เสียงปริศนา

เนื้อเรื่อง

\"ภาษาคือเครื่องมือที่มนุษย์ใช้เพื่อถ่ายทอดวัฒนธรรม..\"
\"ปัง!!\"
\"เออ รู้แล้วๆจะไปเปิดให้ แม่ง ที่หลังออกไปหัดเอากุญแจไป...อ้าว\"
ไม่เห็นมีใครเลย สงสัยเพื่อนไอ้ก้อยห้องข้างๆมาเคาะผิดชัวร์แม่งเห็นใจคนจะซิ่วอ่านหนังสือเอ็นท์มั่งเด่ะ
ว่าแล้วก็มานั่งอ่านต่อ ไปได้สักพัก
\"ครืด...ครืด...ครืด......
\"เฮ้ยเบาๆหน่อย คนจะอ่านหนังสือ\"
โอเค เงียบซะได้ เออจะว่าไปนี่มันก็ตั้ง5ทุมครึ่งแล้วไอ้วิมันไปหาอะไรกินนานจังวะไม่ใช่เจอกิ้กเลยลืมเอาโจ้กที่ฝากซื้อนะ ชักหิว
หาอะไรรองท้องก่อนดีกว่า
\"ซืดดดดด...\"
อะไรวะเสียงเหมือนคนสูดขี้มูกช่างมันสงสัยอีก้อย...
เฮ้ย เดี๋ยววันนี้วันศุกร์อีก้อยมันบอกจะกลับบ้านที่เพรชบูรณ์นี่หว่า ห้องข้างเราก็ว่างไม่มีคนเช่า หมายความว่า...
\"ซื้ดดดดดดดด.......คะ...คืน......นี้........คืน....นี้..........\"
ไอ้ห่า ซวยละซิกูคืนนี้ทั้งชั้นมีกูอยู่คนเดียวด้วย    ทำไมไม่นึกเฉลียวมั่งวะว่าค่าหอมันถูกผิดปรกติ
แถมวันมาเปิดหอวันแรกดันมีธูปเทียนกับพวงมาลัยบนโต้ะก็ยังแซวไอ้วิอยู่เลยว่าคนเช่าคนก่อนแกล้งวางให้ใจเสียเล่นๆซะอีก               ทำไมจำเพาะต้องเป็นวันนี้ด้วยวะที่ผ่านมาไม่เห็นมีอะไรเลย ทำไม......
\"ซื้ดดด.......อย่า.............ซื้ด.............................เปิดดดดดดดดดดด..........ซื้ดดดดดดดดดดด..............\"
ฮือ เวร เวรกรรม หนักกว่าเดิมอีกพระ พระอยู่ไหน เออใช่อยู่ในลิ้นชัก เรามันไม่ใช่คนธัมมะธัมโมซะด้วยแผ่เมตตายังแผ่ไม่จบเลยด้วย
เจอผีต้องสวดอะไรวะ โอ้ยไม่รู้แล้วโว้ย กูไม่อยู่แล้ว
ปึง ปึง ห่า ประตูไขไม่ออกมันอะไรกันนักกันหนาโว้ย ฮือ กลัวจนฉี่จะราดอยู่แล้ว
\"บอกกกกกกกกก.....ซื้ดดดดดดดด...........................ว่า........อย่า..................ซื้ดดดดดดดดดดดดดดดดด\"
ไอ้ผีบ้ามันทำอะไรกับประตูวะ ปกติเปิดคล่องพอหน้าสิ่วหน้าขวานดันเปิดไม่ออก ช่างหัวแม่งมันแล้วพังประตูแม่งเลย
ไหนเออ เอาโต๊ะนี้กระแทกเอาประตูมันเป็นไม้บางนิดเดียวเดื๋ยวก็ออกได้แล้ว
\"อย่า...................ซื้ดดดดดดดดดดดด..........ปายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย\"
\"ปัง ปัง ปัง โครม!!!\"
สำเร็จแล้ว \"กรี้ดดดดดดดดดดดดด\"
\"อ้าวเฮ้ยไอ้เชิดไหนมึงว่าชั้นนี้โล่งตลอดปลอดคนวะ ยังอยู่หัวโด่อีกคน\"
\"ไม่รู้โว้ย จะไปไหนล่ะน้องสาว\"
\"ปล่อยหนูไปเถอะหนูไหว้ล่ะ ฮือ  ฮือ  \"
\"ไอ้เชิดเก็บมันมันหน้าเราแล้วปล่อยไปมันจะไปบอกตำรวจ จัดการมันเลย\"
\"กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดด..........................................................................................................\"


\"ซื้ดดดดดดดดดด........บอกกกกกกกกกกก.........แล้ววววววววววววววววว.............ว่า........................อย่า...................
ออกกกกกกกกกก..........ปายยยยยยยยยย...................ม่าย...................ง้านนนนนนนนน..............ซื้ด.........................
จา...........เปน......................เหมือน.....................กู.......................ซื้ดดดดดดดดดด\"