ผ้าเช็ดหน้าสีแดง . . กับ . .ความทรงจำ - ผ้าเช็ดหน้าสีแดง . . กับ . .ความทรงจำ นิยาย ผ้าเช็ดหน้าสีแดง . . กับ . .ความทรงจำ : Dek-D.com - Writer

    ผ้าเช็ดหน้าสีแดง . . กับ . .ความทรงจำ

    วันเวลาไม่สามารถที่จะหวนกลับมาได้อีก

    ผู้เข้าชมรวม

    454

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    454

    ความคิดเห็น


    31

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  11 ก.ย. 48 / 23:24 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ผ้าเช็ดหน้าสีแดง


      ผู้หญิงธรรมดาๆคนนึงเธอมีชื่อว่า มิงมิง เธอเป็นคนที่ชอบอยู่คนเดียว . . . ไม่ค่อยมีสังคมกับคนอื่นเค้า

      วันๆก็จะเป็นผี Internet เธอชอบอยู่ในโลกของความฝันมากกว่าโลกของความเป็นจริง เธอไม่ค่อยได้

      ออกไปพบปะกับผู้คน ครอบครัวของเธอค่อนข้างมีปัญหา หลายๆสิ่งมันทำให้ชิวิตของเธอไม่คิดที่จะยึดติด

      กับอะไร เธอไม่เคยเชื่อเลยว่าความรักที่มีอยู่บนโลกนี้มีอยู่จริง เธอมักจะท่องเที่ยวไปยังโลกของความฝัน

      ให้เวลาผ่านไปวันๆ และ เธอก็ไม่เคยสนใจในเรื่องของความรักเลย

      จนกระทั่งวันนึง มีชายคนนึงได้สอนให้เธอได้รู้จักคำว่า “รั ก” เค้าคนนั้นมีชื่อว่า กอล์ฟ

      เค้าเป็นผู้ชายที่เพียบพร้อมทุกอย่าง เป็นผู้ชายที่มีใบหน้าที่สวยงามน่าพิสัยมาก รูปร่างร่างสูงใหญ่

      ดูแล้วชั่งอบอุ่น กอล์ฟเป็นลูกชายของเจ้าของบริษัทชื่อดัง เค้าเป็นผู้ชายที่สาวๆหลายคนหมายปอง


      ****************************************************************************


      กอล์ฟ กะ มิง ทั้งสองคนได้รู้จักกันทาง M s N โดยผ่านทางน้องสาวของ มิง

      น้องสาว : เจ๊ขาหนูรู้จักพี่คนนึงค่ะ พี่เค้าชื่อ พี่กอล์ฟเค้าเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนค่ะ เค้า น่ารักมากเลยนะคะ

      พี่เค้าเรียนเก่งมาก แถมบ้านก็รวย  

      มิง : หรอแล้วมาบอกเจ๊ทามไมอ่า

      น้องสาว : ก็หนูอยากให้เจ๊รู้จักกะพี่เค้านี่ค่ะ

      มิง : อ้าว !!~ ทำไมละ

      น้องสาว : หนูว่าพี่เค้านิสัยดีเลย อยากให้เจ๊รู้จัก งั้นเจ๊ ก็ add เมล์พี่เค้าไปเลยละกานนะคะ


      . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . หลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกัน . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


      แต่ต่างคนก็ต่างยังไม่ได้สนใจอารายกัน . . . . . . . . . . . . จนวันนึงกอล์ฟ ON M เข้ามาคุยะมิ้งอย่างเป็น

      ทางการ . . . . เราคุยกันอย่างสนุกสนาน . . . .หลังจากนั้นก็เราเป็นที่ปรึกษาในทุกๆเรื่อง . . . จนกระทั่ง

      เลื่อนคั่นมาเป็นแฟนกัน . . . . ทั้งๆที่ทั้งสองคน ไม่เคยเจอหน้ากันเลย . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  

      (เพราะทั้งสองคนอยู่ห่างไกลกันมาก)

      จนวันนึง. . . .ทั้งสองคนได้มาพบกัน มันเป็นวันที่พิเศษมากสำหรับเค้าทั้งสอง . . . . . . . . . . . . . . . . .

      เพราะวันนั้นเป็นวันครบรอบ 1 เดือนซึ่งมันเป็นวันลอยกระทง . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      (มิ้งเป็นผู้หญิงคนนึงที่คาดหวังว่าสักวันเธอจะได้มาลอยกระทงกับคนที่เธอรักและวันนี้ก็มาถึง)

      กอล์ฟเป็นผู้ชายคนแรกของมิง เป็นคนที่เธอยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อเค้าและทำทุกอย่างเท่าที่ผู้หญิงคนนึงจะ

      ให้ได้ หรือ แม้กระทั่งชีวิตของเธอก็ตาม . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      วันนั้นเค้าทั้งสองคนมีความสุขกันมากก็เพราะเค้าทั้งสอง. . . .ได้มาลอยกระทงด้วยกัน

      มันเป็นคืนที่สวยงามจริงๆ~ มิง (พูด) ขึ้นขณะที่นั่งมองกระทงที่กำลังถูกน้ำพัดลอยไป

      มิงถามกอล์ฟว่ามันจะสวยงามอย่างนี้ทุกปีไหมนะ กอล์ฟหันมาตอบว่า . . มันต้องสวยงาอย่างนี้ทุกๆปีซิ

      กอล์ฟจับมือมิงขึ้นมาและพูดว่า . . กอล์ฟสัญญาว่ากอล์ฟจะมาลอยกระทงกับมิงที่นี่ทุกๆปี . . กอล์ฟยิ้ม

      มิงพูดต่อว่า กอล์ฟรู้ไหมว่านี่เป็นครั้งแรกในชีวิต ที่มิงได้มาลอยกระทงเลยนะ มิงไม่เคยคิดเลยนะว่ามัน

      จะสวยงามขนาดนี้ มิงอยากบอกกอล์ฟนะว่าวันนี้เป็นวันที่มิงมีความสุกมาก . . มิงไม่ได้รู้สึกอย่างนี้มานาน

      มากแล้ว ขอบคุณนะที่ยังอยู่กับเราตรงนี้ กอล์ฟยิ้มแล้วบอกว่ากอล์ฟจะอยู่ที่ตรงนี้ตลอดไป . . . . . . . . . .

      มิงไม่ต้องกลัวหรอก เราสัญญาว่าเราจะไม่ทิ้งเธอไปไหนเราจะอยู่เคียงค้างมิงอย่างนี้ตลอดไป . . . . . . .

      มิง : จริงนะ

      กอล์ฟ : จริงซิ


      ****************************************************************************

      . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . หลังจากวันนั้นเราก็ไม่ได้เจอกัน . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      จนใกล้ถึงช่วงกีฬาสีของโรงเรียน . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      กอล์ฟโทรหามิงตามปกติอย่างทุกๆวัน . . . . แต่วันนี้แปลกไปกว่าทุกวันเพราะมิงที่ร่าเริงหายไป . . . . . .

      กอล์ฟ ตกใจ!!~ เพราะได้ยินน้ำเสียงของมิง แปลกไป . . . .กอล์ฟถามมิงว่า . . . มิงเป็นอะไรรึเปล่า . . .

      มีเรื่องอะไรไม่สบายใจบอกเราได้นะ . . . . มิงเงียบไปสักพักและพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นๆว่า . . . . . . . . . .

      กอล์ฟ ป๊า มิงเข้าโรงพยาบาล แม่บอกให้ไปกทม. ด่วน!!~ กอล์ฟมิงจะทำไงดีอ่ะ ป๊าจะเป็นอะไรมากไหม

      กอล์ฟ : ใจเย็นๆนะ อย่าพึ่งคิดมากซิ ท่านอาจไม่เป็นอะไรมากก็ได้นะ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      กอล์ฟปลอบใจมิ้ง . . . . . . . . . . . . . หลังจากวันนั้น มิงก็เดินทางไปที่ กทม . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      มิงโทรมาหากอล์ฟ . . . กอล์ฟมิงสบายใจแล้วหละป๊าไม่เป็นอะไรมากแค่ทำงานหนักไม่ค่อยได้พักผ่าน

      กอล์ฟ : เห็นไหมหละเราบอกแล้วว่าท่านต้องไม่เป็นอะไรมาก

      มิง : ค่อยสบายใจหน่อย

      มิง : กอล์ฟ พรุ่งนี้ มิง จะกลับแล้ว . . . . และ มิง ก็จะตีรถไปหากอล์ฟเลยนะ

      กอล์ฟ : จริงหรอ

      มิง : จริงซิ


      ****************************************************************************

      . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  (พอไปถึงเราก็ไปทานข้าวกัน) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      มิง :  กอล์ฟเป็นไรรึเปล่าอ่ะ ทำไมทำหน้าแบบนั้น ไม่ดีใจหรอที่เรามา เราว่าดูเธอซึมๆไปนะ

      กอล์ฟ : เปล่าหรอกเราดีใจนะ ที่มิงมาแต่ว่าตอนนี้เรากำลังมีปัญหากับที่บ้านนิดหน่อย

      มิง : อ้าว !!~ มีปัญหาเรื่องอะไร ทำไมไม่บอกเราหละ

      กอล์ฟ : ก็เราไม่อยากให้มิง ไม่สบายใจ ก็เห็นมิง กำลังกุ่มใจเรื่องพ่ออยู่

      มิง : เราก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้วนี่ มีไรก็บอกเราซิอย่าทำแบบนี้ เราไม่สบายใจรู้ไหม

      กอล์ฟ : อืมมม คือว่า . . . ที่บ้านเค้าบอกว่าเราทำตัวออกห่าง เรากำลังสับสนเราจะไปให้เวลากับที่บ้าน

      เราก็เป็นห่วงมิงตอนนี้เราไม่รู้จะทำยังไงดี

      มิง : ไม่ต้องคิดมากหรอก เราไม่เป็นแล้ว เธอไปไหนมาไหนกับท่านบ้างก็ได้นะ ไม่ต้องเป็นห่วงเรา

      กอล์ฟ : งั้นเย็นนี้เราไปทานข้าวกับท่านนะ


      แล้วกอล์ฟก็ไปส่งมิงที่บ้าน********************************************************


      พอตอน 23.00 น.  กรี้งงงงง!!~  กรี้งงงงง!!~  

      ฮาโหล . . . มิง ตกใจ!!~ มากเพราะเสียงที่ได้ยิน . . . . กอล์ฟมีน้ำสียงที่แย่มากๆ . . . . . . . . . . . . . .  

      มิง : กอล์ฟเป็นอะไรรึเปล่า . . . . . . . . มีเรื่องกับที่บ้านอีกแล้วหรอ. . . . กอล์ฟเงียบ . . . . . . . . . . . .  

      มิง : บอกมาซิกอล์ฟ มีอะไรรึเปล่า . . .ทำไมเงียบไปอย่างนี้หละ . . . ไม่ไว้ใจเราแล้วใช่ไหมมีอะไรทำไม

      ไม่พูดออกมา . . กอล์ฟยังคงเงียบต่อไป . . . ไ อ้ บ้ า เ อ้ ย ! !~  ( มิง พูดออกมาด้วยความโมโห )

      รู้ไหมว่าเราเป็นห่วงเธอแค่ไหนมีอะไรทำไมไม่ บอกเรา . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      กอล์ฟ : กอล์ฟพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ . . . เราขอโทษเราทำให้เธอลำบากใจอีกแล้ว . . . . . . . . .

      มิง : ทำไมพูดอย่างงี้หละ เราไม่เคยคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ลำบากใจเลยนะ ก็เราเคยสัญญากันแล้วไม่ใช่หรอ

      . . .ไม่ว่าจะมีอุปสรรค์อะไรเราสองคนจะต้องผ่านมันไปด้วยกัน

      กอล์ฟ : ตอนนี้เธอออกมาหาเราได้ไหมเราอยากเจอเธอมากเลย

      มิง : ได้ซิเพื่อเธอ . . . เราทำได้เสมอ


      **************************ทั้งสองคนก็ออกมาเจอกัน*****************************

      (เรา 2 คนนั่งคุยกันบนรถ) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      มิงมองหน้ากอล์ฟ และเอามือลูบไปที่ใบหน้าของกอล์ฟ และ พูดว่า . . . . . อย่าคิดว่าเราจะลำบากใจ

      เลยนะ ที่เรามีเธออยู่ทุกวันนี้เรามีความสุขมาก กอล์ฟ รู้ไหมเวลาเราเห็นเธอไม่สบายใจเราไม่สบายใจยิ่ง

      กว่า เราไม่อยากเห็นเธอเป็นอย่างนี้เลยนะ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  

      กอล์ฟ : มิงเราขอกอดเธอได้ไหม

      มิง : มิง ยิ้ม . .และตอบว่าได้ซิ

      กอล์ฟ ค่อยๆเอื้อมมือมากอดมิงช้าๆและพูดว่า มิงเธอรู้ไหมว่า วันนี้เราดีใจมากที่ตอนนี้เรามีเธออยู่

      ข้างๆเวลาที่เรามีปัญหา และในเวลาที่เราต้องการ. . .ทำไมนะเวลาที่เราเป็นอย่างนี้เธอจะอยู่เคียงข้างเรา

      ทุกครั้งเลย เรา “รักเธอ” นะ มิง . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      ( มิงได้ยินคำๆ นี้เธออึ้ง!!ไปสักพัก . . . .เธอรู้สึกว่าหัวใจของเธอตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม . . . .)

      กอล์ฟมองหน้ามิงและถามว่า . . . มิงกอล์ฟถามอะไรอย่างซิ  . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      มิง : ถามอะไรหละจ๊ะ

      กอล์ฟ : เราอยากได้ยินสักครั้ง จากปากของเธอว่า . . . เ ธ อ รั ก เ ร า  รึ เ ป ล่ า ? ?  

      มิง : ถึงกับ อึ้ง!! ไปรอบสอง ไม่คิดว่า กอล์ฟ จะถามคำถามนี้

      มิง : ทำไมถึงถามแบบนี้หละ . . . .

      กอล์ฟ : ก็ตั้งแต่คบกันมา เรายังไม่เคยได้ยินคำนี้จากปากของเธอเลย . . . . . .

      มิง เริ่มบ่ายเบี่ยงประเด็น . . . . ก็มันยังไม่ถึงเวลาอะจิ . . . . เธอขำเบาๆ . . . .

      . . . . . . . . .และวันนั้นเราก็นั่งกันอยู่ในรถถึงเช้า  . . . . . . . . . . . .  แล้วกอล์ฟก็ไปส่ง . . . . . . . . . . .


      . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . หลังจากวันนั้นมิงก็หลับบ้าน . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


      เรามาเจอกันอีกที่ กทม **********************************************************


      มิง ตั้งใจไว้ว่า การเจอกันครั้งนี้ ( เธอจะสาระภาพความจริงทั้งหมดที่เก็บไว้มานาน )

      เธอได้นำผ้าเช็ดหน้าสีขาว ที่ตั้งใจว่าจะให้กอล์ฟ มานานแล้ว มาปักความรู้สึกทั้งหมดของเธอ ลงบนผ้า

      เช็ดหน้าผืนนั้น . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .  

      เธอพูดกับตัวเองว่า . . . ( พรุ่งนี้แล้วซินะ ที่เราจะบอกความในใจของเรา เรารักเธอนะกอล์ฟ )

      วันนี้เธอปักผ้าเช็ดหน้าจนดึก . . . พอเธอปักเสร็จ เธอก็นอนดูผ้าเช็ดหน้าที่ปักอย่างมีความสุข จนเคลิ้ม

      หลับไป . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


      *******************พอถึงตอนเช้ากอล์ฟก็ขับรถมารับ แล้วเราก็ไปเที่ยวกัน*****************


      กอล์ฟ กะ มิงได้ไปเที่ยวสวนสนุกกัน . . . . .เป็นมันอะไรที่น่าจดจำ. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      เพราะวันเวลาของทั้งสองคน ก็เริ่มจะหมดลงไป เรื่อยๆ . . . ทั้งที่เค้าสองคนไม่รู้เลยว่าเค้า . . . . . . . . . .

      จะต้องแยกจากกัน . .อย่าไม่มีวันหวนกลับคืน ******************************************

      กอล์ฟ ถาม มิงว่าไปนั่งพักกันก่อนไหม มิง . . .

      มิง : อืมก็ดีเหมือนกันนะ

      มิง : เนี่ย วันนี้ มิงดีใจนะ และ ไม่คิดเลยว่าจะได้มาเที่ยวที่แบบนี้กับเธอ ดีใจ มากๆ เลย

      กอล์ฟ : เราก็เหมือนกัน

      มิง : แล้วเราจะได้มาเที่ยวอย่างนี้กันอีกไหม??

      ครั้งนี้ กอล์ฟ ไม่ได้พูดอะไรได้แต่ยิ้มแล้วก็เดินไป . . . . . . . .

      (นี่จะเป็นสัญญาณเตือนอะไรบางอย่างที่เค้าทั้งสองคน ไม่รู้ ว่าครั้งนี้จะเป็นการพบกันครั้งสุดท้าย)


      ****************************************************************************


      กอล์ฟ : ตอนเย็นเราจะไปไหนกันดีอ่ะ

      มิง : ไปไหนดีหละไปสวนสาธารณะกันดีไหม

      กอล์ฟ : อืมก็ดีเหมือนกันนะ


      *************************พอตอนเย็นเราก็ไปที่สวนสาธารณะกัน***********************


      มิง : นี่กอล์ฟเราไปนั่งตรงโน้นกันดีไหมแล้วค่อยหาอะไรกินกัน

      กอล์ฟ : อืม . . . ดีนะเห็นด้วยอย่างแรง!!~เพราะตอนนี้หิวมาก

      มิง : งั้นเราไปซื้ออะไรกินกัน

      พอทานอะไรกันเสร็จ . . . ทั้งสองคนก็ก็นั่งคุยกันต่อ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      กอล์ฟ : 3 เดือน แล้วซินะ ที่เราคบกันมา เราอยากบอกว่าเรามีความสุขมากนะ และ เราก็ดีใจมาก ที่ได้มา

      พบกับเธอ ถึงแม้มันจะเป็นเวลาเพียงสั้นๆ มันก็ทำให้เรามีความสุขมากจนไม่อยากที่จะเสียวันเวลานี้ไป

      “ มิ ง ที่ รั ก ข อ ง เ ร า ” เราอยากอยู่กับเธออย่างนี้ตลอดไป ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราจะปกป้องเธอ

      เรายอมแลกได้แม้กระทั้งชีวิตของเรา เราขอแค่ให้เธอนึกถึงเราเป็นคนแรก. . . . ถ้าวันนึงเราไม่ได้อยู่

      ในโลกนี้แล้ว เราขอให้เธอนึกเรา เราจะอยู่ข้างๆเธอ เหมือนกับสายลมที่พัดผ่าน . . . . . . . . . . . . . . . .

      มิง : ทำไมพูดแบบนี้หละ เรารู้สึกไม่ดีเลยรู้ไหม ยังไงเราต้องอยู่ด้วยกันตลอดไปนั่นแหละ

      (เวลานั้นอากาศดีมากดาวอาทิตย์กำลังจะตกดินท้องฟ้าเริ่มเป็นส้มอ่อนๆใกล้ค่ำเต็มที มีลมพัดบางเบา. . )

      มิง : อากาศดีนะวันนี้ เย็นสบายดี กอล์ฟว่าไหม  

      กอล์ฟยิ้ม . . . และเอื้อมมือไปโอบไหล่เธออย่างช้าๆมืออีกข้างจับมือมิง . . . แล้วกอล์ฟก็ถามมิง . . .ว่า

      มิงขอถามอีกครั้งได้ไหม

      มิง : ถามว่าไงหรอ

      รั ก เ ร า บ้ า ง ไ ห ม ??? เธอเขินจนหน้าแดง และ รีบลุกขั้นทันที กอล์ฟหิวน้ำใช่ไม่หละเดี๋ยวมิงไปซื้อ

      น้ำก่อนนะ . . .กอล์ฟถึงกลับทำหน้าเศร้า ที่ไม่ได้คำตอบนั้น . . . .

      ทันทีที่ มิง กำลังข้ามถนน มีรถพุ่งเข้ามา อย่างแรง!!~

      กอล์ฟเห็นท่าไม่ดี เค้าจึงตะโกนบอกมิงว่า หลบไป~~~~~~~~~และวิ่งเข้าไป ผลัก !!~ เธอออกไป

      ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ทันใดนั้นรถพุ่งเข้า ชน กอล์ฟดัง โครมมมมม!!!!! ~~~~

      กอล์ฟ กระเด็นจนศีรษะไปกระแทกกับฟุตบาด และ หมด สติไป

      ส่วนมิง เธอ ตั้ง สติ รีบลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เธอรีบกวาดสายตามองหา กอล์ฟ แต่สภาพที่เธอเห็น

      กอล์ฟ ตอนนั้นทำให้ เธอถึงกับ ช๊อก!!~ เพราะเธอเห็น กอล์ฟ นอนหมดสติอยู่ข้างฟุตบาด และ เลือด ก็

      ค่อยๆไหนออกมาเรื่อยๆ เธอรีบวิ่งเข้าไปหากอล์ฟ และ จับศีรษะ กอล์ฟ ขึ้นมาไว้ที่ตัก น้ำตาของเธอเริ่ม

      ไหลออกมาอาบนองแก้มของเธอทั้งสองข้าง มืออีกข้างหนึ่งของเธอ กำผ้าเช็ดหน้าไว้แน่น และ เธอค่อยๆ

      หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋าเพื่อที่จะซับเลือดของกอล์ฟ ที่ไหลไม่ยอมหยุด เธอไม่รู้จะทำไง ได้

      แต่ร้องไห้ฟูมฟาย และ พูดว่ากอล์ฟอย่าตายนะ ไหนเธอบอกว่าจะอยู่กับเราตลอดไปไง สัญญากันแล้วไม่

      ใช่หรอ อย่าทิ้งเราไป นะ กอล์ฟ วันนี้เราตั้งใจที่จะมาสาระภาพ ทุกอย่างให้เธอฟัง ตื่น!!~ ขึ้นมากซิ

      ตื่น!!~ ขึ้นมาฟังเราพูดก่อน เสียงร้องไห้ฟูมฟายดังก้องกังวานไปทั่วถนนสายนั้น ผ้าเช็ดหน้าที่เตรียมมา

      เพื่อที่จะสาระภาพนั้น กลับเปียกชุ่มไปด้วยเลือดของกอล์ฟ ที่ยังไหลออกมาไม่หยุด มันสายไปแล้ว เวลา

      ไม่สามารถที่จะย้อนหวนคืนกลับมาแก้ไขอะไรได้อีก เธอเริ่มควบคุมสติไม่อยู่ร้องตะโกน . . . ออกมาอย่าง

      ไม่ได้สับ กอล์ฟอย่าเป็นอะไรนะ เรารักเธอนะได้ยินไหม ตื่น!!~ซิ ตื่น!!~ ขึ้นมาซิ!!~ อย่าตาย!!~ นะ

      เธอต้องไม่เป็นอะไร “เ ร า รั ก เ ธ อ น ะ”  กอล์ฟ เธอกอดเค้าไว้แน่ ไม่ยอมห่าง อย่าเป็นอะไรนะ

      “เรารักเธอ” . . . “เรารักเธอ” . . . “เรารักเธอ” . . . “เรารักเธอ” . . . เสียงของเธอเริ่มแผ่วเบาลงๆ

      เรื่อยๆ ด้วยความเหนื่อยล้า (ถึงเธอจะตะโกนร้องเรียกเค้าอีกสักกี่พันครั้งเค้าก็ไม่สามารถที่ตื่นขึ้นมารับรู้

      อะไรได้อีกแล้วเพราะเค้าทนพิษบาดแผลไม่ไหวสิ้นใจไปในอ้อมกอดของเธอ

      ผู้คนที่อยู่ระแวกนั้นได้วิ่งเข้ามาช่วยกันเรียกรถพยาบาลแต่มันก็สายเกินไป เค้าได้จากไปแล้ว

      เค้าได้จากไปอย่างไม่มีวันหวนคืน . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      เธอได้แต่ถามตัวเองว่าเราทำอะไรลงไป . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      เธอรู้สึกเสียใจกับการตัดสิ้นใจที่ผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต . . . ถ้าเธอบอกเค้าในตอนนั้นเค้าคงไม่ตาย

      แต่วันเวลาไม่สามารถที่จะหวนคืนกลับมาได้อีก . . .เค้าจากไปแล้ว และ จากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับคืน

      เธอไม่สามารถกลับไปแก้ไขมันได้อีก . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      แต่เธอก็ยังคงต้องดำรงชีวิตอยู่ไปเพื่อวันข้างหน้า . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      เธอได้แต่คาดหวังในใจว่าสักวันเค้าจะกลับมา . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      ****************************************************************************

      และเธอก็หวังว่าสักวันจะมีคนที่สามารถรับรู้และเข้าใจความรู้สึกของเธอ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      เธอคิดว่าเหตุการณ์ที่ผ่านมานั้น ถึงแม้มันจะเป็นช่วงเวลาที่น้อยนิด แต่มันก็ไม่สามารถที่จะทำให้เธอลบ

      เลือนมันออกไปจากใจของเธอได้เลย . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      เธอติดอยู่ในวังวนของ ก า ร ร อ ค อ ย มานับ 2 ปีเต็ม

      เธอเฝ้าภาวนา และ รอคอยตลอดเวลา 2 ปี . . . แต่วันเวลาเหล่านั้นไม่เคยหวนกลับมา . . ให้เธอได้แก้ไข

      เธอได้แต่ติดอยู่ในวังวนของความเจ็บปวดที่ไม่มีใครสามารถรับรู้ถึงมันได้เลย

      เธอถามตัวเองเสมอ . . . ว่า เ ร า กำ ลั ง ทำ อ ะ ไ ร อ ยู่ และ จ ะ ทำ ไป เ พื่ อ อ ะ ไ ร

      ทั้งๆที่เธอก็รู้คำตอบนั้นอยู่ตลอดเวลา . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      วันเวลาเหล่านั้นไม่สามารถหวนกลับคืนมาได้อีก   แต่เพราะอะไรนะที่ทำให้เชื่ออย่างนั้น


      . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . คำตอบที่เธอได้รับก็คือ  ค ว า ม รั ก . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .ที่เค้าคนนั้นให้เธอไว้ก่อนที่จะจากไป . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .


      คำๆนี้เป็นคำที่เธอเคยได้รับรู้และสัมผัสมัน ซึ่งมันเคยทำให้เธอมีความสุขมากจนลืมไปว่า สักวันนึงคำๆนี้

      มันจะหวนกลับมาทำร้ายเธอ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      เธอปิดกั้นตัวเอง . . . เพราะกลัวความสุขที่เธอได้รับมันจะหวนกับมาทำร้ายเธออีกครั้ง . . . เธอปล่อยให้

      ตัวเองจมอยู่กลับอดีตโดยไม่ยอมรับความจริง . . . แต่วันเวลาก็ไม่เคยรอเธอ . . . มันยังดำเนินอยู่อย่างนี้

      ต่อไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีวันหวนกลับ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      เธอได้แต่คาดหวังว่าสักวันจะมีคนที่จะรับรู้และเข้าใจความรู้สึกของเธอ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

      เรื่องของ กอล์ฟ กะ มิง เป็นแง่คิดให้คนทุกคนที่กำลังมีความรัก . . อย่าปล่อยให้มันสายเกินไป . . .เพราะ

      เราไม่สามรถย้อนเวลากลับมาแก้ไขมันได้เลย



      ***********************************************************************************

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×