่ะ\"
\"ปุ๊กไหน\" \"เอ่อ........ก้อพี่ปุ๊กรุ่นพี่ที่ รร ไงคะ\"
\"แล้วลูกนัดเจอเค้าที่ใหน\"
\".........หน้าโบสถ์ค่ะแม่\"
\"หน้าโบสถ์..........ได้ \"
\"แต่!!!!!!!!!!ต้องมีเมฆ กับ หมอก ไปด้วย” พ่อและแม่สั่ง
\"โถ่แม่คะ.......ไม่มีใครเค้าเอาบอดี้การด์ไปงานวัดหรอกนะคะ\"
\"แต่ลูกต้องเอาไป\" พ่อสั่งเสียงเขียว
\"คุณพ่ออออ....... พิมขอไปเที่ยวสนุกๆกับเพื่อนที่ รร หน่อยไม่ได้เลยหรอคะ\"
\"ได้แน่ลูก ถ้าคนที่ลูกสมมุติขึ้นมานี้มีจริง\"
\"ลูกคิดว่าแม่ไม่รู้หรอ.....\"
\"พ่อให้คนไปดูมาแล้ว ที่ รร ไม่มีรุ่นพี่คนไหน ชื่อ ปุ๊กเลย \" พ่อเล่นเอาซะพิมพูดไม่ออก
\" พิม ...พ่อผิดหวังในตัวลูกมากนะ ขึ้นไปบนห้องเดี๋ยวนี้เลย แล้วห้ามไปหา คนคนนั้นเด็ดขาด\" พิมรีบวิ่งขึ้นไปข้างบน เทอเสียใจมาก เทอไม่เคยเข้าใจเลย ว่าทำไมความรักของหนุ่มสาว จึงต้องมาถูกปิดกั้นโดยงาน และ ธุรกิจของครอบคร้ว เทอไม่เคยเข้าใลย ว่าทำไม เทอจะมีคนรักที่เลือกด้วยตนเองไม่ได้ เทอไม่เข้าใจเลยจริงๆ
เมื่อขึ้นไปบนห้อง บนห้อง พิมไม่ได้รู้สึกท้อแท้อีกต่อไป เทอจะพยายามยืนหยัดและสู้เพื่อความรัก เทอจึงหาหนทาง ที่จะออกไปให้ได้
เทอไม่อยากให้คนรักและตัวเองต้องเสียใจ และไม่อยากพลาดโอกาสดีดีไป เทอจึงหยิบเชือกลูกเสือใต้โต๊ะเขียนหนังสือแล้วผูกเข้ากับ กลอนหน้าต่าง จากนั้น เทอก้อปีนลงไป  
เมื่อไปถึงก้อ พบว่า ใผ่รอยู่แล้ว เทอวิ่งเข้าไปหา และเขาก้ออ้าแขนรอรับเทออยู่ ทั้งคู่นั้น รักกันยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด ทั้งคู่ไปเที่ยวด้วยกันจนดึก จากนั้นก้อต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน เทอเข้าห้องนอนตามทางที่ออกมาแล้วหลับอย่างมีความสุข
สองเดือนถัดมา พวกเขาสองคนยังคงรักกันอยู่ ทั้งๆที่ยังโดนขัดขวางเรื่องมา พรุ่งนี้จะมีการทัศนศึกษาที่  รร ของพิม และ รร ของใผ่ รวมกัน ทั้งคู่ดีใจมาก โชคชะตาคงเข้าข้างเราสองคนเสียที  เทอคิดว่าเราทั้งคู่จะไปได้ปรอดโปร่ง แต่ระหว่างทางที่ไปเป็นคู่อยู่นั้น เกิดอุบัติเหตุขึ้น มีรถที่ไม่สามารถควบคุมได้ มาทางเค้าทั้งคู่ แต่รถคันนั้ พุ่งไปทางพิม แต่เทอปลอดภัย ด้วยแรงรักจากใผ่ ทำให้เทอไม่เป็นอะไร แต่ใผ่นั้น บาดเจ็บสาหัสอยู่ที่ โรงพยาบาล กลายเป็นเจ้าชายนิทรา นานไม่มีวันสิ้นสุด
พิมเสียใจอย่างที่สุด เทอไม่อาจอยู่ได้โดยปราศจากความรัก
เทอนึกถึงวันเวลาที่ได้อยู่ด้วยกัน ทำไม โชคชะตาถึงไม่เคยเข้าข้างเทอจริงๆเลยซักที นี่ทำไมฟ้าต้องเล่นตลกกับ
เทอด้วยเทออยู่อย่างร่างที่เปรียบเสมือนไร้วิณญาณ เมื่อขาดเขา เทอไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป ใครก้อไม่สามารถช่วยเทอได้ นอกจาก เค้าเท่านั้น ขอเพียงเค้าลุกข้นมา เทอก้อไม่ต้องการอะไรอีกต่อไปแล้ว
แต่ในเมื่อ เค้าไม่ฟื้นขึ้นมา เทอจึงตัดสินใจ ไปหาเค้าเอง
เทอเดินไปเรื่อยๆพลางคิดถึงเค้าไป ระหว่างที่ออกจากโรงพยาบาล ระหว่างที่เทอกำลังจะข้ามถนน เทอมองเห็นเค้า ยืนอยู่อีกฝั่ง เทอมองเห็นเค้า ยืนรอเทออยู่ เทอมองเห็นเค้าอ้าแขนรอรับดังเช่นวันที่เราไปเที่ยวด้วยกันครั้งที่เทอและเขาต่างบอกกันและกันว่า\"ไม่มีอะไรที่จะมาขวางพวกเราได้ ตราบใดที่เรายังมีความรักให้กันและกัน ความรัก ทำให้ยมบาลยอมแพ้ เพราะความรักนี้ เหนียวแน่นยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด\"พิมบอกใผ่ในใจ \"พิมกำลังไปแล้วนะคะ กำลังไปหาพี่ใผ่นะคะ รอพิมหน่อย ขอให้พิมวิ่งไปหาพี่เถอะนะคะ\"เทอพูด พลางวิ่งไปหาเขาวิ่งไปอยู่ด้วยกัน ข้ามถนนไปโดยไม่สนใจอะไรอีกต่อไป ในเมื่อความรักยังมีอยู่ ยมบาลก้อไม่สามารถพรากเราไปจากกันและกันได้ ความรักนั้น ทำไมถึงมีความสุขอย่างนี้หนอ เมื่อได้อยู่เคียงข้างคนรัก ที่เรารักเขา และเขารักเรา ในตอนนี้ พวกเขาได้ไปอยู่ด้วยกันแล้วอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข อย่างไม่มีอะไรมากั้นได้อีกต่อไป


แล้วคุณหละ เสียสละอะไรให้คนรักของคุณเพื่อความรักของตัวคุณและเขาเอง  บ้างหรือยัง?????