เจ็บใจ

เนื้อเรื่อง

ฉันเขียนตอน 6 โมงครึ่งตอนเช้า วันนี้ฉันตื่นสายทำให้อะไรๆก็รีบไปซ่ะหมด เพราะกลัวจะไม่ทันรถเมล์ ง่าแต่ทันได้นั้น เวลาซวยก็มาถึง ฉันแต่งตัวเสร็จอย่างรวดเร็วมา จึงรีบวิ่งตามแม่ออกไปที่ป้ายรถเมล์แต่แล้วเรื่อก็เกิดเมื่อฉันเอามือจับที่ไหล่ตัวเอง ง่า.......

        อินธนูไม่ได้ใส่ หนำซ้ำเข็ดขัดก็ไม่มี ว๊าก.........อีกสามนาทีรถจะมาแว๊ว ทำไง สุดท้ายแม่ก็กลับไปเอามาเลย เรื่องแค่นี้กลับไปเอาทำไมเล่า ฉันหันกลับไปถาม \"แกไปตอนเจ็ดโมงก็ได้\" ก็ได้ดิแต่มันไม่มีตังค์ค่ารถถ้าไม่ไปกะแม่จะเอาที่ไหนจ่าย สุดท้ายก็จำใจกลับบ้านมาเอาทุกอย่างที่ลืมไว้

       โดยต้องถึงรถตอนเจ็ดโมง ซักพักแม่ก็โทราบอกว่า.......... \"อย่าลืมผ้าพันคอด้วย\" เค้าคิดว่าฉันลืมผ้าพันคอมันถึงเป็นเรื่องใหญ่ ฉันล่ะอยากจะบ้าตายลืมผ้าพันคอคนบ้าอะไรมันจะผ้าพันคอตัวเองเล่า