การเปลี่ยนแปลงของท้องฟ้า

เนื้อเรื่อง

ผมได้รู้จักคุณ
ในวันที่ท้องฟ้าเป็นสีเทา
หม่นหมอง....ไม่สวยสดใส
เหมือนวันที่เคยมองพร้อมกับเธอคนนั้น
คนที่จะไม่มีวันกลับมาแล้ว
ผมไม่รู้อะไรที่เกี่ยวกับตัวคุณมากนัก
อาจเป็นเพราะเราไม่ค่อยได้มีโอกาสได้พูดคุยกันอย่างจริงจัง
แต่รู้มั้ย? วันนั้นที่เราไปทานข้าวด้วยกันครั้งแรก
กลับมา....ผมแหงนขึ้นมองบนท้องฟ้า
บอกกับเธอที่จากไปว่า...
วันนี้ท้องฟ้า....ไม่ได้เป็นสีเทาทั้งหมด
มีจุดบางจุดของท้องฟ้า...พอที่จะเห็นเป็นสีฟ้าสดใส
แต่ก็ยังเป็นแค่บางช่วงเท่านั้น
วันเวลาผันผ่าน
ผมพยายามพูดคุยกับคุณมากขึ้น
บางครั้ง...บางวันการที่ได้พูดคุยกับคุณก่อนเข้านอน
หรือได้รับข้อความจากคุณผ่านมาทางมือถือ
ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยครั้งนัก
แต่นั้นก็ทำให้ผมหลับ โดยที่ไม่ต้องตื่นขึ้นมากลางดึก
พร้อมกับอาการนอนไม่หลับที่เป็นอยู่เป็นประจำ…หลังจากที่เธอคนนั้นจากไป
ท้องฟ้าเริ่มเป็นสีฟ้าแล้วบางช่วง
ถึงแม้จะยังไม่เต็มทั้งผืนฟ้า
แต่ตรงเส้นขอบฟ้าก็พอจะมีสีส้มแดงเรืองๆ...และวันนึงอาจจะเป็นสีชมพูจางๆบ้างก็ได้
แต่นั้นมันคือในมุมมองของผมคนเดียว
ผมไม่เคยรู้ว่าคุณรู้สึกยังไง
เวลาที่เราได้เจอะเจอกัน....หรือพูดคุยกัน
เพราะผมไม่รู้ว่าหลายสิ่งหลายอย่างที่ทำไปนั้น
มีบ้างมั้ย? ที่จะทำให้คุณถูกใจ หรือทำให้คุณยิ้มได้
ทุกวันที่ได้เจอะเจอกับคุณ
แม้จะเป็นแค่เพียง  2-3 นาที
แต่มันก็เป็นเวลา 2-3 นาทีที่ผมรอคอยมาทั้งวัน
การได้หาสิ่งละอันพันละน้อยมาให้คุณในแต่ละครั้งนั้น
อย่างน้อยผมก็คิดหวังเพียงว่าจะทำให้คุณทำงานด้วยอารมณ์แจ่มใส
และอย่างมากก็หวังไว้เพียงว่าคุณจะรับสายผมมากขึ้น
หรือเราได้มีเวลาไปทานข้าวและพูดคุยกันมากขึ้นกว่าเดิม
เพราะบอกตามตรงทุกวันนี้....ผมยังรู้สึกเหมือนเป็นคนแปลกหน้าสำหรับคุณ
และไม่รู้ว่าผมเข้าไปวุ่นวายในโลกส่วนตัวที่คุณมีอยู่รึเปล่า?
ไม่อยากทำให้คุณโกรธ และไม่อยากทำให้คุณรำคาญ
ถึงผมจะตัวใหญ่....แต่หัวใจไม่ได้ใหญ่ไปตามตัว
อาจมีบ้างที่น้อยใจหรือใจน้อย
แต่พอได้เห็นรอยยิ้มของคุณ.
ใจที่มันน้อย....มันก็กลับเพิ่มมากขึ้น
สำหรับผม...วันนี้ท้องฟ้ากลับมาเป็นสีเทาอีกครั้ง
อาจจะเกิดจากความไม่แน่ใจ และไม่มั่นใจ
ว่าสิ่งต่างๆที่ผมทำ....มันทำให้คุณรู้สึกดีบ้างรึเปล่า?
เห็นท่าทางคุณดูเฉยๆ.....ผมก็ยิ่งไม่เข้าใจ
แต่เรื่องบางเรื่องผมก็ยังไม่คิดถาม
เพราะว่ายังดีกับการที่มีคุณไว้สักคนเพื่อฝัน
แม้จะเป็นการฝันไปเอียงๆข้างเดียว....ก็ตามแต่
และถ้าผมจะถามอะไรกับคุณในตอนนี้
ผมแค่อยากจะถามคุณว่า
“ที่ผ่านมา...คุณเคยคิดเคยรังเกียจผมบ้างรึเปล่า?”