เพื่อนสนิท ฟิตสนั่น

เนื้อเรื่อง

วันนั้นเป็นตอนเย็นหลังเลิกเรียน ฝนตกหนักมาก ฉันต้องเดินกลับบ้านคนเดียวเนื่องจากเพื่อนรักไม่ว่าง...

\" มิ้นท์ \" เสียงเรียกดังขึ้นด้านหลังทำให้ฉันหันกลับไปมอง แล้วก็เจอกับหน้าตาหล่อแสนหล่อ(?)ของเพื่อนรักฉันเอง...บอย

\" นั่นแกไปทำอะไรมาน่ะ! \" ฉันถามกลับไปทันทีที่เห็นสภาพของเพื่อนในตอนนั้น...
ทั้งเนื้อทั้งตัวบอยเลอะโคลนจนเละเทะไปหมด ทำให้ฉันนึกถึงโฆษณาบรีส ((กล้าเลอะ ยิ่งเยอะประสพการณ์ - -\")) เอาเถอะ เอาเป็นว่าฉันเห็นว่าเสื้อที่เขาใส่อยู่มันไม่ใช่สีขาวก็แล้วกัน...

\" เรื่องมันยาว เดี๋ยวค่อยเล่า \" บอยตอบสั้นๆ

\" เอ้า! มัวยืนบื้ออยู่ทำไมเล่า เห็นเพื่อนขาแพลงแถมยืนตากฝนอีก ไม่คิดจะพยุงกลับด้วยกันเหรอ ? \" เสียงพูดทีเล่นทีจริงของบอยทำเอาฉันอยากตั๊นหน้าเลอะๆนั่นไปสักที...

\" แหวะ...ตัวเหม็นอย่านี้ใครเค้าจะอยากไปพยุงล่ะเนี่ย...นี่เห็นว่าเพื่อนกันนะโว้ย \" ฉันพูดพลางหุบร่มแล้วเดินเข้าไปพยุงเพื่อนเลิฟ...

หลังจากนั้นไม่นาน เราก็เดินมาถึงบ้าน บ้านของฉันและนายบอยอยู่ติดกันแค่กั้นรั้ว เราจึงสนิทกันแต่เล็ก...

\" เอ้า!!! ถึงแล้ว ไปๆ เข้าบ้านดิ ชิ้วๆ \" ฉันไล่บอยเข้าบ้านก่อนกระโดดข้ามรั้วไปบ้านตัวเอง (( ผู้ยิ้ง ผู้หญิง - -\" )) แต่ ยังไม่ทันที่ฉันจะเปิดประตูบ้าน เสียงนายบอยก็ดัง ตัดผ่านม่านฝนมาเสียก่อน...

\" มิ้นท์!!! ประตูมันล็อค เข้าไม่ได้ \"
\" ช่างนายสิ หาทางเข้าเองแล้วกัน \" ฉันตะโกนตอบกลับไป...แหม ใครจะไปเสนอให้เข้าบ้านตัวเองง่ายๆล่ะ ต้องให้มันมาขอร้องแทบเท้าฉันก่อนถึงจะยอม! ^0^

\" คงต้องงั้นมั๊ง...\"  O.o เฮ้ย มันเอาจริง!

\" ไม่ต้องๆ นายหลบฝนบ้านฉันก่อนก็ได้ \" และแล้วในที่สุด ฉันก็ต้องยอมบอยอีกตามเคย...T_T\"

\" ฮ้าด...ฮ้าด.......ฮัดชิ้ว! \" เสียงนี้ไม่ได้มาจากใครที่ไหน ก็บอยเจ้าเก่านั่นแหละ - -\"

\" นี่ล่ะน้า นายบอยเอ๋ย ผลของการไม่ยอมอาบน้ำนั่นแหละ \" ฉันมองบอยพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่

\" ถอนหายใจบ่อยเดี๋ยวแก่เร็วนะ ฮะ...ฮะ...ฮ้าด......ชิ้ว... \" ดูดิ...ขนาดป่วยยังไม่วายกวนประสาทฉันอีกจนได้...นี่ถ้าไม่ติดว่ามันป่วยนะ ฉันจะยันให้ซักโครม...

\" เออๆ \" ที่บอยไม่ยอมอาบน้ำเพราะจะให้ฉันอาบก่อนนั่นแล...อย่างน้อยเจ้าเพื่อนคนนี้มันก็ยังห่วงเราละว้า ^_^

\" นี่มิ้นท์...คือเรา..เรามีเรื่องจะสารภาพ... \" เอ๋...เรื่องที่จะ..เฮ้ย!!! ยังกับนิยายน้ำเน่า โว้ย! ยัยมิ้นท์ จะใจเต้นหาอะไรห๊ะ!

\" ว่ามา \" ฉันยังพยายามปั้นหน้านิ่งสุดชีวิต รอฟังคำ \" สารภาพ \" ของนายบอย

\" คือว่า...ฉัน...ฉัน..\" ฮึ้ย....เย็นไว้มิ้นท์ เย็นไว้..อย่าหน้าแดงเด้!!!

\" ฉันแอบเอารองเท้าแกไปใส่ว่ะ ตั้งแต่เดือนที่แล้วอะ...เห็นแกบ่นว่ามันหลวมไปฉันก็เลย...\"

\" เออๆ ไม่เป็นไร เพื่อนกัน \" ฉันพูดอย่างงั้น แต่ทำไมมันหวิวๆอะ ? ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆ - -\" เฮ้อ!

\" ขอบใจว่ะ ไอ้เพื่อนยาก ^0^ \" เฮ้ย! อย่าทำหน้าตาน่า...รักแบบนั้นเด้!

\" อะ...อืมๆ เดี๋ยวฉันไปหยิบยามาให้แล้วกัน แกนั่งตรงนี้แป๊ปนะ อย่าซนล่ะ \" ฉันสั่งเหมือนสั่งเด็กจริงๆ = =\" สติสัมปชัญญะหายไปไหนหมดห๊ะ!!!  
ฉันเดินออกมาก่อนที่บอยจะอ้าปาก...

หลังจากทานและทายาแล้วฉันก็เริ่มเปิดประเด็นทันที...

\" บอย!ทำไมตัวนายถึงเลอะโคลนมาแบบนั้น บอกฉันได้หรือยัง \" ฉันถามบอยที่เริ่มทำใหน้าเคร่งเครียด

\" มิ้นท์จำเบลล์ได้มั๊ย... \"
\" อ้อ...เบลล์ที่เพิ่งย้ายไปน่ะเหรอ? \"
\" อืม...นั่นแหละ \"
\" แล้วทำไม? \"
\" ก็คือว่า...เบลล์กับฉัน...เราคบกัน... \" ไม่รู้ทำไม แต่ประโยคนี้มันจี้ฉันเจ็บจี๊ดไปถึงขั้วหัวใจ...เรา..คบ..กัน...
\" อืม...แล้ว? \"
\" แล้วเบลล์ก็...ก็ \" บอยพูดมาได้แค่นี้เสียงก็เริ่มขาดหายๆ ท่าทางเริ่มกระสับกระส่ายจนน่าสงสาร...
\" พอเถอะบอย...ไม่ต้องเล่าแล้วล่ะ เราเข้าใจนะ ขอให้รู้ว่า ไม่ว่ายังไง เพื่อนคนนี้จะอยู่กับแกเสมอ...นะโว้ย! \" ฉันพูดกลั้วหัวเราะ พยายามทำสนุกสนานเข้าไว้ บอยจะได้ลืม
\" ขอบใจนะ ...มิ้นท์... \" บอยพูดแค่นี้ก็ดึงฉันเข้าไปกอดพลางเอาหน้าซบกับไหล่ฉัน น้ำอุ่นๆไหลจนเปียกเสื้อ ฉันก็หน้าแดง ไม่รู้จะทำไง ก็ลูบๆตบหลังมันไป =.=\" จนมันหยุดร้อง...

\" แต่ฉันดีใจนะที่เบลล์บอกเลิกน่ะ \" บอยบอกกับฉัน
\" เนี่ยนะดีใจ น้ำตาลูกผู้ชายแกมันไหลง่ายขนาดนี้เชียวเรอะ ? \" บอยทำตาขวางใส่ฉันก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงเอาจริงเอาจัง...
\" มิ้นท์ ฉันมีเรื่องจะสารภาพ...กับแก \" ชิชะ! สารภาพอีกแล้ว ไม่หลงกลแกหรอกย่ะ
\" ว่าไป \"
\" คือว่าฉัน...ฉัน...ฉัน... \" มันเอาอะไรฉันไปอีกเนี่ย ถ้าเอาไปนะแม่จะตบให้คว่ำเลยคอยดูดิ!
\" ฉัน.................ฉันชอบแก \" บอยพูดรัวเร็วพลางหน้าแดง ส่วนฉันก็นั่งเอ๋อ ปล่อยให้สมองอันว่างเปล่าประมวลผลคำๆนั้น...

                          ...ฉัน    ชอบ   แก...

แล้วก็หน้าสุกตามบอยไปอีกคน - -*
\" เฮ้ย!!! เลิกกับแฟนเก่าปุ๊ปวิ่งโร่มาจับเพื่อนเลยนะแก ร้ายเหมือนกันนี่หว่า \" ปากพูดไปงั้นแต่ใจเต้นรัวยังกับกลอง - -\"
\" ... \" บอยยังคงเงียบ...
\" หรือว่า...ฉันดันไปหน้าตาคล้ายท่านเบลล์ของนายเข้าล่ะเนี่ย ฮึ ? \"
\" เบลล์หน้าตาคล้ายแกต่างหาก \"
?o?  ว่า.. ไง.. นะ...
\" ฉัน....ฉันชอบแก........ตั้งแต่ม.2แล้ว...แต่ถ้าฉันบอกแกไปแกคง..ไม่ยอมรับ.. แล้วฉันก็เจอเบลล์ ที่หน้าตาคล้ายแก ฉันก็เลย.......... \"
\" อืมๆ...แกก็เลยคบกะเบลล์ \" ฉันต่อให้
\" ว่าแต่ ที่พล่ามมานั่นน่ะจริงรึเปล่าเถอะ มันฟังทะแม่งๆอย่างกับนิยายน้ำเน่า \" ฉันถามพลางจ้องหน้าบอยอย่างสนใจ...
\" อือฮึ \" บอยผงกหัวแรงๆสองที เป็นครั้งแรกที่หัวใจฉันพองโตเบอเร่อยังกับลูกโป่ง
\" มาใกล้ๆนี่มา จะบอกอะไรให้ \" ฉันกวักมือวืดๆเรียกบอยเข้ามาใกล้ๆแล้วเอามือป้องหูทำท่ากระซิบ...
\" ฉันก็ชอบแกโว้ยยยยยยยยยยยยย...ย \"- -\" อาการประสาทเวลาเขินอาย ฉันจำต้องตะโกนลั่นบ้าน  บอยหงายหลังทำท่างงๆก่อนฉีกยิ้มกว้าง
\" จริงนะ ? \"
\" อือฮึ... \" ฉันผงกหัวเลียนท่าบอยแบบก็อปปี้
\" ฉันรักแกที่สุดเลยโว้ย! \" บอยร้องก่อนรวบตัวฉันไปกอดซะแน่น...

แล้วชีวิตก็ดำเนินต่อไปตามครรลองชีวิต มีอุปสรรคบ้าง ((โอ๊ย ถมเถ )) แต่ความสุขมักตามมาเสมอ (( แหงแซะ )) อย่ากลัวที่จะบอกใครสักคนว่า \" รัก \" หากคุณรู้สึกเช่นนั้นจริง...ความทุกข์..มักจะมาก่อนความสุขเสมอ

                                                                               ...จบแล้วจ้า...

ช่วยเม้นให้เทียนหน่อยนะค้า รักท่านผู้อ่านเสมอค่ะ ( จุ๊บๆ )

ps. มีให้แก้ตรงไหนบอกได้นะคะ ตรงนี้เทียนเอาไปลงในเพื่อนสนิทแล้วอะค่ะ รบกวนช่วยไปอ่านกันหน่อยนะค้า...จะเป็นพระคุณอย่างสูงเจ้าค่ะ
pss. อยากถามท่านผู้อ่านว่าเทียนควรเอาเรื่องนี้ไปทำเป็นเรื่องยาวมะคะ หรือเป็นเรื่องสั้นอย่างงี้ดีแล้วคะ ? เอายังไงดีท่านผู้อ่านช่วยเทียนคิดหน่อยนะค้า ^0^