ชานมไข่มุกมรณะ

เนื้อเรื่อง

ผมกำลังนั่งมองสาวๆที่แข่งกันมาเดินประชันโฉมกันอยู่ในย่านใจกลางเมืองซึ่งเป็นแหล่งรวมวัยรุ่นอยู่อย่างเพลิดเพลินผ่านกระจกใสด้านข้างของร้านขายขนมและเครื่องดื่มแห่งหนึ่งในระหว่างที่รอเครื่องดื่มสุดโปรดของผมมาเสิร์ฟ พลันสมาธิของผมก็โดนรบกวนด้วยสาวเสิร์ฟแสนสวยประจำร้าน

“ชารสบ๊วยไข่มุกมาแล้วค่ะ” เธอวางแก้วเครื่องดื่มรูปร่างสูงยาวลงบนโต๊ะ “ส่วนวัฟเฟิลต้องรออีกสักครู่นะคะพอดีเตาอบขัดข้องนิดหน่อยค่ะ” เธอพูดพร้อมส่งยิ้มหวานเพื่อเป็นการไถ่โทษที่ขนมมาช้า “ไม่เป็นไรครับ” ผมตอบแบบยิ้มๆพร้อมส่งสายตาเจ้าชู้ให้เธอไปประมาณ 3.37 วินาที เธอหน้าแดงเล็กน้อยพอเป็นพิธีแล้วหันหลังเดินจากผมไปเพื่อเสิร์ฟน้ำให้โต๊ะอื่น ผมสังเกตดูบั้นท้ายเธอที่กลมกลึงสวยใช้ได้ หลังจากที่ผมเผลอคิดอะไรไปต่ออีกเล็กน้อยผมก็จำต้องเลิกคิดเพราะกลัวเลือดกำเดาจะพุ่งกระฉูดออกมาประจาณความลามกของผมไปเสียก่อน ก็แค่เท่านี้แหละครับที่ผมทำได้ การได้นั่งดื่มเครื่องดื่มสุดโปรดในร้านบรรยากาศสบายๆแต่ถูกใจวัยรุ่นอย่างผม แถมท้ายด้วยวิวสวยๆงามๆด้านนอกทำให้ผมกระชุ่มกระชวยหัวใจได้อีกเยอะ ก็แหม ผมมันหนุ่มโสดนี่ครับทำไงได้ ก็ได้แต่ลอบมองแฟนชาวบ้านไปวันๆ

ว่าแล้วผมก็เริ่มลงมือจัดการกับเครื่องดื่มของผมที่ตั้งอยู่ตรงหน้า เริ่มแรกด้วยการดึงหลอดเครื่องดื่มที่อวบอ้วนกว่าหลอดปกติออกจากแก้ว แล้วสังเกตบริเวณปลายหลอดด้านที่จุ่มลงไปในน้ำเพื่อค้นหาสิ่งติดค้างที่ปลายหลอด อืมม เคลียร์ ผ่านไปหนึ่ง หลังจากนั้นผมก็สังเกตที่แผ่นพลาสติกที่หุ้มปิดปากแก้วเครื่องดื่มว่าร่องรอยการฉีกขาดยังอยู่ครบไหมโดยไม่ได้มีส่วนใดส่วนหนึ่งของแผ่นพลาสติกตกลงไปในแก้ว อืมมม เคลียร์ อีกเช่นกัน โอเค ถือว่าผ่าน

ว่าแล้วผมก็เสียบหลอดกลับเข้าที่เดิมพร้อมกับดูดเม็ดสาคูกลมโตที่เรียกกันว่าไข่มุกขึ้นมาพร้อมชารสโปรดของผม ท่านผู้อ่านคงจะว่าผมบ้าใช่ไหมครับที่ทำพิธีรีตองอะไรเสียมากมายกว่าจะดื่มได้ ผมว่าถ้าเพื่อนๆที่อ่านได้รับทราบเรื่องของเพื่อนผมคนหนึ่งที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ก็คงต้องบ้าทำตามผมแน่ๆครับ ผมเคยมีเพื่อนสนิทอยู่คนหนึ่งครับเป็นหนึ่งในก๊วนสุดซ่าของผมก็ว่าได้ พวกเรามักไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ และเครื่องดื่มที่มันชอบก็คล้ายๆกับผมล่ะครับ นายแจ๊คเพื่อนผมคนนี้มันเป็นเพื่อนที่นิสัยดีมากคนหนึ่งของผมเลยทีเดียว แต่ผมคิดว่าพระเจ้าช่างไม่เข้าข้างมันซะเลยเพราะมันกลับกลายเป็นเพื่อนที่ถือว่าซวยสุดๆของผมเลยก็ว่าได้ ว่าแล้วผมก็คิดถึงมันขึ้นมาจับใจ

เมื่อต้นปีที่แล้วผมสังเกตเห็นว่านายแจ๊คเพื่อนผมมันมีอาการไอค๊อกไอแค๊กซะจนน่ารำคาญจนผมชักจะสงสัยว่ามันเป็นวัณโรคหรือเปล่า ถ้ามันเป็นจริงผมก็คงจำเป็นต้องตีตัวออกห่างล่ะครับ ฮา (พูดเล่นนะครับ ผมไม่ใช่คนใจร้ายกับเพื่อนฝูงขนาดนั้น) หลังจากผ่านไปเป็นอาทิตย์อาการมันก็ไม่ดีขึ้นครับ กลับแย่ลงอย่างเห็นได้ชัด จนมันต้องหยุดเรียนเพราะมีอาการไข้ขึ้นแทรกด้วย และด้วยความเป็นห่วงตามประสาเพื่อนฝูง ผมก็เลยไปเยี่ยมมันที่บ้านพร้อมพรรคพวกในกลุ่ม ผมไปเห็นสภาพมันแล้วก็อดใจหายไม่ได้ เพราะดูมันโทรมเอามากๆเลยครับ แถมมีอาการไอเป็นเลือดด้วย ผมเลยถามวคุณแม่ของเพื่อนผมว่ามันเป็นอะไรแล้วทำไมไม่พามันไปหาหมอ คุณแม่ของนายแจ๊คบอกผมว่าหมอเขาเองก็หาสาเหตุไม่ได้เพราะเอ็กซเรย์ปอดแล้วก็ปกติดี ซึ่งตอนนี้กำลังรอผลเอ็กซเรย์ช่องคออยู่ จริงๆคุณแม่ก็อยากให้มันนอนโรงพยาบาลล่ะครับแต่คุณหมอบอกว่าจัดยาให้แล้ว อาการน่าจะดีขึ้นคงไม่ถึงกับต้องนอนโรงพยาบาล เอาล่ะสิครับในเมื่ออาการเป็นหนักขนาดนี้แต่มันไม่ได้เป็นวัณโรคแล้วมันเป็นโรคอะไรล่ะครับนั่น พวกผมได้แต่สงสัย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากนอกจากไปเยี่ยมดูอาการมันพร้อมให้กำลังใจให้มันหายไวๆ ซึ่งเพื่อนผมมันก็รับรู้ครับแต่มันเจ็บคอมากเกินกว่าจะพูดอะไรกับผมได้ พวกเรานั่งกันอยู่สักพักเลยลาคุณแม่กลับ

หลังจากนั้นพวกผมก็แวะไปดูอาการมันเรื่อยๆครับซึ่งตอนนี้มันต้องเข้าไปนอนในโรงพยาบาลแล้ว หลังจากวันที่ผมไปเยี่ยมวันแรกสักสองวันคุณแม่ก็บอกกับผมว่าผลการเอ็กซเรย์ช่วงหลอดลมและหลอดอาหารออกมาแล้วพบว่าบริเวณหลอดอาหารของแจ๊คมันมีสิ่งแปลกปลอมเป็นแผ่นบางๆกลมๆแปะติดอยู่ คุณหมอเลยจัดการแหกปากนายแจ๊คพร้อมกับเอาเครื่องมือปลายแหลมเขี่ยและคีบไอ้วัตถุแปลกปลอมนั้นออกมาได้ สรุปว่ามันเป็นอะไรรู้ไหมครับ มันคือแผ่นพลาสติกที่หุ้มปากแก้วชานมไข่มุกนี่แหละครับ คงเพราะหลอดเจาะแผ่นพลาสติกขาดเป็นรูแล้ติดอยู่กับปลายหลอดบวกกับพลังลมปราณของเพื่อนผมที่ตั้งใจดูดเอาไข่มุกขึ้นมาโดยไม่รู้เลยว่ามันมีวัตถุแปลกปลอมติดขึ้นมาด้วย ทำเอาผมตกใจไม่ใช่เล่น เพราะไม่เคยคิดว่าการดื่มชานมไข่มุกจะส่งผลร้ายต่อสุขภาพขนาดนี้ อีกอย่างเพื่อนผมอาการน่าเป็นห่วงเพราะตัวมันเองก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ส่วนคุณหมอเองก็คงไม่เคยเจอกรณีแบบนี้จนกว่าที่เพื่อนผมมันจะไปหาหมอและกว่าที่คุณหมอจะทราบสาเหตุที่แท้จริงก็กินเวลาไปมากโข อาการมันหนักครับ ผมเองก็ได้แต่นึกสงสารเพื่อนและสวดมนต์ไหว้พระให้มันทุกวันเพื่อที่มันจะได้หายไวๆมาใช้หนี้ผมคืนด้วย เพราะมันติดหนี้ผมอยู่ยี่สิบสามบาทห้าสิบครับ ผมไม่ยอมให้มันจากไปแน่ๆ แต่หลังจากนั้นอีกอาทิตย์กว่าผมก็แทบช๊อคครับเพราะเพื่อนของผมมันจากไปเสียแล้ว ผมขนลุกเลยครับไม่ทราบว่าทำไมเพื่อนผมมันถึงได้ใจเสาะ ตายง่ายขนาดนี้ กับแค่แผ่นพลาสติกเล็กๆติดคอแค่นี้

แต่ต่อมาผมก็ได้ทราบรายละเอียดโรคของมันครับ คือแผ่นพลาสติกมันแข็งนะครับถ้าเทียบกับอวัยวะภายในของเรา เมื่อมันไปแปะติดกับหลอดอาหารทำให้เกิการระคายเคืองและมันก็บาดเยื่อบุหลอดอาหาร ยิ่งเพื่อนผมมันไอมากเท่าไหร่ก็เกิดการเสียดสีและเป็นแผลมากขึ้นเท่านั้น กว่ามันจะอาการหนักจนไปหาหมอ กว่าจะวินิจฉัยได้อาการก็หนักมากแล้วครับเพราะแผลมันเริ่มติดเชื้อครับ ที่สำคัญตอนที่คุณหมอคีบแผ่นพลาสติกนั้นออกก็เป็นการเปิดปากแผลมากขึ้นด้วยเพราะการคีบออกมาทำให้เครื่องมือและแผ่นพลาสติกไปกระทบโดนแผลครับ พอติดเชื้อแผลก็เป็นหนอง แล้วมันก็เริ่มทานอาหารไม่ได้ ไอเป็นเลือด แถมเชื้อที่มันติดก็แรงเอาเรื่องครับแต่ผมไม่ทราบว่าเป็นเชื้ออะไร ทำให้มันชิงไปสวรรค์ก่อนผมอยู่นานโข การตายของมันเป็นการสะเทือนใจวัยรุ่นทั้งโรงเรียนเลยล่ะครับเพราะสาเหตุการตายของมันไม่น่าจะเป็นเรื่องทำให้มันตายได้ ผมก็ได้แต่ไว้อาลัยแด่เพื่อนผมคนนี้ด้วยการงดดื่มไอ้ชานมใข่มุกไปประมาณเกือบปี

แต่อย่างว่าแหละครับคนไทย ลืมง่าย หลังจากผมหายเฮิร์ทกับการจากไปของแจ๊คเพื่อนผมได้ระดับหนึ่งแล้วผมก็หันกลับมาเข้าวงการชานมไข่มุกอีกครั้ง แต่คราวนี้ผมต้องระมัดระวังในการดื่มเครื่องดื่มชนิดนี้มากขึ้นอีกหลายเท่าตัวเพราะถึงผมจะรักเพื่อนผมมากแค่ไหนแต่ก็ยังไม่อยากไปเจอมันตอนนี้ด้วยสาเหตุเดียวกันครับ เดี๋ยวมันจะมาด่าผมว่าอุตส่าห์ทำเป็นตัวอย่างให้ดูแล้วยังไม่รู้จักระวัง ..... ความคิดของผมสะดุดไปชั่วครู่เพราะสายตาผมเหลือบไปเห็นสาวสวยหุ่นเอ็กซ์ๆๆ เดินโฉบมาใกล้ๆกลับกระจกร้านด้านที่ผมนั่งมองอยู่ ว้าว ว่าแล้วความคิดผมก็เริ่มเตลิดไปกับหน้าอกอวบอั๋นคู่นั้น

แค่กๆๆ โอย ผมสำลักความสุขครับ โอ๊ะ ไม่ใช่ ผมสำลักชาไข่มุกนี่ละครับเพราะดันคิดไปดื่มไปจนจังหวะการหายใจผิดพลาดไปได้ แต่ความสุนทรีย์ในการมองสาวของผมก็คงจบลงแค่นั้นล่ะครับ นัยน์ตาผมเบิกโพลงเมื่อผมรู้สึกว่าตอนนี้ มันกำลังมีแผ่นอะไรเล็กๆแข็งๆมาแปะอยู่ในคอผม !!!