เพราะเรา..เชื่อใจกัน ( we trust in love )

เนื้อเรื่อง

รุ่งอรุณแห่งเช้าวันใหม่ของร.ร.ไฮสคูลชื่อดัง วันนี้เป็นวันแรกของกาารเปิดเทอมม ทำให้ทุกๆคน มีเรื่องมาเม้าท์กันมาก เป็นพิเสด อีกมุมหนึ่งของร.ร.ใต้ต้นหูกวาง ชมรม ซน แสบ ใส  ซึ่งประกอบไปด้วย จ๋า  เจน  พลอย ป่าน ฟอร์ด โบ๊ต  ก้อย ฟ้า ได้กะลังนั่งเม้าท์แตกกันอย่างออกรสออกชาติ ซึ่งในกลุ่มที่มีสาวๆนั่งรวมกันเยอะขนาดนี้ และแต่ละคนก็น่ารักน่าหยิกขนาดนั้น เรื่องที่เม้าคงหนีไม่พ้น เรื่องของหนุ่มๆทั้งหลายย
ป่าน – เนี่ย รุมั้ย เมื่อคืนชั้นแทบนอนไม่พอเลยน่ะ ทำไห้ตื่นสายไปหน่อย ก้อพี่บอลน่ะซี
ป่านพูดเปงคนแรกเกี่ยวกะแฟนของตัวเอง
เพื่อนๆที่เหลือ – ห๊า แกไปทำไรกะพี่บอลอ่ะยะ รึว่า………….กรี๊ดดดดดดดดด
ป่าน – เฮ้ย บ้าเหรอยะ พี่บอลแค่โทรมาคุยกะชั้นจนดึกแค่นั้นเองน่ะ เลยนอนไม่ค่อยพอ แหม พวกแกนี่คิดกันไปถึงหนายยยเนี่ย
     จากนั้น เพื่อนๆต่างก็พากันนั่งเม้าถึงแฟนของตัวเองกันอย่างเมามัน  จะมีก็เเต่ จ๋า  สาวหน้าหวานประจำกลุ่มของเราที่ยังคงนั่งเหงาๆหงอยๆอยู่อย่างนั้น
“เฮ้อ ทุกคนทามมายโชคดีอย่างนี้นะ ยัยป่านก็มีพี่บอล ยายเจนก้อมีนายอะตอมนั่น พลอยเหรอ    นั่นก็คงไปกะคอปเตอร์   ฟอร์ดก้อมีพี่แดนหวานใจ โบ๊ตมีพูม ก้อยมีพี่นน ส่วนฟ้า ก้อมีพี่นภ เฮ็อ แล้วชั้นล่ะ ทั้งๆที่ชั้นก้ออกจะสวยซะขนาดนี้ ทามมายยังไม่มีแฟนกะเค้าซะทีน้าาาาาาา” จ๋าบ่นกลุ้มอยู่คนเดียว อันที่จริงแล้ว เทอก้อมีหนุ่มๆมากหน้าหลายตาแวะเวียนเข้ามาขายขนมจีบไห้กะเทออยู่เสมอๆ แต่ซาลาเปาอย่างจ๋า เอ๊ย ไม่ใช่ แต่สาวน่ารักอย่างจ๋ษก้อยังม่ายเลือกใครซะที
“ก็ชั้นยังไม่มีใครถูกสเปคนี่ยะ” จ๋าตอบอย่างนี้ทุกครั้งที่เพื่อนๆถาม  
“เอาล่ะ วันนี้มีนร.เข้าไหม่ มันก้อต้องหล่อๆบ้างแระน้าา” จ๋าคิดอย่างมีคามหวัง

+++++
“สวัสดีจ๊ะนักเรียน เอาล่ะ วันนี้ มีนร.ไหม่มานะจ๊ะ เดี๋ยวไห้เพื่อนแนะนำกันหน่อย” อ.ภูริพงศ์ อ.ประจำชั้นของเรากล่าวขึ้น
“สวัสดีครับ ผมชื่อ รัฐภูมิ โตคงทรัพย์ นะครับ เรียกผมว่า ฟิล์ม ก็ได้ครับ” หนุ่มคนนั้นพูด ซึ่งสาวๆในห้องก็ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดกันใหย๋ ส่วนจะจ๋ากะลังนั่งก้มหน้าอยู่ยังไม่ได้สนใจอะไร
“ ว้าว หล่อจัง อุ๊ย ชื่อ ฟิล์มด้วยอ่ะ  น่ารักจางเยย “ เจนพูดขึ้น แต่ก็ต้องเงียบไปเมื่อเห็นสายตาของอะตอม
“ นี่ๆๆ อะแฮ่ม ทีแรกก้อบอกว่าชื่อ อะตอม เก๋ม่ะใช่เหรอ “ อะตอมค้อน
“แหะแหะ โทดจ๊ะ ลืมตัว” เจนตอบพรอมรอยยิ้มอย่างเจื่อนๆ
      “ อืม เดี๋ยวเทอไปนั่งข้าง ชาลีนี แล้วกันนะ รัฐภูมิ “ อ . สั่ง
จ๋าซึ่งเพิ่งได้ยินชื่อตัวเองก้อต้องเงยหน้าขึ้นมามองสบตากะหนุ่มคนนั้น เเรกทีเดียว จ๋าคิดว่า เขาหล่อน่ารักมาก แต่เทอก้อยังไว้ฟอร์ม
“ อ๊ะ เทอนั่งตรงนี้ก้อแล้วกันนะ อืม ช่วยไม่ได้นี่นา ที่นั่งไม่เหลือแร้วนี่ “ แน่ะ ไว้ฟอร์มจิงๆนะจ๋าา
  แต่ใครจะไปรุล่ะนั่น ว่าคำพูดแรกที่ดูเหมือนไม่เปงมิตรนั้น จะทำให้ ทั้งสอง กลายเปงแฟนกันแล้วว ( เอ่อ ขอโทดทุกคนนะคะที่ไม่ได้บรรยายขนะที่เค้าทั้งสองกะลังจีบกัน เพราะตอนนั้นม่ะได้อยู่ด้วยอ่ะค่ะ พอดี บินไปฝรั่งเศสอ่ะ แหะแหะ พอดี กลับมา เค้าก้อเปงแฟนกันแร้ววว)  แต่ความรักของทั้งสอง ก็ยังมีเรื่องกุ๊กๆกิ๊กๆ กันอยู่
+++++28 ม.ค. วันแม่แห่งชาด เอ๊ย ม่ายช่าย ก่อนวันเกิดฟิม +++++
ในห้องจะมีเพื่อนคนนึงที่ชื่อ แพรว ซึ่งเทอคนนี้ชอบฟิล์มอยู่แต่เเรก ได้ไปนัดกะฟิล์มเอาไว้
   “ อืม ฟิล์ม ตอนเย็นน่ะ  ซัก 4.30  นะ ไปหาเราที่ห้อง 751 หน่อยนะ อืมเรามีเรื่องเกี่ยวกะจ๋าจะบอกน่ะ “ แพรวบอกฟิล์ม
“ อืม ได้ซิ เรื่องไรเหรอ  “ ฟิล์มถาม
“ ก้อ ม่ะมีไรมากหรอก ไปเหอะน้าา “ แพรวอ้อน
“ อืม โอเค “ ฟิมตอบ
++++++ อีกด้าานหนึ่ง แพรวคุยกะจ๋าา  “ นี่ จ๋า เยนนี้เทอว่างม่ะ  ซัก สี่โมงตรงอ่ะนะ ไปที่ห้อง 751 หน่อยสิ ชั้นมีเรื่องจะคุยด้วย”
“ อืม ได้ซิ “ จ๋าตอบอย่างไม่คิดไรมากก
เยนวันนั้น ที่ 751
“ อ้าว ดีจ๋า มาตรงเวลาดีมาก เอาล่ะ ชั้นขอบอกเทอนิดหน่อยนะ เรื่องฟิมน่ะ คือชั้นก้อม่ะอยากจะว่าไรหรอกนะ แต่ แบบว่าวันนั้นน่ะ วันที่เทอนอนในห้องพยาบาลครั้งก่อนไง จำได้ไหม ที่ฟิล์มเค้าบอกเทอว่า เค้าต้องรีบไปทุระน่ะ คือชั้นจะมาขอดทดเทอนะ เพาะฟิล์มเค้ามีนัดไปกะชั้นน่ะ โทดทีนะจ๊ะ เค้าเลยไม่มีเวลามาดูแลเทอเท่าไหร่ ชั้นกลัวว่าเค้าจะไม่กล้ามาขอโทดน่ะจ๊ะ เลยมาบอกเทอเอง  ไห้เทอสบายใจได้งัยล่ะ “ แพรวพูดพลางทำน่าเส้าๆ
ทั้งที่ความจริง เยนวันนั้น ฟิ์มต้องรีบไปแก้งานอาจารย์ที่ทำค้างอยู่ แต่แพรวใช้โอกาสนี้ทามไห้ทั้งสองเข้าใจผิดกัน   ด้านจ๋านั่น เทอไว้ใจและเชื่อใจฟิมมมาก เทอก้อพอรุว่าแพรววางแผนแกล้งเทอกะฟิม แต่ที่วันนั้น เทอม่ายรุว่าฟิมต้องไปแก้งานจิงๆ ทำไไห้เทอเข้าใจผิดไป(เล็กน้อย) เทอจึงบอกแพรวไปอย่างโกดๆว่า
“ ถ้าเทออยากได้เค้ามากขนาดนั้น ไม่ต้องมาใช้มารยาหลอกกันอย่างนี้ก้อได้หรอก ชั้นยกเค้าไห้เทอเลยก็ได้ แต่อย่ามาโกหกกันอย่างงี้จะได้มั้ย “ จ๋าพูดด้วยความโมโห ซึ่งขณะนั้น ฟิมได้มารออยู่ที่หน้าห้องตามที่นักฃดกะแพรวไว้ และได้ยินทุกอย่าง แต่เมื่อแพรวเหงฟิมนั้น เทอกลัวว่า เค้าจะได้ยินไม่แจ่มแจ้ง จึงแกล้งถามจ๋าว่า อะไรนะ จริงเหรอจ๋า”   แแพรวยังคงแกล้งถามต่อ  “ ใช่น่ะสิ ชั้นยกเค้าไห้เลย ต่อไปเราไม่ต้องมาพูดกันอีกเรยนะ” จ๋าพูดเพียงแค่ความเข้าใจผิด  เทอพูดแล้ววิ่งร้องไห้ออกมาชนเข้ากะฟิม ฟิมมองเทอด้วยสายตาเยนชา บอกว่า “เราไม่คิดเลยว่าเทอจะเหงเราเปงสิ่งของ เที่ยวยกไห้ใครง่ายๆอย่างนี้ “ “ เด๋ว ฟิล์ม เทอเข้าใจชั้นผิดนะ “ แต่ฟิมนั้นไม่สนใจ แล้วเดินลงบันไดไป ปล่อยให้จ๋านั้นยืนร้องไห้อยู่คนเดียวและทำไห้เทอเข้าใจว่า แพรวแกล้งกุเรื่องขึ้นมาน่ะเอง (แหม อารายจาเพิ่งมาฉลาดย่ะเนี่ยย) “ เทอเดินเข้าไป หาแพรว แล้วถามแพรวว่า ทามมายเทอต้องทำกะชั้นอย่างนี้ด้วย ทามมายเทอต้องแกล้งให้เราสองคนทะเลาะกัน “ “ ก้อเพราะชั้นอยากได้เค้ามากน่ะซียะ อุ๊ยยย โง่นี่ แค่นี้ก้อไม่รุ อิอิ” ด้วยคามโกดจ๋าตอบแพรวไปว่า “ ช่าย เทออยากได้เค้ามากใช่มั้ย งั้นเอานี่ไปแทนแล้วกัน ++เพี๊ยย++” จ๋ษพูดแล้วตบหน้าแพรวเข้าไปแรงๆหนึ่งที จากนั้นเทอก้อเดินกลับบ้านไป ( อุ๊ย แบบนี้เรียกว่า ตบแล้วหนี ฮ้า)  ทั้งฟิล์มและจ๋านั้น ต่างก้อเส้าๆไปไม่กัน ฟิมนั้นเข้าใจว่าจ๋าไม่รักเขาแล้ว ส่วนจ๋านั้นเสียใจกลัวฟิมจะเข้าใจเทอผิด โชคดีที่ได้เหล่าเพื่อนๆคอยอทิบายให้ฟิมนั้นเข้าใจ จนในที่สุด เขาก้อพอเข้าใจมาบ้าง แต่สิ่งที่เขาอยากได้ คือ คำขอโทดจากปากของจ๋า ซึ่งวันนี้ เปงวันเกิดของฟิมแล้ว จ๋าได้ตัดสินใจ เทอไม่ก้าบอกฟิมด้วยปากหรอก
“ อ้าว ไอ้ฟิม เปิดของขวัณดิฟ ะ “ พี่นภ พูดขึ้น  ฟิมก้อได้แกะของขวันห่ออื่นไปเรื่อยๆ จนกระทั่ง พลอยได้ยื่นกระดาดแผ่นนึงมาไห้เขา เมื่อเขาเปิดดดูก้อพบกะข้อความที่บอกว่า
     +++ นิ้วก้อยข้างขวา ส่งมาได้ไหม นิ้วโป้งเก็บไป เลิกโกรธกันซะที ตั้งใจมาง้อ มาขอคืนดี ยิ้มให้หน่อยซิ ไม่ยากใช่ไหม เมื่อเทอเฉยไปเหมือนโลกทั้งใบ มันช่างเงียบงัน โปรดบอกซักคำถ้าชั้นได้ทำอะไรพลาดไป ชั้นอาจผิดพลั้ง โดยไม่ได้ตั้งใจ ขอเทออย่าถืออะไร ได้ไหม คนดี+++
      คืนดีกันนะ ฟิม เราขอโทด
รัก
จ๋า
นั่นทำไห้ฟิมยิ้มออกมาได้ ทำไไห้จ๋ากล้าขึ้น แล้วเข้าไปบอกเขาว่า “ ฟิล์ม หายโกดเรานะ เราขอโทด” “ อ้าว แล้วใครว่าเราโกดเทอล่ะ “ เขาทั้งสองพูดแล้วยิ้มไห้กันนน   แต่ฟิมแกล้งจ๋าว่า “ แต่เราก้อยังไม่ได้ยกโทดไห้เทอซะหน่อยนะ” ทำไห้จ๋าน่าเจื่อนไป ฟิมก้อยังอำ ไม่ยอมบอกว่าล้อเล่น ทำไห้จ๋า งอนบ้างล่ะ “ แหม ชั้นง้อซะขนาดนี้ยังงอนต่อ งั้นเชินเรยยะ ฮึ่ม “  จากนั้น ฟิมได้วางแผนร่วมกะเพื่อนๆว่าคืนนี้ที่จะไปเลี้ยงงานวันเกิดฟิม เขาจะทำไห้เทอหายโกดเค้าไห้ได้
ตกเยนนน ที่ร้าน karaoke
“ เอาล่ะคะ วันนี้ ขอเชินเจ้าของวันเกิดและยายจะจ๋ษ ขึ้นมาร้องเพลงบนนี้เลยนะคะ “ ก้อย สาวพูดมาก เอ๊ย พูดเก่ง เปงพิทีกอนน
“ ไม่เอาอ่ะ ชั้นร้องเพลงไม่เก่ง แล้วชั้นก้อจะไม่ไปกะตานั่นด้วย ผู้ชายอะไร ขี้งอนจิงๆ “ แต่ฟิมก้อเดินมาทำหน้าทะเล้น บอกว่า “น่านะคับ ไปร้องเพลงกะฟิมหน่อย งั้นฟิมโป้งนะ “ พูดแล้วทำหน้าอ้อนๆ  “ เออ เชินงอนต่อไปเรยยะ ตาบ้า “ “ อ่ะอัะ ก้อได้คับบบ มาร้องเพลงกะผมหน่อยนะ ร้องไม่ได้มันก้อมีเนื้อเพลงไห้น่า นะครับ”
ด้วยความที่จ๋าใจอ่อน + ความที่เทอชอบเค้า เทอจึงตามเขาขึ้นไปร้องเพลงบนเวที อยู่ดีๆ ฟิมก้อร้องสดขึ้นมาว่า
“ เทอ อย่าโกดชั้นเรย บอกเทอแร้ว ว่าชั้นไม่ตั้งใจ……………แหะแหะ ลืมแล้วคับ ร้องต่อไงอ่ะ” เรียกเสียงฮาจากเพื่อนๆ ได้อย่างดี แล้วก้อมีท่อน hook  ของเพลงนี้ขึ้นมา เปงเพลงคู่
จ๋า – “จะมาง้อชั้นทามมาย“   พอดีกะที่เพลงที่ฟิมเลือกขึ้น
ฟิม – ถ้าไม่ง้อเทอ จะไปง้อใคร มีเทอเท่านั้นนอกจากนั้นไม่มีใคร
จ๋า – ถ้าไม่ดีกัน
ฟิม – ก้อจะคอยตามง้อตลอดไป ไม่ง้อเทอได้อย่างไร
จ๋า + ฟิม  - ก้อชั้นมีแต่เทออออออ
เพลงจบลงพร้อมด้วยรอยยิ้มจากเขาทั้งสอง และความสนุกสนานเฮฮาของเพื่อน ๆ
ค่ะ อยากไห้ทุกๆคนมีความเชื่อใจกันอยู่ในตัวของคนที่คุนรักนะคะ แล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีค่ะ
อย่าลืม เม้น + คะแนน นะคะ
ช่อชมพู