แค่นี้ก้อพอแล้ว

เนื้อเรื่อง

วันเสาร์ที่ 24  เดือนแรกของปี47...
ประมาณ10.30น.
....เล่นmsnอยู่ตามปกติ
เทอก้อ online อยู่ คุยกันด้วย
เทอเน็ดหลุดไปซะแร้วสิ อ่ะนะ เด๋วก้อคงเข้ามาใหม่
...เสียงโท\'สับดัง(ครายโทมานะ?)
เราละสายตาจากหน้าจอที่กะลังคุยติดพันกะเพื่อนๆอยู่
...0_0!! ((เฮ้ย อารายกานน่ะ))!!!!!!!
[[[โทรเข้า...((พี่_))...รับสาย]]]
หน้าจอมือถือขึ้นชื่อของคนที่โทเข้ามา
เราอึ้งไปพักใหญ่เรยแหละ ก้อดูดิ
.....ร้อยวันพันปี(ตั้งแต่เทอมีแฟนไปน่ะแหละ)ก้อไม่เคยโทหาเราอีกเรย
แร้ววันนี้อารายเข้าฝันเทอล่ะจ๊ะ ถึงได้โทรมาน่ะ
...เรารับสาย บังคับเสียง-มือให้สั่นน้อยที่สุด
เทอโทรมาคุยเรื่องทั่วๆไปแหละ((สัพเพเหระมากๆเรย))
คุยกันนานเหมือนกันนะ แต่สำหรับเรา
มันเร็วมากเรยแหละเวลา
(((เราไม่อยากวางหูเรยรู้มั้ย)))
...บอกตรงๆนะ เวลาเทอเอาเรื่องของเทอกับแฟนมาปรึกษาเราอ่ะ
เราก้อไม่ได้เต็มใจจะช่วยหรอก แต่ก้อต้องช่วย
จำใจมากเรย ....เทอไม่เคยรู้เรยล่ะสิ
.....เราเจ็บนะรู้มั้ย!!........
เรายังไม่กล้าบอกเทอไปซะที ว่าเรารู้สึกยังไงอ่ะ
.....ซักวัน เราจะบอก อีกไม่นานหรอก ......
อย่างน้อย เราก้อจาบอกเทอ ก่อนที่เราจะจากเทอไปไกลลลล
ไกลมากๆเรยแหละ.....
...........................................................................................##