หอยทากผู้ไม่มีอะไรดี

เนื้อเรื่อง

กาลครั้งหนึ่ง ณ หมู่บ้านไร้ชื่อ มีสัตว์อยู่มากมาย ใจกลางหมู่บ้านนั้นมีหินสลักแสดงยอดสถิติต่างๆ จารึกไว้ บรรทัดสุดท้ายเขียนว่า
    \"หอยทาก\'ชิชิ\' สัตว์ผู้เชื่องช้าที่สุดในหมู่บ้าน\"
หอยทากผู้เชื่องช้านั้นอาศัยอยู่ในบ่อน้ำที่แห้งเหือด    มันคิดมาตลอดว่าตัวมันเองไม่มีอะไรดีอยู่เลย
วันหนึ่งมันเห็นมดตัวหนึ่งเดินผ่านมา จึงถามว่า
   \"นี่ มดน้อย ตัวเธฮหน่ะ มีดีอะไรบ้าง\"
   \"ฉันนะรึ เป็นสัตว์ที่ขยันขันแข็งมากเลยยกของที่หนักกว่าตัวเองก็ได้ เก่งมั้นละหุหุ\"
   \"โห ทำได้หลายอย่างเนอะ แล้วเธอพอจะรู้มั้ยว่าฉันมีดีอะไรบ้าง\"
   .....\"เธอนะรึ ฉันว่าคงไม่มีหรอกมั้ง หอยทากมีอะไรดีบ้างหรอ ฉันไปละ ไปทำงานต่อ\"  แล้วมดก็จากไป
   หอยทากเริ่มฮึกเหิมออกเดินทางตามหาสิ่งดีที่อยู่ในตัวเอง  มัมใช้เวลานานมากกว่าจะไต่ออกไปจากบ่อน้ำแห้งๆสัตว์ตัวแรกที่มันเจอคือ นกอินทรี หอยทากจึงถาม
   \"นี่อินทรี เธอมีอะไรดีบ้างในตัวเธอ\"
   \"ถามได้เธอไม่รู้จริงเหรอ\"
   \"ไม่ละ ฉันอยู่แต่ในบ่อน้ำ\"
   \"เอาละบอกก็ได้ ตัวฉันหน่ะเป็นนกที่บินเร็วมากๆเลย  และฉันยังมีสายตาเฉียบคมมากๆ\" อินทรีพูดยืดอกอย่างภูมิอกภูมิใจ
   \"เฮ้อ!ดีจังเลย แล้วรู้บ้างมั้ยว่าฉันมีอะไรดี\"
   \"เอ่อ!!ปัญหาเชาว์รึเปล่าเนี่ย หรือปัญหากวน  คิดก่อนๆๆ  ...อ่า ไม่รู้ละ เฉลยหน่อย\"
   \"ฉันก็ไม่รูเหมือนกัน ฉันแค่อยากรู้ว่าฉันมีอะไรดีบ้าง\"
   \"อืม..ไม่รู้สิ....ฉันไมละ\"  แล้วอินทรีก็เหินทะยามอย่างสวยงามออกไป ปล่อยให้หอยทากมองตามด้วยความเศร้า

\'เฮ้อ ท่าทางเราจะแย่จริงๆ เกิดมาทำไมก็ไม่รู้\'

       แล้วมันก็เดินทางต่อไปๆๆๆๆๆๆๆ  แล้วมันก็เจอ ยีราฟ
   \"ยีราฟจ๋า ตัวสูงจังดีจังเลย\"  ยีราฟก้มหน้าลงมามองหอยทาก
   \"ขอบใจจ๋ะ แต่ว่ามันด็ไม่ค่อยดีเท่าไรหรอก\"
   \"อ่าว ทำไมหรอ ตัวสูงไม่ดีหรอ\"
   \"กินน้ำลำบากจะตาย เวลากินต้องก้มลงไป เบื่อเมื่อยด้วย\"
   \"หรอ แล้วฉันมีอะไรดีบ้างละช่วยดูให้หน่อยซิ\"
   \"ฉันไม่รู้หรอก แต่คงมีแหละ ฉันยังมีข้อเสียเลยเห็นมะ สักวันเธอก็คงเจอ ขอให้โชคดี\" แล้วยีราฟก็เดินไป
    \'ขอบใจ  แต่ฉันก็ยังมองไม่เห็นข้องดีของตัวเองเลย\"


       หลายวันผ่านไปมันเจอแมว  หอยทากจึงเข้าไปถามคำถามเดิมๆ

    \"ฉันน่ะหรอมีอะไรดีบ้าง\" แมวพูด \"อืม  เฮ้อ!ลำบากใจจัง มันมีเยอะแยะเลย ฉันหน่ะทั้งสง่างาม น่ารัก ว่องไวปราดเปรียวด้วย\"
   \"โห ทำไมเยอะจัง\"
   \"แน่นอนซิ เพราะฉันมันเป็นสัตว์มีชนชั้นนิ\" ว่าแล้วมันก็เดินสะบัดหางจากไปอย่างวางตัว
  \'ว้า คงจะเป็นสัตว์มีชนชั้นอยู่หรอกนะถ้าไม่หยิ่งขนาดนี้\' หอยทากคิด

      ต่อมาหอยทากพักการเดินทางไว้ ณ ที่ท่อระบายน้ำ สักพัก แมลงสาบก็เดินออกมาจากท่อนั้น
   \"หวัดดี แมลงสาบ\"
   \"เอ่อ หวัด ..ดีนะ\"
   \"ถามอะไรหน่อยซิ เธอมีอะไรดีบ้าง หมายความว่าเธอคิดว่าตัวเธอมีอะไรดีบ้าง\"
   \"เอ่อ ..ฉันก็เคยนึกนะว่าฉันไม่มีอะไรดี แต่ฉันก็รู้แล้วละ\"
  หอยทากงง แมลงสาบก็สัตว์ลักษณะไม่สวย ยังมีข้อดีอีกหรอ
  \"พวกเราเหล่าแมลงสาบหน่ะ เป็นเผ่าพันธ์ที่ทนทายาดมากเลยรู้ป่าว เกิดมาตั้งแต่สมัยก่อนโน่นนนน  สมัยไดโนเสาร์ครองโลกแหละ โฮะๆๆ ไดโนเสาร์มันสูญพันธ์ไปหมดแล้ว พวกเราเหล่าแมลงสาบยังไม่สูญสิ้นเลย\"
  \"โห ไม่ตายง่ายๆเลยนะเนี่ย\"
  \"แล้วฉันละมีอะไรดี คงไม่มีอะไรดีอีกแล้วละซิ ถามใครก็บอกว่าฉันไม่มีอะไรดี\"
  \"ฮืม\"แมลงสาบยิ้มอย่างอารมณ์ดี\"จะบอกให้ว่าถึงฉันจะสัตว์ชนชั้นต่ำ อาศัยในรูท่อน้ำอย่างนี้ แต่พวกเราไม่โง่นะจะบอกให้  เธอหน่ะเป็นสัตว์มีกระดอง มีสัตว์สักกี่ชนิดเชียวที่มีเปลือกหุ้มอย่างเธอหน่ะ  โฮ้ ดีใจไว้เถอะ ถึงจะไม่มากไม่มายแต่ก็ไม่เหมือนใคร\"
  หอยทากหันไปหาด้านหลังตัวเอง จริงสิ เราลืมไปได้ไง
  \"แล้วเธอก็มีความสามารถพิเศษอีกอย่างนะ ไม่มีใครทำได้เหมือนด้วยนะ\"
  \"ฉันหน่ะมีด้วยหรอ\"
  \"เธอเป็นสัตว์เชื่องช้าไง   ลืมไปแล้วหรอ ไม่มีใครอืดอาดเท่าเธอแล้ว\"
  \"จริงด้วย!!!!! โฮะๆว้าว\"
  \"น่าน บอกแล้วว่าฉันไม่โง่หร๊อก\"
  \"ขอบคุณอย่างสุดซึ้งท่ายแมลงสาบ\"
  \"มะเป็นไร๊ แมลงสาบใจดีจะตาย\"


   และหลังจากนั้น เมื่อมีใครถามมันว่ามันมีอะไรดี มันก็จะตอบอย่างภาคภูมิใจว่า มันมีเปลือกหุ้ม และเป็นสัตว์เชื่องช้าที่สุด ถึงแม้มันจะเป็นสิ่งเล็กๆก็ตามแต่นั่นก็ทำให้มันรู้ว่า มันยังมีอะไรที่คนอื่นไม่มี  และคนที่ทำให้มันได้รับคำตอบเหล่านี้ก็คือ แมลงสาบนี่เอง ใช่แล้วละ สัตว์ที่อาศัยอยู่ในรูสกปรกๆนี่ล่ะ สัตว์ชนชั้นต่ำนี่ละ   ไม่ใช่สัตว์สูงส่งที่ไหนหรอก
  เพราะฉะนั้น นิทานเรื่องนี้ก็อยากบอกให้รู้อีกอย่างว่า คนเราจะมองอะไรนั้นอย่างมองแต่ภายนอก รู้ว่าบางคนอาจฟังข้อความนี้จนเบื่อ แต่มันก็คือความจริงที่ยังมีอยู่บนโลกเรานี่เอง